Faalangst, sociale fobie, stress??? Wat is dit?

Heb je met je huisarts over hyperventilatie gesproken?

Komt ook gelijk bij mij naar boven bij het lezen van dit stukje: Hyperventilatie.Ontspanningsoefeningen of yoga helpen hier goed tegen. Belangrijk is het om het direkt te onderkennen en aan te pakken, zo voorkom je dat je in een neerwaartse spiraal beland.

Succes n4b

Het is trouwens zo dat ik veel mensen in mijn omgeving hoor klagen over vermoeidheid (ikzelf incluus), dus dit zou ook veroorzaakt kunnen worden door "het weer"?? (najaarsmoeheid). Dit alleen voor de moeheid hoor.....klamme handen en zweten ga je er niet van.

Je zou ook last kunnen hebben van Hypoglycemie, ik heb hier zelf een tijd last van gehad, het kwam bij mij gelukkig door medicijngebruik en het is weer weggegaan, probeer als je het hebt de volgende keer eens wat te eten en wat zoets te drinken en als je dan minder last hebt dan weet je genoeg.



Stress, angstaanval of hyperventilatie zou ook kunnen.

zelf heb ik dus een sociale fobie gehad,waardoor ik op het laats niet meer naar buiten ging

sals ik echt naar buiten moest,dn brak het zweet me uit,misselijk,noem maar op



als je last heb van een sociale fobie,let je op de mensen om je heen,je denkt dat ze je uitlachen,over je praten,je denkt wat de mensen over je denken(negatief!0enz enz



als ik dat zo lees bij jou,heb je volgens mij geen last van een sociale fobie

Josje, ik zou hyperventilatie alsnog met je huisarts bespreken. Ik ben geen geleerde medicus, dus het is puur uit eigen ervaring. Ik zie hyperventilatie in je klachten. Tintelende vingers, duizelingen, angst om flauw te vallen, misselijk of angstig als je de deur uit moet... Zeer herkenbaar.



Herken je de volgende dingen? Misselijk als je in het openbaar vervoer zit? Neiging om te vluchten uit drukke gelegenheden? Alvast kijken waar een uitgang is? Dikke keel? Angst voor de dood? Beklemmend gevoel op je borst? Pijnlijke spieren voornamelijk in je armen, borststreek? Zo nee, dan moet je mijn bericht vergeten. Zo ja, dan zou ik de huisarts gewoon nog een keer bellen/bezoeken. Er is veel aan te doen om dit te overwinnen namelijk!

tja moeilijk....

ik ga mezelf niet zielig vinden

maar ik miste wel "ff naar de stad gaan

eerst ging ik gewoon,toen niet meer...

ook voor de omgeving moeilijk te snappen

gelukkigt heeft mijn partner me altijd gesteund,en heb v ook nooit tegen hem gezegd,en jij gaat niet naar dat feestje,of jij gaat niet surfen..

ik durfde niet,moest hij niet de dupé van worden...



uiteindelijk ben ik eraan gaan werken,doordat ik dus mijn adhd niet had geaccepteerd,en ontzettende faalangst had,lage eigendunk..

sindsdien ging het stap voor stap beter



het is wat ze zeggen hierboven,kan ook een vorm van hyperventilatie zijn,

maar ik ben geen arts,ga gewoon terug naar je dokter,want dit is ook niet prettig voor je!!



succes/sterkte

Hoi Josje!

Dat je hyperventilatie associeert met 'hoorbare ademhalingsproblemen (ik begrijp je)' en niet met andere klachten is heel gewoon. Dat denken heel veel mensen die er zelf geen last van hebben (gehad). Hyperventilatie is echter nog zo veel meer. Ik heb zelf ook nauwelijks last gehad van de ademvariant. Ik heb juist heel veel andere klachten gehad, waaronder dus de dingen die jij noemt en mijn rijtje hierboven. En het is gewoon ontzettend lastig en het kan je leven best even op z'n kop zetten.



Eén troost; er is niet iets heel ernstigs aan de hand. Je zult alleen moeten luisteren of leren luisteren naar je lichaam. En dat is best moeilijk, tenminste, dat heb ik altijd gevonden. Je wordt er van tijd tot tijd inderdaad hondsmoe van. Het vreet energie. En ik heb zelf uiteindelijk hulp gehad van een psychosociale psycholoog in verband met de angsten. En wat er nu eerder was; de angsten of de hyperventilatie of lichamelijke klachten, ik weet het niet. Zoals het mij is uitgelegd zijn er zoveel vormen van hyperventilatie. Het kan door opeenstapeling van oorzaken zijn, het kan accuut optreden, het kan na een uitermate stressvolle periode ontstaan, etc.



Wat ik het allerbelangrijkst vond is hoe ga ik het oplossen. Ik heb dus mijn huisarts ingeschakeld die mij op den duur naar die psycholoog doorverwezen heeft. Daar ben ik aan de slag gegaan met bepaalde denkpatronen, ik ben een piekeraar en kon in mijn hoofd al zulke scenario's verzinnen die nog totaal niet van toepassing waren, dat ik mezelf als het ware gek zat te maken. Door dit te analyseren heb ik echt stappen gemaakt en komt het nog maar af en toe voor. Het hoort blijkbaar een beetje bij me. Maar nu weet ik wat het is en maakt angst plaats voor 'oké, even objectief bekijken...feit is...angst is...gegrond/ongegrond, etc.'.



Hoop dat dit herkenbaar of te begrijpen is? Zo niet gewoon vragen hoor. Ik heb verder geen medicatie gehad; heb wel Valdispert aangeschaft en die zit standaard in mijn tas. Het is een homeopatische rustgever en werkt vaak even voor de heftigste fase. Daarna kan ik meestal weer 'normaal' denken zeg maar. Dat van die moeheid is dus heel herkenbaar. Je bent soms gewoon 'versleten' zonder dat je een 'normale' inspanning daarvoor hebt gedaan.

Ik denk eerder aan een paniekstoornis. Zelf ook gehad of heb ik nog steeds, ik hou de tel qua stoornissen niet meer bij :P



Tja wat ik dan doe is kalmeringsmiddelen nemen, vraag van dat plantaardig spul, al is het maar voor het placebo-effect. Ik ga nu oa acupunctuur proberen (voor lichamelijke klachten, maar wie weet helpt het ook op het 'geestelijke' level). Of overweeg een meditatiecursus. Klinkt zweverig, is het niet.



Stress is enorm ongezond gedurende een langere periode dan zeg maar wegrennen voor een beer, dus dan loop je straks nog een stress-stoornis op ook. Minder hooi op de vork nemen (ok, adviesgeefster is niet erg geloofwaardig) misschien?