Gedachten over de dood

22-12-2018 22:33 14 berichten
-
anoniem_281697 wijzigde dit bericht op 09-05-2019 21:08
99.85% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik herken die gedachtes, bij mij is het vooral wanneer ik veel stress ervaar in mijn leven. Het gaat dus ook bijna altijd gepaard met paniekaanvallen. Bij mij gaat het echt in periodes, het kan er ineens heel heftig zijn en na een tijd ook weer op de achtergrond verdwijnen.

Ik probeer mezelf altijd te realiseren dat het maar gedachtes zijn, als ik alleen ben geef ik er gewoon aan toe en laat ik mn tranen de loop. Het benoemen naar anderen helpt me ook vaak wel.

Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Ik lig ook altijd enorm te malen in bed! Wat bij mij helpt: luisterboeken luisteren op Storytel! Kun je een slaaptimer aanzetten waardoor die vanzelf uitgaat na 30 of 60 minuten :) Helpt mij om niet aan andere dingen te denken en meestal val ik in slaap tijdens het luisteren of vlak erna!
De app Calm is ook geniaal trouwens. Korte verhalen waar je echt op in slaap valt.
Alle reacties Link kopieren
Nemaìn’ schreef:
23-12-2018 00:18
De app Calm is ook geniaal trouwens. Korte verhalen waar je echt op in slaap valt.
Oh die ga ik proberen, bedankt voor de tip!
Alle reacties Link kopieren
In een periode dat ik niet lekker in m'n vel zat en veel piekerde, plande ik dat soort van in. Bijvoorbeeld van 19.00 tot 19.15 uur dan mocht ik m'n gedachtes de vrije loop geven. Als ik gedurende de dag dan vervelende gedachtes had, dacht ik: oh nee, daar ga ik vanavond over nadenken. Dan kon ik makkelijk mn gedachtes verzetten op dat moment.

T klinkt stom, maar op deze manier raak je bewust van je gepieker en ook van het feit dat je er niets mee kan veranderen en je je er alleen maar rot door voelt.
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar, ook thuis met burnout. Soms ben ik bang dat mijn geliefden er morgen niet meer zijn, andere keren ben ik wanhopig en vraag ik me af of ik het niet beter kan beeindigen... ik slik wel weer antidepressiva dus dat helpt.
Alle reacties Link kopieren
Dollop schreef:
23-12-2018 01:19
Herkenbaar, ook thuis met burnout. Soms ben ik bang dat mijn geliefden er morgen niet meer zijn, andere keren ben ik wanhopig en vraag ik me af of ik het niet beter kan beeindigen... ik slik wel weer antidepressiva dus dat helpt.
Sterkte ook voor jou!
Alle reacties Link kopieren
Ik denk elke dag aan de dood. Dat is ontstaan sinds ik kinderen heb volgens mij. En sommigen verklaren je voor gek maar ja het hoort bij het leven.
Ik probeer elke dag als een cadeau te zien en te kijken naar de mooie dingen.
Dat lukt aardig ook hier nu een jaar bezig om uit de burn out te komen. Ik zie de wereld weer een stuk helderder dan een jaar terug.
Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar! Hier ook bang dat mijn dierbare ineens dood gaan, een ongeluk en dan beeld ik mij zelfs in dat de politie voor mijn deur staat die het nieuws komen over brengen of een telefoontje oid. Heel naar. Op zo'n moment komen er ook tranen en paniekaanvallen bij. En dan denk ik puur van: Wat moet ik dan? Hoe kan ik verder etc.... en zelfs dan ben ik aan het zoeken hoe ik zelf dan maar zo snel mogelijk dood kan gaan. Te bizar maar heb ze wel die gedachtes. Ik ga meestal een film kijken of ik bel diegene om het te bespreken. Sterkte!
''Geen woorden maar daden''
Dollop schreef:
23-12-2018 01:19
Herkenbaar, ook thuis met burnout. Soms ben ik bang dat mijn geliefden er morgen niet meer zijn, andere keren ben ik wanhopig en vraag ik me af of ik het niet beter kan beeindigen... ik slik wel weer antidepressiva dus dat helpt.
Hey Dollop, wat naar om te horen. Hoe gaat het verder met je? Mij is AD afgeraden tijdens mijn bo terwijl ik soms wel zit te twijfelen.. die gedachten herken ik allemaal. Je twijfelt aan alles, je trekt en duwt etc etc.. je bent niet de enige. Maar het komt goed. Je mag me trouwens altijd een pb sturen als je wat kwijt erover wilt. Sterkte!
binkie schreef:
23-12-2018 08:00
Ik denk elke dag aan de dood. Dat is ontstaan sinds ik kinderen heb volgens mij. En sommigen verklaren je voor gek maar ja het hoort bij het leven.
Ik probeer elke dag als een cadeau te zien en te kijken naar de mooie dingen.
Dat lukt aardig ook hier nu een jaar bezig om uit de burn out te komen. Ik zie de wereld weer een stuk helderder dan een jaar terug.
Sterkte!
Blij om te horen dat het al ietsje beter gaat. Mijn moeder heeft er ook al jaren last van precies hetzelfde wat jij zegt. En inderdaad op die manier naar de dagen kijken geeft wellicht wat rust. En het hoort erbij inderdaad, soms is het alleen moeilijk als je in die gedachten verdrinkt. Dankjewel en voor jou ook sterkte!
Honingbloesem schreef:
23-12-2018 08:13
Heel herkenbaar! Hier ook bang dat mijn dierbare ineens dood gaan, een ongeluk en dan beeld ik mij zelfs in dat de politie voor mijn deur staat die het nieuws komen over brengen of een telefoontje oid. Heel naar. Op zo'n moment komen er ook tranen en paniekaanvallen bij. En dan denk ik puur van: Wat moet ik dan? Hoe kan ik verder etc.... en zelfs dan ben ik aan het zoeken hoe ik zelf dan maar zo snel mogelijk dood kan gaan. Te bizar maar heb ze wel die gedachtes. Ik ga meestal een film kijken of ik bel diegene om het te bespreken. Sterkte!
Hoi Honingbloesem, ik herken je gedachten en inderdaad ook de tranen en de aanvallen. Het is zoiets naars. Is het misschien iets voor jou om er met een psycholoog over te praten? Misschien prettig om want handvaten te krijgen, vooral als je ook zo nadenkt over je eigen dood. Sterkte ook voor jou!
Hi grasmat123, thanks voor de tips! Ga ik proberen. Soms komt geluid nog keihard bij me binnen dus vandaar dat ik zulke dingen zoals muziek luisteren etc nog niet echt aandurf. Schrik van me wekker vaak nog wakker en zit ik met hartkloppingen rechtop in bed. Zo vervelend. Maar dankjewel!

Nemain, dankjewel! Ik heb eerder over die app gehoord ga hem zeker downloaden. Thanks.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven