Psyche
alle pijlers
gewichtsworstelen: accepteren wie en hoe je bent
maandag 6 april 2009 om 11:08
10 kg eraf met Sonja, een strak lijf voor de zomer, het kan nu nog ... Kijk op lijf en lijn en je wordt doodgegooid met topics over lijnen. Ook ik ben iemand die altijd aan de lijn is. Ik sport veel en ga naar een diëtiste. Mijn doel: over een paar maanden schitteren in een trouwjurk.
En hoe ik ook mijn best doe, er zitten weer kilo's aan. Zonder dat ik gezondigd of gesmokkeld heb. Dat vind ik erg, maar nog erger vind ik de huilbuien die daarop volgt, het niet accepteren van hoe ik ben en het me onzeker voelen. Terwijl ik rationeel weet dat ik er best mag zijn.
De knop wil ik graag omzetten, niet constant met die weegschaal bezig zijn, maar me fijn voelen in mijn lijf. Maar ik loop heel erg tegen mezelf aan en weet niet hoe. Ik vraag me af hoe anderen daar mee omgaan. Hoe je geestelijk sterker wordt en boven die weegschaal komt te staan. Want ik baal er zo verschrikkelijk van, maar weet tegelijkertijd ook niet hoe ik dit constructief op los.
Alvast bedankt als je mee wilt denken!
En hoe ik ook mijn best doe, er zitten weer kilo's aan. Zonder dat ik gezondigd of gesmokkeld heb. Dat vind ik erg, maar nog erger vind ik de huilbuien die daarop volgt, het niet accepteren van hoe ik ben en het me onzeker voelen. Terwijl ik rationeel weet dat ik er best mag zijn.
De knop wil ik graag omzetten, niet constant met die weegschaal bezig zijn, maar me fijn voelen in mijn lijf. Maar ik loop heel erg tegen mezelf aan en weet niet hoe. Ik vraag me af hoe anderen daar mee omgaan. Hoe je geestelijk sterker wordt en boven die weegschaal komt te staan. Want ik baal er zo verschrikkelijk van, maar weet tegelijkertijd ook niet hoe ik dit constructief op los.
Alvast bedankt als je mee wilt denken!
maandag 6 april 2009 om 12:03
quote:nlies schreef op 06 april 2009 @ 11:49:
Niet echt een idee, hoormaar hou wel in egdachte:
Voor jouw vriend schitter jij in je bruidsjurk, met of zonder die extra kilo. (dat durf ik zomaar te beweren zonder je vriend te kennen
)
Thanks voor je lieve woorden.
Ik weet het verstandelijk ook en hij zegt ook wel heel vaak dat ik mooi ben. Maar op de een of andere manier dringt het nu ik je berichtje lees meer tot me door dan wanneer hij het zegt.
Niet echt een idee, hoormaar hou wel in egdachte:
Voor jouw vriend schitter jij in je bruidsjurk, met of zonder die extra kilo. (dat durf ik zomaar te beweren zonder je vriend te kennen
)Thanks voor je lieve woorden.
Ik weet het verstandelijk ook en hij zegt ook wel heel vaak dat ik mooi ben. Maar op de een of andere manier dringt het nu ik je berichtje lees meer tot me door dan wanneer hij het zegt.
maandag 6 april 2009 om 18:38
Ik heb anorexia gehad. Zo ernstig zelfs, dat ik er bijna aan ben bezweken. Door therapie, veel lieve mensen om me heen en keihard vechten, ben ik er aardig bovenop gekomen. Wat ik van de ziekte heb geleerd, is dat afvallen niet gelukkig maakt. Geluk zit 'm niet in gewicht. Je bent een gelukkig mens als je de vrijheid hebt om de dingen te doen die je graag wilt, in het leven. Trouwen met de man van wie je houdt........ wat wil je nog meer?! Denk je dat die dag mooier zal zijn als je vijf kilo lichter bent? Ik betwijfel het. Tel je zegeningen, geniet van wat je hebt.
You don't have to fit into the format
maandag 6 april 2009 om 19:51
Als je gelukkig bent met jezelf, staal je dat uit, en dat is veel mooier dan een strak lijf.
Maar als je gevoel of 'stemmetje in je hoofd' wat anders zegt dan wat je verstandelijk weet, dan moet je dat 'stemmetje' eens goed de mond snoeren. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Misschien kan cognitieve therapie helpen. Hier leer je je denkpatroon te veranderen.
Enneh, GEFELICITEERD!!!!
wens je een geweldige dag!
Maar als je gevoel of 'stemmetje in je hoofd' wat anders zegt dan wat je verstandelijk weet, dan moet je dat 'stemmetje' eens goed de mond snoeren. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Misschien kan cognitieve therapie helpen. Hier leer je je denkpatroon te veranderen.
Enneh, GEFELICITEERD!!!!
wens je een geweldige dag!
maandag 6 april 2009 om 20:48
goh ik had je topic geopend kunnen hebben
(behalve het gedeelte over trouwen)
OOk ik ben despressief JUIST door geen gewichtsverlies en het aankomen. Dit is gewoon geen dip meer, maar een depressie die me steeds meer bergafwaarts voert. Troosteloos.
IK sport en ik sport, maar ik blijf dik en ongelukkig. EN dan kijk ik als (25 jarige vrouw die gestudeerd heeft) naar de tv en zie mooie slanke meiden en dan walg ik van mijzelf, walg walg walg zo intens van mijzelf en voel me zo waardeloos en triest en droevig en...niks. Het ergste is dat er verder niks gebeurt.
eN DE lente is begonnen en ik verstop me in zwarte kleding....ik wil het liefst mezelf in mijnhuis opsluiten en nooit meer naar buiten gaan tot de dag dat ik wakker word en slank ben. Maar zo werkt het niet helaas
Ik was trots op mijn haar (het enige mooie aan mij) en dat is door een overenthousiast kapster ongelijk geknipt en daardoor te kort dus dat draagt ook niet bij aan een lekker gevoel.
En het stomme is...ik heb geen vriend en wil dit ook echt echt echt niet.
Ik heb wel soms aandacht van jongens en dat komt door mijn uitstraling. Heb een soort vage aantrekkingskracht *geen schoonheid/leuk/sexy oid) maar intelligentie oid en dat vind ik al helemaal niks. Want heb het idee dat het toch maar jongens zijn die niet durven af te stappen op een leuke meid en dan maar met mij praten omdat ik zo prettig en intelligent ben.
Ah ja...ik schrijf dit maar...tis een soort van uitlaatklep Maar ik snap gewoon niet waarom dit niet overgaat. Heb geen overgewicht dus zo verschikkelijk is het niet Heb gewoon netaan gezond gewicht, maar ik voel me zo godvergeten lelijk. Ik weet dat ik dat niet ben voor anderen, ben gewoon ok, maar voormijzelf ben ik echt lelijk. ALs ik naar mijzelf kijk dan uuuuuuuh word ik sant pede kotsmisselijk bij de aanblik van dat afschuwlijke lichaam wat maar niet strakker wordt en zo lelijk en misvorm is.
hahahaha sorry voor het vervuilen van je topic hoor.
(behalve het gedeelte over trouwen)
OOk ik ben despressief JUIST door geen gewichtsverlies en het aankomen. Dit is gewoon geen dip meer, maar een depressie die me steeds meer bergafwaarts voert. Troosteloos.
IK sport en ik sport, maar ik blijf dik en ongelukkig. EN dan kijk ik als (25 jarige vrouw die gestudeerd heeft) naar de tv en zie mooie slanke meiden en dan walg ik van mijzelf, walg walg walg zo intens van mijzelf en voel me zo waardeloos en triest en droevig en...niks. Het ergste is dat er verder niks gebeurt.
eN DE lente is begonnen en ik verstop me in zwarte kleding....ik wil het liefst mezelf in mijnhuis opsluiten en nooit meer naar buiten gaan tot de dag dat ik wakker word en slank ben. Maar zo werkt het niet helaas
Ik was trots op mijn haar (het enige mooie aan mij) en dat is door een overenthousiast kapster ongelijk geknipt en daardoor te kort dus dat draagt ook niet bij aan een lekker gevoel.
En het stomme is...ik heb geen vriend en wil dit ook echt echt echt niet.
Ik heb wel soms aandacht van jongens en dat komt door mijn uitstraling. Heb een soort vage aantrekkingskracht *geen schoonheid/leuk/sexy oid) maar intelligentie oid en dat vind ik al helemaal niks. Want heb het idee dat het toch maar jongens zijn die niet durven af te stappen op een leuke meid en dan maar met mij praten omdat ik zo prettig en intelligent ben.
Ah ja...ik schrijf dit maar...tis een soort van uitlaatklep Maar ik snap gewoon niet waarom dit niet overgaat. Heb geen overgewicht dus zo verschikkelijk is het niet Heb gewoon netaan gezond gewicht, maar ik voel me zo godvergeten lelijk. Ik weet dat ik dat niet ben voor anderen, ben gewoon ok, maar voormijzelf ben ik echt lelijk. ALs ik naar mijzelf kijk dan uuuuuuuh word ik sant pede kotsmisselijk bij de aanblik van dat afschuwlijke lichaam wat maar niet strakker wordt en zo lelijk en misvorm is.
hahahaha sorry voor het vervuilen van je topic hoor.
maandag 6 april 2009 om 22:00
quote:lepa_ana schreef op 06 april 2009 @ 20:48:
OOk ik ben despressief JUIST door geen gewichtsverlies en het aankomen. Dit is gewoon geen dip meer, maar een depressie die me steeds meer bergafwaarts voert. Troosteloos.
IK sport en ik sport, maar ik blijf dik en ongelukkig. EN dan kijk ik als (25 jarige vrouw die gestudeerd heeft) naar de tv en zie mooie slanke meiden en dan walg ik van mijzelf, walg walg walg zo intens van mijzelf en voel me zo waardeloos en triest en droevig en...niks. Het ergste is dat er verder niks gebeurt.
eN DE lente is begonnen en ik verstop me in zwarte kleding....ik wil het liefst mezelf in mijnhuis opsluiten en nooit meer naar buiten gaan tot de dag dat ik wakker word en slank ben. Maar zo werkt het niet helaas
Ah ja...ik schrijf dit maar...tis een soort van uitlaatklep Maar ik snap gewoon niet waarom dit niet overgaat. Heb geen overgewicht dus zo verschikkelijk is het niet Heb gewoon netaan gezond gewicht, maar ik voel me zo godvergeten lelijk. Ik weet dat ik dat niet ben voor anderen, ben gewoon ok, maar voormijzelf ben ik echt lelijk. ALs ik naar mijzelf kijk dan uuuuuuuh word ik sant pede kotsmisselijk bij de aanblik van dat afschuwlijke lichaam wat maar niet strakker wordt en zo lelijk en misvorm is.
hahahaha sorry voor het vervuilen van je topic hoor.
Lepa, wanneer ga jij eens praten met een goede hulpverlener? Met jouw lengte en gewicht ben je niet echt dik en aan je bouw kun je niets veranderen. Als je dikke kuiten hebt en korte benen (zoals ik bijvoorbeeld), dan hou je dikke kuiten en korte benen. Zelfs als ik op mijn streefgewicht zou komen (een zeer hypothetische stelling), dan zie ik er nog niet uit als Heidi Klum. Ik ben namelijk geen langbenige, broodmagere blondine. Het enige wat ik ben, is blond.
Probeer toch eens wat aan die zelf-haat te doen...
TO, het advies wat hierboven gegeven wordt is echt goed. Op je trouwdag straal je, en voor je vriend straal je altijd!
OOk ik ben despressief JUIST door geen gewichtsverlies en het aankomen. Dit is gewoon geen dip meer, maar een depressie die me steeds meer bergafwaarts voert. Troosteloos.
IK sport en ik sport, maar ik blijf dik en ongelukkig. EN dan kijk ik als (25 jarige vrouw die gestudeerd heeft) naar de tv en zie mooie slanke meiden en dan walg ik van mijzelf, walg walg walg zo intens van mijzelf en voel me zo waardeloos en triest en droevig en...niks. Het ergste is dat er verder niks gebeurt.
eN DE lente is begonnen en ik verstop me in zwarte kleding....ik wil het liefst mezelf in mijnhuis opsluiten en nooit meer naar buiten gaan tot de dag dat ik wakker word en slank ben. Maar zo werkt het niet helaas
Ah ja...ik schrijf dit maar...tis een soort van uitlaatklep Maar ik snap gewoon niet waarom dit niet overgaat. Heb geen overgewicht dus zo verschikkelijk is het niet Heb gewoon netaan gezond gewicht, maar ik voel me zo godvergeten lelijk. Ik weet dat ik dat niet ben voor anderen, ben gewoon ok, maar voormijzelf ben ik echt lelijk. ALs ik naar mijzelf kijk dan uuuuuuuh word ik sant pede kotsmisselijk bij de aanblik van dat afschuwlijke lichaam wat maar niet strakker wordt en zo lelijk en misvorm is.
hahahaha sorry voor het vervuilen van je topic hoor.
Lepa, wanneer ga jij eens praten met een goede hulpverlener? Met jouw lengte en gewicht ben je niet echt dik en aan je bouw kun je niets veranderen. Als je dikke kuiten hebt en korte benen (zoals ik bijvoorbeeld), dan hou je dikke kuiten en korte benen. Zelfs als ik op mijn streefgewicht zou komen (een zeer hypothetische stelling), dan zie ik er nog niet uit als Heidi Klum. Ik ben namelijk geen langbenige, broodmagere blondine. Het enige wat ik ben, is blond.
Probeer toch eens wat aan die zelf-haat te doen...
TO, het advies wat hierboven gegeven wordt is echt goed. Op je trouwdag straal je, en voor je vriend straal je altijd!
woensdag 8 april 2009 om 12:31
Sorry voor mijn late reactie, heel veel dank voor jullie reacties.
Het helpt goed om te relativeren. Ik heb gelukkig een fijne diëtiste die niet alleen naar je voedingspatroon kjkt, maar ook naar het gedrag dat er achter zit. Ik heb haar dus ook al ingeschakel
En jullie advies dat je beter kunt trouwen met de man van wie je houdt, dan 5 kg dunner zijn heb ik uitgeprint. Als ik domme dingen ga denken kijk ik er even naar!
Het helpt goed om te relativeren. Ik heb gelukkig een fijne diëtiste die niet alleen naar je voedingspatroon kjkt, maar ook naar het gedrag dat er achter zit. Ik heb haar dus ook al ingeschakel
En jullie advies dat je beter kunt trouwen met de man van wie je houdt, dan 5 kg dunner zijn heb ik uitgeprint. Als ik domme dingen ga denken kijk ik er even naar!
woensdag 8 april 2009 om 12:48
@ Iepa, zo extreem is het bij mij gelukkig niet meer. In die zin helpt je reactie mij. Want dat is namelijk het punt waar ik (ook tijdens mijn studie) vandaan kwam en ik zie nu ook duidelijk dat ik mijn zegeningen moet tellen en genieten van mijn geluk.
Ik heb de afgelopen jaren geleerd ommeer van mezelf te houden en ik voel me ook een stuk mooier en gelukkiger dan toen - 10 kg lichter - was. Ik heb toen ook op het randje van een eetstoornis gezeten. In een eetgroep heb ik weer normaal leren eten en meer in balans gekomen.
Het laatste zetje gaf mijn vriend: hij is heel blij met wie ik ben, dat zegt hij niet alleen, dat zie ik ook in zijn ogen. Juist daarom zit het me zo dwars dat ik de negatieve gevoelens rond lijf en lijn er nog altijd zijn.
Ik twijfel over een cognitieve therapie. Ik heb een goede diëtiste die mijn eetpatroon in de gaten houdt en ik vind het 'eng' om echt aan de slag te gaan bij een psycholoog. Ik heb allerlei vooroordelen over graven en dat soort dingen. Misschien zit ik helemaal mis. Dus ik ben wel benieuwd naar jullie ervaringen.
@Chequita: heb je er ervaring mee en zo ja, wil je me er iets meer over vertellen?
@Lotte: Dank voor je verstandige woorden. Vanuit mijn verleden weet ik maar al te zeer hoe waar ze zijn. Soms is dat alleen moeilijker om tegen jezelf te zeggen dan tegen een ander
Ik heb de afgelopen jaren geleerd ommeer van mezelf te houden en ik voel me ook een stuk mooier en gelukkiger dan toen - 10 kg lichter - was. Ik heb toen ook op het randje van een eetstoornis gezeten. In een eetgroep heb ik weer normaal leren eten en meer in balans gekomen.
Het laatste zetje gaf mijn vriend: hij is heel blij met wie ik ben, dat zegt hij niet alleen, dat zie ik ook in zijn ogen. Juist daarom zit het me zo dwars dat ik de negatieve gevoelens rond lijf en lijn er nog altijd zijn.
Ik twijfel over een cognitieve therapie. Ik heb een goede diëtiste die mijn eetpatroon in de gaten houdt en ik vind het 'eng' om echt aan de slag te gaan bij een psycholoog. Ik heb allerlei vooroordelen over graven en dat soort dingen. Misschien zit ik helemaal mis. Dus ik ben wel benieuwd naar jullie ervaringen.
@Chequita: heb je er ervaring mee en zo ja, wil je me er iets meer over vertellen?
@Lotte: Dank voor je verstandige woorden. Vanuit mijn verleden weet ik maar al te zeer hoe waar ze zijn. Soms is dat alleen moeilijker om tegen jezelf te zeggen dan tegen een ander
vrijdag 10 april 2009 om 15:31
Ik kan mezelf ook niet accepteren en ben inmiddels aan de anti- depressiva en in therapie om mijn enorm lage zelfbeeld en zelf haat aan te pakken.
Ik ben ook te dik (maat 42-44) 89 kilo bij 1,67m
En het verpest werkelijk mijn gehele leven, ik draag al 20 jaar alleen maar zwart, ga niet zwemmen of zonnen of naar het strand. Kan vaak niet de kleding kopen die ik graag wil.
Ik kom van 105 kilo (maat 46-48)
Maar ik zie nog steeds dezelfde walgelijkheid in de spiegel.
Ik zou zeggen: therapie!
Ik ben ook te dik (maat 42-44) 89 kilo bij 1,67m
En het verpest werkelijk mijn gehele leven, ik draag al 20 jaar alleen maar zwart, ga niet zwemmen of zonnen of naar het strand. Kan vaak niet de kleding kopen die ik graag wil.
Ik kom van 105 kilo (maat 46-48)
Maar ik zie nog steeds dezelfde walgelijkheid in de spiegel.
Ik zou zeggen: therapie!
vrijdag 10 april 2009 om 16:41
@Isabon: Van 105 kg naar 89 is toch ook al een hele stap! Daar mag je best trots op zijn! (Hoe heb je dat gedaan? Sporten, diëtist?). Ik weet niet hoe het bij jou gaat met de AD, maar ik ben van de AD behoorlijk aangekomen (20kg)
@Zima
Waar je denk ik voor op moet passen is klakkeloos Sonja-diëten te volgen. Ik wil niet gelijk zeggen dat het een slecht diëet is, maar wat voor de een een goed dieet is is dat ovor de ander niet. Altijd aan het dieten uitproberen zijn is ook niet goed voor je lichaam, en zeker niet als je gaat jo-jo-en.
Wat voor dieet volg je? Tel je kcals?
Je schrijft dat je veel sport en naar een diëtiste gaat, maar toch weer bent aangekomen. Heeft jou diëtiste daar een verklaringvoor?
Heb je wel eens naar je stofwisseling laten kijken, of naar je schildklier?
@Zima
Waar je denk ik voor op moet passen is klakkeloos Sonja-diëten te volgen. Ik wil niet gelijk zeggen dat het een slecht diëet is, maar wat voor de een een goed dieet is is dat ovor de ander niet. Altijd aan het dieten uitproberen zijn is ook niet goed voor je lichaam, en zeker niet als je gaat jo-jo-en.
Wat voor dieet volg je? Tel je kcals?
Je schrijft dat je veel sport en naar een diëtiste gaat, maar toch weer bent aangekomen. Heeft jou diëtiste daar een verklaringvoor?
Heb je wel eens naar je stofwisseling laten kijken, of naar je schildklier?
vrijdag 10 april 2009 om 18:19
Wat moet dit vervelend zijn voor jullie! Als je jezelf zo wilt verstoppen vanwege een schoonheidsideaal. Het doet me pijn jullie pijn te lezen.
Helpt het om te weten dat het een schoonheidsideaal is?
Net zoals het hebben van de 7 schoonheidspunten (zoals lange wimpers en een moedervlek boven je lip). Die heeft ook niet iedereen. En helpt het te weten dat het ideaal veranderd? En dat we vroeger dik wilden zijn (want rijk, alleen hard werkenden waren dun). ???
Helpt het om op te staan en te merken dat je lichaam het doet?
Dat jij kunt lopen, kunt praten, kunt werken, alles wat je lichaam moet doen, dat functioneert? (daar even van uitgaande).
Je bent gezond, je bent mooi, je hebt unieke eigenschappen die tot uiting komen in je uiterlijk. Je innerlijk schijnt door je ogen, je huid, je manier van lopen, je houding.
Die lach, die jij me net gaf maakte mijn dag goed.
Dat praatje wat je maakte met de oude meneer bij de bushalte maakte zijn dag minder eenzaam.
Een maatje 34 geeft niet zo'n effect. Jouw toevoeging tot deze wereld wel. Jij met je intelligentie, je prachtige lijf, je sprekende ogen en je wil om iets te maken van jou, je leven en je omgeving. Dank je wel dat jij er bent!
(en dank jezelf dat jij er bent!) Jij doet er toe. Jij zit in de gedachten van de mensen die van jou houden. Houd van jezelf om nog meer te geven aan de mensen van wie je houd!
Helpt het om te weten dat het een schoonheidsideaal is?
Net zoals het hebben van de 7 schoonheidspunten (zoals lange wimpers en een moedervlek boven je lip). Die heeft ook niet iedereen. En helpt het te weten dat het ideaal veranderd? En dat we vroeger dik wilden zijn (want rijk, alleen hard werkenden waren dun). ???
Helpt het om op te staan en te merken dat je lichaam het doet?
Dat jij kunt lopen, kunt praten, kunt werken, alles wat je lichaam moet doen, dat functioneert? (daar even van uitgaande).
Je bent gezond, je bent mooi, je hebt unieke eigenschappen die tot uiting komen in je uiterlijk. Je innerlijk schijnt door je ogen, je huid, je manier van lopen, je houding.
Die lach, die jij me net gaf maakte mijn dag goed.
Dat praatje wat je maakte met de oude meneer bij de bushalte maakte zijn dag minder eenzaam.
Een maatje 34 geeft niet zo'n effect. Jouw toevoeging tot deze wereld wel. Jij met je intelligentie, je prachtige lijf, je sprekende ogen en je wil om iets te maken van jou, je leven en je omgeving. Dank je wel dat jij er bent!
(en dank jezelf dat jij er bent!) Jij doet er toe. Jij zit in de gedachten van de mensen die van jou houden. Houd van jezelf om nog meer te geven aan de mensen van wie je houd!
\"Float down a river forever and ever, Emily, Emily There is no other day Let\'s try it another way\" see.emily.play1@gmail.com
zaterdag 11 april 2009 om 02:06
Hoi Zima,
Je zegt dat je veel sport. Als je veel sport is het normaal dat je niet (veel) lichter wordt. Spierweefsel is ook zwaarder als vet. Laat even kijken naar je vetpercentage, als het goed is neemt dat wel af. Wanneer je vetpercentage afneemt wordt ook je taille slanker dus de centimeter ter hand nemen en je omvang meten is slimmer dan op weegschaal gaan staan. Het gaat om je lichaamsamenstelling en niet om de kilo's.
Heeft je dietiste geen apparaat om je lichaamssamenstelling te meten? De sportschool heeft vaak wel een apparaat om vetpercentage te meten. Niet teveel dieten en sporten hoor anders zit straks je trouwjurk (plaatselijk) te wijd.
Greetings J.
ps het kan ook zijn dat je veel vocht vasthoud maar dat komt dan ook uit de meting en kan je dietiste tips voor geven.
Je zegt dat je veel sport. Als je veel sport is het normaal dat je niet (veel) lichter wordt. Spierweefsel is ook zwaarder als vet. Laat even kijken naar je vetpercentage, als het goed is neemt dat wel af. Wanneer je vetpercentage afneemt wordt ook je taille slanker dus de centimeter ter hand nemen en je omvang meten is slimmer dan op weegschaal gaan staan. Het gaat om je lichaamsamenstelling en niet om de kilo's.
Heeft je dietiste geen apparaat om je lichaamssamenstelling te meten? De sportschool heeft vaak wel een apparaat om vetpercentage te meten. Niet teveel dieten en sporten hoor anders zit straks je trouwjurk (plaatselijk) te wijd.
Greetings J.
ps het kan ook zijn dat je veel vocht vasthoud maar dat komt dan ook uit de meting en kan je dietiste tips voor geven.
zaterdag 11 april 2009 om 18:36
Ik weet hoe frustrerend het is.
Loop zelf ook bij dietiste,nadat ik 22 kilo was aangekomen door ad.
Ik snoep niet meer etc..eet gezond..maar er gebeurt NIETS.
Helemaal NIETS.
Ik ben het zo zat om er elke dag aan te moeten denken en overweeg serieus om het idee van slank worden te laten varen.
Als ik zelf dikkere meiden zie in leuke kleding ,rokjes etc.(draag ik zelf ook nog steeds) met maat 44,1.62) dan vind ik die meiden er altijd prachtig uitzien.
Op een gegeven moment is het gewoon klaar.Basta.
Dan wil je gewoon verder gaan met leven,en niet meer elke minuut aan je lijf denken. Daar word je echt heel,heel erg verdrietig,depressief van.
Dan kun je in mijn ogen beter tegen jezelf zeggen:
Oke,dit is mijn lijf en hier moet ik het mee doen.
Je moet er voor zorgen dat je gaat stralen op je trouwdag.
Voor jezelf,vriend en familie.
Dan zul je er prachtig uitzien!
Loop zelf ook bij dietiste,nadat ik 22 kilo was aangekomen door ad.
Ik snoep niet meer etc..eet gezond..maar er gebeurt NIETS.
Helemaal NIETS.
Ik ben het zo zat om er elke dag aan te moeten denken en overweeg serieus om het idee van slank worden te laten varen.
Als ik zelf dikkere meiden zie in leuke kleding ,rokjes etc.(draag ik zelf ook nog steeds) met maat 44,1.62) dan vind ik die meiden er altijd prachtig uitzien.
Op een gegeven moment is het gewoon klaar.Basta.
Dan wil je gewoon verder gaan met leven,en niet meer elke minuut aan je lijf denken. Daar word je echt heel,heel erg verdrietig,depressief van.
Dan kun je in mijn ogen beter tegen jezelf zeggen:
Oke,dit is mijn lijf en hier moet ik het mee doen.
Je moet er voor zorgen dat je gaat stralen op je trouwdag.
Voor jezelf,vriend en familie.
Dan zul je er prachtig uitzien!
