Psyche
alle pijlers
Geef ik het op?
vrijdag 2 november 2007 om 17:56
Na jaren van ambulante gesprekken, opnames, dagbehandeling en medicatie durfde ik vorig jaar weer aan een opleiding te beginnen. Na een paar weken wist ik al dat dit niets voor mij was en ik ben toen meteen gestopt met die opleiding.
Ik heb toen een beroepskeuzetest gedaan, met een goed resultaat. Verschillende open dagen bezocht en besloten om aan een nieuwe opleiding te beginnen.
Hiervoor moest ik veel keuzes maken: ik ben verhuisd naar een andere stad waarin ik niemand ken, ik ben bij een nieuwe psychotherapeut terechtgekomen dus heb afscheid moeten nemen van mijn oude behandelaar, mijn familie woont nu veel verder weg, kortom al het vertrouwde heb ik achter me gelaten.
Maar ik wist zeker dat dit het was en dat ik geen spijt zou krijgen van mijn beslissingen.
Nu, 2 maanden verder zit ik in een enorme depressie.
De opleiding blijkt heel moeilijk. Het vraagt enorm veel van me omdat ik elke dag ook nog worstel met mezelf (depressie, niet verwerkt verleden, onzekerheid).
Op school heb ik veel last van stress en ik heb geen contact met klasgenoten.
Ik heb een paar weken terug een gesprek gehad met mijn mentor waarin ik goed het probleem uitgelegd heb en ik hoopte op verandering. Helaas...
(Ik zou het liefst een speciaal voor mij aangepast programma willen
maar ik weet ook wel dat dat niet kan) Maar als het nu al niet lukt hoe moet dat dan als ik hiermee straks wil gaan werken?
Vraag ik teveel van mezelf?
Ik denk dat het grotendeels komt door mijn problemen en ik sta nu op het punt om te stoppen met mijn opleiding en maar een makkelijk baantje te zoeken waarbij ik geen stress heb.
Ik vind dit heel jammer en ik hoop eigenlijk dat er een andere oplossing is. Voor het voortgezet onderwijs heb je bv zo'n rugzakje.. Is er niet iets wat geregeld kan worden voor mensen met psychische problemen die weer terug in de maatschappij komen?
Ik heb toen een beroepskeuzetest gedaan, met een goed resultaat. Verschillende open dagen bezocht en besloten om aan een nieuwe opleiding te beginnen.
Hiervoor moest ik veel keuzes maken: ik ben verhuisd naar een andere stad waarin ik niemand ken, ik ben bij een nieuwe psychotherapeut terechtgekomen dus heb afscheid moeten nemen van mijn oude behandelaar, mijn familie woont nu veel verder weg, kortom al het vertrouwde heb ik achter me gelaten.
Maar ik wist zeker dat dit het was en dat ik geen spijt zou krijgen van mijn beslissingen.
Nu, 2 maanden verder zit ik in een enorme depressie.
De opleiding blijkt heel moeilijk. Het vraagt enorm veel van me omdat ik elke dag ook nog worstel met mezelf (depressie, niet verwerkt verleden, onzekerheid).
Op school heb ik veel last van stress en ik heb geen contact met klasgenoten.
Ik heb een paar weken terug een gesprek gehad met mijn mentor waarin ik goed het probleem uitgelegd heb en ik hoopte op verandering. Helaas...
(Ik zou het liefst een speciaal voor mij aangepast programma willen
maar ik weet ook wel dat dat niet kan) Maar als het nu al niet lukt hoe moet dat dan als ik hiermee straks wil gaan werken?Vraag ik teveel van mezelf?
Ik denk dat het grotendeels komt door mijn problemen en ik sta nu op het punt om te stoppen met mijn opleiding en maar een makkelijk baantje te zoeken waarbij ik geen stress heb.
Ik vind dit heel jammer en ik hoop eigenlijk dat er een andere oplossing is. Voor het voortgezet onderwijs heb je bv zo'n rugzakje.. Is er niet iets wat geregeld kan worden voor mensen met psychische problemen die weer terug in de maatschappij komen?
vrijdag 2 november 2007 om 18:08
Het is ook niet niks natuurlijk; verhuizen, nieuwe studie... natuurlijk is dat zwaar! Helemaal als je niet zo stevig in je schoenen staat.
Wat zei je mentor eigenlijk; kun je wat ondersteuning krijgen? Voor zover ik weet is er geen rugzakje voor HBO-onderwijs, maar misschien is het mogelijk om het eerste jaar het tempo voor jou iets aan te passen, zodat je wat meer lucht krijgt? Op veel opleidingen is het mogelijk om een deel van de vakken even door te schuiven als je het niet redt.
Je zegt dat de opleiding zwaarder is dan je had verwacht. Is het niveau te hoog voor je, of verwacht je dit niveau wel aan te kunnen als je beter in je vel zit?
Misschien helpt het als je jezelf iets meer tijd geeft om aan je nieuwe situatie te wennen. Het is zoveel wat er op je af is gekomen, dat duurt even voor dat allemaal weer een plekje vindt.
Je zegt dat je weinig contact hebt met klasgenoten, misschien is het prettig om toch te proberen of je wat contact kunt krijgen met 1 of 2 mensen die je aardig vindt. Vraag bijvoorbeeld een keer of iemand samen met je een vak of een les door wil nemen. Samen studeren is soms makkelijker dan alleen, voor bepaalde vakken. Wat voor soort opleiding doe je?
Wat zei je mentor eigenlijk; kun je wat ondersteuning krijgen? Voor zover ik weet is er geen rugzakje voor HBO-onderwijs, maar misschien is het mogelijk om het eerste jaar het tempo voor jou iets aan te passen, zodat je wat meer lucht krijgt? Op veel opleidingen is het mogelijk om een deel van de vakken even door te schuiven als je het niet redt.
Je zegt dat de opleiding zwaarder is dan je had verwacht. Is het niveau te hoog voor je, of verwacht je dit niveau wel aan te kunnen als je beter in je vel zit?
Misschien helpt het als je jezelf iets meer tijd geeft om aan je nieuwe situatie te wennen. Het is zoveel wat er op je af is gekomen, dat duurt even voor dat allemaal weer een plekje vindt.
Je zegt dat je weinig contact hebt met klasgenoten, misschien is het prettig om toch te proberen of je wat contact kunt krijgen met 1 of 2 mensen die je aardig vindt. Vraag bijvoorbeeld een keer of iemand samen met je een vak of een les door wil nemen. Samen studeren is soms makkelijker dan alleen, voor bepaalde vakken. Wat voor soort opleiding doe je?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 2 november 2007 om 21:05
Krengiserweer gaf goed advies, de meeste hbo-opleidingen hebben een psycholoog waar je dit soort dingen mee kan bespreken.
Uit ervaring kan ik je vertellen dat de eerste twee maanden van een opleiding heel zwaar zijn. Eigenlijk is dit geen goed moment om te stoppen. Wacht af tot december (tot januari kan je stoppen zonder collegegeld voor het hele jaar te betalen). Gun jezelf die tijd. Ik heb het eerste jaar van mijn studie vooral onvoldoendes gehaald (en een nietbindend negatief studieadvies gekregen). Daarna ben ik alsnog binnen de tijd afgestudeerd.
Er zijn maar weinig mensen die meteen de eerste maanden dikke vrienden maken met hun studiegenoten. Is er anders niet een studentenvereniging waar je je kunt aansluiten? Daar leer je automatisch mensen kennen.
Makkelijke baantjes waarbij je geen stress hebt, bestaan volgens mij niet echt. Zelfs als cassiere werd ik gek van de lange rijen bij de kassa.
Uit ervaring kan ik je vertellen dat de eerste twee maanden van een opleiding heel zwaar zijn. Eigenlijk is dit geen goed moment om te stoppen. Wacht af tot december (tot januari kan je stoppen zonder collegegeld voor het hele jaar te betalen). Gun jezelf die tijd. Ik heb het eerste jaar van mijn studie vooral onvoldoendes gehaald (en een nietbindend negatief studieadvies gekregen). Daarna ben ik alsnog binnen de tijd afgestudeerd.
Er zijn maar weinig mensen die meteen de eerste maanden dikke vrienden maken met hun studiegenoten. Is er anders niet een studentenvereniging waar je je kunt aansluiten? Daar leer je automatisch mensen kennen.
Makkelijke baantjes waarbij je geen stress hebt, bestaan volgens mij niet echt. Zelfs als cassiere werd ik gek van de lange rijen bij de kassa.
vrijdag 2 november 2007 om 22:38
Dankjewel voor de reacties.
@Poezewoes: het gesprek met mn mentor verliep opzich wel goed, hij zou het doorgeven aan andere leraren zodat ze rekening met me kunnen houden. Ik heb nog geen verschil gemerkt...
We zouden het dan op deze manier blijven proberen en als er iets kan ik altijd bij m aankloppen.
Ik denk inderdaad dat ik het beter aan zou kunnen als ik beter in mn vel zit, maar ik wil dit toch proberen. Het is een versnelde grafische (MBO) opleiding. Maar met de manier van lesgeven heb ik wel wat moeite. Er wordt niks uitgelegd..
Ik heb dit ook aangegeven bij m'n mentor en ik ben zelf niet zo'n hulpvrager dus dat zou hij ook doorgeven aan leraren.
Tja, contact met klasgenoten. Ik ben nooit goed geweest in contacten.. Nooit echt vrienden gehad, waardoor ik me aan een kant eenzaam voel, maar kheb het ook niet echt nodig.
@Krengiserweer en Hanky: Ik zal inderdaad eens uit gaan zoeken hoe dat precies zit met een schoolpsycholoog.
Hanky, ik ben blij dat je je eigen ervaring op hebt geschreven. Goed dat je door bent gegaan, geeft mij ook weer moed!
Bedankt allemaal voor jullie hulp!
@Poezewoes: het gesprek met mn mentor verliep opzich wel goed, hij zou het doorgeven aan andere leraren zodat ze rekening met me kunnen houden. Ik heb nog geen verschil gemerkt...
We zouden het dan op deze manier blijven proberen en als er iets kan ik altijd bij m aankloppen.
Ik denk inderdaad dat ik het beter aan zou kunnen als ik beter in mn vel zit, maar ik wil dit toch proberen. Het is een versnelde grafische (MBO) opleiding. Maar met de manier van lesgeven heb ik wel wat moeite. Er wordt niks uitgelegd..
Ik heb dit ook aangegeven bij m'n mentor en ik ben zelf niet zo'n hulpvrager dus dat zou hij ook doorgeven aan leraren.
Tja, contact met klasgenoten. Ik ben nooit goed geweest in contacten.. Nooit echt vrienden gehad, waardoor ik me aan een kant eenzaam voel, maar kheb het ook niet echt nodig.
@Krengiserweer en Hanky: Ik zal inderdaad eens uit gaan zoeken hoe dat precies zit met een schoolpsycholoog.
Hanky, ik ben blij dat je je eigen ervaring op hebt geschreven. Goed dat je door bent gegaan, geeft mij ook weer moed!
Bedankt allemaal voor jullie hulp!
dinsdag 6 november 2007 om 16:48
You can do it Carice!! Je hebt genoeg power in huis om beslissingen te nemen en voor jezelf te kiezen. Je zegt dat je niet echt een hulpvrager bent maar uiteindelijk doe je het toch maar EN met goed resultaat als ik het zo zie..Wees niet bang om af en toe een stapje terug te doen...Je bent uiteindelijk maar een mens;-) : die willen per definitie veel en wel nu meteen...hahah.
Je doet het hardstikke goed!
Keep going girl!!
Liefs
Yasmine eNala zzaJ
Je doet het hardstikke goed!
Keep going girl!!
Liefs
Yasmine eNala zzaJ
dinsdag 6 november 2007 om 18:01
Ha carice, jouw verhaal zou het mijne kunnen zijn.
Twee jaar geleden verhuisd naar de andere kant van het land, baan opgegeven, nieuwe opleiding begonnen en...in een depressie geraakt waar ik nu nog niet uit ben.
Bij mij was het mogelijk de opleiding even op pauze te zetten, ik ben er nu een half jaar tussenuit. Ik weet niet of dat bij jou ook mogelijk is. Mij heeft het wel geholpen, ik ben nu rustiger, heb alles weer een beetje op een rijtje (met hulp van de psych en de AD) en durf de draad weer op te pakken.
Ik hoop dat je een manier vind waarop je je opleiding kunt afmaken, heel veel sterkte
x
Twee jaar geleden verhuisd naar de andere kant van het land, baan opgegeven, nieuwe opleiding begonnen en...in een depressie geraakt waar ik nu nog niet uit ben.
Bij mij was het mogelijk de opleiding even op pauze te zetten, ik ben er nu een half jaar tussenuit. Ik weet niet of dat bij jou ook mogelijk is. Mij heeft het wel geholpen, ik ben nu rustiger, heb alles weer een beetje op een rijtje (met hulp van de psych en de AD) en durf de draad weer op te pakken.
Ik hoop dat je een manier vind waarop je je opleiding kunt afmaken, heel veel sterkte
x
woensdag 7 november 2007 om 19:32
Bedankt voor jullie reacties weer...
@boompje: hoe gaat het nu met je? ik bedoel, van dag tot dag? hoe voel je je? nog steeds zo depri als in het begin of gaat het nu wel beter? en heb je wel contact met school, met je mentor bv?
en daarbuiten? omdat je zegt dat je ook verhuisd bent.. heb je vrienden om je heen?
Goed dat je toch de draad weer op durft te pakken.. wanneer ga je weer beginnen?
Ik ben erg benieuwd, succes ermee!
@boompje: hoe gaat het nu met je? ik bedoel, van dag tot dag? hoe voel je je? nog steeds zo depri als in het begin of gaat het nu wel beter? en heb je wel contact met school, met je mentor bv?
en daarbuiten? omdat je zegt dat je ook verhuisd bent.. heb je vrienden om je heen?
Goed dat je toch de draad weer op durft te pakken.. wanneer ga je weer beginnen?
Ik ben erg benieuwd, succes ermee!
donderdag 8 november 2007 om 11:09
Ja das een goeie vraag, hoe is het nu met me. Wel beter dan eerst. De druk is er nu af omdat school op pauze staat, heb geen verplichtingen en kan daarom beter aan mijn eigen herstel werken. Ik heb wel contact met school, maar niet zo vaak als eigenlijk zou moeten. Er is op school ook een decaan waar ik mee moet praten van mijn studieloopbaanbegeleider, maar omdat ik al bij psych loop lijkt me decaan niet echt iets toevoegen. Maar misschien dat het voor jou wel werkt! Heb je al uitgezocht of er op jouw school ook iets dergelijks is?
Wat doe je nu? Heb je op de een of andere manier hulp of ploeter je nog in je eentje door? Heb je een plan of weet je het ook niet zo?
x
Wat doe je nu? Heb je op de een of andere manier hulp of ploeter je nog in je eentje door? Heb je een plan of weet je het ook niet zo?
x
