Psyche
alle pijlers
Faalangst of zelfdestructie
zondag 27 september 2009 om 09:41
Na een aantal jaren een relatie met veel mishandeling en bedreiging heb ik nu een gelukkig leven.
Heb een nieuwe partner die alles is waar ik maar van kon dromen.
Financieel is het lastig, schuldhulpverlening veroorzaakt door de drugsverslaving van de expartner.
Maar goed, dat is allemaal wel te doen hoor, dat vind ik niet zo erg gezien ik wel rust heb nu.
Dus alle redenen om happy te zijn.
Alleen nu gebeuren de meest rare dingen in mijn hoofd.
Alles mislukt.
Ik wil niet dik worden en ren naar de koelkast om me vol te proppen.
Ik moet mijn uitgave patroon in de gaten houden (wat ik eigenlijk helemaal onder controle had) en hou het nu niet meer bij, gevolgen nog niet rampzalig maar moet het wel monitoren anders wordt het wel moeilijk rond te komen met zo weinig geld.
Was helemaal gelukkig dat ik onder de financieele druk vandaan was maar laat de post nu weer in een hoekje liggen.
Ik wil graag wat minder roken maar rook alleen maar meer.
Heb structuur nodig in mijn huis/huishouden maar moet telkens een gevecht aan om het netjes te houden, wening energie
Hoef niet meer bang te zijn voor de ex maar de paniek slaat af en toe toe, wat niet zou hoefen te zijn.
Kortom, ik ben de grip kwijt op mezelf terwijl ik alle redenen heb om het juist goed te doen.
Sterker nog, wat ik graag wil, en wat juist goed voor mezelf is, lijk ik op de een of andere manier niet voor elkaar te krijgen, of juist te verpesten voor mezelf
Wat is er aan de hand, ik snap er helemaal niks van.
Is dit voor iemand herkenbaar gedrag?
Heb een nieuwe partner die alles is waar ik maar van kon dromen.
Financieel is het lastig, schuldhulpverlening veroorzaakt door de drugsverslaving van de expartner.
Maar goed, dat is allemaal wel te doen hoor, dat vind ik niet zo erg gezien ik wel rust heb nu.
Dus alle redenen om happy te zijn.
Alleen nu gebeuren de meest rare dingen in mijn hoofd.
Alles mislukt.
Ik wil niet dik worden en ren naar de koelkast om me vol te proppen.
Ik moet mijn uitgave patroon in de gaten houden (wat ik eigenlijk helemaal onder controle had) en hou het nu niet meer bij, gevolgen nog niet rampzalig maar moet het wel monitoren anders wordt het wel moeilijk rond te komen met zo weinig geld.
Was helemaal gelukkig dat ik onder de financieele druk vandaan was maar laat de post nu weer in een hoekje liggen.
Ik wil graag wat minder roken maar rook alleen maar meer.
Heb structuur nodig in mijn huis/huishouden maar moet telkens een gevecht aan om het netjes te houden, wening energie
Hoef niet meer bang te zijn voor de ex maar de paniek slaat af en toe toe, wat niet zou hoefen te zijn.
Kortom, ik ben de grip kwijt op mezelf terwijl ik alle redenen heb om het juist goed te doen.
Sterker nog, wat ik graag wil, en wat juist goed voor mezelf is, lijk ik op de een of andere manier niet voor elkaar te krijgen, of juist te verpesten voor mezelf
Wat is er aan de hand, ik snap er helemaal niks van.
Is dit voor iemand herkenbaar gedrag?
zondag 27 september 2009 om 09:49
Helaas is dit voor mij heel herkenbaar. Alles lijkt goed te gaan, eindelijk, en op de een of andere manier saboteer ik alles moedwillig. Het is alsof ik er geen controle over heb. Ik zie dat ik het doe, zeg ook tegen me mezelf dat ik het niet moet doen en toch doe ik het!! Heel raar, alsof ik het mezelf niet gun of bij voorbaat alles stuk maak zodat ik later niet teleurgesteld kan raken als het zonder mij toch stuk gaat.
Ik lees mee, want ik snap er ook niet zoveel van.
Ik lees mee, want ik snap er ook niet zoveel van.
zondag 27 september 2009 om 09:55
zondag 27 september 2009 om 10:19
Misschien was je zo gewend aan het overleven, dat het heel vreemd en onwennig voelt om nu gewoon te mogen leven, relaxen, doen wat goed voor je is.
Je hoeft niet meer te overleven! Dat is geweest.
Juist als je het rustiger krijgt, komen er dingen naar boven. Zoals die angst voor de ex. En word je moe, weinig energie. Ja, want die energie heb je nodig om te verwerken wat is geweest. Misschien heb je nu gewoon wel even die extra sigaret of dat lekkers nodig. Geef jezelf wat adempauze.. dat minderen komt wel, als alles weer wat meer in evenwicht komt. (Ik vind het wel herkenbaar gedrag trouwens.)
Je hoeft niet meer te overleven! Dat is geweest.
Juist als je het rustiger krijgt, komen er dingen naar boven. Zoals die angst voor de ex. En word je moe, weinig energie. Ja, want die energie heb je nodig om te verwerken wat is geweest. Misschien heb je nu gewoon wel even die extra sigaret of dat lekkers nodig. Geef jezelf wat adempauze.. dat minderen komt wel, als alles weer wat meer in evenwicht komt. (Ik vind het wel herkenbaar gedrag trouwens.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 27 september 2009 om 10:36
zondag 27 september 2009 om 11:38
[quote
En word je moe, weinig energie. Ja, want die energie heb je nodig om te verwerken wat is geweest. quote]
Tja. verwerken, dat vind ik al een moeilijk woord op zich.
Ik was altijd sterk in het relativeren van dingen. Daarom is
dit dubbel vreemd en een heel gevecht.
Als iemand me kan uitleggen wat verwerken is?
En word je moe, weinig energie. Ja, want die energie heb je nodig om te verwerken wat is geweest. quote]
Tja. verwerken, dat vind ik al een moeilijk woord op zich.
Ik was altijd sterk in het relativeren van dingen. Daarom is
dit dubbel vreemd en een heel gevecht.
Als iemand me kan uitleggen wat verwerken is?
zondag 27 september 2009 om 11:40
Herkenbaar. Met name het stukje van het huishouden. Tijdens therapie ben ik daar erg mee bezig geweest, omdat het me mateloos irriteerde dat ik bij anderen wèl zo de afwas deed, hielp met was vouwen en noem zo maar op. Waarom deed ik het dan thuis niet? Ik kwam erop uit dat mijn thema's van toen (pleasen, aardig gevonden willen worden door anderen, mezelf minderwaardig vinden) hierin doorwerkten: ik vond het mezelf niet waard om goed voor mezelf te zorgen, mijn huishouden op orde te hebben.
Andere zelfzorg, ADL enzo, ging overigens wel goed. Maar ik had al zat last van het feit dat ik het niet voor elkaar kreeg om de afwas weg te werken of de stofzuiger te pakken. Het irriteerde me mateloos, ik zag dat het een zooitje was, maar het lukte me gewoonweg níet...
Inmiddels ben ik een jaar of drie verder, therapie is afgerond. Huishouden gaat een stuk beter, maar het blijft eenvwankel evenwicht. Als het even wat minder met me gaat, is dat het eerste dat blijft liggen.
Andere zelfzorg, ADL enzo, ging overigens wel goed. Maar ik had al zat last van het feit dat ik het niet voor elkaar kreeg om de afwas weg te werken of de stofzuiger te pakken. Het irriteerde me mateloos, ik zag dat het een zooitje was, maar het lukte me gewoonweg níet...
Inmiddels ben ik een jaar of drie verder, therapie is afgerond. Huishouden gaat een stuk beter, maar het blijft eenvwankel evenwicht. Als het even wat minder met me gaat, is dat het eerste dat blijft liggen.
