Geen gezellig mens

26-04-2022 23:40 43 berichten
Alle reacties Link kopieren
Dag dames

Geen idee wat ik wil met dit topic. Misschien gewoon even mijn hart luchten.

Ik heb nooit een goede of sterke band gehad met mijn ouders. Ook de relatie met mijn broer en zijn vrouw verloopt al enkele jaren niet vlot.

Ik ben vandaag te weten gekomen dat ze mij “geen gezellig mens” vinden. Ze vinden mij moeilijk, ik ben altijd kort van stof… kortom ik ben volgens hen gewoon geen aangenaam persoon.

En het ergste van al is dat ze gelijk hebben. Ik voel mij nooit een gezellig/aangenaam mens als ik bij hen ben.

Toch vind ik dit een ongelooflijk moeilijke situatie en weet ik niet hoe ik hiermee moet omgaan.

We hebben geen makkelijke jeugd gehad en ik ben al jong zelfstandig moeten worden. We zijn niet echt in een warm nest opgegroeid. Ik heb van jongs af aan geleerd om enkel op mezelf terug te vallen en geen hulp te aanvaarden van mijn ouders. Ik trek dit tot in het extreme door.

Mijn broer staat hier helemaal anders in. Ik merk dat ik er enorm veel moeite mee heb hoeveel hij
op onze ouders leunt en hoeveel zij in hem investeren. Ik heb al jarenlang het gevoel dat ik geen deel uitmaak van het “gezin”. in mijn ogen draait het kerngezin om mijn moeder, broer en schoonzus. ik voel mij niet gezien, niet geaccepteerd.

ik weet niet goed wil met dit topic. ze hebben
immers gelijk: ik ben niet aangenaam en gezellig als ik in hun gezelschap verkeer. ik wilde dit gewoon even van mij afschrijven denk ik.
Alle reacties Link kopieren
Ben je wel een gezellig mens als je bij vrienden bent? En bij collega's?
Alle reacties Link kopieren
Ik geloof van wel
Alle reacties Link kopieren
..,
kers wijzigde dit bericht op 27-04-2022 22:13
99.26% gewijzigd
If your life feels like a rocky, bumpy mess, just remember: people gaze at the Grand Canyon in awe- C. Celini
Alle reacties Link kopieren
...
kers wijzigde dit bericht op 27-04-2022 22:13
99.01% gewijzigd
If your life feels like a rocky, bumpy mess, just remember: people gaze at the Grand Canyon in awe- C. Celini
Zou je dat wel willen?
Alle reacties Link kopieren
Weten zij hoe jij je voelt?
Damned if I don’t
Ik vind het rot voor je. En tegelijkertijd denk ik: het is toch ook wel een keer klaar om je leven / gemoedstoestand te laten bepalen door het nest waar je uit komt? Wat maakt dat je (nog) zo aan dat gezin hangt?
Alle reacties Link kopieren
'Gezellig' is geen kwantificeerbaar iets, maar een mening. Het is dus wat zij vinden, nooit wie jij bent.

En als ze onderdeel waren van een ongezellige jeugd, waarom zou je dan eigenlijk je best willen doen om goed genoeg te worden voor hen?
Alle reacties Link kopieren
Je hoort er blijkbaar niet bij en omdat je dat voelt sluit je je ook af waardoor je 'ongezellig' overkomt. Waarom zou je eigenlijk gezellig mee moeten doen als je helemaal geen goede basisband hebt met je ouders en broer? Je bent blijkbaar niet van het net doen alsof. Je moest als kind zelfstandig zijn en nu als volwasse ben je dat nog steeds. Ineens zo op je ouders gaan leunen zou een beetje gek zijn.

Mijn advies, laat wat zij van je vinden links liggen. Zij kennen je niet zoals anderen je kennen, zoals jij jezelf kent. Laat jezelf niet in de put praten hoor.
Alle reacties Link kopieren
Van je familie moet je het hebben. Wat een rotopmerking. Maar als je verleden niet leuk was, zou dit niet mogen verbazen, denk ik? Echt heel rot voor je, maar je familie zal niet veranderen, vrees ik. Jij kan wel veranderen en leren om je niets van hun mening aan te trekken. :hug:
Life is short. Eat dessert first.
Alle reacties Link kopieren
Eerlijk gezegd lees ik ook geen reden in de OP waarom je gezellig zou willen zijn bij jouw familie. I.p.v. ‘erg’ lijkt het mij eigenlijk vrij logisch dat j́e kort van stof bent.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren
Mensen vinden het ook ongezellig als je geen glaasje wijn of gebakkie hoeft of meelalt met een schlager. Lekker laten lullen en je eigen plan trekken.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou die familie lekker inruilen (makkelijk praten hoor, maar eerste gevoel).

Lekker voor jezelf kiezen en je voorzien van mensen die je wel blij makdn ❤️
Alle reacties Link kopieren
Misschien geeft je broer ze het gevoel dat ze nodig zijn, daardoor voelen ze zich fijn en daardoor worden ze zelf ook leuker. Het is altijd makkelijker om met iemand om te gaan die jou op prijs stelt (zeg nou zelf).

Ze voelen misschien dat jij ze niet erg mag.

Plan de campagne om de relatie meteen te verbeteren: geef die mensen af en toe een compliment over iets wat jij in je jeugd wél op prijs hebt gesteld. En niet meteen laten volgen door iets negatiefs.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren
Je paste niet goed in het betreffende gezin. Sommige mensen hebben een totaal ander karakter en andere interesses dan de rest. Eigenlijk zou dat juist leuk en boeiend moeten zijn, maar als de rest van het gezin er niet mee om kan gaan krijgt diegene soms de rol van het zwarte schaap.
Dat is een vervelende positie, maar aan de andere kant ben je als zwart schaap heel belangrijk: je laat de rest van het gezin zien dat er diversiteit bestaat. Zwarte schapen zie je vooral in gezinnen met een rigide instelling: zoals wij het doen, zo hoort het.
Het nare is vooral dat veel mensen pas later (te laat voor het zwarte schaap) inzien dat afwijken van de rest niet verkeerd is, dat ze als gezin in een bubble geleefd hebben.
Alle reacties Link kopieren
‘Ik ben geen gezellig mens “als ik bij hen ben”’ is een heel belangrijke toevoeging.
Jullie hebben geen goede verstandhouding. Het is heel goed te begrijpen dat je dan niet alles gewoon kan wegwuiven en een ontspannen, leuk mens kan zijn.
Het ligt niet aan jou maar aan de omstandigheden.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het dubbel. Ten eerste heel naar voor jou. Als jij twijfelt aan jezelf, over hoe je zou 'moeten' zijn (gezelliger bijv) dan is dat een naar gevoel. Want jij mag zijn wie jij bent!

Vervolgens krijg ik ook een gevoel zoals ik dat van dichtbij meemaak. Ouders hebben meer contact met de ene dochter dan met de andere. Ouders willen het wel met de dochter, maar die begint continu over haar jeugd, waar ouders het anders hadden moeten doen, maar ook wat anders zou moeten zijn nu. Dat wordt vermoeiend op een gegeven moment. Ik weet niet of dit bij jou speelt? Je schrijft over je verleden. Is dat ter verduidelijking van waarom je je zo voelt? Of maak je dit vaak bespreekbaar bij je broer en ouders? Want dan zou ik je aanraden, als je dat echt wilt, te investeren in de band die er NU is, los van het verleden. Ik wil niet zeggen dat je nooit iets mag bespreken over vroeger, maar je kunt mensen onbedoeld steeds het gevoel geven dat ze iets fout doen door daar steeds naar terug te gaan. Alsof je ze steeds op hun vingers tikt. Maar weet totaal niet of dit misschien bij jou speelt?

Ik wens je veel lieve mensen om je heen die jou waarderen om wie je bent. Met al jouw kwaliteiten.
Alle reacties Link kopieren
apiejapie schreef:
27-04-2022 08:44
Ik vind het dubbel. Ten eerste heel naar voor jou. Als jij twijfelt aan jezelf, over hoe je zou 'moeten' zijn (gezelliger bijv) dan is dat een naar gevoel. Want jij mag zijn wie jij bent!

Vervolgens krijg ik ook een gevoel zoals ik dat van dichtbij meemaak. Ouders hebben meer contact met de ene dochter dan met de andere. Ouders willen het wel met de dochter, maar die begint continu over haar jeugd, waar ouders het anders hadden moeten doen, maar ook wat anders zou moeten zijn nu. Dat wordt vermoeiend op een gegeven moment. Ik weet niet of dit bij jou speelt? Je schrijft over je verleden. Is dat ter verduidelijking van waarom je je zo voelt? Of maak je dit vaak bespreekbaar bij je broer en ouders? Want dan zou ik je aanraden, als je dat echt wilt, te investeren in de band die er NU is, los van het verleden. Ik wil niet zeggen dat je nooit iets mag bespreken over vroeger, maar je kunt mensen onbedoeld steeds het gevoel geven dat ze iets fout doen door daar steeds naar terug te gaan. Alsof je ze steeds op hun vingers tikt. Maar weet totaal niet of dit misschien bij jou speelt?

Ik wens je veel lieve mensen om je heen die jou waarderen om wie je bent. Met al jouw kwaliteiten.

Mooi! Treffende reactie!
Alle reacties Link kopieren
:hug:
Ik weet zo goed hoe je je voelt. :cry:
Het is zo lastig want het idee dat je familie/gezin die mensen zijn waarop je altijd terug kunt vallen. Diegene zijn die je vertrouwen geven en je steunen. Dat is wat nog steeds grotendeels wordt verkondigd in de reclames enz.

To, het mag pijn doen , wees niet te hard voor jezelf, je hebt al zoveel mee(moeten)maken en wat je ook doet is het nooit goed voor hun.
Laat het alsjeblieft voor jezelf wel goed zijn.
En je kunt verandering niet afdwingen maar het is goed je hart te luchten en je verhaal te delen.
Voor mij een bevestiging dat niet iedereen met plezier familiebezoek ervaart en dat steunt mij.

Dank je wel voor het delen van je verhaal.
Zwijgen is geen zwakte maar een sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het bijzonder te lezen dat iedereen maar direct de familie van TO de schuld geeft. TO geeft zelf aan dat ze idd niet gezellig is er ligt dus ook echt een deel bij haar.

Ik kom uit een gezin van 4 kinderen. Niet iedereen is hetzelfde en daarbij heeft inmiddels iedereen een parner wat ook zal meespelen hoe de onderlinge verhoudingen liggen. Maar er zijn nu eenmaal broer/(schoon)zussen/zwagers waarmee je het beter kan vinden dan anderen. Een zus en zwager hebben meer hun eigen leven, zijn heel erg op zichzelf gericht. Een beetje egoïstisch in gedrag op zijn tijd. Als er een verjaardag is zijn ze er wel maar maar je merk dat ze er niet helemaal bij horen omdat ze zich zo buiten de rest plaatsen.
We laten iedereen in hun waarde maar ook over hun wordt onderling wel eens gesproken.
Dat wil niet zeggen dat we niet van hun houden of ze niet bij het gezin horen. Maar dit is wel een gevolg van eigen gedrag.

Zonder de kant van de familie van TO kun je hier gewoon niks over zeggen en ze al helemaal niet de schuld van de situatie geven.
Alle reacties Link kopieren
Met hun opmerking kijken ze alleen naar jou en niet naar hun aandeel in het geheel
Familie kies je niet maar je bent ook niet verplicht erin te blijven investeren
Als het nooit goed genoeg is voor ze hoef je ook niet meer te proberen goed genoeg te zijn
Je kan ervoor kiezen de contacten naar het minimum terug te brengen
Je hoeft niet met ze te breken
Op die manier is het maar een handvol keren dat je een glimlach op je gezicht hoeft te plakken (gezellig te doen) en is het beter vol te houden
Verder dus die rotopmerlinge ene oor in andere oor uit
En vooral focussen op leuke contacten in je leven waar je mag zijn wie je bent en waar je het gewoon gezellig mee hebt
Alle reacties Link kopieren
apiejapie schreef:
27-04-2022 08:44
Ik vind het dubbel. Ten eerste heel naar voor jou. Als jij twijfelt aan jezelf, over hoe je zou 'moeten' zijn (gezelliger bijv) dan is dat een naar gevoel. Want jij mag zijn wie jij bent!

Vervolgens krijg ik ook een gevoel zoals ik dat van dichtbij meemaak. Ouders hebben meer contact met de ene dochter dan met de andere. Ouders willen het wel met de dochter, maar die begint continu over haar jeugd, waar ouders het anders hadden moeten doen, maar ook wat anders zou moeten zijn nu. Dat wordt vermoeiend op een gegeven moment. Ik weet niet of dit bij jou speelt? Je schrijft over je verleden. Is dat ter verduidelijking van waarom je je zo voelt? Of maak je dit vaak bespreekbaar bij je broer en ouders? Want dan zou ik je aanraden, als je dat echt wilt, te investeren in de band die er NU is, los van het verleden. Ik wil niet zeggen dat je nooit iets mag bespreken over vroeger, maar je kunt mensen onbedoeld steeds het gevoel geven dat ze iets fout doen door daar steeds naar terug te gaan. Alsof je ze steeds op hun vingers tikt. Maar weet totaal niet of dit misschien bij jou speelt?

Ik wens je veel lieve mensen om je heen die jou waarderen om wie je bent. Met al jouw kwaliteiten.
Je hebt gelijk maar het is best moeilijk om de strijd los te laten. Je hebt dan het gevoel dat je de minste bent en dat wil je niet zijn want je wil winnen. Toch valt er hier niets te winnen; wil je winnen dan verlies je. Dan wil je ze klein krijgen.

Als je deze mensen door een of andere oorzaak al heel lang niet meer hebt gezien kan je met een scherpere, onbevooroordeelde blik naar ze kijken en dan lukt het soms om de boosheid los te laten. Als je beseft dat ze niet het eeuwige leven hebben.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren
Noekie-Noek schreef:
27-04-2022 09:15
Ik vind het bijzonder te lezen dat iedereen maar direct de familie van TO de schuld geeft. TO geeft zelf aan dat ze idd niet gezellig is er ligt dus ook echt een deel bij haar.

Ik kom uit een gezin van 4 kinderen. Niet iedereen is hetzelfde en daarbij heeft inmiddels iedereen een parner wat ook zal meespelen hoe de onderlinge verhoudingen liggen. Maar er zijn nu eenmaal broer/(schoon)zussen/zwagers waarmee je het beter kan vinden dan anderen. Een zus en zwager hebben meer hun eigen leven, zijn heel erg op zichzelf gericht. Een beetje egoïstisch in gedrag op zijn tijd. Als er een verjaardag is zijn ze er wel maar maar je merk dat ze er niet helemaal bij horen omdat ze zich zo buiten de rest plaatsen.
We laten iedereen in hun waarde maar ook over hun wordt onderling wel eens gesproken.
Dat wil niet zeggen dat we niet van hun houden of ze niet bij het gezin horen. Maar dit is wel een gevolg van eigen gedrag.

Zonder de kant van de familie van TO kun je hier gewoon niks over zeggen en ze al helemaal niet de schuld van de situatie geven.
Ik snap dat er ook een andere kant aan het verhaal zit, maar ik vind het moeilijk om daar nog oog voor te hebben als de ouders ronduit tegen hun kind zeggen dat ze hun kind 'geen gezellig mens' vinden. Ook daar zal een context omheen hangen, maar ik vind het een zeer ongepaste, kwetsende opmerking, die niet bepaald onder opbouwende feedback valt. Wat moet to daarmee, behalve zich er rot onder voelen? Wat wilden ouders daarmee bereiken? Dat is gewoon een k*topmerking, los van de hele situatie.
Alle reacties Link kopieren
Jufjoke schreef:
27-04-2022 10:05
Ik snap dat er ook een andere kant aan het verhaal zit, maar ik vind het moeilijk om daar nog oog voor te hebben als de ouders ronduit tegen hun kind zeggen dat ze hun kind 'geen gezellig mens' vinden. Ook daar zal een context omheen hangen, maar ik vind het een zeer ongepaste, kwetsende opmerking, die niet bepaald onder opbouwende feedback valt. Wat moet to daarmee, behalve zich er rot onder voelen? Wat wilden ouders daarmee bereiken? Dat is gewoon een k*topmerking, los van de hele situatie.
Ik wilde dit ook zeggen.

Zo'n opmerking is een negatief waardeoordeel, nogal kut om recht in iemands gezicht te zeggen.

Mijn familie moet mij ook niet en ze vinden het al heel wat van zichzelf als ze het niet hardop zeggen, maar achter mijn rug om.

Ze hebben ook helemaal gelijk, ik ben altijd vervelend, boos en depressief geweest binnen het gezin. Dat heeft uiteraard een oorzaak maar dat doet niet meer ter zake als je eenmaal volwassen bent, dan moet je je daar overheen kunnen zetten. Ik wil/kan dat vooralsnog niet dus dan is het wat het is.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven