Psyche
alle pijlers
geen idee?
donderdag 9 april 2009 om 17:19
Hallo, ik ben neiuw op het forum, maar lees al wel een poosje mee...
Ik ben in de 20 en werk in de zorg.
Ik loop al een hele poos rond met vermoeidheidsklachten, die steeds erger werden. Lekker in mijn vel zit ook al lang niet. Heb er lang mee doorgelopen zonder er tegen iemand wat van te zeggen, en op dit moment bestaat mijn leven uit (36u) werken, en slapen... Lichamelijke oorzaken zijn door verschillende bloedonderzoeken al uitgesloten, en de ha denkt dan ook dat ik depressief ben ofzo...
Ik redde het niet meer op het werk, en werk nu 50% sinds een paar dagen om weer wat rust te krijgen, en meer mogelijkheden te hebben ook weer wat meer leuke dingen te gaan doen. Verder moet ik natuurlijk wel actie ondernemen, dus naar de ha, voor een verwijzing en gaan praten... Dat is zó moeilijk! Vind mezelf echt een aansteller... (herkent iemand dat? jezelf een aansteller vinden...?)
Ik hoop dat ik weer snel 100% kan gaan werken en me weer wat beter ga voelen...
Hoe lang duurde het bij jullie ongeveer? Ik begrijp dat dat per persoon verschilt, maar een gemiddelde...?
Alvast bedankt...
Ik ben in de 20 en werk in de zorg.
Ik loop al een hele poos rond met vermoeidheidsklachten, die steeds erger werden. Lekker in mijn vel zit ook al lang niet. Heb er lang mee doorgelopen zonder er tegen iemand wat van te zeggen, en op dit moment bestaat mijn leven uit (36u) werken, en slapen... Lichamelijke oorzaken zijn door verschillende bloedonderzoeken al uitgesloten, en de ha denkt dan ook dat ik depressief ben ofzo...
Ik redde het niet meer op het werk, en werk nu 50% sinds een paar dagen om weer wat rust te krijgen, en meer mogelijkheden te hebben ook weer wat meer leuke dingen te gaan doen. Verder moet ik natuurlijk wel actie ondernemen, dus naar de ha, voor een verwijzing en gaan praten... Dat is zó moeilijk! Vind mezelf echt een aansteller... (herkent iemand dat? jezelf een aansteller vinden...?)
Ik hoop dat ik weer snel 100% kan gaan werken en me weer wat beter ga voelen...
Hoe lang duurde het bij jullie ongeveer? Ik begrijp dat dat per persoon verschilt, maar een gemiddelde...?
Alvast bedankt...
donderdag 9 april 2009 om 17:48
Je mag jezelf, je gezondheid en je gevoelens best serieus nemen hoor! Ik denk dat dat ook het allerbeste is, als je je weer beter wil gaan voelen. Alleen maar lachen en weer doorgaan helpt niet, dat heb je waarschijnlijk al geprobeerd.
Uiteraard moet een mens altijd relativeren, en proberen positief te blijven. Maar je gevoel wegstoppen, je vermoeidheid afdoen als aanstellerij, daar is niemand bij gebaat.
Dus ga op zoek naar de oorzaak; lichamelijk of psychisch, of misschien een cominatie. Zorg goed voor jezelf, een ander doet t niet voor je. Succes! Ben verder geen arts oid, en heb zelf ook niet te maken met zulke klachten, dus daar kan ik niks over zeggen.
Uiteraard moet een mens altijd relativeren, en proberen positief te blijven. Maar je gevoel wegstoppen, je vermoeidheid afdoen als aanstellerij, daar is niemand bij gebaat.
Dus ga op zoek naar de oorzaak; lichamelijk of psychisch, of misschien een cominatie. Zorg goed voor jezelf, een ander doet t niet voor je. Succes! Ben verder geen arts oid, en heb zelf ook niet te maken met zulke klachten, dus daar kan ik niks over zeggen.
donderdag 9 april 2009 om 18:15
Newsflash; als je 36 uur in de zorg werkt bèn je gewoon moe van het werken. Hèb je alleen in het weekende tijd voor leuke dingen. Zullen veel huishoudelijke taken in de avonduren moeten gebeuren. Zoiets heet gewoon hard werken.
Om nu 50% te gaan werken om uit te rusten en leuke dingen te kunnen doen vind ik persoonlijk iets wat je voor korte tijd kan doen. Je collega's vangen nu alles voor je op.
Dus; keuzes maken. Minder werken = minder geld maar ook meer tijd voor jezelf. Misschien ben jij gewoon een persoon die niet 36 uur kàn werken, lichamelijk èn psychisch gezien.
Om nu 50% te gaan werken om uit te rusten en leuke dingen te kunnen doen vind ik persoonlijk iets wat je voor korte tijd kan doen. Je collega's vangen nu alles voor je op.
Dus; keuzes maken. Minder werken = minder geld maar ook meer tijd voor jezelf. Misschien ben jij gewoon een persoon die niet 36 uur kàn werken, lichamelijk èn psychisch gezien.
donderdag 9 april 2009 om 20:00
Wat een lullige reactie Italy. Zelf heb ik in de verpleging gewerkt en ja... Het is hard werken maar dat is wel in meerdere beroepen. Om de klachten van Kinnie meteen daaraan te relateren vind ik erg kort door de bocht.
Uitrusten en leuke dingen doen is een manier voor TO om prettiger in haar vel te komen zitten. Jij maakt het nu zo dat ze zich schuldig moet gaan voelen omdat haar collega's nu alles op moeten vangen dus hoe korter hoe beter... Moet TO zich niet eerst beter in in haar vel komen te zitten???
TO, je voelt je niet lekker en je neemt je eindelijk serieus. Dat kost moed en kracht want het is niet makkelijk om toe te moeten geven dat je niet meer kan.
Zelf herken ik het wel dat het voelt alsof je een aanstelster bent. Dit ben je niet hoor. Lichamelijke oorzaken zijn uitgesloten schrijf je. Is er bloed geprikt? Hoe zit je psychisch in je vel. ben je normaal gesproken gelukkig met je leven. Ben je tevreden met het werk wat je doet,je sociale contacten etc etc.
Niemand kan jou zeggen hoe lang het duurt voordat je je weer beter gaat voelen maar één ding wil ik je zeggen... begin niet te vroeg met werken en bouw het weer langzaam op als je begint.
Zorg goed voor jezelf. Schakel hulp in als je het gevoel hebt dat je dit niet alleen kunt.
Veel sterkte, kracht en moed
Uitrusten en leuke dingen doen is een manier voor TO om prettiger in haar vel te komen zitten. Jij maakt het nu zo dat ze zich schuldig moet gaan voelen omdat haar collega's nu alles op moeten vangen dus hoe korter hoe beter... Moet TO zich niet eerst beter in in haar vel komen te zitten???
TO, je voelt je niet lekker en je neemt je eindelijk serieus. Dat kost moed en kracht want het is niet makkelijk om toe te moeten geven dat je niet meer kan.
Zelf herken ik het wel dat het voelt alsof je een aanstelster bent. Dit ben je niet hoor. Lichamelijke oorzaken zijn uitgesloten schrijf je. Is er bloed geprikt? Hoe zit je psychisch in je vel. ben je normaal gesproken gelukkig met je leven. Ben je tevreden met het werk wat je doet,je sociale contacten etc etc.
Niemand kan jou zeggen hoe lang het duurt voordat je je weer beter gaat voelen maar één ding wil ik je zeggen... begin niet te vroeg met werken en bouw het weer langzaam op als je begint.
Zorg goed voor jezelf. Schakel hulp in als je het gevoel hebt dat je dit niet alleen kunt.
Veel sterkte, kracht en moed
donderdag 9 april 2009 om 20:42
Dank jullie wel voor de reacties. Natuurlijk realiseer ik me dat werken in de zorg zwaar is, maar merk ook wel het verschil tussen moe zijn en moe zijn, zeg maar.....
Ik doe nu haast niets naast mijn werk. En natuurlijk is ook niet de hoofdreden dat ik nu minder werk dat ik meer leuke dingen kan gaan doen. Maar het is zoals je zegt bosaapje, de bedoeling dat het op die manier wat beter gaat... Meer rust kan nemen, en daardoor dus ook hopelijk meer energie ga krijgen om ook andere dingen te doen, leuke dingen. Ik had ook de mogelijkheid om er even helemaal tussenuit te gaan, maar dat wilde ik zelf ook niet, wil betrokken blijven bij het werk, zeker zo lang dat "gewoon" gaat.
Er is inderdaad op verschillende dingen bloed geprikt, waar de vermoeidheid evt vandaan zou kunnen komen, en alle waarden waren gewoon goed. Daar kan het dus niet aan liggen.
Ik ga dan ook naar de huisarts van de week om te kijken hoe verder. dat ben ik nu ook wel 'verplicht' naar mijn werk toe. Maar ik sta er nu ook wel zelf achter, ik wil me weer lekker voelen!
Op mijn werk heb ik het naar mijn zin, en psychisch is het al wel wat langer dat het niet helemaal perfect is, maar de laatste tijd is het erger geworden, tot nu...
Ik doe nu haast niets naast mijn werk. En natuurlijk is ook niet de hoofdreden dat ik nu minder werk dat ik meer leuke dingen kan gaan doen. Maar het is zoals je zegt bosaapje, de bedoeling dat het op die manier wat beter gaat... Meer rust kan nemen, en daardoor dus ook hopelijk meer energie ga krijgen om ook andere dingen te doen, leuke dingen. Ik had ook de mogelijkheid om er even helemaal tussenuit te gaan, maar dat wilde ik zelf ook niet, wil betrokken blijven bij het werk, zeker zo lang dat "gewoon" gaat.
Er is inderdaad op verschillende dingen bloed geprikt, waar de vermoeidheid evt vandaan zou kunnen komen, en alle waarden waren gewoon goed. Daar kan het dus niet aan liggen.
Ik ga dan ook naar de huisarts van de week om te kijken hoe verder. dat ben ik nu ook wel 'verplicht' naar mijn werk toe. Maar ik sta er nu ook wel zelf achter, ik wil me weer lekker voelen!
Op mijn werk heb ik het naar mijn zin, en psychisch is het al wel wat langer dat het niet helemaal perfect is, maar de laatste tijd is het erger geworden, tot nu...
donderdag 9 april 2009 om 22:55
Hoi Kinnie,
Ik vroeg me af, is er bij jouw ook op schildklier functie geprikt?
Dit gebeurd vaak niet, omdat er niet altijd aan gedacht wordt door de HA.
Ik bleek echter al een tijd met een te trage schildklier rond te lopen en dat heeft ook wel degelijk invloed op je stemmingen en je wordt er behoorlijk moe van.
Verder denk ik dat het heel goed is dat je wat meer tijd voor jezelf neemt.
Werken is namelijk ook niet alles en je hebt maar een lichaam en daar moet je goed voor zorgen. En je psyche kan voor behoorlijk wat lichamelijke klachten zorgen, dus neem dat ook serieus.
Ik heb ook in de zorg gewerkt en dan is het best moeilijk om voor jezelf te kiezen, maar de wereld vergaat echt niet als je even iets minder voor anderen doet dan je voorheen deed.
Als jij weer goed in je velletje zit kun je er weer helemaal voor anderen zijn, maar tot die tijd kan je best even wat gas terug nemen denk ik. Heel veel sterkte de komende tijd en ik hoop dat je snel weer opknapt.
(En voor 2Italy2, Als je het ergens niet mee eens bent oke, maar om iemand een schuldgevoel aan te praten vind ik niet echt aardig van je. Ik vind je maar een beetje zuur overkomen, misschien zelf ook maar even een tikkie gas terug nemen???)
X Muis
Ik vroeg me af, is er bij jouw ook op schildklier functie geprikt?
Dit gebeurd vaak niet, omdat er niet altijd aan gedacht wordt door de HA.
Ik bleek echter al een tijd met een te trage schildklier rond te lopen en dat heeft ook wel degelijk invloed op je stemmingen en je wordt er behoorlijk moe van.
Verder denk ik dat het heel goed is dat je wat meer tijd voor jezelf neemt.
Werken is namelijk ook niet alles en je hebt maar een lichaam en daar moet je goed voor zorgen. En je psyche kan voor behoorlijk wat lichamelijke klachten zorgen, dus neem dat ook serieus.
Ik heb ook in de zorg gewerkt en dan is het best moeilijk om voor jezelf te kiezen, maar de wereld vergaat echt niet als je even iets minder voor anderen doet dan je voorheen deed.
Als jij weer goed in je velletje zit kun je er weer helemaal voor anderen zijn, maar tot die tijd kan je best even wat gas terug nemen denk ik. Heel veel sterkte de komende tijd en ik hoop dat je snel weer opknapt.
(En voor 2Italy2, Als je het ergens niet mee eens bent oke, maar om iemand een schuldgevoel aan te praten vind ik niet echt aardig van je. Ik vind je maar een beetje zuur overkomen, misschien zelf ook maar even een tikkie gas terug nemen???)
X Muis
vrijdag 10 april 2009 om 20:38
quote:bosaapje schreef op 09 april 2009 @ 20:00:
Wat een lullige reactie Italy.
Niet lullig bedoelt. Wel reeël. Ik zie veel vrouwen om mij heen die àlles willen en uiteindelijk een burn out krijgen door deze wijze van leven. Jij zou dat moeten weten met je werkervaring in de zorg.
Daarom; keuzes maken en nadenken over wat je nou wilt is helemaal niet verkeerd maar om nou op kosten van de samenleving "jezelf te gaan zoeken" is naar mijn mening ook niet helemaal kosjer. (ik zeg niet dat TO dat doet.....)
Wat een lullige reactie Italy.
Niet lullig bedoelt. Wel reeël. Ik zie veel vrouwen om mij heen die àlles willen en uiteindelijk een burn out krijgen door deze wijze van leven. Jij zou dat moeten weten met je werkervaring in de zorg.
Daarom; keuzes maken en nadenken over wat je nou wilt is helemaal niet verkeerd maar om nou op kosten van de samenleving "jezelf te gaan zoeken" is naar mijn mening ook niet helemaal kosjer. (ik zeg niet dat TO dat doet.....)
vrijdag 10 april 2009 om 20:40
quote:Kruimelmuis schreef op 09 april 2009 @ 22:55:
(En voor 2Italy2, Als je het ergens niet mee eens bent oke, maar om iemand een schuldgevoel aan te praten vind ik niet echt aardig van je. Ik vind je maar een beetje zuur overkomen, misschien zelf ook maar even een tikkie gas terug nemen???)
Wat een mensenkennis, petje af!!
En...schuldgevoel nou nee, meer verantwoordelijkheidsgevoel....
(En voor 2Italy2, Als je het ergens niet mee eens bent oke, maar om iemand een schuldgevoel aan te praten vind ik niet echt aardig van je. Ik vind je maar een beetje zuur overkomen, misschien zelf ook maar even een tikkie gas terug nemen???)
Wat een mensenkennis, petje af!!
En...schuldgevoel nou nee, meer verantwoordelijkheidsgevoel....
vrijdag 10 april 2009 om 20:56
Hai Kinnie83,
Ben je ook getest op vitamine B12? Ik heb 4 jaar rondgelopen met vermoeidheidsklachten, na nog maar een keer getest te worden, kwamen ze er per ongeluk achter dat ik al jaren een tekort heb van vit B12. De klachten die je daardoor kunt krijgen lijken op een depressie.
Verder is mijn advies; luister goed naar je lichaam. Als dat rust is en tijdelijk minder werken dan moet je dat vooral doen. Denk goed aan jezelf, wat meestal doet een ander dat niet.
Heel veel succes ermee.
Ben je ook getest op vitamine B12? Ik heb 4 jaar rondgelopen met vermoeidheidsklachten, na nog maar een keer getest te worden, kwamen ze er per ongeluk achter dat ik al jaren een tekort heb van vit B12. De klachten die je daardoor kunt krijgen lijken op een depressie.
Verder is mijn advies; luister goed naar je lichaam. Als dat rust is en tijdelijk minder werken dan moet je dat vooral doen. Denk goed aan jezelf, wat meestal doet een ander dat niet.
Heel veel succes ermee.
