Psyche
alle pijlers
Geen passies of talenten, minderwaardig voelen
woensdag 19 april 2017 om 11:44
In mijn omgeving heb ik een aantal mensen met een echte passie of talent voor iets. Mensen die helemaal ergens voor gaan en met heel veel inzet en enthousiasme iets goeds te doen met hun leven. En die ook anderen proberen te motiveren om dat te doen. Dat is op allerlei gebieden, van het zorgen voor oudere mensen om ons heen tot evangelisatie, en van geld inzamelen tot duurzame energie. Het lijkt wel of iedereen tegenwoordig om mij heen zich volledig werpt op wereldverbetering.
Zelf ben ik helemaal niet zo. Ik heb geen passies, geen hobbies, geen talenten. Ik ben ook niet zo sociaal dat ik me heel erg inzet voor anderen. Ik ben al blij als ik alle dagelijkse ballen in de lucht kan houden. Maar ik voel me vergeleken bij al die talentvolle passievolle mensen in mijn omgeving enorm vaal afsteken. Ik kan niks bijzonders, doe niks bijzonders en zij wijden hun leven aan de echt hogere doelen. Wat een muts ben ik dan toch. Ik vond al dat gepraat over passie altijd een beetje overdreven, maar langzamerhand voelt het meer alsof dat juist goed of zelfs normaal is en ik mijn leven vergooi door er niets bijzonders van te maken.
Hoe kijken anderen hiertegenaan? Is het aan te raden om op zoek te gaan naar een passie of heb je die gewoon of niet. Of kun je ook prima zonder? En hoe ga je om met dat minderwaardige gevoel als je zelf geen passie of talenten hebt en je je daarin tekort voelt schieten?
Zelf ben ik helemaal niet zo. Ik heb geen passies, geen hobbies, geen talenten. Ik ben ook niet zo sociaal dat ik me heel erg inzet voor anderen. Ik ben al blij als ik alle dagelijkse ballen in de lucht kan houden. Maar ik voel me vergeleken bij al die talentvolle passievolle mensen in mijn omgeving enorm vaal afsteken. Ik kan niks bijzonders, doe niks bijzonders en zij wijden hun leven aan de echt hogere doelen. Wat een muts ben ik dan toch. Ik vond al dat gepraat over passie altijd een beetje overdreven, maar langzamerhand voelt het meer alsof dat juist goed of zelfs normaal is en ik mijn leven vergooi door er niets bijzonders van te maken.
Hoe kijken anderen hiertegenaan? Is het aan te raden om op zoek te gaan naar een passie of heb je die gewoon of niet. Of kun je ook prima zonder? En hoe ga je om met dat minderwaardige gevoel als je zelf geen passie of talenten hebt en je je daarin tekort voelt schieten?
..
woensdag 19 april 2017 om 13:17
quote:blueeyes*3 schreef op 19 april 2017 @ 12:30:
O, en als je even wat relativering wil over 'perfect leven', lees dan het boek De Cirkel eens.
Goed boek. Ik werd alleen een beetje paranoia tov social media. Is weer goed gekomen. Nou ja, totdat ik las dat er nu Iden is, waar je zowel bij banken als bij de Belastingdienst kunt inloggen en hopelijk later ook bij andere bedrijven...
quote:rechthoek schreef op 19 april 2017 @ 12:45:
[...]
Je schiet niet tekort. Geniet van het leven, het is maar kort. Je kunt de wereld beter maken door een klein beetje rekening te houden met het milieu, vriendelijk te zijn en helpen daar waar je jezelf niet in problemen brengt. Een passie is ook egoisme.
Wat mij opvalt bij mensen met een echte passie, is dat die passie op 1 tot en met 10 komt en daarna misschien pas iets anders. Een vriendin van mij had een man wiens passie muziek + muziekvereniging is. Bijna elke avond is hij daar mee bezig en als er afgesproken is om samen iets te doen dan gebeurde het best vaak dat hij toch liever naar de muziek ging. Hij kon dus wel zonder zijn vriendin, maar niet zonder zijn muziek.
Ik heb geen passies, wel talenten, maar te lui om er echt iets mee te doen. Ik vind het gewoon fijn om een beetje aan te klungelen met mijn interesses en hobbies. Ik leef mijn leven graag zoals ik zelf fijn vind.
O, en als je even wat relativering wil over 'perfect leven', lees dan het boek De Cirkel eens.
Goed boek. Ik werd alleen een beetje paranoia tov social media. Is weer goed gekomen. Nou ja, totdat ik las dat er nu Iden is, waar je zowel bij banken als bij de Belastingdienst kunt inloggen en hopelijk later ook bij andere bedrijven...
quote:rechthoek schreef op 19 april 2017 @ 12:45:
[...]
Je schiet niet tekort. Geniet van het leven, het is maar kort. Je kunt de wereld beter maken door een klein beetje rekening te houden met het milieu, vriendelijk te zijn en helpen daar waar je jezelf niet in problemen brengt. Een passie is ook egoisme.
Wat mij opvalt bij mensen met een echte passie, is dat die passie op 1 tot en met 10 komt en daarna misschien pas iets anders. Een vriendin van mij had een man wiens passie muziek + muziekvereniging is. Bijna elke avond is hij daar mee bezig en als er afgesproken is om samen iets te doen dan gebeurde het best vaak dat hij toch liever naar de muziek ging. Hij kon dus wel zonder zijn vriendin, maar niet zonder zijn muziek.
Ik heb geen passies, wel talenten, maar te lui om er echt iets mee te doen. Ik vind het gewoon fijn om een beetje aan te klungelen met mijn interesses en hobbies. Ik leef mijn leven graag zoals ik zelf fijn vind.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 19 april 2017 om 13:58
quote:reizigster2004 schreef op 19 april 2017 @ 11:57:
[...]
Ik was altijd heel tevreden met mijn leven. Maar langzamerhand begin ik het gevoel te krijgen dat ik tekort schiet. De mensen om mij heen hebben geen egoistische passies, maar juist hele sociale. En omdat ik dus wel zo egoistisch was ingesteld: als mijn leven maar leuk is, voelt dat nu voor mij niet goed meer.
Gewoon een kwestie van omdenken:
Je bent gepassioneerd in het hebben van geen passies.
Wat voor jou normaal is, is voor een ander bijzonder. Maw je hebt wel talenten, je noemt ze alleen anders.
Het is jouw passie om een goede vriendin te zijn voor je vrienden zodat zij hun sociale passies kunnen vormgeven.
EN egoïsme klinkt als een vies woord, in basis zijn we allemaal egoïstisch. Bepaald door onze hersenen. We hebben de drang tot leven en zullen meestal voor zelfbehoud gaan (instinct). Zelfs altruïsme is in basis een vorm van heel egoïstisch gedrag. Ik ben nog nooit een vorm van altruïsme tegen gekomen die niet egoïstisch was, het levert altijd iets voor je op. Al is het maar een goed gevoel om een ander te helpen. In wezen zijn mensen met passies gericht op de samenleving dus niet per definitie minder egoïstisch.
Mijn advies is dan ook heel simpel: leef je eigen leven met respect en waardering voor anderen en je omgeving, stop met vergelijken en sta voor je eigen keuzes en waarden.
[...]
Ik was altijd heel tevreden met mijn leven. Maar langzamerhand begin ik het gevoel te krijgen dat ik tekort schiet. De mensen om mij heen hebben geen egoistische passies, maar juist hele sociale. En omdat ik dus wel zo egoistisch was ingesteld: als mijn leven maar leuk is, voelt dat nu voor mij niet goed meer.
Gewoon een kwestie van omdenken:
Je bent gepassioneerd in het hebben van geen passies.
Wat voor jou normaal is, is voor een ander bijzonder. Maw je hebt wel talenten, je noemt ze alleen anders.
Het is jouw passie om een goede vriendin te zijn voor je vrienden zodat zij hun sociale passies kunnen vormgeven.
EN egoïsme klinkt als een vies woord, in basis zijn we allemaal egoïstisch. Bepaald door onze hersenen. We hebben de drang tot leven en zullen meestal voor zelfbehoud gaan (instinct). Zelfs altruïsme is in basis een vorm van heel egoïstisch gedrag. Ik ben nog nooit een vorm van altruïsme tegen gekomen die niet egoïstisch was, het levert altijd iets voor je op. Al is het maar een goed gevoel om een ander te helpen. In wezen zijn mensen met passies gericht op de samenleving dus niet per definitie minder egoïstisch.
Mijn advies is dan ook heel simpel: leef je eigen leven met respect en waardering voor anderen en je omgeving, stop met vergelijken en sta voor je eigen keuzes en waarden.
woensdag 19 april 2017 om 14:00
Je kunt ook jezelf als passie hebben en dan inderdaad heel passievol op de bank hangen met chips of iets anders doen waar jij blij van wordt. Als je een tevreden mens bent, draag je al genoeg bij aan een wereld die toch al vol zit met mensen die niet tevreden zijn of veel ellende hebben, dus probeer gewoon te genieten van een normaal leven, dan maar geen passies. Niets mis mee, tenzij je zelf geen voldoening zou halen uit gewoon gelukkig zijn.
woensdag 19 april 2017 om 14:25
Tja een passie... Ik zag mezelf nooit als iemand met een passie, en mijn hobby's duurden altijd maar een paar maanden. Passie klinkt ook zo zwaar.
Vraag die gepassioneerde mensen eens wat ze leuk vinden aan jou. Op die manier kwam ik er achter dat ik in andermans ogen wel passies had en gepassioneerd over kwam. Wat in mijn ogen steeds het mislukken van een nieuwe hobby was zagen zij als een passie voor leren en kennis. Wat ik zag als praten over wat ik had gedaan de afgelopen week zagen zij als een gepassioneerd verhaal over wat ik nu weer had geleerd.
Vraag die gepassioneerde mensen eens wat ze leuk vinden aan jou. Op die manier kwam ik er achter dat ik in andermans ogen wel passies had en gepassioneerd over kwam. Wat in mijn ogen steeds het mislukken van een nieuwe hobby was zagen zij als een passie voor leren en kennis. Wat ik zag als praten over wat ik had gedaan de afgelopen week zagen zij als een gepassioneerd verhaal over wat ik nu weer had geleerd.
woensdag 19 april 2017 om 14:27
quote:dianaf schreef op 19 april 2017 @ 13:17:Wat mij opvalt bij mensen met een echte passie, is dat die passie op 1 tot en met 10 komt en daarna misschien pas iets anders. Een vriendin van mij had een man wiens passie muziek + muziekvereniging is. Bijna elke avond is hij daar mee bezig en als er afgesproken is om samen iets te doen dan gebeurde het best vaak dat hij toch liever naar de muziek ging. Hij kon dus wel zonder zijn vriendin, maar niet zonder zijn muziek.
Is dat echt passie?
Of toch obsessie?
Wat is 't verschil?
Is dat echt passie?
Of toch obsessie?
Wat is 't verschil?
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 19 april 2017 om 14:52
Ik ben er ook pas onlangs achtergekomen dat twee van mijn interesses er toch wel wat meer uitspringen. Bij allebei doe ik helemaal niks met mensen, maar ik kan er zo van genieten! Als ik daarover praat, zien mensen dat ook. En dat ik daarmee niemand help, kan me eerlijk gezegd helemaal niks schelen.
Maar helaas kan ik van beide hobby's niet leven, dus ik werk ook gewoon. Iets wat gewoon 'oké' is. Lees in die vrouwenbladen (viva bijvoorbeeld ) over vrouwen die zo van hun hobby hun werk hebben gemaakt en niet het idee hebben dat ze werken, maar gewoon altijd doen wat ze leuk vinden. Tja, dat zit er voor mij helaas niet in.
Ik weet niet echt wat ik hiermee wil vertellen Ik doe in ieder geval ook gewoon maar wat en het heeft niks met anderen of de wereld verbeteren te maken
Maar helaas kan ik van beide hobby's niet leven, dus ik werk ook gewoon. Iets wat gewoon 'oké' is. Lees in die vrouwenbladen (viva bijvoorbeeld ) over vrouwen die zo van hun hobby hun werk hebben gemaakt en niet het idee hebben dat ze werken, maar gewoon altijd doen wat ze leuk vinden. Tja, dat zit er voor mij helaas niet in.
Ik weet niet echt wat ik hiermee wil vertellen Ik doe in ieder geval ook gewoon maar wat en het heeft niks met anderen of de wereld verbeteren te maken
woensdag 19 april 2017 om 14:54
quote:highlander schreef op 19 april 2017 @ 14:27:
[...]
Is dat echt passie?
Of toch obsessie?
Wat is 't verschil?Ik weet niet of er een verschil is. Normaal zou ik zeggen dat bij een obsessie er iemand last van heeft, maar als iets zo je passie is dat alles er voor moet wijken, dan is het bijna een obsessie. Heeft een obsessie misschien een verslavingskant of zo, dat dát het verschil is?
[...]
Is dat echt passie?
Of toch obsessie?
Wat is 't verschil?Ik weet niet of er een verschil is. Normaal zou ik zeggen dat bij een obsessie er iemand last van heeft, maar als iets zo je passie is dat alles er voor moet wijken, dan is het bijna een obsessie. Heeft een obsessie misschien een verslavingskant of zo, dat dát het verschil is?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 19 april 2017 om 15:08
quote:pussywillow schreef op 19 april 2017 @ 14:00:
Niets mis mee, tenzij je zelf geen voldoening zou halen uit gewoon gelukkig zijn.Ik denk dat het meer het idee is dat het niet genoeg zou moeten zijn om gewoon gelukkig te zijn. Dat je eigenlijk hoort te streven naar meer dan gewoon tevreden zijn.
Niets mis mee, tenzij je zelf geen voldoening zou halen uit gewoon gelukkig zijn.Ik denk dat het meer het idee is dat het niet genoeg zou moeten zijn om gewoon gelukkig te zijn. Dat je eigenlijk hoort te streven naar meer dan gewoon tevreden zijn.
..
woensdag 19 april 2017 om 17:05
quote:reizigster2004 schreef op 19 april 2017 @ 15:08:
[...]
Ik denk dat het meer het idee is dat het niet genoeg zou moeten zijn om gewoon gelukkig te zijn. Dat je eigenlijk hoort te streven naar meer dan gewoon tevreden zijn.Dat streven ontstaat vaak omdat mensen gewoon niet tevreden zijn. Dat zit in de mens en daardoor zijn we zo ver gekomen. Het is juist een kunst om wel tevreden te zijn met wat je hebt.
[...]
Ik denk dat het meer het idee is dat het niet genoeg zou moeten zijn om gewoon gelukkig te zijn. Dat je eigenlijk hoort te streven naar meer dan gewoon tevreden zijn.Dat streven ontstaat vaak omdat mensen gewoon niet tevreden zijn. Dat zit in de mens en daardoor zijn we zo ver gekomen. Het is juist een kunst om wel tevreden te zijn met wat je hebt.
woensdag 19 april 2017 om 18:12
quote:mms schreef op 19 april 2017 @ 14:52:
Ik ben er ook pas onlangs achtergekomen dat twee van mijn interesses er toch wel wat meer uitspringen. Bij allebei doe ik helemaal niks met mensen, maar ik kan er zo van genieten! Als ik daarover praat, zien mensen dat ook. En dat ik daarmee niemand help, kan me eerlijk gezegd helemaal niks schelen.
Maar helaas kan ik van beide hobby's niet leven, dus ik werk ook gewoon. Iets wat gewoon 'oké' is. Lees in die vrouwenbladen (viva bijvoorbeeld ) over vrouwen die zo van hun hobby hun werk hebben gemaakt en niet het idee hebben dat ze werken, maar gewoon altijd doen wat ze leuk vinden. Tja, dat zit er voor mij helaas niet in.
Ik weet niet echt wat ik hiermee wil vertellen Ik doe in ieder geval ook gewoon maar wat en het heeft niks met anderen of de wereld verbeteren te maken
Iedereen doet maar wat. En als jij er blij van wordt, dan is het toch helemaal super?!!!
Het lijkt erop dat je met alles geld kunt verdienen, kan dat niet ook met je hobby's als je deze anders benaderd? Als je bijvoorbeeld ergens erg in geïnteresseerd bent, en je blogt / vlogt hierover, dan kun je (op termijn) best leuk verdienen.
Ik ben er ook pas onlangs achtergekomen dat twee van mijn interesses er toch wel wat meer uitspringen. Bij allebei doe ik helemaal niks met mensen, maar ik kan er zo van genieten! Als ik daarover praat, zien mensen dat ook. En dat ik daarmee niemand help, kan me eerlijk gezegd helemaal niks schelen.
Maar helaas kan ik van beide hobby's niet leven, dus ik werk ook gewoon. Iets wat gewoon 'oké' is. Lees in die vrouwenbladen (viva bijvoorbeeld ) over vrouwen die zo van hun hobby hun werk hebben gemaakt en niet het idee hebben dat ze werken, maar gewoon altijd doen wat ze leuk vinden. Tja, dat zit er voor mij helaas niet in.
Ik weet niet echt wat ik hiermee wil vertellen Ik doe in ieder geval ook gewoon maar wat en het heeft niks met anderen of de wereld verbeteren te maken
Iedereen doet maar wat. En als jij er blij van wordt, dan is het toch helemaal super?!!!
Het lijkt erop dat je met alles geld kunt verdienen, kan dat niet ook met je hobby's als je deze anders benaderd? Als je bijvoorbeeld ergens erg in geïnteresseerd bent, en je blogt / vlogt hierover, dan kun je (op termijn) best leuk verdienen.
woensdag 19 april 2017 om 18:15
quote:PlayingTheAngel schreef op 19 april 2017 @ 17:05:
[...]
Dat streven ontstaat vaak omdat mensen gewoon niet tevreden zijn. Dat zit in de mens en daardoor zijn we zo ver gekomen. Het is juist een kunst om wel tevreden te zijn met wat je hebt.Volgens mij komt het juist doordat we ons continu vergelijken met anderen en meer bezig zijn met het voldoen aan de (meestal onuitgesproken) verwachtingen van anderen. Dat lees ik hier ook weer. In basis is Reizigster heel blij met wat ze heeft, maar doordat ze zichzelf vergelijkt met waar anderen hun geluk uit halen én door het idee dat het ook van je verwacht wordt, voelt ze zich onzekerder en waarschijnlijk even minder gelukkig. En dat is gewoon nergens voor nodig!!!!!
[...]
Dat streven ontstaat vaak omdat mensen gewoon niet tevreden zijn. Dat zit in de mens en daardoor zijn we zo ver gekomen. Het is juist een kunst om wel tevreden te zijn met wat je hebt.Volgens mij komt het juist doordat we ons continu vergelijken met anderen en meer bezig zijn met het voldoen aan de (meestal onuitgesproken) verwachtingen van anderen. Dat lees ik hier ook weer. In basis is Reizigster heel blij met wat ze heeft, maar doordat ze zichzelf vergelijkt met waar anderen hun geluk uit halen én door het idee dat het ook van je verwacht wordt, voelt ze zich onzekerder en waarschijnlijk even minder gelukkig. En dat is gewoon nergens voor nodig!!!!!
woensdag 19 april 2017 om 18:20
quote:PlayingTheAngel schreef op 19 april 2017 @ 17:05:
[...]
Dat streven ontstaat vaak omdat mensen gewoon niet tevreden zijn. Dat zit in de mens en daardoor zijn we zo ver gekomen. Het is juist een kunst om wel tevreden te zijn met wat je hebt.Precies. En wereldverbeteraars zijn dat allemaal altruisten? Of zijn het mensen die zich op die manier lekker verheven willen voelen boven een ander?
[...]
Dat streven ontstaat vaak omdat mensen gewoon niet tevreden zijn. Dat zit in de mens en daardoor zijn we zo ver gekomen. Het is juist een kunst om wel tevreden te zijn met wat je hebt.Precies. En wereldverbeteraars zijn dat allemaal altruisten? Of zijn het mensen die zich op die manier lekker verheven willen voelen boven een ander?
woensdag 19 april 2017 om 21:59
Mijn beste vriendin op middelbare school wist als kleuter al dat ze arts wilde worden. Dat is ze nu ook. Het is haar 'roeping'.
Ik had dat niet.
Op mijn twintigste wist ik niet wat ik later wilde worden. Op mijn dertigste nog steeds niet. (Ik werkte wel hoor.)
Ik vond mezelf niet briljant, terwijl studiegenoten al directeur of topmanager waren.
Wat ik heb geleerd: vergelijk jezelf niet met anderen. Ik kan mezelf met die directeur vergelijken. Ik kan mezelf ook vergelijken met de gesjeesde studiegenoot die veel blowde en geld verspilde. Of met de studiegenote die op haar 21ste zwanger was en stopte met haar studie.
Ik houd van koken en zingen en lezen, maar ik wil er niet mijn beroep van maken.
Ik had dat niet.
Op mijn twintigste wist ik niet wat ik later wilde worden. Op mijn dertigste nog steeds niet. (Ik werkte wel hoor.)
Ik vond mezelf niet briljant, terwijl studiegenoten al directeur of topmanager waren.
Wat ik heb geleerd: vergelijk jezelf niet met anderen. Ik kan mezelf met die directeur vergelijken. Ik kan mezelf ook vergelijken met de gesjeesde studiegenoot die veel blowde en geld verspilde. Of met de studiegenote die op haar 21ste zwanger was en stopte met haar studie.
Ik houd van koken en zingen en lezen, maar ik wil er niet mijn beroep van maken.
woensdag 19 april 2017 om 22:00
woensdag 19 april 2017 om 22:13
Hoi reizigster2004,
Toen ik het topic opende en zag dat het van jou was leek mij juist dat je juist wel een passie/hobby hebt, namelijk reizen. Heb je namelijk vaker gelezen en lees je altijd graag En ik moet zeggen dat ik reizen en iets van de wereld zien een hele mooie passie/hobby vind.
Maar herken je gevoel wel. Broer kan goed voetballen, neef goed gitaar spelen en een nicht goed tekenen. Ik zat er altijd mee dat ik niets van 'mezelf' had, hoe raar dat misschien ook klinkt. Totdat ik erachter kwam dat ik best leuk landschappen kan schilderen. En dat terwijl ik mezelf helemaal niet als creatief zie.
Het is dan misschien geen wereldverbeterende activiteit maar dat hoeft ook niet, vind ik Ik beleef er plezier aan en kan er enthousiast over vertellen, net zoals jij over je reizen denk ik en ook over je drie zoons, daar heb ik je ook vaak over gelezen
Doe waar je gelukkig van wordt en maak je niet al te druk. De wereld verbeteren hoeft ook helemaal niet, met gewoon goed zijn voor mens en dier kom je al een heel eind denk ik.
Toen ik het topic opende en zag dat het van jou was leek mij juist dat je juist wel een passie/hobby hebt, namelijk reizen. Heb je namelijk vaker gelezen en lees je altijd graag En ik moet zeggen dat ik reizen en iets van de wereld zien een hele mooie passie/hobby vind.
Maar herken je gevoel wel. Broer kan goed voetballen, neef goed gitaar spelen en een nicht goed tekenen. Ik zat er altijd mee dat ik niets van 'mezelf' had, hoe raar dat misschien ook klinkt. Totdat ik erachter kwam dat ik best leuk landschappen kan schilderen. En dat terwijl ik mezelf helemaal niet als creatief zie.
Het is dan misschien geen wereldverbeterende activiteit maar dat hoeft ook niet, vind ik Ik beleef er plezier aan en kan er enthousiast over vertellen, net zoals jij over je reizen denk ik en ook over je drie zoons, daar heb ik je ook vaak over gelezen
Doe waar je gelukkig van wordt en maak je niet al te druk. De wereld verbeteren hoeft ook helemaal niet, met gewoon goed zijn voor mens en dier kom je al een heel eind denk ik.
woensdag 19 april 2017 om 22:13
quote:reizigster2004 schreef op 19 april 2017 @ 11:58:
[...]
Heel herkenbaar. Ik heb wel een passie denk ik: rondreizen met onze camper. Daar word ik echt heel gelukkig van. Maar dat is dus iets heel egoistisch en niet iets waar ik de wereld beter mee maak. En je kunt het moeilijk een talent noemen (hoewel ik wel heel goed ben in vakantie vieren, haha).
Als je iets zoekt om de wereld beter mee te maken, kijk dan naar wat bij jou past.
Bijvoorbeeld: als vrijwilligerswerk met geestelijk gehandicapte kinderen jou totaal niet aantrekt,
doe dat dan vooral niet.
Ik ben een keer met een vriendin blikjes uit het bos gaan opruimen. (En andere rommel die mensen in het bos werpen.) Nadat we het verzamelde afval hadden weggegooid in een vuilcontainer, waren we tevreden over onszelf.
We hebben geen foto van het vuil op Facebook gezet.
Wij waren er content over, daar gaat het om
[...]
Heel herkenbaar. Ik heb wel een passie denk ik: rondreizen met onze camper. Daar word ik echt heel gelukkig van. Maar dat is dus iets heel egoistisch en niet iets waar ik de wereld beter mee maak. En je kunt het moeilijk een talent noemen (hoewel ik wel heel goed ben in vakantie vieren, haha).
Als je iets zoekt om de wereld beter mee te maken, kijk dan naar wat bij jou past.
Bijvoorbeeld: als vrijwilligerswerk met geestelijk gehandicapte kinderen jou totaal niet aantrekt,
doe dat dan vooral niet.
Ik ben een keer met een vriendin blikjes uit het bos gaan opruimen. (En andere rommel die mensen in het bos werpen.) Nadat we het verzamelde afval hadden weggegooid in een vuilcontainer, waren we tevreden over onszelf.
We hebben geen foto van het vuil op Facebook gezet.
Wij waren er content over, daar gaat het om
donderdag 20 april 2017 om 13:53
Bedankt voor jullie reacties. Best verhelderend en geruststellend om te lezen eigenlijk.
Eerst dacht ik: zie je wel, ze snappen er niks van en blaten lekker simpel dat het allemaal niet zo erg is als je niet bijzonder bent of iets bijzonders kunt of doet. Lekker makkelijk, maar ze hebben geen gelijk want ik móet echt iets veranderen aan mezelf en ik weet niet hoe...
Maar toen ik er gisteravond langer over nadacht, begon het toch wel wat te landen, denk ik. Ook iets wat iemand vorige week zei (ging over iets heel anders, maar wel met dezelfde strekking als wat jullie zeggen) kwam weer even bij me terug en dat stelt me allemaal toch wel gerust.
Ik wil denk ik toch wel iets veranderen, iets meer betekenen dan alleen maar simpeltjes mijn eigen egoistische leventje leiden. Maar ik denk dat ik nu wel inzie dat het niet a la minute hoeft en dat het ook niet zo groots en meeslepend hoeft te zijn. Ik ga het er ook eens met mijn man over hebben. Hij zit tussen dezelfde mensen en doet ook niets bijzonders met zijn leven. Ben eigenlijk wel benieuwd of hij zich daar ook schuldig over voelt (waarschijnlijk niet, is ie veel te nuchter voor).
Eerst dacht ik: zie je wel, ze snappen er niks van en blaten lekker simpel dat het allemaal niet zo erg is als je niet bijzonder bent of iets bijzonders kunt of doet. Lekker makkelijk, maar ze hebben geen gelijk want ik móet echt iets veranderen aan mezelf en ik weet niet hoe...
Maar toen ik er gisteravond langer over nadacht, begon het toch wel wat te landen, denk ik. Ook iets wat iemand vorige week zei (ging over iets heel anders, maar wel met dezelfde strekking als wat jullie zeggen) kwam weer even bij me terug en dat stelt me allemaal toch wel gerust.
Ik wil denk ik toch wel iets veranderen, iets meer betekenen dan alleen maar simpeltjes mijn eigen egoistische leventje leiden. Maar ik denk dat ik nu wel inzie dat het niet a la minute hoeft en dat het ook niet zo groots en meeslepend hoeft te zijn. Ik ga het er ook eens met mijn man over hebben. Hij zit tussen dezelfde mensen en doet ook niets bijzonders met zijn leven. Ben eigenlijk wel benieuwd of hij zich daar ook schuldig over voelt (waarschijnlijk niet, is ie veel te nuchter voor).
..
