Psyche
alle pijlers
Gevolgen einde huwelijk
woensdag 9 september 2020 om 20:20
Bijna 1 jaar geleden ben ik gescheiden. Heb mijn leven op de rit en dacht dat ik er vrij makkelijk doorheen kwam. Door mn werk en de kinderen. Voor de zomervakantie knapte er iets en zit nu nog met de gevolgen.
Iedere keer vallen er steeds meer puzzelstukjes op zijn plaats. Van zaken die niet op orde waren tijdens ons huwelijk waar ik nu achteraf "last" van krijg. wil mijzelf absoluut niet in een slachtofferrol positioneren. Daar heb ik bij anderen een hekel aan. Maar wil gewoon vooruit en verder. Alles achter mij laten.
Heb mijzelf 14 jaar lang weggecijferd voor ex en zijn bedrijf. Ondertussen nu zelf wel een leuke baan. Waarin ik het naar mijn zin heb. Maar verder ben ik " mijzelf gewoon kwijt" . Vind het lastig te beschrijven. Dus hoop dat jullie dat gevoel een beetje snappen. Ben zelfs op het punt beland dat ik zelfs geen idee heb wat ik nu verder (behalve de kids en mijn werk) leuk vind.
Zou zo graag buiten mijn werk om en als de kinderen bij ex zijn ook weer willen kunnen genieten van alles.
Iedere keer vallen er steeds meer puzzelstukjes op zijn plaats. Van zaken die niet op orde waren tijdens ons huwelijk waar ik nu achteraf "last" van krijg. wil mijzelf absoluut niet in een slachtofferrol positioneren. Daar heb ik bij anderen een hekel aan. Maar wil gewoon vooruit en verder. Alles achter mij laten.
Heb mijzelf 14 jaar lang weggecijferd voor ex en zijn bedrijf. Ondertussen nu zelf wel een leuke baan. Waarin ik het naar mijn zin heb. Maar verder ben ik " mijzelf gewoon kwijt" . Vind het lastig te beschrijven. Dus hoop dat jullie dat gevoel een beetje snappen. Ben zelfs op het punt beland dat ik zelfs geen idee heb wat ik nu verder (behalve de kids en mijn werk) leuk vind.
Zou zo graag buiten mijn werk om en als de kinderen bij ex zijn ook weer willen kunnen genieten van alles.
zaterdag 12 september 2020 om 11:46
Hoi Marcelau. ik herken je verhaal. Ik ben een half jaar geleden weggegaan bij mijn partner , ook na 14 jr mezelf weggecijferd te hebben en alles gedaan te hebben voor hem en zijn bedrijf. Nou ja bedrijf... hij is een slechtverdienende ZZPer die blijft vasthouden aan iets wat niet goed loopt.
Ik heb er ook een lening aan overgehouden en ben mijn auto kwijt.
Ik moet mezelf weer opnieuw uitvinden. Ik heb wel een baan hoor, en die vind ik ook best leuk gelukkig, maar ik wil ook weer een beetje een sociaal leven. Heb ook wel vriendinnen maar die wonen geen van de 5 echt dichtbij dus ik zie ze niet zo veel.
Corona helpt ook niet mee. Ik zat bv vroeger op een koor, ik hou van zingen en het is een goed middel om mensen te leren kennen. Maar dat gaat nu niet.
En ik voel me een beetje doelloos en nutteloos. Nu ben ik ook nog begin 50 en waar ik altijd jonger werd geschat lijk ik nu in mijn eigen beleving echt zo'n middelbare ANWBmuts, saai en degelijk wat ik niet ben maar hoe dan. Zoiets.
geen tips maar misschien voelt de herkenning prettig? Ik heb kind 24/7 trouwens. Die gaat niet naar vader.
Ik heb er ook een lening aan overgehouden en ben mijn auto kwijt.
Ik moet mezelf weer opnieuw uitvinden. Ik heb wel een baan hoor, en die vind ik ook best leuk gelukkig, maar ik wil ook weer een beetje een sociaal leven. Heb ook wel vriendinnen maar die wonen geen van de 5 echt dichtbij dus ik zie ze niet zo veel.
Corona helpt ook niet mee. Ik zat bv vroeger op een koor, ik hou van zingen en het is een goed middel om mensen te leren kennen. Maar dat gaat nu niet.
En ik voel me een beetje doelloos en nutteloos. Nu ben ik ook nog begin 50 en waar ik altijd jonger werd geschat lijk ik nu in mijn eigen beleving echt zo'n middelbare ANWBmuts, saai en degelijk wat ik niet ben maar hoe dan. Zoiets.
geen tips maar misschien voelt de herkenning prettig? Ik heb kind 24/7 trouwens. Die gaat niet naar vader.
zaterdag 12 september 2020 om 11:51
Ja, je moet jezelf opnieuw uitvinden (als het ware). Dit vergt tijd. Mooi dat je nu al alles min-of-meer op de rit hebt staan... dat kostte bij mij ook minstens twee of drie jaar.
Geef het tijd... dit gaat je niet 1-2-3 lukken. Ga dingen uitproberen: bedenk wat voor sport je leuk zou vinden, of een hobby. Ga eindelijk (alleen) eens naar een stad of dorp, waar je altijd al heen had gewild.
Ook dat lukt niet in 1 keer... het kan tegenvallen, omdat je zoekend bent. Maar dat geeft niet, want het hoort er allemaal bij.
Geef het tijd... dit gaat je niet 1-2-3 lukken. Ga dingen uitproberen: bedenk wat voor sport je leuk zou vinden, of een hobby. Ga eindelijk (alleen) eens naar een stad of dorp, waar je altijd al heen had gewild.
Ook dat lukt niet in 1 keer... het kan tegenvallen, omdat je zoekend bent. Maar dat geeft niet, want het hoort er allemaal bij.
zaterdag 12 september 2020 om 11:52
Wees niet zo hard voor jezelf, je bent pas een jaar uit elkaar. Je hebt je prioriteiten op de rit, een baan en je kinderen, wees daar trots op!
Het opbouwen van een sociaal leven kost nu eenmaal wat tijd en door corona is het ook allemaal wat lastiger het ‘normale’ leven op te pakken.
Probeer het als een leerschool te zien en laat je je zelfstandigheid nooit meer afnemen.
Succes!
Het opbouwen van een sociaal leven kost nu eenmaal wat tijd en door corona is het ook allemaal wat lastiger het ‘normale’ leven op te pakken.
Probeer het als een leerschool te zien en laat je je zelfstandigheid nooit meer afnemen.
Succes!
zaterdag 12 september 2020 om 14:23
Heel herkenbaar! Inmiddels al vijf jaren gescheiden en ik heb zeker twee jaar nodig gehad om er emotioneel doorheen te komen. En dan nog, ook na vijf jaar komt er soms opeens een weemoedig gevoel van ‘Is dit het nou?’ of ‘Waarom wilde ik dit ook alweer?’. Vergeet ook niet dat je wellicht blij bent dat je van je partner bent afgegaan, maar dat je alsnog rouw kunt voelen om het verloren gezin en de verloren toekomstdromen. Maar ik had de scheiding en ook de hele periode erna nooit willen missen: het heeft me terugkijkend ook zoveel gebracht. Waar deuren dichtgaan, gaan andere deuren open. Ik heb uiteindelijk weer een echt lieve en leuke man leren kennen, ik ben ook van baan veranderd, heb andere sportclubs, leuke nieuwe mensen leren kennen, een onverwoestbaar mooie band met mijn kinderen, heel veel ervaringen die ik anders nooit had meegemaakt (zoals gekke reizen, een eigen huis inrichten, een hond nemen), etc. En uiteindelijk: het leven is nooit alleen maar leuk, ook nu loop ik soms weer tegen dingen aan. Maar een jaar is echt te kort om alles weer helemaal normaal te hebben
zaterdag 12 september 2020 om 14:45
Waarom niet? Veertien jaar is geen makke hoor! Dat heeft tijd nodig, je mag voelen. Je mag boos zijn, en therapie is geen teken van zwakte he?Marcelau schreef: ↑09-09-2020 20:20Bijna 1 jaar geleden ben ik gescheiden. Heb mijn leven op de rit en dacht dat ik er vrij makkelijk doorheen kwam. Door mn werk en de kinderen. Voor de zomervakantie knapte er iets en zit nu nog met de gevolgen.
Iedere keer vallen er steeds meer puzzelstukjes op zijn plaats. Van zaken die niet op orde waren tijdens ons huwelijk waar ik nu achteraf "last" van krijg. wil mijzelf absoluut niet in een slachtofferrol positioneren. Daar heb ik bij anderen een hekel aan. Maar wil gewoon vooruit en verder. Alles achter mij laten.
Heb mijzelf 14 jaar lang weggecijferd voor ex en zijn bedrijf. Ondertussen nu zelf wel een leuke baan. Waarin ik het naar mijn zin heb. Maar verder ben ik " mijzelf gewoon kwijt" . Vind het lastig te beschrijven. Dus hoop dat jullie dat gevoel een beetje snappen. Ben zelfs op het punt beland dat ik zelfs geen idee heb wat ik nu verder (behalve de kids en mijn werk) leuk vind.
Zou zo graag buiten mijn werk om en als de kinderen bij ex zijn ook weer willen kunnen genieten van alles.
Waarom ga je niet lekker elke hobby uit proberen die er is? Gewoon proberen, bevalt het je niet, stort je toch lekker op de volgende?
zaterdag 12 september 2020 om 15:09
Wat koppigwijf zegt! Echt, ik was ook zo. Geen slachtofferrol willen aannemen.maar dat mag best. Zeker als je je ervan bewust bent dat je het doet 
Het is geen geklaag, het is zoals jij het hebt ervaren en dat gevoel mag er zijn. Net zoals jouw ex zijn gevoel mag hebben. Je hoeft niet alles rationeel te benaderen. Sommige dingen voelen nou eenmaal zo. Laat het toe. Ik denk dat ik al verder was geweest als ik dit een paar jaar geleden al had toegepast
Het is geen geklaag, het is zoals jij het hebt ervaren en dat gevoel mag er zijn. Net zoals jouw ex zijn gevoel mag hebben. Je hoeft niet alles rationeel te benaderen. Sommige dingen voelen nou eenmaal zo. Laat het toe. Ik denk dat ik al verder was geweest als ik dit een paar jaar geleden al had toegepast
