Psyche
alle pijlers
Gameverslaving zoon
maandag 30 oktober 2017 om 17:01
Je kan afspraken maken die concreet zijn en van te voren duidelijk zijn, en waar je zoon het mee eens is.
Bijvoorbeeld:
snacht gamen, en dan? Niet naar school want slapen? Nee dat doet hij niet, niet naar school gaan vanwege nachtelijk gamen. Dat is heel positief, hij neemt zijn verantwoordelijkheid, en zelfs met eventueel weinig slaap een keer, geen mietje die dan thuis uitslaapt. Nee, een bikkel die dan toch gaat. Met uitgaan en stappen, ook toch, laat thuis, weinig slaap, maar wel op werk verschijnen volgende dag. Goed teken dus.
Volgend punt kan zijn, door gamen geen taken doen meer thuis. Doet hij zijn taken niet meer? Maak dan duidelijke afspraken en zorg voor regelmaat anders, als dat je ergernis is. Zorg ook dat je zelf dat doet, regelmaat, voorbeeld doet volgen.
Geen vrienden: is niet waar, heeft hij wel, en die gamen ook. Dus je klacht dat hij ze niet ziet in real life, nodig ze uit voor LAN feest.
Geen sport: veel pubers sporten niet, je kan overwegen of je nog hem kan dwingen, maar denk dat dit niet reëel is. Dus hier heb je nu geen invloed op. Begrijp dat zijn nu niet sporten niet betekent dat hij de rest van zijn leven niet meer sport. Kan zijn dat hij over paar aar toch naar fitness school gaat bijvoorbeeld. Maar misschien is hij meer nerdy en is sporten echt niks voor hem. Moet je hem dan dwingen? Jij sport wel, of niet, en denk je dat je dat kan afdwingen?
Geen huiswerk maken: praat met hem en mentor, als hij faalt, en voorkom dat hij blijft zitten door op tijd in te grijpen als hij de ene na de andere onvoldoende haalt. Bijles kan helpen als hij de stof te moeilijk vindt.
JE kan afspraken maken, bij onvoldoendes, overleggen hoe hij dit gaat veranderen. Of gamen dit nu verpest of niet, zonder gamen kan hij ook geen huiswerk maken of leren, dus bekijk het ook los van gamen en zie het als schoolhouding die niet nog lekker loopt. Hoe kan dit verbeteren, heeft hij wat meer hulp nodig bij moeilijke vakken?
Zorg dat je negatieve houding naar gamen verandert, want anders blijft dit tussen jullie in staan en is elke communicatie vol ruzie. En die ruzie zorgt dat hij op zijn kamer terugtrekt en weer gaat gamen, om niet te dealen met jou.
Zijn vrijetijd is zijn vrijetijd. Als jij nog denkt te bepalen hoe hij als 17 jarige deze invult, wees dan duidelijk hierin, dat je denkt dat je dit nog kan opleggen. Maar bedenk ook, dat dit heel ver gaat.
Bijvoorbeeld:
snacht gamen, en dan? Niet naar school want slapen? Nee dat doet hij niet, niet naar school gaan vanwege nachtelijk gamen. Dat is heel positief, hij neemt zijn verantwoordelijkheid, en zelfs met eventueel weinig slaap een keer, geen mietje die dan thuis uitslaapt. Nee, een bikkel die dan toch gaat. Met uitgaan en stappen, ook toch, laat thuis, weinig slaap, maar wel op werk verschijnen volgende dag. Goed teken dus.
Volgend punt kan zijn, door gamen geen taken doen meer thuis. Doet hij zijn taken niet meer? Maak dan duidelijke afspraken en zorg voor regelmaat anders, als dat je ergernis is. Zorg ook dat je zelf dat doet, regelmaat, voorbeeld doet volgen.
Geen vrienden: is niet waar, heeft hij wel, en die gamen ook. Dus je klacht dat hij ze niet ziet in real life, nodig ze uit voor LAN feest.
Geen sport: veel pubers sporten niet, je kan overwegen of je nog hem kan dwingen, maar denk dat dit niet reëel is. Dus hier heb je nu geen invloed op. Begrijp dat zijn nu niet sporten niet betekent dat hij de rest van zijn leven niet meer sport. Kan zijn dat hij over paar aar toch naar fitness school gaat bijvoorbeeld. Maar misschien is hij meer nerdy en is sporten echt niks voor hem. Moet je hem dan dwingen? Jij sport wel, of niet, en denk je dat je dat kan afdwingen?
Geen huiswerk maken: praat met hem en mentor, als hij faalt, en voorkom dat hij blijft zitten door op tijd in te grijpen als hij de ene na de andere onvoldoende haalt. Bijles kan helpen als hij de stof te moeilijk vindt.
JE kan afspraken maken, bij onvoldoendes, overleggen hoe hij dit gaat veranderen. Of gamen dit nu verpest of niet, zonder gamen kan hij ook geen huiswerk maken of leren, dus bekijk het ook los van gamen en zie het als schoolhouding die niet nog lekker loopt. Hoe kan dit verbeteren, heeft hij wat meer hulp nodig bij moeilijke vakken?
Zorg dat je negatieve houding naar gamen verandert, want anders blijft dit tussen jullie in staan en is elke communicatie vol ruzie. En die ruzie zorgt dat hij op zijn kamer terugtrekt en weer gaat gamen, om niet te dealen met jou.
Zijn vrijetijd is zijn vrijetijd. Als jij nog denkt te bepalen hoe hij als 17 jarige deze invult, wees dan duidelijk hierin, dat je denkt dat je dit nog kan opleggen. Maar bedenk ook, dat dit heel ver gaat.
maandag 30 oktober 2017 om 17:10
Zou het zomaar kunnen dat wat jij serieus verslaaft vind dat eigenlijk niet is? je staat totaal niet open voor het feit dat jij het misschien verkeerd ziet. Het lijkt er idd op dat je alleen maar hebt gepost om je gelijk te halen.
Tjeez zeg zonder diagnose of gesprekken met zoon en of professionals begin je al over afkick klinieken Je gaat wel heel ver hoor. En surprise er zijn er meer die een keer blijven zitten.
maandag 30 oktober 2017 om 17:13
Ooit van E sports gehoord?
Laatst programma op tv van gezien. Vele jongeren die stopten met hun studies om E sporter te worden.
De populariteit van e-sport is enorm gegroeid en dat is dus ook de olympische beweging niet ontgaan. Gamers spelen op grote toernooien om miljoenen dollars. Die toernooien worden online en op televisie massaal bekeken. Naar schatting zal e-sport dit jaar zo'n 385,5 miljoen mensen, vooral jongeren, bereiken.
http://www.sport.be/nl/andere/article.h ... _ID=817597
Laatst programma op tv van gezien. Vele jongeren die stopten met hun studies om E sporter te worden.
De populariteit van e-sport is enorm gegroeid en dat is dus ook de olympische beweging niet ontgaan. Gamers spelen op grote toernooien om miljoenen dollars. Die toernooien worden online en op televisie massaal bekeken. Naar schatting zal e-sport dit jaar zo'n 385,5 miljoen mensen, vooral jongeren, bereiken.
http://www.sport.be/nl/andere/article.h ... _ID=817597
maandag 30 oktober 2017 om 17:15
beautyfly schreef: ↑30-10-2017 14:34Ik denk niet dat jullie het snappen. Mijn zoon heeft dus vannacht de hele nacht gegamed. Hij is niet naar bed geweest maar hij zegt van wel. Dat noem ik liegen. Vind jij het normaal dat hij niet slaapt maar gamed? Hij moet gewoon naar school he vandaag. En het is niet de 1e keer dat dit gebeurd. Zodra hij thuis komt gaat de computer aan, hij leert niet, hij slaapt bijna niet. Dat is toch niet normaal?
Jawel hoor, ze reageren alleen wat minder hysterisch.
maandag 30 oktober 2017 om 17:16
beautyfly schreef: ↑30-10-2017 14:41Ok als we het gamen vervangen kunnen door lezen, vervang het dan nu eens door drugs gebruiken. Is het dan nog steeds ok? Want hij gaat naar school, is weliswaar blijven zitten omdat hij drugs gebruikt. Of is het dan wat anders? Hij is verslaafd. Waarom zou dat minder erg zijn dan alcohol of drugs?
De vader in het verhaal is er zeker hoor. En als het aan hem ligt had hij al geen computer meer gehad.
Dat denk je. En als je dat denkt, dan ga je niet straffen, maar dan ga je naar de huisarts.
maandag 30 oktober 2017 om 17:17
Wij hebben er serieus mee te maken gehad met een van de kinderen. En het was heel moeilijk om tot hem door te dringen, want hij deed toch niks verkeerd en ging gewoon naar school.
Echter interesseerde hem niks anders meer dan het gamen, alles draaide er ook om. Toen hij namelijk door kreeg dat als hij maar voldoende cijfers haalde hij meer vrijheid kreeg, stond zijn schoolwerk dus alleen nog in het teken van er voor zorgen dat hij kon gamen. Zat op hete kolen aan de warme hap omdat hij verder wilde spelen. Was chagrijnig, sliep te weinig, onrust. Altijd discussie over dat hij echt niet zoveel online was, liegen erover. Nooit ergens mee naar toe willen, alle contact met hem verliep ontzettend moeizaam en met strijd. Woedend als we drie minuten later thuis waren dan hij dacht want dat ging van zijn gametijd af.
Uiteindelijk hebben wij dus wel het slot op internet gegooid met de app Qustodio. Daarmee kun je internettijd instellen en tegelijk zien wat iemand doet als hij online is. Dit laatste niet om hem te controleren, maar het gaf hem wel inzicht in wat hij nu eigenlijk deed. Uiteindelijk een aantal weken, hele zware weken voor hem en voor ons, forse beperking deed hem naar andere bezigheden grijpen en godzijdank vond hij iets waar hij heel veel energie en creativiteit in kwijt kan, samen met vrienden. Hij gamed nog steeds, maar wel als aanvulling op andere activiteiten en het is niet meer zo dat zijn hele wereld er om draait. Hij heeft nu ook geen internetslot meer, maar reguleert het weer zelf.
Overigens speelde dit Toen hij 13 was. Een makkelijkere leeftijd om in te grijpen dan 17 jaar.
Ik zou me serieus in gaan lezen en hulp zoeken via de huisarts als je denkt dat dit bij hem speelt. Er kan dan ook gekeken worden naar wat de achtergrond is. Het is echt een serieus probleem, gelukkig wordt dat meer en meer erkend. Lees maar eens op de Jellinek-site inderdaad.
Het is een onderschat probleem waarmee je tegen veel onbegrip aan loopt. Want wat is er nu mis met spelletjes spelen. Hartstikke goed voor je fijne motoriek enzo.....
Mensen zien niet wat het met zo’n kind doet. Wij hebben onze fijne knul weer terug, maar die was vorig jaar echt heel, heel ver te zoeken. Hij kan weer lachen met ons en genieten van gezelligheid aan tafel of op een uitje. Sterkte to! En succes met het aanpakken van dit probleem.
maandag 30 oktober 2017 om 17:29
Dit is de link naar Jellinek:
https://www.jellinek.nl/ben-ik-verslaaf ... erslaving/
En hier een test:
http://www.jellinek.nl/is-mijn-kind-gameverslaafd/
https://www.jellinek.nl/ben-ik-verslaaf ... erslaving/
En hier een test:
http://www.jellinek.nl/is-mijn-kind-gameverslaafd/
maandag 30 oktober 2017 om 17:56
Sommige mensen hebben alleen maar interesse in gamen. Het enige doorzettingsvermogen bestaat dan in het doorzetten van het spel spelen.swifty schreef: ↑30-10-2017 15:28het is niet leuk meer en stressvol voor je zoon en jou, als je dan als ouder er zoveel ruzies en conflicten over hebt, sancties oplegt etc. Let it go. Tel je zegeningen en kijk naar de positieve van je zoon. Lees anders een boek over gamen en alle dingen die je hierdoor leert, zoveel skillontwikkeling, doorzettingvermogen, tegen frustaties kunnne, samenwerken, viseel inzicht, snelheid, plannen, strategie etc. En heb het daar over met je zoon, om raakvlak met zijn interesse en wereld te hebben.
Niks samenwerking, ja in het spel, maar niet daarbuiten. Geen tijd voor daarbuiten, want gamen is belangrijk. Het belangrijkst
De snelheid komt hem dan te zitten in snel even een hapje eten.
Heb jaren met een gameverslaafde in huis gezeten en ik kan begrijpen dat TO niet wil dat haar zoon ook zo'n leven tegemoet gaat.
Ik hoop echt dat je zoon meer interesses gaat krijgen, ook in mensen, want de persoon die ik ken heeft geen vrienden en leeft nu al zeker 30 jaar als een halve zombie en je hebt er geen ene moer aan.
maandag 30 oktober 2017 om 18:02
Was hij misschien autistisch? De meeste mensen hebben toch wel enigszins een mate van omgang met anderen nodig.Bruise schreef: ↑30-10-2017 17:56Sommige mensen hebben alleen maar interesse in gamen. Het enige doorzettingsvermogen bestaat dan in het doorzetten van het spel spelen.
Niks samenwerking, ja in het spel, maar niet daarbuiten. Geen tijd voor daarbuiten, want gamen is belangrijk. Het belangrijkst
De snelheid komt hem dan te zitten in snel even een hapje eten.
Heb jaren met een gameverslaafde in huis gezeten en ik kan begrijpen dat TO niet wil dat haar zoon ook zo'n leven tegemoet gaat.
Ik hoop echt dat je zoon meer interesses gaat krijgen, ook in mensen, want de persoon die ik ken heeft geen vrienden en leeft nu al zeker 30 jaar als een halve zombie en je hebt er geen ene moer aan.
maandag 30 oktober 2017 om 18:03
Dit.Star² schreef: ↑30-10-2017 17:29Dit is de link naar Jellinek:
https://www.jellinek.nl/ben-ik-verslaaf ... erslaving/
En hier een test:
http://www.jellinek.nl/is-mijn-kind-gameverslaafd/
Ik zou het in ieder geval wel serieus nemen.
maandag 30 oktober 2017 om 18:12
Ik denk dat het goed is dat je aan de bel trekt, ik vind het jammer om te lezen dat je niet consequent bent en over je heen laat lopen.
Goed dat je je dat nu ook realiseert.
Eerst schoolwerk af en daarna pas gamen, eerst sporten dan pas gamen.
Eerst doen wat je moet doen en daarna pas iets voor jezelf.
Mijn zoon is er ook gevoelig voor maar het is zeker gebonden aan tijden! (het is gelukkig nog geen puber)
Goed dat je je dat nu ook realiseert.
Eerst schoolwerk af en daarna pas gamen, eerst sporten dan pas gamen.
Eerst doen wat je moet doen en daarna pas iets voor jezelf.
Mijn zoon is er ook gevoelig voor maar het is zeker gebonden aan tijden! (het is gelukkig nog geen puber)
maandag 30 oktober 2017 om 18:21
Eens!swifty schreef: ↑30-10-2017 15:28het is niet leuk meer en stressvol voor je zoon en jou, als je dan als ouder er zoveel ruzies en conflicten over hebt, sancties oplegt etc. Let it go. Tel je zegeningen en kijk naar de positieve van je zoon. Lees anders een boek over gamen en alle dingen die je hierdoor leert, zoveel skillontwikkeling, doorzettingvermogen, tegen frustaties kunnne, samenwerken, viseel inzicht, snelheid, plannen, strategie etc. En heb het daar over met je zoon, om raakvlak met zijn interesse en wereld te hebben.
maandag 30 oktober 2017 om 18:45
maandag 30 oktober 2017 om 20:39
Ik herken de problemen Beautyfly en ik ben al snel gestopt hier de reacties van anderen te lezen omdat ik schrok van hoe anderen een dergelijk gedrag goedpraten. Ik mag hopen dat ze dergelijke problemen bij hun eigen kinderen wel serieus aanpakken. Hier betreft het een 16 jarige zoon waar het gamen als hobby is ontaard in een verslaving.
Via de zorgcoördinator van school zijn wij bij een hulpverlener van centrum voor jeugd en gezin terecht gekomen. Die heeft ons als ouders en onze zoon tijdelijk begeleid. Ik moet zeggen dat ik erg blij ben dat wij die aangeboden hulp met beide handen aangenomen hebben.
Op allerlei sites lees je wel tips over het hoe aan te pakken. Maar de meeste tips zijn in de praktijk nog helemaal zo eenvoudig niet.
Via de zorgcoördinator van school zijn wij bij een hulpverlener van centrum voor jeugd en gezin terecht gekomen. Die heeft ons als ouders en onze zoon tijdelijk begeleid. Ik moet zeggen dat ik erg blij ben dat wij die aangeboden hulp met beide handen aangenomen hebben.
Op allerlei sites lees je wel tips over het hoe aan te pakken. Maar de meeste tips zijn in de praktijk nog helemaal zo eenvoudig niet.
maandag 30 oktober 2017 om 21:18
Een heel verhaal maar hij was 13 en het had dus vást niets met pubertijd te maken zeker.patchouli_ schreef: ↑30-10-2017 17:17Wij hebben er serieus mee te maken gehad met een van de kinderen. En het was heel moeilijk om tot hem door te dringen, want hij deed toch niks verkeerd en ging gewoon naar school.
Echter interesseerde hem niks anders meer dan het gamen, alles draaide er ook om. Toen hij namelijk door kreeg dat als hij maar voldoende cijfers haalde hij meer vrijheid kreeg, stond zijn schoolwerk dus alleen nog in het teken van er voor zorgen dat hij kon gamen. Zat op hete kolen aan de warme hap omdat hij verder wilde spelen. Was chagrijnig, sliep te weinig, onrust. Altijd discussie over dat hij echt niet zoveel online was, liegen erover. Nooit ergens mee naar toe willen, alle contact met hem verliep ontzettend moeizaam en met strijd. Woedend als we drie minuten later thuis waren dan hij dacht want dat ging van zijn gametijd af.
Uiteindelijk hebben wij dus wel het slot op internet gegooid met de app Qustodio. Daarmee kun je internettijd instellen en tegelijk zien wat iemand doet als hij online is. Dit laatste niet om hem te controleren, maar het gaf hem wel inzicht in wat hij nu eigenlijk deed. Uiteindelijk een aantal weken, hele zware weken voor hem en voor ons, forse beperking deed hem naar andere bezigheden grijpen en godzijdank vond hij iets waar hij heel veel energie en creativiteit in kwijt kan, samen met vrienden. Hij gamed nog steeds, maar wel als aanvulling op andere activiteiten en het is niet meer zo dat zijn hele wereld er om draait. Hij heeft nu ook geen internetslot meer, maar reguleert het weer zelf.
Overigens speelde dit Toen hij 13 was. Een makkelijkere leeftijd om in te grijpen dan 17 jaar.
Ik zou me serieus in gaan lezen en hulp zoeken via de huisarts als je denkt dat dit bij hem speelt. Er kan dan ook gekeken worden naar wat de achtergrond is. Het is echt een serieus probleem, gelukkig wordt dat meer en meer erkend. Lees maar eens op de Jellinek-site inderdaad.
Het is een onderschat probleem waarmee je tegen veel onbegrip aan loopt. Want wat is er nu mis met spelletjes spelen. Hartstikke goed voor je fijne motoriek enzo.....
Sterkte to! En succes met het aanpakken van dit probleem.
maandag 30 oktober 2017 om 21:43
Ik ben het niet eens met de meeste reacties hier en ik verbaas me ook over de manier waarop TO in een hoekje gezet wordt als een moeder die een negatief beeld heeft over gamen en daarom haar zoon van een verslaving beschuldigt.
Zij is de moeder en haar zoon leeft bij haar onder één dak. Als zij vermoedt dat haar zoon een verslaving heeft, wie zijn jullie dan om direct te gaan roepen dat ze er volkomen naast zit?
In mijn ogen gaat het erom dat TO denkt dat/ bang is dat haar zoon niet langer de controle heeft over de besteding van zijn tijd. Als hij bewust veel gamet en nog mee kan draaien in de maatschappij is er niets aan de hand. Als het gamen zijn hele leven beheerst is de situatie zorgelijk.
Gamen is fantastisch en er zijn mensen die er enorm goed in zijn en er een carrière van gemaakt hebben, maar het is een feit dat het verslavend kan zijn. Ik vergeet zelf vaak de tijd als ik game omdat het zó leuk is maar ik kan wel stoppen als ik dat wil. Er zijn mensen die dit niet kunnen. Hele nachten niet slapen maar gamen, schoolresultaten die kelderen, achteruitgang van sociale contacten face-to-face kunnen indicaties zijn van een verslaving.
Ik vind het juist heel goed van TO dat ze hier aan de bel trekt om informatie te vinden.
Zij is de moeder en haar zoon leeft bij haar onder één dak. Als zij vermoedt dat haar zoon een verslaving heeft, wie zijn jullie dan om direct te gaan roepen dat ze er volkomen naast zit?
In mijn ogen gaat het erom dat TO denkt dat/ bang is dat haar zoon niet langer de controle heeft over de besteding van zijn tijd. Als hij bewust veel gamet en nog mee kan draaien in de maatschappij is er niets aan de hand. Als het gamen zijn hele leven beheerst is de situatie zorgelijk.
Gamen is fantastisch en er zijn mensen die er enorm goed in zijn en er een carrière van gemaakt hebben, maar het is een feit dat het verslavend kan zijn. Ik vergeet zelf vaak de tijd als ik game omdat het zó leuk is maar ik kan wel stoppen als ik dat wil. Er zijn mensen die dit niet kunnen. Hele nachten niet slapen maar gamen, schoolresultaten die kelderen, achteruitgang van sociale contacten face-to-face kunnen indicaties zijn van een verslaving.
Ik vind het juist heel goed van TO dat ze hier aan de bel trekt om informatie te vinden.
maandag 30 oktober 2017 om 23:16
Dank je Lavendel-Madelief en ook de anderen die het wel begrijpen. Ik ging al bijna weer twijfelen of ik aan het overdrijven was. Dat is mijn angst, dat het zo erg wordt dat hij zijn school niet afmaakt of geen vriend meer overhoudt.
Zover is het nog niet maar ik ben er bang voor.
Ik ga van de week nog weer eens in gesprek met mijn zoon.
Patchouli wat jij schrijft over je zoon en jullie gezamenlijke activiteiten dat had ik ook met mijn zoon. Maar dat wordt al minder en als we iets afspreken om te gaan doen is er altijd wel iets om het te cancelen van zijn kant.
Ik moet nadenken over wat te doen.
Zover is het nog niet maar ik ben er bang voor.
Ik ga van de week nog weer eens in gesprek met mijn zoon.
Patchouli wat jij schrijft over je zoon en jullie gezamenlijke activiteiten dat had ik ook met mijn zoon. Maar dat wordt al minder en als we iets afspreken om te gaan doen is er altijd wel iets om het te cancelen van zijn kant.
Ik moet nadenken over wat te doen.
maandag 30 oktober 2017 om 23:22
Oh nee? Nou zolang hij onder t dak van TO woont, en niet meebetaald aan de hypotheek kun je als ouders nog alles.
Dan gelden de regels van het huis, en dan is het aanpassen of wegwezen.
Voor de wet volwassen, maar emotioneel nog lang niet.
maandag 30 oktober 2017 om 23:47
Als je angsten zijn dat hij zijn school niet afmaakt en geen vrienden heeft, bespreek dit, en moedig je zoon aan vrienden thuis uit te nodigen. Weet je wat een lan party is? Dan lok je de game vrienden bij je thuis, hebben ze gezellige avond en gamen, maar wel samen onder jouw dak, heel sociaal is dit. En leer je vrienden die hij online spreekt kennen, en heeft je zoon vrienden over de vloer.
En je angst over school niet afmaken, hij gaat naar school, dus dat is mooi. En bij falende vakken, trek aan bel en ga naar mentor. En bespreek regels af, bij bijvoorbeeld slechte cijfers, beperking gamen. Of bij dag voor proefwerk, niet te laat naar bed. Er zijn echt wel afspraken te maken met een puber, overleg is de oplossing vaak. Machtsstrijd op die leeftijd niet. Dat kan nog als ze klein zijn, ook al zou ik dat niet aanraden, maar goed.
En je angst over school niet afmaken, hij gaat naar school, dus dat is mooi. En bij falende vakken, trek aan bel en ga naar mentor. En bespreek regels af, bij bijvoorbeeld slechte cijfers, beperking gamen. Of bij dag voor proefwerk, niet te laat naar bed. Er zijn echt wel afspraken te maken met een puber, overleg is de oplossing vaak. Machtsstrijd op die leeftijd niet. Dat kan nog als ze klein zijn, ook al zou ik dat niet aanraden, maar goed.
dinsdag 31 oktober 2017 om 06:12
Alsof er niets anders bestaat dan school en vrienden.
Mijn kinderen zijn allebei gestopt met school. En ja, dat vind ik zonde, maar ik begrijp het ook.
Het stoppen met school en het overmatig gamen hebben allebei dezelfde oorzaak. Maar het overmatig gamen is niet de oorzaak van het stoppen met school.
Het wordt hier wel erg simpel voorgesteld: TO is de baas, kind woont onder haar dak, dus heeft zich maar te schikken enz. enz.
Bij mijn pubers werkt dat allang niet meer. En terecht wat mij betreft: ik hoop toch dat een kind op zijn 17e al enige mate van zelfstandigheid heeft.
En dat ie dan niet de keuzes maakt die jij als ouder graag zou zien, dat is wat het is. Erover in gesprek blijven lijkt me het allerbelangrijkste.
Stel dat hij zou roken? Dan werkt verbieden op die leeftijd toch niet meer?
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
dinsdag 31 oktober 2017 om 07:50
Naast alle tips, en negativiteit over gamen, niet iedereen kan zich voorstellen dat het iets leuks en positiefs kan zijn, zoals laatste opmerking lan party...en de voordelen om dit juist wel te doen, alle niet game elementen van sociaal samenzijn zijn dan ook aanwezig, veel geklets, overleg, samen optrekken en contact real life, oouders die de andere gamers zien, en van daaruit ook mogelijk andere vervolg sociale contact momenten die je stimuleert, naast gamen. Vervolg afspraken om de stad in te gaan bijvoorbeeld of slaapfeestje geven.
Verder kan je tijden aan banden leggen, na goed overleg. Niet na woede en irritatie. Bijvoorbeeld, aangeven, ik maak me zorgen, en wil komende week toch je gametijd inperken zodat je normale slaaptijd kan hebben. En dan vragen, wat vindt puber normale tijden, en wat vind de ouder. En probeer te coachen naar redelijke slaaptijden, en dat puber game apperaat bijvoorbeeld om 2200 aflevert naar ouderlijke slaapkamer en dat deze na schooltijd weer terug kan. Dat je dit een week wil uitproberen.
Na voorstel, even paar dagen sudderen, weer op terug komen, heeft puber kunnen wennen aan idee, je zorgen slaaptekort gehoord. En dan rond de tafel, aanhoren hoe puber erover denkt, de goede voornemens, want die heeft er vast geen zin in, je begrip voor de voornemens, dat je dit ook graag ziet en wil, maar dat het uitproberen week helpt in uitvoeren goede voornemens.
Stap voor stap in plaats van direct nu acuut, wekt minder tegenstand en ruzies en machtstrijd op.
En koppel terug bij week, hoe het gaat, en nee, niet direct ook mobiel afpakken, 1 ding nu, en zien hoe het gaat, hoe puber deze afspraken vindt.
De jongen moet ook kans op zelfregulatie en grenzen opzoeken en hanteren leren, dus balans en kleine ondersteuing kan, maar om terug te gaan naar basisschoolopvoeden, direct ingrijpen, begrenzen etc, nee, niet bij puber en dit probleem.
Wat ook toch ook meespeelt, een smaak probleem ouder is, die wel trots kan zijn als jongeren obsessief bezig is met school, of werk, of muzieklessen en sport hoog niveau, danstraining 20 uur per week etc, maar gamen in categorie blowen stopt.
Als er verslaving is, spelen onderliggende problemen, mocht je die angst hebben, ga naar de huisarts. Depressie, angstproblematiek, autisme, etc.
Verder kan je tijden aan banden leggen, na goed overleg. Niet na woede en irritatie. Bijvoorbeeld, aangeven, ik maak me zorgen, en wil komende week toch je gametijd inperken zodat je normale slaaptijd kan hebben. En dan vragen, wat vindt puber normale tijden, en wat vind de ouder. En probeer te coachen naar redelijke slaaptijden, en dat puber game apperaat bijvoorbeeld om 2200 aflevert naar ouderlijke slaapkamer en dat deze na schooltijd weer terug kan. Dat je dit een week wil uitproberen.
Na voorstel, even paar dagen sudderen, weer op terug komen, heeft puber kunnen wennen aan idee, je zorgen slaaptekort gehoord. En dan rond de tafel, aanhoren hoe puber erover denkt, de goede voornemens, want die heeft er vast geen zin in, je begrip voor de voornemens, dat je dit ook graag ziet en wil, maar dat het uitproberen week helpt in uitvoeren goede voornemens.
Stap voor stap in plaats van direct nu acuut, wekt minder tegenstand en ruzies en machtstrijd op.
En koppel terug bij week, hoe het gaat, en nee, niet direct ook mobiel afpakken, 1 ding nu, en zien hoe het gaat, hoe puber deze afspraken vindt.
De jongen moet ook kans op zelfregulatie en grenzen opzoeken en hanteren leren, dus balans en kleine ondersteuing kan, maar om terug te gaan naar basisschoolopvoeden, direct ingrijpen, begrenzen etc, nee, niet bij puber en dit probleem.
Wat ook toch ook meespeelt, een smaak probleem ouder is, die wel trots kan zijn als jongeren obsessief bezig is met school, of werk, of muzieklessen en sport hoog niveau, danstraining 20 uur per week etc, maar gamen in categorie blowen stopt.
Als er verslaving is, spelen onderliggende problemen, mocht je die angst hebben, ga naar de huisarts. Depressie, angstproblematiek, autisme, etc.
