gespleten persoonlijkheid

24-01-2017 19:22 305 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,



Mijn vriend heeft een gespleten persoonlijkheid. Hij heeft 3 keer in zijn leven geswitcht naar deze persoonlijkheid en het lijkt er nu op dat het weer gaat gebeuren. In deze periode (duurt meestal 3 tot 9 maanden) heeft hij geen gevoelens, kan normaal met mensen omgaan, maar niet op emotioneel vlak. Hij kan van te voren zien aankomen dat het daadwerkelijk gaat gebeuren maar dat is nu nog niet het geval. Ik heb hem beloofd om niet met hem om te gaan als het gebeurd omdat hij mij dan alleen pijn doet omdat hij geen affectie ofzo heeft dan. Ik kan dus als vrienden met hem omgaan maar niks meer. Het is ook niet bekend of hij wel weer gevoelens voor mij krijgt als hij eruit komt. Ik ben hier dus erg bang voor, de maanden uit zitten kan ik wel, maar die onzekerheid over hoe en wanneer hij eruit komt is heel moeilijk. Ik merkte de afgelopen week al dat hij erg afstandelijk deed en dat deed me pijn, toen ik hem hiermee confronteerde vertelde hij mij zijn probleem. Hij had niet verwacht dat hij dit ooit nog zou krijgen, anders was hij niks met mij begonnen.

Heeft iemand hier misschien ervaring mee?

Ik houd echt van hem, maar ben erg bang voor hoe hij eruit gaat komen, als hij er echt in komt (wat dus niet zeker is)
Alle reacties Link kopieren
quote:Knuffelheks schreef op 24 januari 2017 @ 20:11:

En wat hebben zijn ouders jou hierover verteld dan?Ze hebben eigenlijk hetzelfde verteld als hij, het is heel onduidelijk hoelang het duurt en hoe het precies loopt em hoe hij is als hij eruit komt, want deze periode doet wel veel schade aan hem
Alle reacties Link kopieren
quote:tinypotato schreef op 24 januari 2017 @ 20:13:

[...]





Hoe weet je dat?Heb me in schizofrenie verdiept, vond dit niet bij hem passen
quote:sterrenregen schreef op 24 januari 2017 @ 20:10:

Medicatie voor dissociatieve identiteitsstoornis is er niet echt, wel voor de symptomen die er bij kunnen komen kijken en ook opname doen ze niet zomaar (meer) dat is ook niet iets waar ze baat bij hebben. In Ermelo hebben ze een kliniek die specialisten heeft en zo zullen er wel meerdere artsen zijn die goede trauma behandelingen hebben mocht hij echt deze stoornis hebben



Ik zou er niet zomaar vanuit gaan dat het DIS is zonder een psychiater te hebben gesproken.



Maar dan nog, hoe je het ook wendt of keert, nu weet je er eigenlijk niks over, hij heeft geen behandeling en zulke zware diagnoses op hun beloop laten is geen goed idee. Je krijgt signalen dat het mogelijk niet goed gaat, dan zou ik hulp inschakelen zodat je het mogelijk voor kan zijn en in ieder geval een actueel beeld van zijn problematiek hebt, wat je mogelijk te wachten staat en vooral wat hij eraan kan doen.
Alle reacties Link kopieren
quote:elena19 schreef op 24 januari 2017 @ 20:14:

[...]



Heb me in schizofrenie verdiept, vond dit niet bij hem passenpast ook niet echt bij dissociatieve identiteitsstoornis hoor. Maar goed, jij bent net zo min psycholoog als wij dat zijn
quote:elena19 schreef op 24 januari 2017 @ 20:14:

[...]



Heb me in schizofrenie verdiept, vond dit niet bij hem passen
quote:elena19 schreef op 24 januari 2017 @ 20:13:

[...]



Ze hebben eigenlijk hetzelfde verteld als hij, het is heel onduidelijk hoelang het duurt en hoe het precies loopt em hoe hij is als hij eruit komt, want deze periode doet wel veel schade aan hemHij moet zich aanmelden bij de GGZ. Dan kan je zo veel mogelijk schade voor hemzelf en alle betrokkenen (waaronder jij) beperken.
Alle reacties Link kopieren
quote:tinypotato schreef op 24 januari 2017 @ 20:15:

[...]





Ik zou er niet zomaar vanuit gaan dat het DIS is zonder een psychiater te hebben gesproken.

Klopt, ik zie er ook geen DIS in zoals TO het omschrijft maar dat hij een probleem heeft is duidelijk en als hij trauma's heeft gehad is een behandelaar die daar verstand van heeft sowieso geen slecht idee.
Alle reacties Link kopieren
quote:sterrenregen schreef op 24 januari 2017 @ 20:15:

[...]



past ook niet echt bij dissociatieve identiteitsstoornis hoor. Maar goed, jij bent net zo min psycholoog als wij dat zijnJa, ik vond het ook niet bij dissociatieve identiteitsstoornis passen. Heb zo'n beetje alle psychische problemen gezien afgelopen dagen, maar vond ze allemaal niet echt passen. Hij zei zelf dat het een gespleten persoonlijkheid is
quote:elena19 schreef op 24 januari 2017 @ 20:17:

[...]



Ja, ik vond het ook niet bij dissociatieve identiteitsstoornis passen. Heb zo'n beetje alle psychische problemen gezien afgelopen dagen, maar vond ze allemaal niet echt passen. Hij zei zelf dat het een gespleten persoonlijkheid is



Maar dat is dus géén diagnose.



Waarom gaat hij niet gewoon naar een psychiater? Of wil hij dat niet?



Dan moet je het doen met wat hij zegt en zal je zelf moeten bepalen of je hierin mee wil gaan of niet.
Alle reacties Link kopieren
quote:elena19 schreef op 24 januari 2017 @ 20:17:

[...]



Ja, ik vond het ook niet bij dissociatieve identiteitsstoornis passen. Heb zo'n beetje alle psychische problemen gezien afgelopen dagen, maar vond ze allemaal niet echt passen. Hij zei zelf dat het een gespleten persoonlijkheid isEn dat 'bestaat' dus inderdaad niet als op zichzelf staande stoornis. Dat kan een symptoom zijn van iets anders maar nogmaals, psycholoog. Jij kan niet beoordelen wat hij wel of niet heeft (wij ook niet trouwens)
Alle reacties Link kopieren
quote:tinypotato schreef op 24 januari 2017 @ 20:17:

[...]





Hij moet zich aanmelden bij de GGZ. Dan kan je zo veel mogelijk schade voor hemzelf en alle betrokkenen (waaronder jij) beperken.Daar is hij inderdaad de vorige keren ook geweest, gaat hij nu ook weer doen. Maar helaas kunnen deze mensen ook niet veel meer doen dan hem begeleiden
Een zeer controversiele aandoening, dat DIS.



Lekker voor een boek en een film, maar dat is het dan ook wel.
Alle reacties Link kopieren
Ik zeg ook niet dat hij dat heeft. Het is alleen veel minder zeldzaam. Je hebt hem nog nooit in een psychose gezien. Hij zegt dat hij op sommige momenten in zijn leven de werkelijkheid anders ervaart dan normaal. Hij heeft ook gezegd dat hij niet wil dat jij dat meemaakt.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
quote:tinypotato schreef op 24 januari 2017 @ 20:19:

[...]





Maar dat is dus géén diagnose.



Waarom gaat hij niet gewoon naar een psychiater? Of wil hij dat niet?



Dan moet je het doen met wat hij zegt en zal je zelf moeten bepalen of je hierin mee wil gaan of niet.Hij is daar al meerdere keren geweest en ik weet niet precies hoe het allemaal zou gaan. Heb er erg veel over gevraagt maar het overviel mij ook erg dus weet niet alle details. Hij heeft mij ook zo veel mogelijk verteld erover, maar omdat hij het nog nooit zelf aan iemand verteld heeft was dat ook erg moeilijk voor hem dus heeft hij de meest belangrijke dingen verteld, vooral dingen om mij te beschermen voor wat er komen gaat. Ik weet veel, maar niet alle details.
Alle reacties Link kopieren
quote:viva-amber schreef op 24 januari 2017 @ 20:21:

Ik zeg ook niet dat hij dat heeft. Het is alleen veel minder zeldzaam. Je hebt hem nog nooit in een psychose gezien. Hij zegt dat hij op sommige momenten in zijn leven de werkelijkheid anders ervaart dan normaal. Hij heeft ook gezegd dat hij niet wil dat jij dat meemaakt.Ja het enige probleem dat hij ervaart is dus dat hij geen liefde e.d. voelt en natuurlijk dat hij zich vaak erg slecht voelt. Zijn vrienden bijvoorbeeld hebben er nooit iets van gemerkt omdat hij geen gevoelens voor hen heeft en op die manier kan hij wel met mensen om gaan
Alle reacties Link kopieren
En je voelt je niet compleet belazerd dat je al 2(!) jaar met iemand samen bent die het niet nodig vond om te vertellen dat hij een psychische stoornis heeft? Ik vind dat nogal bijzonder. Het lijkt me wel cruciale informatie namelijk. Nu heb je je aan hem gehecht en ben je zelfs bereid om even je relatie 3 tot 9 maanden on hold te zeggen omdat hij dat nu zo aangeeft. ik ben bipolair, al extreem lang stabiel, maar ik heb dat wel aan mijn huidige partner verteld. Hij had het recht om dat te weten voor wij een verbintenis aangingen.

Ik vind het een hele bijzondere gang van zaken. Ik denk als ik in jouw situatie zat, zeker met een relatie van twee jaar, ik veel met zijn ouders in gesprek zou gaan en ook met zijn psychiater. Zowel met hem er bij als zonder hem er bij. Mocht het zijn dat hij nu een periode in gaat, dan zou ik die tijd gebruiken om na te denken wat jij wil van een partner en een relatie en of deze persoon je dat kan geven. Hoe doe je dat als je ooit wilt samen wonen, of kinderen krijgt? Kun je een relatie hebben met iemand die eens in de zoveel tijd een periode er niet voor jou kan/wil zijn. Wat als je juist dan zijn steun en hulp en liefde nodig hebt? Ik vind het nogal wat dat hij jou die keuze niet vooraf heeft gegeven, toen jullie elkaar net leerden kennen.



verder vind ook ik het een vaag verhaal, maar daar heb je niks aan, dus heb geprobeerd inhoudelijk te reageren
Ok, dat is wel lastig elena. Want hij zegt dat hij naar een psychiater gaat, maar hij komt met een diagnose die in de huidige tijd niet gebruikt wordt. De problematiek die je omschrijft klinkt wel als een heftige stoornis waar inderdaad begeleiding op moet zitten. En die krijgt hij, schrijf jij, maar het lijkt of hij daar niet al te veel over wil vertellen. Om partner van zo iemand te zijn zou ik wel alle ins en outs willen weten, want het is ook jouw leven waar het invloed op heeft. Ik zou dus willen weten welke begeleiding hij krijgt, welke diagnose hij nu heeft, hoe de psychiater het beloop voorziet, wat valt daarover te zeggen, wat gaat er gebeuren als de situatie verergert? Anders blijf jij inderdaad in onzekerheid en weet je niet welke vormen dit aan gaat nemen.



Je kan je afvragen of jou 'beschermen' door je niet alles te vertellen wel echt zo goed voor je is. Ik snap dat het moeilijk is voor hem om erover te praten, dan is het misschien makkelijker als iemand van de begeleiding of de psychiater daarbij helpt.
quote:elena19 schreef op 24 januari 2017 @ 20:24:

[...]



Ja het enige probleem dat hij ervaart is dus dat hij geen liefde e.d. voelt en natuurlijk dat hij zich vaak erg slecht voelt. Zijn vrienden bijvoorbeeld hebben er nooit iets van gemerkt omdat hij geen gevoelens voor hen heeft en op die manier kan hij wel met mensen om gaan

Geen gevoelens voor zijn vrienden?

Waarom zijn het zijn vrienden dan?



Het wordt steeds bijzonderder.
Alle reacties Link kopieren
sowieso iemand die in zijn jeugd 'iets' heeft meegemaakt wat een dergelijk trauma bewerkstelligt dat je er dissociatieve episodes aan overhoudt, maar die niet structureel bij een hulpverlener loopt om een poging te doen er aan te werken, vind ik een onaantrekkelijk persoon waar ik niet mee zou willen zijn.
Dat jouw vriend er vaag over doet vind ik nog tot daar aan toe, wellicht heeft hij geen ziekte inzicht ofzo, maar zijn ouders zijn dus blijkbaar net zo vaag.

Dat is toch raar?

Een heftige psychiatrische aandoening en niemand weet hoe het zit?
Alle reacties Link kopieren
quote:Pinda-Kaas schreef op 24 januari 2017 @ 20:24:

En je voelt je niet compleet belazerd dat je al 2(!) jaar met iemand samen bent die het niet nodig vond om te vertellen dat hij een psychische stoornis heeft? Ik vind dat nogal bijzonder. Het lijkt me wel cruciale informatie namelijk. Nu heb je je aan hem gehecht en ben je zelfs bereid om even je relatie 3 tot 9 maanden on hold te zeggen omdat hij dat nu zo aangeeft. ik ben bipolair, al extreem lang stabiel, maar ik heb dat wel aan mijn huidige partner verteld. Hij had het recht om dat te weten voor wij een verbintenis aangingen.

Ik vind het een hele bijzondere gang van zaken. Ik denk als ik in jouw situatie zat, zeker met een relatie van twee jaar, ik veel met zijn ouders in gesprek zou gaan en ook met zijn psychiater. Zowel met hem er bij als zonder hem er bij. Mocht het zijn dat hij nu een periode in gaat, dan zou ik die tijd gebruiken om na te denken wat jij wil van een partner en een relatie en of deze persoon je dat kan geven. Hoe doe je dat als je ooit wilt samen wonen, of kinderen krijgt? Kun je een relatie hebben met iemand die eens in de zoveel tijd een periode er niet voor jou kan/wil zijn. Wat als je juist dan zijn steun en hulp en liefde nodig hebt? Ik vind het nogal wat dat hij jou die keuze niet vooraf heeft gegeven, toen jullie elkaar net leerden kennen.



verder vind ook ik het een vaag verhaal, maar daar heb je niks aan, dus heb geprobeerd inhoudelijk te reagerenIk voel me niet belazerd nee, maar dat heeft met persoonlijke dingen tussen ons te maken doe ik liever niet publiek maak, snap hem volkomen. Over het samenwonen heb ik inderdaad nagedacht en het is misschien in periodes inderdaad erg moeilijk. Kinderen krijgen met hem is denk ik niet handig, gelukkig willen we dit allebei niet. Ik vind het inderdaad moeilijk om na te denken over hoe dit in de toekomst gaat, ben nog maar 20 en had niet verwacht om zoiets al mee te maken. Het enige wat ik eigenlijk weet is dat ik er nog niet klaar voor ben om hem te laten gaan
quote:Knuffelheks schreef op 24 januari 2017 @ 20:29:

Dat jouw vriend er vaag over doet vind ik nog tot daar aan toe, wellicht heeft hij geen ziekte inzicht ofzo, maar zijn ouders zijn dus blijkbaar net zo vaag.

Dat is toch raar?

Een heftige psychiatrische aandoening en niemand weet hoe het zit?Dit. En niet chronisch in behandeling klopt ook niet.
Alle reacties Link kopieren
quote:Phaedra_ schreef op 24 januari 2017 @ 20:29:

[...]



Geen gevoelens voor zijn vrienden?

Waarom zijn het zijn vrienden dan?



Het wordt steeds bijzonderder.Ik ben niet zo goed in dingen beschrijven inderdaad, maar bedoel meer van dat hij andere gevoelens heeft voor vrienden. Voor mensen met wie hij samenleeft is het erg moeilijk. Vrienden die hij wekelijks ziet hebben er geen last van
Alle reacties Link kopieren
quote:tinypotato schreef op 24 januari 2017 @ 20:27:

Ok, dat is wel lastig elena. Want hij zegt dat hij naar een psychiater gaat, maar hij komt met een diagnose die in de huidige tijd niet gebruikt wordt. De problematiek die je omschrijft klinkt wel als een heftige stoornis waar inderdaad begeleiding op moet zitten. En die krijgt hij, schrijf jij, maar het lijkt of hij daar niet al te veel over wil vertellen. Om partner van zo iemand te zijn zou ik wel alle ins en outs willen weten, want het is ook jouw leven waar het invloed op heeft. Ik zou dus willen weten welke begeleiding hij krijgt, welke diagnose hij nu heeft, hoe de psychiater het beloop voorziet, wat valt daarover te zeggen, wat gaat er gebeuren als de situatie verergert? Anders blijf jij inderdaad in onzekerheid en weet je niet welke vormen dit aan gaat nemen.



Je kan je afvragen of jou 'beschermen' door je niet alles te vertellen wel echt zo goed voor je is. Ik snap dat het moeilijk is voor hem om erover te praten, dan is het misschien makkelijker als iemand van de begeleiding of de psychiater daarbij helpt.Hij verteld me zoveel mogelijk, ik vraag er heel veel over ook. Maar sommige dingen die hier ter sprake komen, ben ik nog niet aan toe gekomen om te vragen omdat dat voor mij in eerst instantie niet belangrijk was. Ik hoorde dat hij in die periode begeleid wordt dus heb daar niet meer naar gevraagt, was meer bezig met het feit dat ik hem binnenkort misschien wel kwijtraak
Alle reacties Link kopieren
quote:Knuffelheks schreef op 24 januari 2017 @ 20:29:

Dat jouw vriend er vaag over doet vind ik nog tot daar aan toe, wellicht heeft hij geen ziekte inzicht ofzo, maar zijn ouders zijn dus blijkbaar net zo vaag.

Dat is toch raar?

Een heftige psychiatrische aandoening en niemand weet hoe het zit?Ik heb niet veel tijd gehad om te praten aangezien zijn moeder nog niet weet dat het binnenkort komt en zijn vader heb ik nog niet lang kunnen spreken, heb alleen paar vragen kunnen stellen en daarna moest ik eigenlijk al naar huis, misscjien weten ze er wel heel veel van af, dat weet ik op dit moment niet

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven