Haording / koopverslaafd

03-05-2017 18:26 37 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hai allemaal!



Wellicht is er iemand die hier weet hoe je het aan moet pakken, of moet brengen bij de persoon in kwestie.



Mijn schoonmoeder is koopverslaafd. Ze ziet het zelf niet in, en dat haar dochter weer bij haar thuis is komen wonen helpt er niet aan mee. Elke x als wij daar komen heeft ze weer vanalles gekocht. 7 winterjassen, 9 paar schoenen enzovoorts. "Leuke" aanbiedingen en hebbedingen zijn vooral een valkuil voor haar. Alles wat goedkoop is koopt ze want het is een goede aanbieding! Haar huis slibt dan ook langzaam dicht.. wij als kinderen/schoonkinderen zijn bang om er wat aan te doen. Als wij gaan opruimen word ze boos. Want wij gooien alles weg wat ze misschien ooit nog wel kan gebruiken! Tenminste zo is het in haar ogen. Echter heeft ze alles in 10voud en komt ze om in de spullen. Overal alle hoeken in huis staan spullen gestapeld en weggestopt.



Wij willen haar niet kwetsen omdat ze een tijd terug haar man/mijn schoonvader is verloren. En afgelopen jaar ook haar moeder. Maar het loopt echt de spuigaten uit!! Het is echt een geval van haording en koopverslaving. Zelf ziet ze dit totaal niet.



Daarnaast doet ze boodschappen voor een heel leger ipv voor 2 man. Ik wil niet weten hoeveel geld ze per maand in de prullenbak gooit omdat het over datum is. Dit doet ze waarschijnlijk om het gat op te vullen van haar man en mijn man..



Het doet me erg veel.. ik wilde dit graag van mij afschrijven. En wellicht hebben mensen tips!
Aut viam inveniam aut faciam.
Wat moeilijk voor jullie om dit aan te moeten zien.



Wel denk ik dat als ze het zelf niet als probleem ervaart, er weinig zal veranderen.



Zijn er misschien nog meer familieleden die zich zorgen maken? Wellicht kunnen jullie je krachten eens bundelen en zo proberen het gesprek met haar aan te gaan. Niet aanvallend of veroordelend, maar dat jullie je zorgen maken en haar willen helpen.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou advies inwinnen bij een psycholoog die gespecialiseerd is in verzamelwoede.



Overigens denk ik zelf dat je verder niet heel veel meer kunt doen. Of ze ziet het zelf in, of de verhuurder/gemeente komt in actie, maar dan is het heel ver heen.
Wellicht kunnen jullie bemoeizorg inschakelen via de GGZ in de omgeving van jouw schoonmoeder?



Het is heel moeilijk. Wij hebben er ook eentje in de familie en die doet het met allerlei (vies en oud) tweedehands spul en eten, en niets mag weg. Ik leef met je mee...
Je kunt er niets aan doen.

Dit is haar keuze.

Als het misgaat kun je er voor haar zijn, nu moet je het laten gaan.
quote:sinnombre schreef op 03 mei 2017 @ 18:40:

Je kunt er niets aan doen.

Dit is haar keuze.

Als het misgaat kun je er voor haar zijn, nu moet je het laten gaan.Nou, er zijn regio's met gespecialiseerde bemoeizorg, dus daar zou ik eerst naar kijken.
Alle reacties Link kopieren
Datgene wat het leven nog een beetje leefbaar maakt, is dat je zelf mag beslissen wat je doet.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Hoarding bedoel je?



Wat Retrostar zegt. Laat haar. Tenzij ze in financiële problemen gaat komen. Dan zou ik niet weten wat je moet doen, maar dan zou ik dat bijvoorbeeld bij mijn huisarts navragen.
Hoe meer je gaat opruimen en vooral weggooit, hoe sterker ze zal hoarden. Ze doet her waarschijnlijk om het gemis van haar man te 'vullen', en zal hulp nodig hebben dat te verwerken. Misschien kun je haar het beste via rouwtherapie oid helpen.
Ik zou ook niet zo maar spullen gaan weggooien. Dat is sowieso zonde. Ik zou naar professionele hulp gaan kijken voor haar.
quote:-NummerZoveel- schreef op 03 mei 2017 @ 18:42:

[...]





Nou, er zijn regio's met gespecialiseerde bemoeizorg, dus daar zou ik eerst naar kijken.



Bemoeizorg is natuurlijk een aller, allerlaatste optie. Deze mensen zijn nog niet eens begonnen.



Ga eerst het gesprek met haar aan, dat is de taak van haar kinderen. Geef aan dat jullie je zorgen maken en bied aan om hulp te zoeken. Herhaal dit gesprek een aantal keer, ze zal niet ineens alles erkennen.



Als dat geen effect heeft zeg je tegen haar dat jullie contact gaan zoeken met haar huisarts, om jullie zorgen te uiten. En dat herhaal je ook totdat iemand iets bij haar heeft bereikt.

In overleg met de huisarts en met haarzelf kun je ook het sociaal wijkteam van de Gemeente of maatschappelijk werk inschakelen.



Pas als de huisarts vastloopt, kan de huisarts bemoeizorg inschakelen.



Maar doe niks achter haar rug om, en behandel haar met respect. Het is ontzettend verdrietig, en in een dergelijk traject, wat eigenlijk rouwverwerking is, helpt een harde hand, of schrikreactie niet. Er moet voor haar worden gezorgd, haar gevoelens moeten serieus worden genomen. En dit doe je met haar samen.
Alle reacties Link kopieren
Er zijn professionals die hier kunnen ingrijpen, die met de mensen om de tafel gaan om de oorzaken van hun gedrag te achterhalen en daar wat aan kunnen doen. Hoarding is vaak een uiting van andere onverwerkte problemen, en zolang die basis niet aangepakt wordt, kan je het gedrag niet veranderen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Alle reacties Link kopieren
http://www.e-gezondheid.b ... -hoe-genezen/actueel/1048
Eens met Pejeka. Maar dat je er iets mee moet: dat vind ik zelf eigenlijk niet. Ze is volwassen, ze is in de rouw en ze zoekt manieren om dit te dragen. Als dit nu jaren duurt, kun je het altijd nog aankaarten. Voor nu: wees er voor haar en ondersteun waar kan. Maar bemoeizorg?
TO geeft aan dat het gesprek met schoonma al aangegaan is door haar kinderen en dat ze de problemen ontkent. De goede bedoelingen van het gezin hebben dus geen effect. In dat geval kan bemoeizorg - als in "in deze problematiek gespecialiseerde hulpverlening" hulp bieden. Die staan echt niet direct met een ontruimingsteam op de stoep, ze gaan eerst vanuit hun professie het gesprek aan. En dat is precies wat je wil, namelijk dat iemand met haar in gesprek gaat die wel tot haar door kan dringen.
quote:MiniMe3 schreef op 03 mei 2017 @ 19:07:

Hoarding bedoel je?



Wat Retrostar zegt. Laat haar. Tenzij ze in financiële problemen gaat komen. Dan zou ik niet weten wat je moet doen, maar dan zou ik dat bijvoorbeeld bij mijn huisarts navragen.Serieus? Als jij bij iemand in jouw familie ernstige psychische problematiek vermoed, dan denk je "laat haar" en doe je niets totdat iemand nog dieper in de shit zit?
Alle reacties Link kopieren
Als ze het kan betalen dus niet leent schulden of dergelijke kan je er niks van zeggen...ieder persoon is anders
quote:-NummerZoveel- schreef op 03 mei 2017 @ 20:03:

TO geeft aan dat het gesprek met schoonma al aangegaan is door haar kinderen en dat ze de problemen ontkent. De goede bedoelingen van het gezin hebben dus geen effect. In dat geval kan bemoeizorg - als in "in deze problematiek gespecialiseerde hulpverlening" hulp bieden. Die staan echt niet direct met een ontruimingsteam op de stoep, ze gaan eerst vanuit hun professie het gesprek aan. En dat is precies wat je wil, namelijk dat iemand met haar in gesprek gaat die wel tot haar door kan dringen.

Nee, je slaat dan echt wat stappen over. Namelijk die van de huisarts en het gewone maatschappelijk werk.



Bemoeizorg is echt grof geschut en zullen hier niet eens voor komen, en gelukkig maar. Het zou wat zijn als kinderen bemoeizorg kunnen afsturen op hun ouders. Het zou een malle bende worden.
Verhaal familielid:

rouwproces

koopverslaving

huis vol troep en diep in de schulden

stress, slaapproblemen,

depressief, suïcidaal, psychotisch



Tja, er zijn kinderen die dan de schuld van een ouder gaan afbetalen om een grote stressfactor weg te nemen.



Het is een psychisch en financieel probleem.

Die houding van 'niet mee bemoeien, het is haar zaak' snap ik niet.





Niet quoten a.j.b..
Trevina, waarom betalen jullie haar schulden?
Dat vraag ik me ook af.
Alle reacties Link kopieren
quote:sinnombre schreef op 03 mei 2017 @ 18:40:

Je kunt er niets aan doen.

Dit is haar keuze.

Als het misgaat kun je er voor haar zijn, nu moet je het laten gaan.Dit is juist mijn punt. Haar nog verder laten gaan is geen optie. Je kan maar beter optijd in grijpen dan te laat zijn! Nu is er nog wat aan te doen ..
Aut viam inveniam aut faciam.
Alle reacties Link kopieren
quote:JonathanStrange schreef op 03 mei 2017 @ 19:54:

Eens met Pejeka. Maar dat je er iets mee moet: dat vind ik zelf eigenlijk niet. Ze is volwassen, ze is in de rouw en ze zoekt manieren om dit te dragen. Als dit nu jaren duurt, kun je het altijd nog aankaarten. Voor nu: wees er voor haar en ondersteun waar kan. Maar bemoeizorg? Nou ik heb het er niet bij gezet. Ivm de herkenbaarheid van het verhaal misschien. Maar haar man is inmiddels 2,5 jaar geleden overleden. En we hebben nooit wat gezegd over de manier waarop ze haar geld uitgeeft. Maar die koopverslaving gaat nu echt de spuigaten uit lopen. Het huis raakt maar voller en voller en voller.
Aut viam inveniam aut faciam.
Kun je dan ook wat met de tips die gegeven zijn? Je reageert wel maar alleen om je verhaal verder te verduidelijken.
Alle reacties Link kopieren
quote:bibi70 schreef op 03 mei 2017 @ 20:08:

Als ze het kan betalen dus niet leent schulden of dergelijke kan je er niks van zeggen...ieder persoon is andersIk vind dit zo kort door de bocht. Dus omdat ze het misschien kan betalen, moet heel haar huis vol stoppen? Het is echt geen kleinigheidje wat ik hier aankaart. In het washok Kun je je kont niet meer keren, halve aanrecht is volgestapeld, hoek in de keuken is volgestapeld. Deur naar de garage kan nog niet meer open want het halletje staat vol. Een completen eethoek in de woonkamer staat compleet volgestapeld. En dan nog niet te beginnen over de bovenverdieping en de zolder!
Aut viam inveniam aut faciam.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven