Psyche
alle pijlers
Happy single maar soms alleenig
zondag 31 mei 2009 om 13:11
Hi!
Ik weet niet of ik dit onder de goede pijler plaats, maar goed, mocht dat niet zo zijn dan hoor ik het wel.
Ik ben sinds anderhalf jaar single en ben ook blij met mijn single leven, hoef voorlopig even geen partner.
Mijn leven is na de scheiding drastisch is veranderd. In het kort komt het erop neer dat je je echte vrienden leert kennen in tijden van crisis, dus er zijn maar weinig over gebleven, waar ik op zich erg blij mee ben want wil geen negatieve-energie-mensen meer om me heen. Ook ben ik n.a.v. deze afgelopen relatie (was de zoveelste rasechte foute man in mijn leven) met mezelf aan de slag gegaan om te achterhalen waarom ik toch steeds voor de foute man viel. Oke, dat hele proces gehad en ben daardoor zelf dus ook enorm veranderd en ben daar erg blij mee.
Maar, ik heb nu wel soms momenten dat ik me behoorlijk alleen kan voelen. Mijn echte vriendinnen wonen niet naast de deur dus even spontaan iets ondernemen is er niet bij.
Hier in de omgeving mis ik dus gelijkgestemde vrouwen.
Ook wil ik niet mijn hele agende vol plannen om dat eenzame gevoel maar te ontvluchten. Maar ja, dan kom je dus in weekenden zoals dit tegen dat je je ineens weer alleen voelt.
Dan zou het fijn zijn om iemand te kunnen bellen om even een eindje mee te gaan fietsen of een leuke wandeling maken en daarna wat eten/drinken. Maar die zijn hier dus niet in de omgeving.
In de winter vind ik dat nog niet eens zo erg, dan duik ik op de bank met een dvd of een goed boek, slaap uit or whatever.
Maar met dit mooie weer ga ik dat dus niet doen. Want dan voel ik me weer schuldig dat ik met dat mooie weer binnen zit.
Anyway, welke single herkent dit?
Ik weet niet of ik dit onder de goede pijler plaats, maar goed, mocht dat niet zo zijn dan hoor ik het wel.
Ik ben sinds anderhalf jaar single en ben ook blij met mijn single leven, hoef voorlopig even geen partner.
Mijn leven is na de scheiding drastisch is veranderd. In het kort komt het erop neer dat je je echte vrienden leert kennen in tijden van crisis, dus er zijn maar weinig over gebleven, waar ik op zich erg blij mee ben want wil geen negatieve-energie-mensen meer om me heen. Ook ben ik n.a.v. deze afgelopen relatie (was de zoveelste rasechte foute man in mijn leven) met mezelf aan de slag gegaan om te achterhalen waarom ik toch steeds voor de foute man viel. Oke, dat hele proces gehad en ben daardoor zelf dus ook enorm veranderd en ben daar erg blij mee.
Maar, ik heb nu wel soms momenten dat ik me behoorlijk alleen kan voelen. Mijn echte vriendinnen wonen niet naast de deur dus even spontaan iets ondernemen is er niet bij.
Hier in de omgeving mis ik dus gelijkgestemde vrouwen.
Ook wil ik niet mijn hele agende vol plannen om dat eenzame gevoel maar te ontvluchten. Maar ja, dan kom je dus in weekenden zoals dit tegen dat je je ineens weer alleen voelt.
Dan zou het fijn zijn om iemand te kunnen bellen om even een eindje mee te gaan fietsen of een leuke wandeling maken en daarna wat eten/drinken. Maar die zijn hier dus niet in de omgeving.
In de winter vind ik dat nog niet eens zo erg, dan duik ik op de bank met een dvd of een goed boek, slaap uit or whatever.
Maar met dit mooie weer ga ik dat dus niet doen. Want dan voel ik me weer schuldig dat ik met dat mooie weer binnen zit.
Anyway, welke single herkent dit?
zondag 31 mei 2009 om 17:25
Enigzins herken ik het wel wat je schrijft.
Vandaag is zo'n dag. Had afgesproken om naar een vriend te gaan 160km verderop. Vandaag prachtig weer had geen zin om met dit prachtige weer 1,5uur in de auto te zitten naar hem toe.
Nu heb ik het steeds maar vooruit geschoven om dan vanavond er heen te gaan, maar ik krijg steeds minder zin om er heen te gaan. T is zon eind rijden en als ik er ben is het wel gezellig , maar heb de puf niet om die kant op te crossen.
Ik wil liever iets leuks doen met vrienden/vriendinnen hier vlakbij.
Maar ja de 1 heeft net een vriend en is een middagje barbequen met hem en zijn kids. Andere vriend heeft een vriendin en zijn een dagje uit samen.
Andere vriend is aan het studeren , zou heel misschien kijken of ie nog langskwam voor een biertje.
Andere vriend zou rond 12 uur al komen maar is nog niet geweest. Toen ik hem belde zei hij dat het uitliep. Prima niet erg ik vermaak mij wel in die zin dat ik in mijn hangmatje lig te genieten van de zon de vogels e.d...Maarrrrr op zo'n moment voel ik mij ook mega alleen. Heb dan ook een potje zitten janken in mijn hangmatje zonet.
Vrienden genoeg , maar als op zo'n al zo'n saaie pinksterdag ook nog niemand in de buurt is om even gezellig een wijntje mee te drinken of ff lekker te kletsen op mijn balkonnetje of in zijn/haar tuin dan voelt het alsof je totaal geen vrienden hebt.
T gevoel alsof iedereen alleen maar aan zichzelf denkt en niet aan hun single vriendin die *alleen* thuis zit.
Andere kant snap ik het ook wel , vriendin is er morgen wel weer
en ik wist van te voren dat die vrienden geen tijd zouden hebben omdat ze al iets gepland hadden , bovendien had ik zelf ook iets gepland. Logisch ook dat ze niet weten dat ik niet naar die vriend 160km verderop ben gegaan, want dat heb ik immers pas vanmiddag besloten.
Ik wil wel ff naar het terras maar ja straks is er niets open in dit dorp. En dan voel ik mij nog meer alleen dan ik mij nu al voel.
Vandaag is zo'n dag. Had afgesproken om naar een vriend te gaan 160km verderop. Vandaag prachtig weer had geen zin om met dit prachtige weer 1,5uur in de auto te zitten naar hem toe.
Nu heb ik het steeds maar vooruit geschoven om dan vanavond er heen te gaan, maar ik krijg steeds minder zin om er heen te gaan. T is zon eind rijden en als ik er ben is het wel gezellig , maar heb de puf niet om die kant op te crossen.
Ik wil liever iets leuks doen met vrienden/vriendinnen hier vlakbij.
Maar ja de 1 heeft net een vriend en is een middagje barbequen met hem en zijn kids. Andere vriend heeft een vriendin en zijn een dagje uit samen.
Andere vriend is aan het studeren , zou heel misschien kijken of ie nog langskwam voor een biertje.
Andere vriend zou rond 12 uur al komen maar is nog niet geweest. Toen ik hem belde zei hij dat het uitliep. Prima niet erg ik vermaak mij wel in die zin dat ik in mijn hangmatje lig te genieten van de zon de vogels e.d...Maarrrrr op zo'n moment voel ik mij ook mega alleen. Heb dan ook een potje zitten janken in mijn hangmatje zonet.
Vrienden genoeg , maar als op zo'n al zo'n saaie pinksterdag ook nog niemand in de buurt is om even gezellig een wijntje mee te drinken of ff lekker te kletsen op mijn balkonnetje of in zijn/haar tuin dan voelt het alsof je totaal geen vrienden hebt.
T gevoel alsof iedereen alleen maar aan zichzelf denkt en niet aan hun single vriendin die *alleen* thuis zit.
Andere kant snap ik het ook wel , vriendin is er morgen wel weer
en ik wist van te voren dat die vrienden geen tijd zouden hebben omdat ze al iets gepland hadden , bovendien had ik zelf ook iets gepland. Logisch ook dat ze niet weten dat ik niet naar die vriend 160km verderop ben gegaan, want dat heb ik immers pas vanmiddag besloten.
Ik wil wel ff naar het terras maar ja straks is er niets open in dit dorp. En dan voel ik mij nog meer alleen dan ik mij nu al voel.
zondag 31 mei 2009 om 19:44
Nee helaas.. Ik woon in het zuiden... 
Maar je beschrijft dus precies het gevoel wat ik vandaag ook had..
Alleen had ik helemaal geen afspraken met mensen of contact met mensen. Gisteren had ik me daarom voorgenomen om vandaag naar Bergen aan Zee te rijden, gewoon om ff daar rond te slenteren, even wat eten, beetje winkeltjes kijken en dan weer naar huis.
Ben er nog nooit geweest en hoor dat het er erg leuk is, dus perfecte dag om dat eens te gaan onderzoeken.
Maar had vanmorgen zoiets van, Nee dat ga ik niet doen, geen zin in om zo'n eind te rijden en zometeen ben ik binnen een uurtje klaar daar (volgens mij is het niet zo groot) en kan ik het hele eind weer terug in de auto..zonde van de benzine..
Dus besloten om dan maar thuis te blijven en te gaan lezen op mijn balkon in de zon. Heb tenslotte een heerlijk boek!
En ja, dan doe ik mijn balkondeur open en waai ik daar dus helemaal weg, dus weg idee!
En ja toen bekroop me dus dat verschrikkelijke gevoel. Het was inmiddels 12 uur en moest nog gaan douchen en alles dus toch maar naar Bergen rijden was geen optie meer.
Tja en daar zit je dan met je goeie gedrag! BLEH!
Ik ben dan blij dat het nu avond is en ik gewoon voor de tv kan hangen en dan maar gewoon weer op tijd mijn bed in duik.
Gelukkig smste een vriendin (woont ver weg) eind van de middag me of ik morgen zin had om mee te gaan naar het strand, dus gelukkig heb ik morgen niet zo'n dag. Maar omdat ze ver weg woont is het wel weer een takkeneind rijden..
Maar ja, je moet toch wat...
Maar je beschrijft dus precies het gevoel wat ik vandaag ook had..
Alleen had ik helemaal geen afspraken met mensen of contact met mensen. Gisteren had ik me daarom voorgenomen om vandaag naar Bergen aan Zee te rijden, gewoon om ff daar rond te slenteren, even wat eten, beetje winkeltjes kijken en dan weer naar huis.
Ben er nog nooit geweest en hoor dat het er erg leuk is, dus perfecte dag om dat eens te gaan onderzoeken.
Maar had vanmorgen zoiets van, Nee dat ga ik niet doen, geen zin in om zo'n eind te rijden en zometeen ben ik binnen een uurtje klaar daar (volgens mij is het niet zo groot) en kan ik het hele eind weer terug in de auto..zonde van de benzine..
Dus besloten om dan maar thuis te blijven en te gaan lezen op mijn balkon in de zon. Heb tenslotte een heerlijk boek!
En ja, dan doe ik mijn balkondeur open en waai ik daar dus helemaal weg, dus weg idee!
En ja toen bekroop me dus dat verschrikkelijke gevoel. Het was inmiddels 12 uur en moest nog gaan douchen en alles dus toch maar naar Bergen rijden was geen optie meer.
Tja en daar zit je dan met je goeie gedrag! BLEH!
Ik ben dan blij dat het nu avond is en ik gewoon voor de tv kan hangen en dan maar gewoon weer op tijd mijn bed in duik.
Gelukkig smste een vriendin (woont ver weg) eind van de middag me of ik morgen zin had om mee te gaan naar het strand, dus gelukkig heb ik morgen niet zo'n dag. Maar omdat ze ver weg woont is het wel weer een takkeneind rijden..
Maar ja, je moet toch wat...
zondag 31 mei 2009 om 23:52
Hoi meiden,
Ik vind het heel herkenbaar!!!!
Je verhaal is vergelijkbaar met dat van mij..... Na ruim 5 jaar samengewoond te hebben, nu anderhalf jaar single.
Hoe blij ik ook ben met mijn scheiding en hoe dankbaar ik af en toe ook ben met het stukje eigen leven wat ik weer terug heb gekregen mis ik toch het meest de gezelligheid die samenwonen/relatie hebben met zich meebrengt.
Omdat mijn scheiding erg heftig was (veel ontdekkingen die je liever na 5 jaar niet doet en 10 maanden thuisloos te zijn geweest) ben ik voor mijn gevoel nog steeds herstellende en zit dus niet op alweer een relatie te wachten.
Wat niet wil zeggen dat ik een relatie/ iemand om je leven mee te delen mis.....
Wat mij het meeste tegenvalt is dat je om 'sociaal' te zijn altijd iets moet regelen.....
En daar heb ik in ieder geval niet altijd zin in. Soms wil ik het ook gewoon gezellig hebben thuis! Gewoon van m'n werk komen en dan ff kunnen delen.....
Vrienden zijn leuk, gezellig, dierbaar, zinvol en heel fijn, maar ze delen niet je leven met je zoals een partner dat doet!!!!!
En dat gemis zorgt soms voor tranen.... ja.....
Kortom; soms voelt happy single zijn inderdaad KEI-alleenig!!!!
Ik vind het heel herkenbaar!!!!
Je verhaal is vergelijkbaar met dat van mij..... Na ruim 5 jaar samengewoond te hebben, nu anderhalf jaar single.
Hoe blij ik ook ben met mijn scheiding en hoe dankbaar ik af en toe ook ben met het stukje eigen leven wat ik weer terug heb gekregen mis ik toch het meest de gezelligheid die samenwonen/relatie hebben met zich meebrengt.
Omdat mijn scheiding erg heftig was (veel ontdekkingen die je liever na 5 jaar niet doet en 10 maanden thuisloos te zijn geweest) ben ik voor mijn gevoel nog steeds herstellende en zit dus niet op alweer een relatie te wachten.
Wat niet wil zeggen dat ik een relatie/ iemand om je leven mee te delen mis.....
Wat mij het meeste tegenvalt is dat je om 'sociaal' te zijn altijd iets moet regelen.....
En daar heb ik in ieder geval niet altijd zin in. Soms wil ik het ook gewoon gezellig hebben thuis! Gewoon van m'n werk komen en dan ff kunnen delen.....
Vrienden zijn leuk, gezellig, dierbaar, zinvol en heel fijn, maar ze delen niet je leven met je zoals een partner dat doet!!!!!
En dat gemis zorgt soms voor tranen.... ja.....
Kortom; soms voelt happy single zijn inderdaad KEI-alleenig!!!!
dinsdag 2 juni 2009 om 15:23
Ook hier herkenning!
Ben al jaaaren single en heb een aantal vriendinnen maar ook geen massa's. Heb nogal wat shit mee gemaakt en zoals Precious al zegt, dan leer je je vrienden helaas wel kennen. Gelukkig zijn er nog wel wat over, maar geen singles meer. Een aantal vriendinnen is gesetteld met man en kind, dan verwatert het toch wel enigzins en spontaan afspreken is er sowieso al niet meer bij. Een paar andere vriendinnen hebben nog niet zo lang een nieuwe relatie en ook al begrijp ik dan prima dat je daar veel tijd mee door brengt, voor mij is het wel saai. Want juist de weekenden en feestdagen spendeerde ik met mijn single vriendinnen en die heb ik nu nauwelijks meer. Ze willen me nog graag zien, maar dan doordeweeks. En ook dat wat minder vaak. Doordat ik nogal wat shit heb mee gemaakt heeft mijn sociale verkeer verder ook wat stil gestaan dus moet weer een beetje opbouwen.
Ik ben dus nu hard nieuwe contacten aan het leggen. In de buurt, op m'n werk, via internet, clubjes e.d. Wil toch graag leuke dingen doen, en me absoluut niet vervelen. Maar zoals Star10 zegt: je moet altijd iets organiseren. Daar baal ik ook van, en dat was iets wat heel fijn was aan het hebben van een relatie. Gewoon heerlijk samen zijn, zonder dat iets moet of hoeft en toch is t gezellig. Lekker thuis niksen met je lief in de buurt. Dat geldt voor alles. Ik ga rustig in m'n uppie het park in met een boek en vind het heerlijk, maar met z'n twee is toch fijner. En hoewel ik in een relatie ook tijd voor mezelf nodig heb, mis ik het hebben van een maatje. Vooral nu alle vriendinnen wel een geliefde hebben en je dus voor niemand op nr 1 staat. Ja voor jezelf, maar voor niemand anders. En ook niemand anders voor jou. Ik verwen mezelf met lekkere ontbijtjes enzo, maar zou t zo heerlijk vinden om iemand anders daar ook mee te verwennen en dan samen te genieten.
Ach, het is geen halszaak en het maakt me niet depri. Ik vermaak me wel, en er komt vast weer een tijd die anders is. Maar ja, soms is het toch gewoon erg saai in je up.
Ben al jaaaren single en heb een aantal vriendinnen maar ook geen massa's. Heb nogal wat shit mee gemaakt en zoals Precious al zegt, dan leer je je vrienden helaas wel kennen. Gelukkig zijn er nog wel wat over, maar geen singles meer. Een aantal vriendinnen is gesetteld met man en kind, dan verwatert het toch wel enigzins en spontaan afspreken is er sowieso al niet meer bij. Een paar andere vriendinnen hebben nog niet zo lang een nieuwe relatie en ook al begrijp ik dan prima dat je daar veel tijd mee door brengt, voor mij is het wel saai. Want juist de weekenden en feestdagen spendeerde ik met mijn single vriendinnen en die heb ik nu nauwelijks meer. Ze willen me nog graag zien, maar dan doordeweeks. En ook dat wat minder vaak. Doordat ik nogal wat shit heb mee gemaakt heeft mijn sociale verkeer verder ook wat stil gestaan dus moet weer een beetje opbouwen.
Ik ben dus nu hard nieuwe contacten aan het leggen. In de buurt, op m'n werk, via internet, clubjes e.d. Wil toch graag leuke dingen doen, en me absoluut niet vervelen. Maar zoals Star10 zegt: je moet altijd iets organiseren. Daar baal ik ook van, en dat was iets wat heel fijn was aan het hebben van een relatie. Gewoon heerlijk samen zijn, zonder dat iets moet of hoeft en toch is t gezellig. Lekker thuis niksen met je lief in de buurt. Dat geldt voor alles. Ik ga rustig in m'n uppie het park in met een boek en vind het heerlijk, maar met z'n twee is toch fijner. En hoewel ik in een relatie ook tijd voor mezelf nodig heb, mis ik het hebben van een maatje. Vooral nu alle vriendinnen wel een geliefde hebben en je dus voor niemand op nr 1 staat. Ja voor jezelf, maar voor niemand anders. En ook niemand anders voor jou. Ik verwen mezelf met lekkere ontbijtjes enzo, maar zou t zo heerlijk vinden om iemand anders daar ook mee te verwennen en dan samen te genieten.
Ach, het is geen halszaak en het maakt me niet depri. Ik vermaak me wel, en er komt vast weer een tijd die anders is. Maar ja, soms is het toch gewoon erg saai in je up.
dinsdag 2 juni 2009 om 15:42
Mooi Elninjoo!
Ik kan me ook prima in m'n up vermaken. Maar soms minder. Heeft ook met m'n mood te maken denk ik. En hoe fijn t ook kan zijn alleen, het is ook heerlijk met anderen. Juist de afwisseling vind ik fijn. Als ik continu mensen om me heen heb word ik kriegel en wil ik me een beetje afzonderen. Maar als ik veel alleen ben ga ik de gezelligheid van gezelschap ook wel missen. Nu zie ik doordeweeks altijd wel veel mensen, maar door al die gesettelde vriendinnen zijn de weekenden leeg. En dat neemt niet weg dat ik er van geniet. Maar ook niet dat ik soms iemand mis.
Ik kan me ook prima in m'n up vermaken. Maar soms minder. Heeft ook met m'n mood te maken denk ik. En hoe fijn t ook kan zijn alleen, het is ook heerlijk met anderen. Juist de afwisseling vind ik fijn. Als ik continu mensen om me heen heb word ik kriegel en wil ik me een beetje afzonderen. Maar als ik veel alleen ben ga ik de gezelligheid van gezelschap ook wel missen. Nu zie ik doordeweeks altijd wel veel mensen, maar door al die gesettelde vriendinnen zijn de weekenden leeg. En dat neemt niet weg dat ik er van geniet. Maar ook niet dat ik soms iemand mis.
dinsdag 2 juni 2009 om 19:58
Bij mij is het inderdaad ook heel erg afhankelijk van mijn mood...
Soms is het echt heerlijk dat je alleen bent. Ik kan beslissen waar ik naar kijk op tv. Ik hoef niets aan iemand te laten weten als ik langer wil blijven hangen in het café. Ik kan m'n huis inrichten zoals ik wil.
Dat is ook echt heerlijk!
Maar zoals een vriendin zegt: soms gebruik je je stembanden gewoon de hele dag niet!!! En dat is dan echt saai.......
En naast saai ook gewoon verdrietig en pijnlijk. Dan lijkt het opeens alsof iedereen een supergezellig leven heeft en jij daar maar een beetje mislukt zit te zijn.....
En gek genoeg kan dat gevoel dan ook opeens weer omslaan. Wat eerst heel vervelend voelt, voelt dan opeens weer fijn, en dan opeens weer vervelend.
Soms vraag ik me af of dit ook niet gewoon hoort bij herstellen van een lange relatie....
Soms is het echt heerlijk dat je alleen bent. Ik kan beslissen waar ik naar kijk op tv. Ik hoef niets aan iemand te laten weten als ik langer wil blijven hangen in het café. Ik kan m'n huis inrichten zoals ik wil.
Dat is ook echt heerlijk!
Maar zoals een vriendin zegt: soms gebruik je je stembanden gewoon de hele dag niet!!! En dat is dan echt saai.......
En naast saai ook gewoon verdrietig en pijnlijk. Dan lijkt het opeens alsof iedereen een supergezellig leven heeft en jij daar maar een beetje mislukt zit te zijn.....
En gek genoeg kan dat gevoel dan ook opeens weer omslaan. Wat eerst heel vervelend voelt, voelt dan opeens weer fijn, en dan opeens weer vervelend.
Soms vraag ik me af of dit ook niet gewoon hoort bij herstellen van een lange relatie....
dinsdag 2 juni 2009 om 20:02
Ook voor mij herkenbaar.
Over het algemeen kan ik me prima alleen vermaken, het is alleen zo jammer dat al mijn familie ca. 100 km verder woont, en mijn vrienden en vriendinnen wonen allemaal verspreid over NL en BE... Dus soms komt er wel eens een eenzaam gevoel om de hoek kijken...
Iig, ik woon in de buurt van Rotterdam... Zuidelijk genoeg?
Over het algemeen kan ik me prima alleen vermaken, het is alleen zo jammer dat al mijn familie ca. 100 km verder woont, en mijn vrienden en vriendinnen wonen allemaal verspreid over NL en BE... Dus soms komt er wel eens een eenzaam gevoel om de hoek kijken...
Iig, ik woon in de buurt van Rotterdam... Zuidelijk genoeg?
woensdag 3 juni 2009 om 19:57
quote:Star10 schreef op 31 mei 2009 @ 23:52:
Hoi meiden,
Ik vind het heel herkenbaar!!!!
Je verhaal is vergelijkbaar met dat van mij..... Na ruim 5 jaar samengewoond te hebben, nu anderhalf jaar single.
Hoe blij ik ook ben met mijn scheiding en hoe dankbaar ik af en toe ook ben met het stukje eigen leven wat ik weer terug heb gekregen mis ik toch het meest de gezelligheid die samenwonen/relatie hebben met zich meebrengt.
Omdat mijn scheiding erg heftig was (veel ontdekkingen die je liever na 5 jaar niet doet en 10 maanden thuisloos te zijn geweest) ben ik voor mijn gevoel nog steeds herstellende en zit dus niet op alweer een relatie te wachten.
Bij mij precies zo. De relatie was verschrikkelijk en heb lang nodig gehad om mezelf weer bij elkaar te rapen. Daardoor heb ik ook totaal geen trek in een nieuwe.
Wat niet wil zeggen dat ik een relatie/ iemand om je leven mee te delen mis.....
Ik mis doordeweeks eigenlijk niemand, alleen in het weekend en vooral op de speciale dagen zoals pinksteren enzo. Dan mis ik eigenlijk gewoon een maatje waar je dingen mee kunt delen. Geen relatie, want alleen opstaan vind ik heerlijk en alleen gaan slapen heb ik ook geen moeite mee.
Wat mij het meeste tegenvalt is dat je om 'sociaal' te zijn altijd iets moet regelen.....
En daar heb ik in ieder geval niet altijd zin in. Soms wil ik het ook gewoon gezellig hebben thuis! Gewoon van m'n werk komen en dan ff kunnen delen.....
Vrienden zijn leuk, gezellig, dierbaar, zinvol en heel fijn, maar ze delen niet je leven met je zoals een partner dat doet!!!!!
En dat gemis zorgt soms voor tranen.... ja.....
Dat heb ik dan weer niet omdat ik dat in mijn relatie ook al niet had. De relatie stond juist bol van ruzies en conflicten en gespannen sferen.
Kortom; soms voelt happy single zijn inderdaad KEI-alleenig!!!!
Hoi meiden,
Ik vind het heel herkenbaar!!!!
Je verhaal is vergelijkbaar met dat van mij..... Na ruim 5 jaar samengewoond te hebben, nu anderhalf jaar single.
Hoe blij ik ook ben met mijn scheiding en hoe dankbaar ik af en toe ook ben met het stukje eigen leven wat ik weer terug heb gekregen mis ik toch het meest de gezelligheid die samenwonen/relatie hebben met zich meebrengt.
Omdat mijn scheiding erg heftig was (veel ontdekkingen die je liever na 5 jaar niet doet en 10 maanden thuisloos te zijn geweest) ben ik voor mijn gevoel nog steeds herstellende en zit dus niet op alweer een relatie te wachten.
Bij mij precies zo. De relatie was verschrikkelijk en heb lang nodig gehad om mezelf weer bij elkaar te rapen. Daardoor heb ik ook totaal geen trek in een nieuwe.
Wat niet wil zeggen dat ik een relatie/ iemand om je leven mee te delen mis.....
Ik mis doordeweeks eigenlijk niemand, alleen in het weekend en vooral op de speciale dagen zoals pinksteren enzo. Dan mis ik eigenlijk gewoon een maatje waar je dingen mee kunt delen. Geen relatie, want alleen opstaan vind ik heerlijk en alleen gaan slapen heb ik ook geen moeite mee.
Wat mij het meeste tegenvalt is dat je om 'sociaal' te zijn altijd iets moet regelen.....
En daar heb ik in ieder geval niet altijd zin in. Soms wil ik het ook gewoon gezellig hebben thuis! Gewoon van m'n werk komen en dan ff kunnen delen.....
Vrienden zijn leuk, gezellig, dierbaar, zinvol en heel fijn, maar ze delen niet je leven met je zoals een partner dat doet!!!!!
En dat gemis zorgt soms voor tranen.... ja.....
Dat heb ik dan weer niet omdat ik dat in mijn relatie ook al niet had. De relatie stond juist bol van ruzies en conflicten en gespannen sferen.
Kortom; soms voelt happy single zijn inderdaad KEI-alleenig!!!!
woensdag 3 juni 2009 om 20:11
Chickonspeed, Ik kan me ook net als jij alleen goed vermaken, maar net als wat jij zegt, als je veel alleen bent en dan vooral in de weekenden dan ga ik een maatje missen om dingen mee te delen. Ik kijk met regelmaat goede dvd's bijvoorbeeld op een druilerige zondag, vaak zijn dat zulke mooie films en dat wil je dan delen. Om maar een voorbeeld te geven..
Steeds drukte en veel mensen om me heen kan ik ook niet tegen, dan trek ik me ook terug. Op zich is het dan fijn dat je alleen bent want als je een drukke periode achter de rug hebt kun je je thuis lekker terug trekken. Maar dat moet dan niet te lang duren. De enigen waar ik dan tegen praat zijn mijn 2 katten.
Ik heb soms ook dat ik me op het weekend verheug, heerlijk, rust! Maar dan op zondag ga ik me alleen voelen. Zeker als het mooi weer is en half nederland op het terras hangt of weet ik veel waar. En net als jij zegt Star, voel ik me dan ook mislukt.. een vreselijk gevoel!
Ik weet niet of het hoort bij het verwerken van een relatie. Heb het gevoel dat ik dat nu wel redelijk verwerkt heb, alhoewel ik nog lang niet toe ben aan een nieuwe lief.. Wordt al moe bij de gedachte alleen al..
Heb alleen wel weer een nieuw idee gevonden van de week. Maandag reed ik terug naar huis van het strand en ik bedacht me toen dat ik dat natuurlijk ook alleen kan doen. Nu woon ik niet vlakbij de kust dus ik bedacht me om eens gewoon in mijn uppie een hotelletje te boeken aan de kust en dan lekker 2 dagen op het strand liggen en een goed boek lezen. Volgens mij een goede remedie tegen het alleen-voelen.
Steeds drukte en veel mensen om me heen kan ik ook niet tegen, dan trek ik me ook terug. Op zich is het dan fijn dat je alleen bent want als je een drukke periode achter de rug hebt kun je je thuis lekker terug trekken. Maar dat moet dan niet te lang duren. De enigen waar ik dan tegen praat zijn mijn 2 katten.
Ik heb soms ook dat ik me op het weekend verheug, heerlijk, rust! Maar dan op zondag ga ik me alleen voelen. Zeker als het mooi weer is en half nederland op het terras hangt of weet ik veel waar. En net als jij zegt Star, voel ik me dan ook mislukt.. een vreselijk gevoel!
Ik weet niet of het hoort bij het verwerken van een relatie. Heb het gevoel dat ik dat nu wel redelijk verwerkt heb, alhoewel ik nog lang niet toe ben aan een nieuwe lief.. Wordt al moe bij de gedachte alleen al..
Heb alleen wel weer een nieuw idee gevonden van de week. Maandag reed ik terug naar huis van het strand en ik bedacht me toen dat ik dat natuurlijk ook alleen kan doen. Nu woon ik niet vlakbij de kust dus ik bedacht me om eens gewoon in mijn uppie een hotelletje te boeken aan de kust en dan lekker 2 dagen op het strand liggen en een goed boek lezen. Volgens mij een goede remedie tegen het alleen-voelen.
woensdag 3 juni 2009 om 22:44
Hoi Precious,
Ik ben vorig jaar (half jaar na break-up) ook weekendje alleen weg geweest. Enerzijds heel fijn, anderzijds ook heel confronterend, hoor.... Leek alsof iedereen gezellig samen was en ik "mislukt" alleen.... Toch was het ook erg leuk! Heel veel mooie dingen gezien en lekker met HELEMAAL niemand rekening te moeten houden. Dat was echt het fijnste gevoel.
En over die weekenden: ik werk onregelmatig. Dat maakt dat ik ook af en toe in de weekenden werk. Dat is wel fijner. Vreemd dat als ik doordeweeks 2 dagen vrij ben daar veel gemakkelijker van kan genieten dan als ik in het weekend 2 dagen vrij ben. Dan komt dat mislukte gevoel weer om de hoek kijken. Want in het weekend alleen zitten.... dan ben je pas echt sneu! Stom hè!
Toch vind ik het dan het fijnst om lekker met vriendinnen af te spreken. Heb ook veel verschillende contacten. Ouders, familie waar ik leuke dingen mee doe, single-vriendinnen die ook niets te doen hebben, gesettelde vriendinnen wiens kinderen het fijn vinden dat ik aanschuif.
Op zich niets te klagen dus, maar ja.... dat huis blijft maar alleenig..... En soms wil ik ook gewoon niet weg! En daar verander je volgens mij niets aan.....
Ik ben vorig jaar (half jaar na break-up) ook weekendje alleen weg geweest. Enerzijds heel fijn, anderzijds ook heel confronterend, hoor.... Leek alsof iedereen gezellig samen was en ik "mislukt" alleen.... Toch was het ook erg leuk! Heel veel mooie dingen gezien en lekker met HELEMAAL niemand rekening te moeten houden. Dat was echt het fijnste gevoel.
En over die weekenden: ik werk onregelmatig. Dat maakt dat ik ook af en toe in de weekenden werk. Dat is wel fijner. Vreemd dat als ik doordeweeks 2 dagen vrij ben daar veel gemakkelijker van kan genieten dan als ik in het weekend 2 dagen vrij ben. Dan komt dat mislukte gevoel weer om de hoek kijken. Want in het weekend alleen zitten.... dan ben je pas echt sneu! Stom hè!
Toch vind ik het dan het fijnst om lekker met vriendinnen af te spreken. Heb ook veel verschillende contacten. Ouders, familie waar ik leuke dingen mee doe, single-vriendinnen die ook niets te doen hebben, gesettelde vriendinnen wiens kinderen het fijn vinden dat ik aanschuif.
Op zich niets te klagen dus, maar ja.... dat huis blijft maar alleenig..... En soms wil ik ook gewoon niet weg! En daar verander je volgens mij niets aan.....
zaterdag 6 juni 2009 om 11:23
Hoi Star,
Ja, duidelijk gevoel; in het weekend alleen dan ben je sneu! hihi... Dat komt omdat iedereen dan vrij is (nou ja, het gros van nl) en leuke dingen gaat doen. Doordeweeks is dat niet, dan werkt iedereen dus hoef je je niet sneu te voelen als je dan alleen bent.
Maar, er zijn heel veel mensen die in het weekend vaak alleen zijn. Met die gedachte troost ik me dan maar.
Weekendje alleen weg kan inderdaad erg confronterend zijn. Ik heb die ervaring nog niet dus ik weet niet hoe ik het zal ervaren. Maar kan me er wel iets bij voorstellen.
Toch denk ik dat het scheelt als je geen partner wilt. Wil je die wel, dan zie je natuurlijk overal verliefde stelletjes. Maar ja zo is dat natuurlijk ook met vriendschappelijke contacten..
Anyway, het is nu weer weekend, maar nu heb ik geen alleenig-gevoel. Afgelopen donderdag heb ik een aantal lezingen van de Dalai Lama bijgewoont in A'dam en die hebben me weer op 1 of ander manier een soort van innerlijke rust gegeven.
Ook is mijn huis een puinhoop en mijn koelkast leeg dus genoeg te doen vandaag, haha!
Ja, duidelijk gevoel; in het weekend alleen dan ben je sneu! hihi... Dat komt omdat iedereen dan vrij is (nou ja, het gros van nl) en leuke dingen gaat doen. Doordeweeks is dat niet, dan werkt iedereen dus hoef je je niet sneu te voelen als je dan alleen bent.
Maar, er zijn heel veel mensen die in het weekend vaak alleen zijn. Met die gedachte troost ik me dan maar.
Weekendje alleen weg kan inderdaad erg confronterend zijn. Ik heb die ervaring nog niet dus ik weet niet hoe ik het zal ervaren. Maar kan me er wel iets bij voorstellen.
Toch denk ik dat het scheelt als je geen partner wilt. Wil je die wel, dan zie je natuurlijk overal verliefde stelletjes. Maar ja zo is dat natuurlijk ook met vriendschappelijke contacten..
Anyway, het is nu weer weekend, maar nu heb ik geen alleenig-gevoel. Afgelopen donderdag heb ik een aantal lezingen van de Dalai Lama bijgewoont in A'dam en die hebben me weer op 1 of ander manier een soort van innerlijke rust gegeven.
Ook is mijn huis een puinhoop en mijn koelkast leeg dus genoeg te doen vandaag, haha!
maandag 8 juni 2009 om 10:13
Precious,
fijn dat je geen alleenig gevoel had afgelopen weekend. Buiten dat: ook nog een fijn weekend gehad?? Leuke dingen gedaan?? Kortom; beetje genoten van je vrijgezelle bestaan?
Ik heb weer gewerkt (heel hard!!!) en dus ook geen alleenig gevoel gehad. En heb vandaag mijn "weekend-dag". Heerlijk zo op maandag!! Lekker niks doen en geen sneu gevoel. Kan niet beter!
fijn dat je geen alleenig gevoel had afgelopen weekend. Buiten dat: ook nog een fijn weekend gehad?? Leuke dingen gedaan?? Kortom; beetje genoten van je vrijgezelle bestaan?
Ik heb weer gewerkt (heel hard!!!) en dus ook geen alleenig gevoel gehad. En heb vandaag mijn "weekend-dag". Heerlijk zo op maandag!! Lekker niks doen en geen sneu gevoel. Kan niet beter!
woensdag 10 juni 2009 om 17:54
Ik heb in het weekend niet echt iets speciaals/leuks gedaan, maar wel genoten. Ik had bij de Dalai Lama een dvd gekregen over de tibetkwestie en die heb ik gekeken. Erg indrukwekkend!
Het gaf een hoop verduidelijking over wat daar precies speelt.
Verder heeft de Dalai Lama me zeker geinspireerd!
Het thema van zijn lezing was "geduld". Op mijzelf heb ik dat toegepast als: Meis, heb geduld, vriendschappen komen vanzelf, het is nog maar een jaar geleden dat je in een crisis zat vanwege je scheiding en de zogenaamde "vrienden" die je uit je leven hebt verbannen. Een nieuw leven opbouwen met alles erop en eraan is niet binnen een jaar gefixt.
Dus meer aanvaarding eigenlijk en berusting.
Het gaf een hoop verduidelijking over wat daar precies speelt.
Verder heeft de Dalai Lama me zeker geinspireerd!
Het thema van zijn lezing was "geduld". Op mijzelf heb ik dat toegepast als: Meis, heb geduld, vriendschappen komen vanzelf, het is nog maar een jaar geleden dat je in een crisis zat vanwege je scheiding en de zogenaamde "vrienden" die je uit je leven hebt verbannen. Een nieuw leven opbouwen met alles erop en eraan is niet binnen een jaar gefixt.
Dus meer aanvaarding eigenlijk en berusting.
donderdag 11 juni 2009 om 21:32
Klinkt goed precious! Fijn dat je zo geinspireerd bent geraakt en je daardoor beter voelt. Ik merk ook dat het accepteren van bepaalde situaties de situatie altijd veel draaglijker maakt. Ik leer steeds meer berusten. Hoewel ik ook nog steeds wel actie onderneem om dingen te veranderen. Vrienden maken doe je niet overnight. Je moet eerst leuke mensen ontmoeten en dan eens afspreken met ze en wie weet, als het klikt, groeit er ooit een vriendschap uit.
Ik zit nu in de fase dat ik best veel mensen ontmoet. Erg leuk, en vermaak me ook prima. Toch voel ik me ook nog steeds een beetje eenzaam. Dat komt omdat de mensen met wie ik optrek geen vrienden zijn. De vrienden met wie ik veel om ging zie ik niet zo vaak meer. Vrienden voelen toch wat vertrouwder dan nieuwe mensen. Daar moet je eerst nog meer bij aftasten. Daar deel je minder persoonlijke dingen mee.
Je zei dat je wel had afgesproken met iemand vh forum maar dat dat toch geen vriendin zou worden, ook al was 't gezellig. Je hoeft 't daar natuurlijk niet bij te laten. Ik heb ook wel eens een teleurstellende afspraak gehad via internet. Maar inmiddels toch ook leuke mensen ontmoet. En al zijn dat nog lang geen vrienden, het is wel gezellig. In je eentje kunnen vermaken is altijd goed. Maar we zijn ook sociale dieren, dus continu alleen maakt de meesten eenzaam. En juist door er op uit te gaan ontmoet je ook weer nieuwe mensen. Ben zelf bijvoorbeeld door middel van een internet date (wat niets is geworden) in contact gekomen met een erg leuke vrouwelijke collega van hem.
Ik zit nu in de fase dat ik best veel mensen ontmoet. Erg leuk, en vermaak me ook prima. Toch voel ik me ook nog steeds een beetje eenzaam. Dat komt omdat de mensen met wie ik optrek geen vrienden zijn. De vrienden met wie ik veel om ging zie ik niet zo vaak meer. Vrienden voelen toch wat vertrouwder dan nieuwe mensen. Daar moet je eerst nog meer bij aftasten. Daar deel je minder persoonlijke dingen mee.
Je zei dat je wel had afgesproken met iemand vh forum maar dat dat toch geen vriendin zou worden, ook al was 't gezellig. Je hoeft 't daar natuurlijk niet bij te laten. Ik heb ook wel eens een teleurstellende afspraak gehad via internet. Maar inmiddels toch ook leuke mensen ontmoet. En al zijn dat nog lang geen vrienden, het is wel gezellig. In je eentje kunnen vermaken is altijd goed. Maar we zijn ook sociale dieren, dus continu alleen maakt de meesten eenzaam. En juist door er op uit te gaan ontmoet je ook weer nieuwe mensen. Ben zelf bijvoorbeeld door middel van een internet date (wat niets is geworden) in contact gekomen met een erg leuke vrouwelijke collega van hem.
