Haptotherapie

Ik ben al een aantal jaar in behandeling bij een haptotherapeut en mij bevalt het heel goed. Als je niet aangeraakt wilt worden kun je dat gewoon aangeven en kan er stapje voor stapje worden gekeken of je het later wel prettig vindt. Haptonomie gaat ook over contact maken met jezelf en met anderen, de haptotherapeut voelt vaak haarfijn aan hoe hij of zij het beste contact met jou kan maken.



Je kunt gewoon eens een afspraak maken om het uit te proberen, als het niet bevalt kun je altijd weer stoppen.



Succes ermee!

Ik ben zelf ook tamelijk afstandelijk naar andere mensen maar heb enorme baat gehad bij haptotherapie. Haptotherapie wordt ook afgestemd op daar waar JIJ je het prettigst bij voelt. Ik heb wel een aantal 'aanraaksessies' gehad maar bij mij was het overwegend praten en soort van rollenspellen omdat dat het meeste effect had.



Het grote voordeel van haptotherapie ten opzichte van psychologie vind ik dat je met haptotherapie bezig bent met het nu en de toekomst terwijl je in de psychologie vaak het verleden induikt. Haptotherapie is wat praktischer dan psychologie. Althans, zo heb ik het ervaren. Mijn therapeut was heel praktisch en direct. Eigenlijk had ik een soort van angst voor 'm, maar dan op een positieve manier. Je hoort wel eens mensen die bijna een vriendschappelijke relatie met hun therapeut hebben. Als het voor hen werkt, prima maar ik vond het juist wel fijn dat er een bepaalde vorm van respect richting hem was. Juist daarom wist ik dat hij mij op de juiste manier kon aanpakken.



Anyway, als je nog vragen hebt of iets dergelijks, stel ze gerust zodat wij ze voor je kunnen beantwoorden. O ja, je eerste afspraak is een intakegesprek waarin jij je verhaal moet vertellen en waarin je gevraagd wordt wat je precies met de haptotherapie wilt bereiken. Dus je begint niet gelijk met de therapie maar met het in kaart brengen van je probleem. Ooo, en haptotherapie (maar dit geldt ook voor psychologie) gaat heel erg uit van je eigen initiatief. Waar je niet over praat, wordt niet aangepakt dus het is wel belangrijk dat je eerlijk al je kaarten op tafel legt.

Je kunt ook een vorm van creatieve therapie overwegen, daarbij hoef je ook niet zoveel te praten en uit je je via een medium als klei, verf of hout.

Liondevil76 schreef op 22 augustus 2008 @ 17:11:

Ooo, en haptotherapie (maar dit geldt ook voor psychologie) gaat heel erg uit van je eigen initiatief. Waar je niet over praat, wordt niet aangepakt dus het is wel belangrijk dat je eerlijk al je kaarten op tafel legt.

Hier zou ik nog aan toe willen voegen dat het niet nodig is dat je in het intakegesprek gelijk alles op tafel legt als je daar nog niet aan toe bent.

Dat kan ook nog later tijdens de therapie.



En wat erg belangrijk is: of het klikt tussen jou en de therapeut. Jij moet uiteindelijk het werk doen, als jij je niet wilt of kunt overgeven en openen (in je eigen tempo uiteraard) heb je er niets aan. Na het intake-gesprek kun je besluiten of je wel of niet met diegene verder wilt.

Veel haptotherapeuten spreken daarna af om drie sessies te doen en dan te evalueren en beslissen of je door wilt gaan of niet.



Wat betreft het verschil tussen haptotherapie en psychotherapie (psycholoog) hangt het er ook vanaf met welke vorm van die laatste je te maken hebt (inzichtgevend of gedragstherapie).

Kort door de bocht richt haptotherapie zich vooral op je gevoel en hoe je daarmee omgaat, terwijl een psycholoog zich vaak meer bezighoudt met het waarom, patronen, gedrag.



En haptotherapie bestaat zeker niet alleen uit aanraken, maar ook uit oefeningen en uit praten. En in hoeverre je emoties vrijkomen bij het aanraken: je bent er zelf bij in hoeverre je dat toe wilt laten, een goede therapeut zorgt dat dat gedoseerd gebeurt en gaat niet over jouw grenzen heen.



Zelf heb ik geen ervaring met psychotherapie/psycholoog, wel met haptotherapie. Ik kan er alleen maar positief over zijn: heb er heel veel aan gehad, en nog steeds.



Als ik lees wat jouw probleem is denk ik dat haptotherapie een goede keus is.

Jolietje, weet je al wat je gaat doen? Of je een afspraak maken gaat?

Ik hoop dat je het gaat proberen. Misschien is dit wel de juiste insteek.

Ben zelf aantal jaren geleden naar haptonoom geweest, ook met als doel meer contact te krijgen met mn gevoel, maar ik kon me er toen niet aan over geven. Hebben wel veel gepraat, dat voelde wel weer goed.

Nu komt hetzelfde probleem weer boven,dat ik geen contact maak met mijn gevoel, mn grenzen niet bewaak, me het prettigste voel in rollen ipv mezelf te zijn (want, tja, wie ben ik???)

Ik heb vanmorgen een afspraak gemaakt voor over twee weken. Voor mezelf met het doel om dat stukje aanraken en echt bij mn gevoel komen aan te pakken, want eigenlijk zonde als ik dat niet doe.

Zou leuk zijn om ervaringen te delen!

Ik ben ook benieuwd wat je gat doen Jolietje. Ikzelf ben nogal nuchter en dacht eerst dat het wat zweverig was. Dat blijkt totaal niet het geval. Ik houd zelf ook niet zo van lichamelijk contact bij mensen waarmee je niet vertrouwd bent. Als je een klik hebt met je therapeut dan is er genoeg vertrouwen om dit te doen. Als je iets niet wilt dan kun je dat ook aangeven natuurlijk.



Zoals iemand al zei: het is heel praktisch, het gaat over hier en nu (al zijn er bij mij bij de intake wel wat belangrijke gebeurtenissen in je leven besproken die je hebben gevormd) Dat praktische spreekt mij erg aan. Ook merk ik nu dat ik duidelijk verbeter. Als ik je verhaal zo lees kan Haptothearapie juist heel nuttig voor je zijn.

Brookers, fijn dat je je verhaal ook even doet. dat steunt mij ook om er weer mee te starten!!

vind het wel eng!! want hoe gaat het aanraken dan? Ik weet dat je op een soort massage tafel moet liggen, maar dan?

Het liggen op een massagetafel is slechts een onderdeel. Ik zal de truc niet verraden maar de manier waarop je gaat liggen, zegt veel over hoe je in elkaar steekt. Verder heb ik met de massagetafel ook een 'aanraak'-oefening gehad. Niets engs of schokkends, je wordt op je rug aangeraakt en ook dat zegt weer iets over hoe je je voelt en hoe je in het leven staat.



Qua technieken heb ik ook op een bal gezeten, op een stoel met twee poten, moest ik met duploopoppetjes mijn vrienden en familie in beeld brengen, hebben we eindeloos gepraat, hebben we gesprekstechnieken gehad waarbij de therapeut afwisselend bij het raam stond of naast me zat. Verder heb ik heel goede begeleiding gehad in de wijze waarop ik de 'lastige' mensen in mijn omgeving het beste kon benaderen. Kortom: het is heel breed maar wordt tegelijkertijd heel erg toegespitst op wat het beste bij JOU past.

Oké, dat klinkt wel heel helder. Heb ik in ieder geval iets meer een beeld van hoe en wat. toen ik daar een aantal jarengeleden was, hebben we ook veel gepraat en geloof ik ook 1keer iets met een bal gedaan, maar daar voelde ik me zo ongelukkig bij. Ik vertelde het vanmorgen aan mijn zus en die vond het een goed idee, want zelfs zij (had ik niet verwacht!!) vond dat ik wel afstandelijk en soms wat ongevoelig overkwam..

maar goed, ik ben dus enerzijds heel benieuwd en sta ook wel open om wat op te rakelen, anderzijds vind ikhet wel spannend. Want ik weet dat als ik het echt niet durf/wil, me dat zo tegenhoud, dat ik me daarin ook niet kan ontwikkelen.

Maar goed, het is ook wel erg persoonlijk lees ik nu, dus daar zal vast op afgestemd worden.

wel jammer dat je het trucje niet verklapt hoor