Psyche
alle pijlers
Goede dag, slechte dag
maandag 23 oktober 2017 om 16:15
De plek voor iedereen die worstelt met dagindeling, doelen, motivatie en mogelijke depressieve gevoelens.
Mensen die niet precies weten wat ze willen, wat ze niet willen of niet moeten willen.
Elkaar aanmoedigen, bespreken van de dag en alles wat er verder nog langs komt.
Voor een ieder die het aanspreekt, je bent welkom op zowel je goede dagen, je slechte dagen en alles wat ertussen in zit.
Mensen die niet precies weten wat ze willen, wat ze niet willen of niet moeten willen.
Elkaar aanmoedigen, bespreken van de dag en alles wat er verder nog langs komt.
Voor een ieder die het aanspreekt, je bent welkom op zowel je goede dagen, je slechte dagen en alles wat ertussen in zit.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
donderdag 2 november 2017 om 00:17
@Cateautje: balen dat je mijn pb niet hebt gehad 
Had een beetje uitgelegd wat jij hierboven schrijft eigenlijk en wil ook een schop onder mijn kont. Moet zelfs.
Kunnen we elkaar niet op gang schoppen in de ochtend? Desnoods maak ik even een mailadres aan en geef je dat dan hier, als ik daar dan vreemde mail krijg kan ik het account opzeggen en jou mijn echte account geven.
Als je dat zou willen natuurlijk en nogmaals, als je denkt hmm.. vreemd ik weet niet of ik dat nou wel moet doen maak je zelf ook een fake-adres aan dan kan er weinig misgaan. Slaap lekker voor straks ook
Had een beetje uitgelegd wat jij hierboven schrijft eigenlijk en wil ook een schop onder mijn kont. Moet zelfs.
Kunnen we elkaar niet op gang schoppen in de ochtend? Desnoods maak ik even een mailadres aan en geef je dat dan hier, als ik daar dan vreemde mail krijg kan ik het account opzeggen en jou mijn echte account geven.
Als je dat zou willen natuurlijk en nogmaals, als je denkt hmm.. vreemd ik weet niet of ik dat nou wel moet doen maak je zelf ook een fake-adres aan dan kan er weinig misgaan. Slaap lekker voor straks ook
donderdag 2 november 2017 om 07:59
Cateautje... *schop* Goedemorgen!
Ik heb lekker geslapen in een schoon bed. Het was *ahum* even geleden dat ik het verschoond had. De manier waarop mijn bed in de kamer staat maakt ook dat het even gedoe is altijd. Maar ik moet het echt gewoon regelmatig gaan doen nu.
Vanavond een condoleance en bij mijn ouders eten (als ik toch in de buurt ben). Verder hoop ik weer wat verder te komen bij het opruimen/schoonmaken van mijn huis. Maar stapje voor stapje.... ik heb al zoveel gedaan de laatste dagen.
Ik heb lekker geslapen in een schoon bed. Het was *ahum* even geleden dat ik het verschoond had. De manier waarop mijn bed in de kamer staat maakt ook dat het even gedoe is altijd. Maar ik moet het echt gewoon regelmatig gaan doen nu.
Vanavond een condoleance en bij mijn ouders eten (als ik toch in de buurt ben). Verder hoop ik weer wat verder te komen bij het opruimen/schoonmaken van mijn huis. Maar stapje voor stapje.... ik heb al zoveel gedaan de laatste dagen.
Je kunt méér.
donderdag 2 november 2017 om 08:54
Cateau...schop! Veel succes met deze dag.
Ik kan zelf ook wel een schop gebruiken, pfff ik ben zo lusteloos vandaag. Ik heb geen zin om te werken. Geen zin om ook maar iets te doen vandaag.
Maar ik moet. Ik bleef al wat langer thuis omdat de hond anders de hele dag alleen zit maar rond 10:30 uur moet ik toch echt naar mijn werk. Ik heb wel al ontbeten maar moet nog aankleden. Ik wil de vaatwasser nog doen en een kort rondje met de hond. En dan naar mijn werk, bleghhh...
Ik kan zelf ook wel een schop gebruiken, pfff ik ben zo lusteloos vandaag. Ik heb geen zin om te werken. Geen zin om ook maar iets te doen vandaag.
Maar ik moet. Ik bleef al wat langer thuis omdat de hond anders de hele dag alleen zit maar rond 10:30 uur moet ik toch echt naar mijn werk. Ik heb wel al ontbeten maar moet nog aankleden. Ik wil de vaatwasser nog doen en een kort rondje met de hond. En dan naar mijn werk, bleghhh...
donderdag 2 november 2017 om 09:02
Sirius, is goed. Maak maar een emailadres aan, dan kunnen we ermee aan de slag. Ben ook benieuwd naar wat je me te vertellen hebt.Sirius schreef: ↑02-11-2017 00:17@Cateautje: balen dat je mijn pb niet hebt gehad
Had een beetje uitgelegd wat jij hierboven schrijft eigenlijk en wil ook een schop onder mijn kont. Moet zelfs.
Kunnen we elkaar niet op gang schoppen in de ochtend? Desnoods maak ik even een mailadres aan en geef je dat dan hier, als ik daar dan vreemde mail krijg kan ik het account opzeggen en jou mijn echte account geven.
Als je dat zou willen natuurlijk en nogmaals, als je denkt hmm.. vreemd ik weet niet of ik dat nou wel moet doen maak je zelf ook een fake-adres aan dan kan er weinig misgaan. Slaap lekker voor straks ook
donderdag 2 november 2017 om 09:08
donderdag 2 november 2017 om 13:23
Begrijp me niet verkeerd maar ik lees 2 Cateautjes.Cateautje schreef: ↑01-11-2017 12:17Er is niets aan de hand. Als ik niet op een gegeven moment de onzin had ingezien van mijn zeer zware depressie en en niet tegen de rare gevoelens en gedachten was ingegaan, dan had ik er nu nog onder geleden. Soms moet je voor jezelf gewoon de kracht zien te vinden om jezelf een zeikerd te verklaren, je schouders op te halen en over te gaan tot de orde van de dag, anders worden de meest onzinnige kleinigheidjes van levensbelang en die kleinigheidjes nemen dan je leven over, met alle kwalijke gevolgen van dien.
Ik stel niet dat je snoeihard voor jezelf moet zijn, maar dat je wel leert de dingen te zien zoals ze zijn en niet zoals je ze vreest.
Hierboven een reactie van jou waarin je jezelf heel krachtig uit en totaal niet negatief bent en je laatste reacties klinken juist down en futloos (weet het even niet anders omschreven).
Volgens mij ben jij op goede dagen prima zelf in staat jezelf een schop te geven. Klopt dat?
Op slechte dagen: wat maakt dat je jezelf die schop niet kunt geven???
donderdag 2 november 2017 om 13:32
Ik geef mezelf al mijn hele leven schoppen onder mijn kont, simpelweg omdat niemand het ervoor over heeft om het even voor me te doen, ondanks het feit dat ik altijd voor iedereen klaar heb gestaan. Zelfs als ik erom vraag is het nog teveel moeite, lees maar hierboven en dat terwijl ik een forumgeschiedenis heb van bemoediging en schoppen onder konten als het nodig was.minameut schreef: ↑02-11-2017 13:23Begrijp me niet verkeerd maar ik lees 2 Cateautjes.
Hierboven een reactie van jou waarin je jezelf heel krachtig uit en totaal niet negatief bent en je laatste reacties klinken juist down en futloos (weet het even niet anders omschreven).
Volgens mij ben jij op goede dagen prima zelf in staat jezelf een schop te geven. Klopt dat?
Op slechte dagen: wat maakt dat je jezelf die schop niet kunt geven???
Als ik al niet moedeloos was, dan word ik het er wel van.
donderdag 2 november 2017 om 13:44
Moon ik wilde nog reageren op je lagere energieniveau. Ik heb dat namelijk ook.
Dat weet ik eigenlijk ook al erg lang. Vroeger hield ik mijn opleidingen en fulltime werken moeilijk vol. Om de zoveel tijd moest ik me even een week ziek melden om bij te komen, op psychisch vlak dan. Wanneer ik niet even bij kon komen hield ik het gewoon niet vol.
Ik probeer steeds meer te accepteren dat ik een laag energieniveau heb en veel tijd nodig heb om uit te rusten en bij te komen. Daarom werk ik bewust 2,5 dag.
Wat mij helpt om enigsinds energiek te blijven is matig bewegen liefst in de buitenlucht (wandelen, fietsen), extra vitaminen nemen (vitamine D en magnesium), gezond eten en blijven werken en in enige mate actief blijven (qua huishouden, projectjes, sociale contacten). Maar voor een groot deel is het acceptatie dat ik nu eenmaal weinig energie heb.
Ik fantaseer vaak over stoppen met werken. Ik heb ook de topics op de werkpijler gelezen over werken niet leuk vinden en opzien tegen naar je werk gaan. Dat heb ik ook regelmatig. En ik best een leuke afwisselende baan met een prima salaris en goede arbeidsvoorwaarden.
Financieel gezien kan stoppen met werken niet en ik denk ook niet dat het me goed zou doen. Ik ben bang dat ik dan nog inactiever zou worden. Werk biedt ook structuur maar toch lijkt het me aan de ene kant fijn om gewoon niet te hoeven werken.
Dat weet ik eigenlijk ook al erg lang. Vroeger hield ik mijn opleidingen en fulltime werken moeilijk vol. Om de zoveel tijd moest ik me even een week ziek melden om bij te komen, op psychisch vlak dan. Wanneer ik niet even bij kon komen hield ik het gewoon niet vol.
Ik probeer steeds meer te accepteren dat ik een laag energieniveau heb en veel tijd nodig heb om uit te rusten en bij te komen. Daarom werk ik bewust 2,5 dag.
Wat mij helpt om enigsinds energiek te blijven is matig bewegen liefst in de buitenlucht (wandelen, fietsen), extra vitaminen nemen (vitamine D en magnesium), gezond eten en blijven werken en in enige mate actief blijven (qua huishouden, projectjes, sociale contacten). Maar voor een groot deel is het acceptatie dat ik nu eenmaal weinig energie heb.
Ik fantaseer vaak over stoppen met werken. Ik heb ook de topics op de werkpijler gelezen over werken niet leuk vinden en opzien tegen naar je werk gaan. Dat heb ik ook regelmatig. En ik best een leuke afwisselende baan met een prima salaris en goede arbeidsvoorwaarden.
Financieel gezien kan stoppen met werken niet en ik denk ook niet dat het me goed zou doen. Ik ben bang dat ik dan nog inactiever zou worden. Werk biedt ook structuur maar toch lijkt het me aan de ene kant fijn om gewoon niet te hoeven werken.
donderdag 2 november 2017 om 13:53
Het is vanochtend nog gelukt om in actie te komen trouwens. Ik ben nu op mijn werk. Maar ben niet heel actief bezig.
Huh Cateau ik begrijp jouw reactie niet zo goed. Mensen nemen volgens mij toch echt wel de moeite in dit topic om op je te reageren en je aan te moedigen.
Het klinkt alsof je dat zelf heel anders ervaart. Jammer.
Huh Cateau ik begrijp jouw reactie niet zo goed. Mensen nemen volgens mij toch echt wel de moeite in dit topic om op je te reageren en je aan te moedigen.
Het klinkt alsof je dat zelf heel anders ervaart. Jammer.
donderdag 2 november 2017 om 13:54
Mevrouw Stippel, dank je!
Ik merk wel dat hoe meer ik doe, hoe meer ik ook lijk te kunnen doen. Ik heb een hele tijd geen werk gehad en toen deed ik per week ook echt heel weinig. Af en toe boodschappen en soms in het weekend ergens heen, en dat was het. Door te gaan werken ben ik wel veel actiever geworden, maar de dagen thuis ben ik eigenlijk nog steeds moe en hangerig.
En soms vraag ik wel teveel van mezelf. Om na mijn werk nog een hele avond naar mijn hobby te gaan, viel me zwaar vorig jaar. Het hield in dat ik de hele zaterdag thuis niks deed, alleen TV kijken en internetten. Aan de ene kant denk ik nu, waarom deed ik dat dan? Aan de andere kant ben ik blij dat ik iets opgebouwd heb bij de hobby. Ik ben er beter in geworden en heb er mensen leren kennen.
(Inmiddels zijn mijn werkdagen veranderd zodat hobby niet meer op werkdag valt maar op vrije dag, wel beter).
Als ik iets lichamelijks moet doen, zoals iemand verhuizen, een hele dag wandelen oid, dan kan ik dat wel gewoon. Kennelijk is de vermoeidheid toch deels psychisch.
Ik moet er wel mee aan de slag, enerzijds het energielevel opkrikken, anderzijds ook weer niet mezelf overvragen.
Het is hier thuis eigenlijk nooit netjes, omdat ik thuis altijd moe ben. En ik wil het niet meer, die zooi. Vorig jaar had ik een keer alles netjes en kon ik mensen op de koffie uitnodigen. Dat was ZO leuk! Voor een ander de normaalste zaak van de wereld, voor mij echt een bijzonder moment.
Ik merk wel dat hoe meer ik doe, hoe meer ik ook lijk te kunnen doen. Ik heb een hele tijd geen werk gehad en toen deed ik per week ook echt heel weinig. Af en toe boodschappen en soms in het weekend ergens heen, en dat was het. Door te gaan werken ben ik wel veel actiever geworden, maar de dagen thuis ben ik eigenlijk nog steeds moe en hangerig.
En soms vraag ik wel teveel van mezelf. Om na mijn werk nog een hele avond naar mijn hobby te gaan, viel me zwaar vorig jaar. Het hield in dat ik de hele zaterdag thuis niks deed, alleen TV kijken en internetten. Aan de ene kant denk ik nu, waarom deed ik dat dan? Aan de andere kant ben ik blij dat ik iets opgebouwd heb bij de hobby. Ik ben er beter in geworden en heb er mensen leren kennen.
(Inmiddels zijn mijn werkdagen veranderd zodat hobby niet meer op werkdag valt maar op vrije dag, wel beter).
Als ik iets lichamelijks moet doen, zoals iemand verhuizen, een hele dag wandelen oid, dan kan ik dat wel gewoon. Kennelijk is de vermoeidheid toch deels psychisch.
Ik moet er wel mee aan de slag, enerzijds het energielevel opkrikken, anderzijds ook weer niet mezelf overvragen.
Het is hier thuis eigenlijk nooit netjes, omdat ik thuis altijd moe ben. En ik wil het niet meer, die zooi. Vorig jaar had ik een keer alles netjes en kon ik mensen op de koffie uitnodigen. Dat was ZO leuk! Voor een ander de normaalste zaak van de wereld, voor mij echt een bijzonder moment.
Je kunt méér.
donderdag 2 november 2017 om 14:04
@Cateau, je hebt mij in het voorjaar ook geholpen, gesteund en hebt interesse getoond. Dat ben ik echt niet vergeten en ik heb het heel erg gewaardeerd!
Ik weet echter niet zo goed hoe ik je hier kan helpen. Is alleen *schop* niet wat je wilt? Kan ik je helpen door te vragen of je al koffie gezet hebt (thee?), iets gegeten hebt, of het douchen vandaag gelukt is?
Of het gelukt is iets leuks aan te trekken, de gordijnen open te doen?
Ik weet dat je altijd betrokken bent naar andere forummers, dat je heel veel tijd steekt in de zaterdagmorgentopics, die ook erg gewaardeerd worden. Ik denk dat niemand dat ook zou ontkennen. Dit is gewoon in korte tijd een heel druk topic geworden maar ik denk niet dat iemand de bedoeling heeft een ander te weinig aandacht te geven.
Ik wil ook helemaal geen moeilijke of lange discussies, maar ik wil ook niet zo over je post heen stappen
Ik weet echter niet zo goed hoe ik je hier kan helpen. Is alleen *schop* niet wat je wilt? Kan ik je helpen door te vragen of je al koffie gezet hebt (thee?), iets gegeten hebt, of het douchen vandaag gelukt is?
Of het gelukt is iets leuks aan te trekken, de gordijnen open te doen?
Ik weet dat je altijd betrokken bent naar andere forummers, dat je heel veel tijd steekt in de zaterdagmorgentopics, die ook erg gewaardeerd worden. Ik denk dat niemand dat ook zou ontkennen. Dit is gewoon in korte tijd een heel druk topic geworden maar ik denk niet dat iemand de bedoeling heeft een ander te weinig aandacht te geven.
Ik wil ook helemaal geen moeilijke of lange discussies, maar ik wil ook niet zo over je post heen stappen
Je kunt méér.
donderdag 2 november 2017 om 14:17
Ik hoop dat je er iets aan hebt gehad, ik heb het graag gedaan.Moon-Alisa schreef: ↑02-11-2017 14:04@Cateau, je hebt mij in het voorjaar ook geholpen, gesteund en hebt interesse getoond. Dat ben ik echt niet vergeten en ik heb het heel erg gewaardeerd!
Ik weet echter niet zo goed hoe ik je hier kan helpen. Is alleen *schop* niet wat je wilt? Kan ik je helpen door te vragen of je al koffie gezet hebt (thee?), iets gegeten hebt, of het douchen vandaag gelukt is?
Of het gelukt is iets leuks aan te trekken, de gordijnen open te doen?
Ik weet dat je altijd betrokken bent naar andere forummers, dat je heel veel tijd steekt in de zaterdagmorgentopics, die ook erg gewaardeerd worden. Ik denk dat niemand dat ook zou ontkennen. Dit is gewoon in korte tijd een heel druk topic geworden maar ik denk niet dat iemand de bedoeling heeft een ander te weinig aandacht te geven.
Ik wil ook helemaal geen moeilijke of lange discussies, maar ik wil ook niet zo over je post heen stappen
Weet je, ik ben niet bang om onaardig gevonden te worden, want soms moet die schop gewoon even, maar natuurlijk niet in de vorm van *schop* , daar kan ik helemaal niets mee. Belangstellende vragen? Tja, de gordijnen zijn altijd open en eten en drinken doe ik toch wel en er zit nu een was in de machine, dat is allemaal binnen. In huis is er niets aan de hand, in mijn holletje.
Echt aan de dag beginnen, douchen, aankleden, naar buiten gaan, dat is mijn makke.
donderdag 2 november 2017 om 18:08
Cateautje, je hebt overduidelijk zoveel gegeven en nu verwacht/verlang je hetzelfde voor jou terug. Vervolgens voldoen de mensen niet aan jouw verwachtingen en ga je het meer somber inzien.
Daarmee laat je eigenlijk het geluk in je eigen leven van een ander afhangen....
Ik dacht nou je eerste reactie eerst huh??? Maar later bedacht ik me dat ik een tijd lang hetzelfde heb gehad (en soms nog steeds...).
Voor mijn werk vraag ik aan de ander hoe het gaat en hoor alles aan. In mijn vriendenkring ben ik degene die vraagt hoe het met de ander gaat. Als ik iets vertel wordt er zelden op ingegaan.
Ik ben er een tijd somber om geweest. Hoe komt het toch dat de ander niet doet zoals ik???
Hoe komt het dat niemand in mij geïnteresseerd is???
Waarom altijd maar geven en waar is het nemen dan???
Op een gegeven moment ben ik gestopt met mezelf vergelijken. Ik merkte dat ik een soort heks werd. Zo'n gevoel van zak toch allemaal in de stront. Maar daarmee veranderde niks.... totaal niks. Ik stond er alleen voor en dat zal misschien altijd zo blijven. Als ik daaraan denk moet ik op slechte dagen soms even slikken en komen die verwachtingen weer. Maar daarmee doe ik alleen mezelf pijn.
Ik ben sinds kort weer gestart met het navragen bij mensen hoe het gaat en verrassend genoeg krijg ik opeens lieve reacties. Niet dat ze zo snel naar mij vragen of op mij doorgaan. Maar wel fijne gesprekken en verbazing dat ik het vraag, want vaak wordt er dus in het algemeen niet gevraagd aan iemand hoe diegene zich voelt. Triest eigenlijk.
Dus ja soms zou ik het fijn vinden om een berichtje te krijgen hoe het met mij gaat bijv, maar ik verwacht het niet meer. Het stak teveel en is ook oneerlijk gezien niet iedereen zo is. En ik ook niet zo tegen iedereen.
Ook kopzorgen gehad om een schoonzus. Zij heeft keuzes van mij verkeerd opgevat, in de negatieve vorm. Nooit zo bedoeld maar ze begrijpt mij niet, ik begrijp haar niet... het zal ook nooit meer goed komen ben ik bang. Maar jeetje die stomme verwachtingen elke keer....
En dan heb ik het nog niet eens over de verwachtingen naar mijn vriend...
Laat het los laat het gaan hahaha. Maar hey dat is zooooo lastig.
Maar weet je Cateau, je doet je best! En als je morgenochtend om 10.00 nog niet gedoucht ben dan kom ik je hoogpersoonlijk zelf naar je toe om je onder de douche te zetten en haal ik je daarna naar buiten (oké wel aangekleed....)!!!
En ik wil bewijzen zien.... ik ben niet snel overtuigd (vette knipoog).
Fijne avond allemaal!!!
Daarmee laat je eigenlijk het geluk in je eigen leven van een ander afhangen....
Ik dacht nou je eerste reactie eerst huh??? Maar later bedacht ik me dat ik een tijd lang hetzelfde heb gehad (en soms nog steeds...).
Voor mijn werk vraag ik aan de ander hoe het gaat en hoor alles aan. In mijn vriendenkring ben ik degene die vraagt hoe het met de ander gaat. Als ik iets vertel wordt er zelden op ingegaan.
Ik ben er een tijd somber om geweest. Hoe komt het toch dat de ander niet doet zoals ik???
Hoe komt het dat niemand in mij geïnteresseerd is???
Waarom altijd maar geven en waar is het nemen dan???
Op een gegeven moment ben ik gestopt met mezelf vergelijken. Ik merkte dat ik een soort heks werd. Zo'n gevoel van zak toch allemaal in de stront. Maar daarmee veranderde niks.... totaal niks. Ik stond er alleen voor en dat zal misschien altijd zo blijven. Als ik daaraan denk moet ik op slechte dagen soms even slikken en komen die verwachtingen weer. Maar daarmee doe ik alleen mezelf pijn.
Ik ben sinds kort weer gestart met het navragen bij mensen hoe het gaat en verrassend genoeg krijg ik opeens lieve reacties. Niet dat ze zo snel naar mij vragen of op mij doorgaan. Maar wel fijne gesprekken en verbazing dat ik het vraag, want vaak wordt er dus in het algemeen niet gevraagd aan iemand hoe diegene zich voelt. Triest eigenlijk.
Dus ja soms zou ik het fijn vinden om een berichtje te krijgen hoe het met mij gaat bijv, maar ik verwacht het niet meer. Het stak teveel en is ook oneerlijk gezien niet iedereen zo is. En ik ook niet zo tegen iedereen.
Ook kopzorgen gehad om een schoonzus. Zij heeft keuzes van mij verkeerd opgevat, in de negatieve vorm. Nooit zo bedoeld maar ze begrijpt mij niet, ik begrijp haar niet... het zal ook nooit meer goed komen ben ik bang. Maar jeetje die stomme verwachtingen elke keer....
En dan heb ik het nog niet eens over de verwachtingen naar mijn vriend...
Laat het los laat het gaan hahaha. Maar hey dat is zooooo lastig.
Maar weet je Cateau, je doet je best! En als je morgenochtend om 10.00 nog niet gedoucht ben dan kom ik je hoogpersoonlijk zelf naar je toe om je onder de douche te zetten en haal ik je daarna naar buiten (oké wel aangekleed
....)!!!En ik wil bewijzen zien.... ik ben niet snel overtuigd (vette knipoog).
Fijne avond allemaal!!!
donderdag 2 november 2017 om 18:14
Oh en zoiets zeg ik dus op goede/redelijke dagen. Op slechte dagen denk ik in alle eerlijkheid ook nog steeds snel: donder op allemaal, laat me met rust!!!
Energie is dan op, geen puf meer om in een ander te steken en hoog tijd alle energie dan even op mezelf te richten. Jarenlang te lang niet gedaan..... En maar doorgaan en maar doorgaan. Ik sta nu op scherp niemand ik het maar. Sterkte!
Energie is dan op, geen puf meer om in een ander te steken en hoog tijd alle energie dan even op mezelf te richten. Jarenlang te lang niet gedaan..... En maar doorgaan en maar doorgaan. Ik sta nu op scherp niemand ik het maar. Sterkte!
donderdag 2 november 2017 om 18:42
Ok, het was niet bedoeld om te bagatelliseren, die schop. Meer zo van, we zien je wel verschijnen als je wakker bent en dan forummen we verder.
Ik moet eerlijk zeggen dat het topic ook erg snel gegroeid is. Soms ben ik geneigd wat meer/uitgebreider te schrijven bij de dames die ik al wat langer ken maar soms houd ik me ook in omdat ik niet teveel onderscheid wil maken.
Maar hoe is het vandaag gegaan? De was zat erin schrijf je. Maar douchen, aankleden?
Hier was het mooi weer. Ik hoorde zelfs een vogel fluiten alsof het voorjaar was. Vond ik ook wat overdreven. Ben jij nog naar buiten geweest vandaag?
En zo ja, was het lekker of meer zo van snel-weer-naar-binnen?
Dat van veilig holletje herken ik wel, dat heb ik ook heel erg. Houd er ook niet van als onverwacht de bel gaat.... voelt alsof iemand wil inbreken in mijn coconnetje.
Anyway, dat het mij nu weer lukt om dingen op te pakken, wil niet zeggen dat ik het gevoel niet ken. Laatst ook weer weken binnen gezeten, soms zonder douchen of aankleden.
En ik moet in dit topic nog een soort van middenweg vinden omdat ik niet op alles kan reageren, maar ook niet te makkelijk over dingen heen moet stappen. Nogmaals ik ben zelf ook vaak blij met de bemoedigende woorden van forumsters.
Ik wens iedereen een fijne avond in ieder geval
Ik moet eerlijk zeggen dat het topic ook erg snel gegroeid is. Soms ben ik geneigd wat meer/uitgebreider te schrijven bij de dames die ik al wat langer ken maar soms houd ik me ook in omdat ik niet teveel onderscheid wil maken.
Maar hoe is het vandaag gegaan? De was zat erin schrijf je. Maar douchen, aankleden?
Hier was het mooi weer. Ik hoorde zelfs een vogel fluiten alsof het voorjaar was. Vond ik ook wat overdreven. Ben jij nog naar buiten geweest vandaag?
En zo ja, was het lekker of meer zo van snel-weer-naar-binnen?
Dat van veilig holletje herken ik wel, dat heb ik ook heel erg. Houd er ook niet van als onverwacht de bel gaat.... voelt alsof iemand wil inbreken in mijn coconnetje.
Anyway, dat het mij nu weer lukt om dingen op te pakken, wil niet zeggen dat ik het gevoel niet ken. Laatst ook weer weken binnen gezeten, soms zonder douchen of aankleden.
En ik moet in dit topic nog een soort van middenweg vinden omdat ik niet op alles kan reageren, maar ook niet te makkelijk over dingen heen moet stappen. Nogmaals ik ben zelf ook vaak blij met de bemoedigende woorden van forumsters.
Ik wens iedereen een fijne avond in ieder geval
Je kunt méér.
donderdag 2 november 2017 om 19:22
donderdag 2 november 2017 om 19:31
donderdag 2 november 2017 om 19:39
Ik ook.... is ook walgelijk.
Of het cliché: ach gaat wel weer over als je een jongetje bent.
K*t he, ben het helemaal met je eens....
Maar dan nog komen we er niet verder mee.
Maak me oprechte zorgen om je... is er iemand uit je (directe) omgeving die op de hoogte is hoe je je nu voelt???
Ik probeerde je iets in te laten zien, maar was veel teveel gevraagd. Jij zit diep, heel diep....
Of het cliché: ach gaat wel weer over als je een jongetje bent.
K*t he, ben het helemaal met je eens....
Maar dan nog komen we er niet verder mee.
Maak me oprechte zorgen om je... is er iemand uit je (directe) omgeving die op de hoogte is hoe je je nu voelt???
Ik probeerde je iets in te laten zien, maar was veel teveel gevraagd. Jij zit diep, heel diep....
