Psyche
alle pijlers
gewoon een moeilijke fase??
dinsdag 2 september 2008 om 09:11
Ik ben 31 jaar en kom net uit een relatie van 10 jaar.
Mijn ex vertelde mij begin dit jaar dat hij iemand in het buitenland was tegengekomen waar hij gevoelens voor had gekregen vervolgens heb ik nog een paar maanden geprobeerd de relatie te redden maar helaas zonder succes, in mei zijn we uit mekaar gegaan.
In de tussentijd kwam ik veel in gesprek met een goeie bekende van me en werd ik verliefd..niet zomaar want deze man is 12 jaar ouder, zijn vrouw verloren aan kanker en heeft drie puberdochters..maar de liefde laat zich niet leiden..
We zijn nu 4 maanden verder en ik woon al bijna bij hem in (heb overwogen een appartement te nemen, maar het leek ons allebei financieel gezien niet verstandig, mijn ouders zijn allebei overleden, dus terug naar huis gaat niet, wel kan ik bij de moeder van een vriendin van mijn terecht) en ik merk nu dat ik de laatste tijd erg down ben, ik voel dat het allemaal te snel gaat..ben net bezig met mijn spullen weg te halen bij mijn oude huisje, zit nog in de afsluitfase van het ene en ben al aan het nieuwe begonnen..alles loopt door elkaar heen en ik voel me erg verward..
Ook zie ik gewoon ff soms geen toekomst voor me..kan niet genieten van de leuke dingen..voel me afgestompt... zoals in het liedje van Robbie Williams 'Feel' "I don't wanna die, but I ain't keen on livin either". Doordat ik me nu zo leeg voel, maak ik me enorm druk en krijg ik alleen meer last van mijn down gevoel en ik maak me nu dus ook zorgen of ik tegen een burn out aanloop (depressie) of dat dit toch echt normaal is in zo'n fase...
Herkent iemand dit en hebben jullie misschien goede tips???
Mijn ex vertelde mij begin dit jaar dat hij iemand in het buitenland was tegengekomen waar hij gevoelens voor had gekregen vervolgens heb ik nog een paar maanden geprobeerd de relatie te redden maar helaas zonder succes, in mei zijn we uit mekaar gegaan.
In de tussentijd kwam ik veel in gesprek met een goeie bekende van me en werd ik verliefd..niet zomaar want deze man is 12 jaar ouder, zijn vrouw verloren aan kanker en heeft drie puberdochters..maar de liefde laat zich niet leiden..
We zijn nu 4 maanden verder en ik woon al bijna bij hem in (heb overwogen een appartement te nemen, maar het leek ons allebei financieel gezien niet verstandig, mijn ouders zijn allebei overleden, dus terug naar huis gaat niet, wel kan ik bij de moeder van een vriendin van mijn terecht) en ik merk nu dat ik de laatste tijd erg down ben, ik voel dat het allemaal te snel gaat..ben net bezig met mijn spullen weg te halen bij mijn oude huisje, zit nog in de afsluitfase van het ene en ben al aan het nieuwe begonnen..alles loopt door elkaar heen en ik voel me erg verward..
Ook zie ik gewoon ff soms geen toekomst voor me..kan niet genieten van de leuke dingen..voel me afgestompt... zoals in het liedje van Robbie Williams 'Feel' "I don't wanna die, but I ain't keen on livin either". Doordat ik me nu zo leeg voel, maak ik me enorm druk en krijg ik alleen meer last van mijn down gevoel en ik maak me nu dus ook zorgen of ik tegen een burn out aanloop (depressie) of dat dit toch echt normaal is in zo'n fase...
Herkent iemand dit en hebben jullie misschien goede tips???
dinsdag 2 september 2008 om 09:15
Ik herken in jouw verhaal mijn moeder. Je beschrijft precies hoe zij zich voelde toen ze vorig jaar alles achterliet en bij haar vriend en zijn bijna puber-dochters introk. Het lijkt me niet meer dan logisch dat je je nu zo voelt. Heb je het er wel eens met je vriend over? Belangrijk is dat je in zijn huis ook al echt je eigen plek hebt. En doe het rustig aan, laat het even op zijn beloop gaan. Als je verhuist bent is alles al een stuk rustiger en dan komt dat toekomstgevoel ook wel weer. Ik ben ook verhuisd vorig jaar en volgens mij doet verhuizen sowieso ook een hoop met je, met mij in ieder geval wel. Nog nooit zo gestresst geweest als toen, pas na een paar maanden kwam ik een beetje tot rust. Heel veel succes!
dinsdag 2 september 2008 om 12:40
Hey Moeki ik denk net zoals Naski idd dat het beter is als je een appartementje voor jezelf zoekt. Het is allemaal niet niks!!
Als je 10 jaar met iemand bent samen geweest en hebt samen gewoond om dan meteen weer bij iemand te gaan wonen lijkt mij iets te veel van het goede. Het is zo logisch dat je je down voelt. Je moet eerst nog verwerken wat je hebt achtergelaten!
Voor je aan iets anders kan beginnen.
Sterkte meis!
Als je 10 jaar met iemand bent samen geweest en hebt samen gewoond om dan meteen weer bij iemand te gaan wonen lijkt mij iets te veel van het goede. Het is zo logisch dat je je down voelt. Je moet eerst nog verwerken wat je hebt achtergelaten!
Voor je aan iets anders kan beginnen. Sterkte meis!
