Geheugen van een OLIFANT zo GROOT!

Nou Linlin en Lonki. Draag ook eens wat zinvols bij dan. Jullie komen hier nu zeuren over mensen die zeuren over een typfout. Maar hoe staat het met jullie geheugen? Als je de vraag beantwoord komt de discussie misschien nog wel zinvol op gang, maar dit voegt toch verder niks meer toe?

Ok.......andere invalshoek genomen , zie ik .



Vrouwen kijken en luisteren ánders . En slaan het dan ook anders op in hun geheugen , denk ik . Als je samen met je man ergens op visite bent geweest en je vraagt later hoe hij de gordijnen van die mensen vond , of wat hij vond van de sokken van de gastheer dan heeft je man 99 van de 100 keren geen flauw idee ....niet op gelet .

Vraag mannen maar eens waar ze het over hebben gehad met hun vrienden , vaak komt er een heel vaag antwoord ( o , over van alles , o , nergens over ) , terwijl jijzelf gesprekken met een vriendin zo ongeveer woordelijk kunt herhalen .

Herkenbaar kaetje. Ik heb het precies zoals jij. Ik onthoud ook alles en ik moet zeggen dat het niet altijd een fijn iets is. Want ik heb het wel eens dat ik een situatie herinner en dat die andere persoon het in zijn voordeel trekt (erover liegt zeg maar) en dan zit ik te koken van woede omdat ik zeker weet dat het niet zo ging, en ik kan zo slecht tegen oneerlijkheid. Dus ik zou soms wel willen dat ik het allemaal minder goed kon onthouden en het daarom makkelijker naast me neer kan leggen.



Op school ook altijd een fotografisch geheugen gehad. Als je dan een vraag kreeg wist ik precies op welke bladzijde het stond en welke afbeeldingen ernaast stonden etc. Dan lijkt het net of je goed kan leren maar eigenlijk is het een trucje.

Mijn man weet bijvoorbeeld van alle bekenden in welke auto dat ze rijden ( en hebben gereden ) , en weet dan ook het bouwjaar van hun auto en ziet dus aan het nummerbord of het inderdaad Piets auto is .

Ik ben al blij als ik weet dat Piet zijn auto blauw is .

quote:Maleficent schreef op 18 november 2008 @ 08:52:

Als je dan een vraag kreeg wist ik precies op welke bladzijde het stond en welke afbeeldingen ernaast stonden etc. Dan lijkt het net of je goed kan leren maar eigenlijk is het een trucje.Ik wist soms wél dat het op bladzijde 12 stond en welk plaatje er boven stond , maar géén idee wat er in die tekst stond ; da's pas frustrerend !

Ja, gek is dat. En in mijn werk heb ik juist totaaaaaal geen last van. Als ik met een leerling iets heb praten we het uit en dan is het ook klaar. Nieuwe ronde nieuwe kansen. Eind van vorig schooljaar ging er een meisje van school. Ze kwam nog even afscheid nemen en zei dat ze zo'n spijt had van de ruzie die wij gehad hadden. En dat ze dat nooooooit had mogen zeggen. Ik wist het niet meer! Dat ik een confict met haar had gehad wel maar waarover niet meer. Toen ze het terughaalde wist ik het weer precies en ik wist ook meteen weer dat het het ergste conflict van het schooljaar was. Een paar kleine voorvalletjes en als grande finale schreeuwde ze tegen me: "Houd je bek kutwijf!". Dat was ik dus totaal vergeten. En dat is maar goed ook natuurlijk want iedereen verdient een nieuwe kans, vooral kinderen.

quote:wendy21 schreef op 17 november 2008 @ 21:18:

Heeft het een reden? Wat de bedoeling er van? Is het echt om alleen maar oude koeien uit de sloot te trekken, om zo je man nog eens op zijn plek te zetten en hem eraan te herhinderen wat hij toen en toen verkeerd heeft gedaan en waarom hij dat ook wel niet zo en zo had gedaan?



Ik heb het over een MEGA geheugen, over het algemeen hebben veel vrouwen dit in hun systeem zitten. Alles maar dan ook werkelijk alles te onthouden, maar WAAROM?



Soms denk ik wel eens, waar zit mijn delete knop?! maar nog geen seconde later weet ik, dit kan ik gebruiken hahaha....

Zelf denk ik dat het iets is van heeeel vroeger, mannen gingen op jacht en wij vrouwen moesten tja de rest doen, het opvoeden, ect ect.....en dus ook het onthouden, dat was vroeger natuurlijk wel iets simpeler als tegenwoordig.

Maar dan loopt het bij mij ook wel vast, waarom is weer die vraag?



Jullie een idee?



en dan heb ik het niet perse over een fotografische geheugen maar echt bijv. een ruzie van 3 jaar geleden die over dat en dat onderwerp ging, en dat je bijna op detail nog na weet te vertellen waarover dat ging, terwijl je man/vriend het naar 2 dagen alweer vergeten is.



Ja de reden is dat je je man/vriend na die 2 dagen er weer aan kan helpen herinneren.



Zelf heb ik een selectief geheugen. Maar dan ook echt iets kunnen blokkeren. Als ik wil kan ik van jaren geleden, elk woord of gebeurtenis herhalen of weer terug brengen in mijn herinnering. Maar ik kan ook naar nieuws zo naar de achtergrond brengen dat ik er echt niet meer aan denk. Laatst had ik het. Ik kijk in een kastje en vraag me af waarom daar visoliepillen staan. Schiet het mij opeens te binnen dat ik 3 of 4 jaar geleden een fikse waarschuwing had gehad van de dokter dat mijn cholesterol zo gruwelijk hoog was. Na die waarschuwing heb ik die pillen gekocht, opgeborgen en nooit meer aan eraan gedacht. Het hele gesprek met die dokter is nooit meer in mijn gedachten geweest.

Maar andere dingen kan ik tot op de detail herinneren. Gelukkig heb ik er zelf geen last van. Of ik ben het ooit eens vergeten als ik er wel last van had .

quote:blijfgewoonbianca schreef op 18 november 2008 @ 08:53:

Mijn man weet bijvoorbeeld van alle bekenden in welke auto dat ze rijden ( en hebben gereden ) , en weet dan ook het bouwjaar van hun auto en ziet dus aan het nummerbord of het inderdaad Piets auto is .

Ik ben al blij als ik weet dat Piet zijn auto blauw is .







Ik heb het dus al met voetbalwedstrijden dat ik al weet welke clubs het altijd moeilijk hebben tegen elkaar (zoals heerenveen uit voor Ajax en Nac thuis voor Ajax, en PSV uit tegen Feyenoord). Wat héb ik daaraan! Waarom onthoud ik geen zinvolle dingen waar ik de wereld mee kan redden ofzo.

Waar ging het over?



Ik ben dus degene in het gezin hier die wel een delite-knop heeft. Ik zet, vaak bewust, de sluizen ,meer dan eens, open tussen de oren, zodat het heel makkelijk het ene oor in en het andere uit kan.

Soms ben ik iets te voorbarig met die sluizen en weet ik dus ook de belangrijke dingen niet te onthouden.

Ik moet heel vaak man en kind 'indammen' wat betreft de ouwe koeie tijdens een discussie.

We zitten midden in een Beatles/Lennon-actie gebeuren dus zing ik regelmatig Let it beeeeeeee, zo komt het wel over.

Als ik ergens niet tegen kan in een discussie is het wel, "Ja maar vorig jaar..." en wat kindlief zo goed kan, "Ja maar, toen ik nog .... jaar (vul maar in) was...".

Wendy, ik ben trots op je

quote:wendy21 schreef op 17 november 2008 @ 21:45:





Tssss.... lkkr volwassen



vind jij jezelf volwassen om iets wat 'vroeger' gebeurd/gezegd is nu nog steeds te gebruiken tegen je vriend/man?



Lekker volwassen



[/sarcasm]

quote:Digitalis schreef op 17 november 2008 @ 23:25:

Haha stikken in een vegetarische tosti! Da's toch geweldig voor op je grafsteen



"Hier ligt Luiaard, te vroeg van ons heengegaan toen zij waardig stikte in haar vegetarische tosti"



Je vergeet er wel voor het gemak bij te vermelden dat JIJ de doodsoorzaak was he. Nog een poging:



"Hier rust Luiaard, te vroeg van ons heengegaan toen zij waardig stikte in haar vegetarische tosti dankzij een obscene post van Digi-bury-me-in-a-Y-shaped-coffin-talis."



Ontopic: ik onthoud sommige dingen, maar zal ze niet snel tegen mensen gaan gebruiken. Houd niet zo van wrokgevoelens en ouwe koeien.

Ik heb heel lang een enorm goed geheugen gehad, ik kon gesprekken woordelijk navertellen. In de loop der jaren is dat wat gesleten, misschien met het verval van mijn hersencellen.



Heeft het een functie? Ik weet het niet. Misschien een theorie dat omdat mannen fysiek sterker zijn, wij een gebied nodig hebben waarin wij ze de baas zijn: het geheugen en onze verbale kwaliteiten. Hoewel dat natuurlijk niet voor elke man of vrouw opgaat (mannelijke slapjanussen, vrouwelijke vergeetvergieten).

IK ben sterk de mening aangedaan .Een gelukkig leven is: "een goede gezondheid en een slecht geheugen"



In mijn schoonfamilie worden soms dingen van járen geleden naar boven gehaald ',helemaal uit z'n context gerukt.

Jaja, ik zal het misschien best gezegt hebben ?! Maar Hoe,! is ook erg belangrijk, en wat ging eraan vooraf...Gek wordt ik ervan,want ik heb deze eigenschap dus helemaal niet.

Ik erger me er dus eigenlijk heel erg aan als andere vrouwen me soms confronteren met "ouwe koeien",Kom op zeg, gedraag je als een vent!

Hoi Wendy,



Herkenbaar... Ik ken best veel mensen wiens herinneringen teruggaan naar rond hun 6e levensjaar. Ik herinner me dat ik op mijn 3e met mijn oma op een bankje zat, eendjes te voeren Of dat ik op haar 80ste verjaardag was (was toen zelf net 3 dagen 3 jaar oud). Het zijn geen vage flarden van herinneringen.



Vind het verder niet vervelend - kan wel handig zijn eigenlijk Maar die koeien laat ik doorgaans gewoon in de sloot liggen - what's done is done

quote:blijfgewoonbianca schreef op 18 november 2008 @ 08:50:

Ok.......andere invalshoek genomen , zie ik .



Vrouwen kijken en luisteren ánders . En slaan het dan ook anders op in hun geheugen , denk ik . Als je samen met je man ergens op visite bent geweest en je vraagt later hoe hij de gordijnen van die mensen vond , of wat hij vond van de sokken van de gastheer dan heeft je man 99 van de 100 keren geen flauw idee ....niet op gelet .

Vraag mannen maar eens waar ze het over hebben gehad met hun vrienden , vaak komt er een heel vaag antwoord ( o , over van alles , o , nergens over ) , terwijl jijzelf gesprekken met een vriendin zo ongeveer woordelijk kunt herhalen .



Nou ja zeg. Ik wilde al bijna een topic openen; Mijn -vriend -geeft geen -duidelijk- antwoord -als- ik- vraag -waar- hij -het -over- heeft gehad- met -zijn -vrienden, zou -hij- vreemd -gaan- of -is- hij gewoon- niet- that- into- me...



maar dat doe ik nu maar niet. (Let op de smilie, ik ben totaal niet serieus).



Ik had altijd een olifantengeheugen. Tegenwoordig heb ik het druk en vergeet ik zelfs de simpelste dingen. Tijdens spitsuur in huis weet ik niet eens meer wat ik zelf wil zeggen, laat staan waar een gesprek eerder die dag over ging.