
Gevoeling en emotionele persoonlijkheid
maandag 9 maart 2020 om 14:17
Door alle shit die ik had meegemaakt, dacht ik dat ik gewoon veel emoties had te verwerken. Ik was op en af depressief, dus ja dan is het logisch dat je veel emoties ervaart, dacht ik. Maar nu ik zo'n soort van klaar ben met therapie, blijf ik zo emotioneel. Ik kan ergens ontzettend gepassioneerd over zijn, ik heb zelfs meerdere passies. Als ik ergens heel blij over ben, kan ik daar om huilen. Als ik sport kijk, dan kan ik echt huilen als iemand heel blij is. Tranen met tuiten wanneer iemand weer een tennis grand slam wint bijvoorbeeld.
Maar ik kan ook heel erg weerslag krijgen van wanneer ik me niet goed voel. Dat kan heel intens zijn en daar kan ik echt van slag door zijn. Ik word dan moe en alles kost dubbel energie. Ik ben ook heel gevoelig voor spanning en stress, dat vind ik ook lastig om mee te dealen en heeft ook zijn weerslag op mijn energielevel.
Meerdere therapeuten hebben me al gezegd dat ik emotioneel ben, maar ik dacht dat het altijd wel wat minder zou worden. Dat ik heel gevoelig ben en gevoelens van anderen feilloos oppik is ook niet altijd handig in dit proces. Dat ik daarin ook nog eens heel snel schakel in mijn hoofd, maar soms minder in gevoel is ook lastig. Ik kan dan retevlug redeneren, analyseren etc, maar mijn gevoel staat soms ook nog wel eens weer uit. Het wisselt dus heel erg, het ene moment staan alle kanalen open, het andere moment zijn ze dicht en komen de emoties pas later binnen.
Ik ga sowieso ACT therapie volgen om hier beter mee om te kunnen gaan. Maar hoe doen andere mensen dat die zo emotioneel zijn aangelegd?
Maar ik kan ook heel erg weerslag krijgen van wanneer ik me niet goed voel. Dat kan heel intens zijn en daar kan ik echt van slag door zijn. Ik word dan moe en alles kost dubbel energie. Ik ben ook heel gevoelig voor spanning en stress, dat vind ik ook lastig om mee te dealen en heeft ook zijn weerslag op mijn energielevel.
Meerdere therapeuten hebben me al gezegd dat ik emotioneel ben, maar ik dacht dat het altijd wel wat minder zou worden. Dat ik heel gevoelig ben en gevoelens van anderen feilloos oppik is ook niet altijd handig in dit proces. Dat ik daarin ook nog eens heel snel schakel in mijn hoofd, maar soms minder in gevoel is ook lastig. Ik kan dan retevlug redeneren, analyseren etc, maar mijn gevoel staat soms ook nog wel eens weer uit. Het wisselt dus heel erg, het ene moment staan alle kanalen open, het andere moment zijn ze dicht en komen de emoties pas later binnen.
Ik ga sowieso ACT therapie volgen om hier beter mee om te kunnen gaan. Maar hoe doen andere mensen dat die zo emotioneel zijn aangelegd?
'Happiness is only real when shared'.
maandag 9 maart 2020 om 14:23
Gefeliciteerd, je bent een normaal mens. Geen saaie Piet waar altijd alles het zelfde is. Maar iemand met wat meer pieken en dalen. Dat maakt je uniek!
Jammer dat jij jezelf niet goed genoeg vindt, en dat jij wilt veranderen. Maar waarom? Goed dat je ACT therapie gaat volgen. Waarom zou je moeten veranderen, waarom niet gewoon accepteren wie je bent. Dat maakt het leven een stuk makkelijker.
PS er is echt niemand die voldoet aan het ideale plaatje. We hebben echt allemaal wel wat.
Jammer dat jij jezelf niet goed genoeg vindt, en dat jij wilt veranderen. Maar waarom? Goed dat je ACT therapie gaat volgen. Waarom zou je moeten veranderen, waarom niet gewoon accepteren wie je bent. Dat maakt het leven een stuk makkelijker.
PS er is echt niemand die voldoet aan het ideale plaatje. We hebben echt allemaal wel wat.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
maandag 9 maart 2020 om 14:28
Ik huil echt ook om dat soort dingen. En om reclames. En omdat iemand iets wint en en en.
Heel normaal. Ook dat als het even kut zit dat je dan heel moe bent. Ook dat is normaal.
Je bent denk ik heel erg bezig geweest met je emoties en de gevoelens daarbij. Daarom valt het je op. Embrace het. Is niets mis mee.
Heel normaal. Ook dat als het even kut zit dat je dan heel moe bent. Ook dat is normaal.
Je bent denk ik heel erg bezig geweest met je emoties en de gevoelens daarbij. Daarom valt het je op. Embrace het. Is niets mis mee.
maandag 9 maart 2020 om 14:53
Ik denk dat jouw gevoel wel vaker ‘uit’ staat dan dat jij denkt.
Kennelijk kun je (tijdelijk) heel erg naar buiten gericht zijn, op andermans emoties. Dat zijn niet persé jouw gevoelens, je laat je meeslepen. Positief én negatief. In die wirwar van emoties is het moeilijk te ontwarren welke van jou zijn.
De vraag is: wanneer en waarom heb je jezelf dit aangeleerd? Wat je hebt aangeleerd, kun je ook weer afleren. Moest je in het verleden heel goed opletten op andermans emotie en jezelf wegcijferen?
Ik verwacht dat het jou helpt om je meer bewust te zijn van jezelf, van je lichaam, van je emoties en te voelen dat jouw ‘zelf’ op afstand als waarnemer kan blijven. Dit kun je jezelf fysiek aanleren (yoga, haptonomie of dergelijke) en via (zen) meditatie. Zodat je meer bij jezelf kunt blijven.
Een kleine oefening helpt al: probeer je aandacht eens meer naar het midden van je lichaam te brengen. Hel je voorover, ga dan iets naar achteren zitten en probeer je achterkant eens te voelen terwijl je ademt naar je hand die rond je navel ligt. Adem langer uit dan in. Zo kom je snel weer in balans.
Kennelijk kun je (tijdelijk) heel erg naar buiten gericht zijn, op andermans emoties. Dat zijn niet persé jouw gevoelens, je laat je meeslepen. Positief én negatief. In die wirwar van emoties is het moeilijk te ontwarren welke van jou zijn.
De vraag is: wanneer en waarom heb je jezelf dit aangeleerd? Wat je hebt aangeleerd, kun je ook weer afleren. Moest je in het verleden heel goed opletten op andermans emotie en jezelf wegcijferen?
Ik verwacht dat het jou helpt om je meer bewust te zijn van jezelf, van je lichaam, van je emoties en te voelen dat jouw ‘zelf’ op afstand als waarnemer kan blijven. Dit kun je jezelf fysiek aanleren (yoga, haptonomie of dergelijke) en via (zen) meditatie. Zodat je meer bij jezelf kunt blijven.
Een kleine oefening helpt al: probeer je aandacht eens meer naar het midden van je lichaam te brengen. Hel je voorover, ga dan iets naar achteren zitten en probeer je achterkant eens te voelen terwijl je ademt naar je hand die rond je navel ligt. Adem langer uit dan in. Zo kom je snel weer in balans.
maandag 9 maart 2020 om 15:14
maandag 9 maart 2020 om 15:20
Oh ja HSP heb ik wel wat raakvlakken mee haha. Maar ik wil altijd oppassen met teveel de schuld leggen bij HSP zijn. Ik wil er niet een label aan hangen, maar er gewoon mee om leren gaan.
Overigens had ik een narcistische papa en dat maakt dat ik heel erg moest aanpassen en heel erg heb geleerd om altijd aan te staan, emoties en sfeer te lezen.
Overigens had ik een narcistische papa en dat maakt dat ik heel erg moest aanpassen en heel erg heb geleerd om altijd aan te staan, emoties en sfeer te lezen.
'Happiness is only real when shared'.
maandag 9 maart 2020 om 15:20
maandag 9 maart 2020 om 15:21
Als je weet dat je Hsp bent, kan je leren ermee om te gaan.totallyfree schreef: ↑09-03-2020 15:20Oh ja HSP heb ik wel wat raakvlakken mee haha. Maar ik wil altijd oppassen met teveel de schuld leggen bij HSP zijn. Ik wil er niet een label aan hangen, maar er gewoon mee om leren gaan.
Overigens had ik een narcistische papa en dat maakt dat ik heel erg moest aanpassen en heel erg heb geleerd om altijd aan te staan, emoties en sfeer te lezen.
heeft niks met schuld te maken, je bent het of je bent het niet., Hsp.
maandag 9 maart 2020 om 15:29
Dan, dan zal ik wel weer een laag-sensitieve kat hebben, want die wil vooral eten. Of ik nou huil of niet.

Nee, HSP-ers dénken dat ze stemmingen en gevoelens van anderen kunnen oppikken, maar dat is eigen invulling of projectie. Dat kun je namelijk helemaal niet zeggen tenzij je het na gaat vragen bij die persoon. Lijkt me stug dat dat bij elke stemmingoppikkerij gebeurt.
maandag 9 maart 2020 om 15:30
En jij denkt dat Hsp-ers het niet navragen?nessemeisje schreef: ↑09-03-2020 15:29Dan, dan zal ik wel weer een laag-sensitieve kat hebben, want die wil vooral eten. Of ik nou huil of niet.![]()
Nee, HSP-ers dénken dat ze stemmingen en gevoelens van anderen kunnen oppikken, maar dat is eigen invulling of projectie. Dat kun je namelijk helemaal niet zeggen tenzij je het na gaat vragen bij die persoon. Lijkt me stug dat dat bij elke stemmingoppikkerij gebeurt.

maandag 9 maart 2020 om 15:36
Off-topic:
In mijn ervaring zijn werkelijk ALLE zelfverklaarde hsp'ers uitsluitend op hun eigen emoties gericht en hebben ze juist een plaat voor hun kop als het om andermans gevoelens gaat. En dan vooral om de gevoelens die ze bij anderen oproepen met hun gedrag. Inleven doen ze misschien in overvloed, maar op meeleven heb ik er nog nooit eentje kunnen betrappen.
In mijn ervaring zijn werkelijk ALLE zelfverklaarde hsp'ers uitsluitend op hun eigen emoties gericht en hebben ze juist een plaat voor hun kop als het om andermans gevoelens gaat. En dan vooral om de gevoelens die ze bij anderen oproepen met hun gedrag. Inleven doen ze misschien in overvloed, maar op meeleven heb ik er nog nooit eentje kunnen betrappen.
maandag 9 maart 2020 om 15:40
Herkenbaar. Hier ook een ruime ervaring met therapie en sinds dit is afgesloten sta ik als het ware open voor emotie. Goede en slechte. En ik omarm het maar, er tegen in gaan is niet helpend. Hoogsensitief betekent natuurlijk niet dat je een zesde zintuig hebt, je bent wat hoger in gevoeligheid. En dat is prima, je moet er alleen mee leren omgaan
Je pikt gevoelens wat sneller op.

Je pikt gevoelens wat sneller op.
maandag 9 maart 2020 om 15:42
En TO, ik lees niets raars over jouw emoties. Ik kan ook huilen om het minste of geringste, bij groot geluk (op tv of facebook, van die filmpjes van babies met een gehoorapparaatje die hun moeder voor het eerst horen of emotionele sporters) en in het echie, als mijn dochter meezingt met een liedje uit mijn jeugd. Hell, ik kan sommige nummers zelf al niet meezingen omdat ik halverwege in tranen uitbarst, omdat het zo moohooi is. Ik kan echt een natte dweil zijn, maar ben tevens hartstikke laag-sensitief.
maandag 9 maart 2020 om 15:43