Hart vs hoofd

19-09-2019 07:33 42 berichten
Alle reacties Link kopieren
Een vraag waar ik de laatste periode erg mee speel is : hoe maak je keuzes? Met het hoofd, of het hart? Of soms het het hoofd en soms met het hart, en dan in welke verhouding?

Met dat soort dingen vraag ik me dan af : kies je voor je hoofd? of voor je hart?
anoniem_390278 wijzigde dit bericht op 14-06-2020 10:41
70.50% gewijzigd
Altijd voor je hart. Niks doen waarvan je nu al weet dat je er ongelukkig van wordt.
Er komt vanzelf wel nog een keer een uitdaging langs en dan ben je er misschien wel aan toe.
Je hebt ze beide. Niet voor niets! Ik voel met mijn hart wat ik wil en vervolgens gebruik ik mijn verstand om dat te bereiken.
Wat voor soort dilemma's sta je nu bv voor? Wat zijn de overwegingen?
Het hart is zelden zuiver. Dus met je verstand onderzoeken wat wel en niet zuiver is en daar een beslissing op nemen.
Alle reacties Link kopieren
Lijkt het werk je inhoudelijk leuker? De reden dat ik dat vraag is dat ik niet denk dat je zou denken aan gezellige dorpjes om doorheen te rijden in het donker (?) als het werk je inhoudelijk leuker zou lijken dan wat je nu doet.

En de veilige keuze mag je natuurlijk altijd maken. Maar weet je zeker dat dat een keuze met het hart is? En niet een keuze ingegeven door angst?
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Alle reacties Link kopieren
Eens met Sjaks, als je hart je iets ingeeft, over nadenken of het wel een goede keuze is.
Staat hier vol topics van mensen die hun hart volgen en daardoor een miserabel leven leiden. Gelukkig volg ik momenteel mijn verstand.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor jullie reacties :)

Om het bij het voorbeeld van werk te houden : de baan die ik nu heb is heerlijk veilig. Ik kan ook lekker wegdommelen in mijn eigen gedachtenwereldje. Het is een vrij introverte baan, dus ik kan vaak op mijn werk aankomen, mijn computer aandoen, een muziekje indoen en rustig een paar uur mijn ding doen. Diep van binnen vind ik dat heerlijk. Het is veiliig, vertrouwd. Maar uit ervaringen uit het verleden heb ik ook geleerd dat ik soms de neiging heb om te lang in het veilige te blijven hangen. Dan varen er allemaal 'boten' voorbij waar andere mensen op stappen, en ik laat die allemaal voorbij varen. Tot er op een gegeven moment steeds minder boten voorbij komen. Op een gegeven moment komt de laatste.
Alle reacties Link kopieren
Op die leeftijd moet je vooral rationeel keuzes maken.

Ik vraag me alleen af waarom je verstand zegt dat je buiten je comfort zone moet gaan, en uitdaging aan moet gaan? Kennelijk wegen de voordelen van deze keuzes meer stress op dan echt voordeel.

Je maakt keuzes voor jezelf, niet omdat tante Jannie of de buurman of de slager vindt dat je nieuwe dingen moet gaan doen. Je moet zelf de afweging maken waarom je iets wel of niet wilt doen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Alle reacties Link kopieren
lux- schreef:
19-09-2019 07:40
Lijkt het werk je inhoudelijk leuker? De reden dat ik dat vraag is dat ik niet denk dat je zou denken aan gezellige dorpjes om doorheen te rijden in het donker (?) als het werk je inhoudelijk leuker zou lijken dan wat je nu doet.

En de veilige keuze mag je natuurlijk altijd maken. Maar weet je zeker dat dat een keuze met het hart is? En niet een keuze ingegeven door angst?
Dit vind ik dus zo lastig he. ik heb dus geen idee. Er speelt zeker angst en onzekerheid. Maar ik heb van nature een vrij angstig en onzeker karakter. Dat is al van kinds af aan zo, en deels een erfelijk ding.

Vooral als beginnend student had ik constant de behoefte om daar tegenin te druisen, maar dat kostte vreselijk veel energie. Achteraf weet ik daardoor niet of de balans de juiste kans op viel. Natuurlijk levert uitdagingen aangaan je iets op, maar juist omdat ik vrij angstig ben aangelegd, weet ik dus neit of het opweegt tegen de energie die het vooraf kost.
Alle reacties Link kopieren
You_gotta_be_tough schreef:
19-09-2019 07:46
Dit vind ik dus zo lastig he. ik heb dus geen idee. Er speelt zeker angst en onzekerheid. Maar ik heb van nature een vrij angstig en onzeker karakter. Dat is al van kinds af aan zo, en deels een erfelijk ding.

Vooral als beginnend student had ik constant de behoefte om daar tegenin te druisen, maar dat kostte vreselijk veel energie. Achteraf weet ik daardoor niet of de balans de juiste kans op viel. Natuurlijk levert uitdagingen aangaan je iets op, maar juist omdat ik vrij angstig ben aangelegd, weet ik dus neit of het opweegt tegen de energie die het vooraf kost.
Welke baan zou je willen als angst niet bestond? Dat is denk ik wat je hart wil. Zou je dan de nieuwe baan willen?

Of je dat vervolgens doet is een tweede, maar het maakt je dilemma wezenlijk anders, want dan kies je tussen veilig en eng, in plaats van tussen hoofd en hart.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Alle reacties Link kopieren
Ik maakte altijd keuzes op basis van mijn verstand. Ik moest vooral uit mijn comfort zone volgens mijn verstand. Mezelf uitdagen. Het heeft me zeker goede dingen gebracht, maar met de jaren helaas ook dat ik op den duur voorbij ging aan wat mijn lijf en gevoel aangaf. Achteraf had ik meer naar mijn gevoel willen luisteren. Naar wat IK wilde, niet wat het verstandige stemmetje in mijn hoofd mij vertelde.
anoniem_390602 wijzigde dit bericht op 19-09-2019 22:58
2.29% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
the_Wicked_Witch schreef:
19-09-2019 07:35
Altijd voor je hart. Niks doen waarvan je nu al weet dat je er ongelukkig van wordt.
Er komt vanzelf wel nog een keer een uitdaging langs en dan ben je er misschien wel aan toe.
Volgens mij heeft ze nu gewoon last van plankenkoorts en kun je best even over die angst heen stappen.

Ik neem aan dat je keuze om te solliciteren niet alleen maar een verstandig hoofd keuze was.
Alle reacties Link kopieren
Met je onbewuste, lees dit boek! https://www.bol.com/nl/f/het-slimme-onbewuste/30534351/

Mensen maken de beste keuzes met hun Onbewuste, alleen hun verstand denkt zich er tegen aan te moeten bemoeien
Alle reacties Link kopieren
Ik probeer altijd beiden mee te nemen.
Je hart verteld je veel, maar vaak word je gevoel ook beïnvloed door angsten en onzekerheid, waardoor je niet goed kunt horen of het je werkelijke wens is die je hoort of je angst. Ik gebruik mijn verstand om onderscheid te maken tussen beiden.

Soms doe ik iets niet dat ik het eng vind, omdat ik op dat moment niet de energie heb om uit mijn comfortzone te stappen. Maar heb ik de energie wel, dan stap ik er bibberend uit. Achteraf bleek dat altijd de goede keuze en het gene dat ik diep van binnen eigenlijk wilde.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
Alle reacties Link kopieren
lux- schreef:
19-09-2019 07:52
Welke baan zou je willen als angst niet bestond? Dat is denk ik wat je hart wil. Zou je dan de nieuwe baan willen?

Of je dat vervolgens doet is een tweede, maar het maakt je dilemma wezenlijk anders, want dan kies je tussen veilig en eng, in plaats van tussen hoofd en hart.
Dan zou ik de baan liever willen ... maar alsnog : als ik ALLEEN met mijn hart zou mogen kiezen. En dus niet zou hoeven denken van : wat ben ik met deze baan over ca. 10 jaar nog waard op de arbeidsmarkt, kan ik er mijn broek zelfstandig mee ophouden...dan zou ik iets anders kiezen.

Ik weet dat het misschien extreem kneuterig klinkt, net zoals dat iemand (begrijpelijk) al een soort vraagteken zette bij mijn voorbeeld over 's ochtends naar het werk rijden. Maar als ik ECHT 100% met mijn hart zou kiezen, dan zou ik boswachter willen worden ofzo. Of bij de intratuin werken. Met mooie planten en bloemen. Elk seizoen weer andere dingen binnen zien komen. In oktober werken aan het opbouwen van de kerst . afdeling en in . februari aan de pasen afdeling. Af en toe een buslading met oudjes die komt voor de middagbesteding en daar dan bij helpen. Heerlijk overzichtelijk, gemoedelijk, met natuur bezig zijn. Maar ja, hoe realistisch is dat? Dan kan ik mijn hypotheek geeneens meer betalen. En als intratuin over 15 jaar zegt : je bent te oud. Daar sta je dan.
Alle reacties Link kopieren
You_gotta_be_tough schreef:
19-09-2019 08:07
Of bij de intratuin werken. Met mooie planten en bloemen. Elk seizoen weer andere dingen binnen zien komen. In oktober werken aan het opbouwen van de kerst . afdeling en in . februari aan de pasen afdeling. Af en toe een buslading met oudjes die komt voor de middagbesteding en daar dan bij helpen. Heerlijk overzichtelijk, gemoedelijk, met natuur bezig zijn. Maar ja, hoe realistisch is dat?
Niet.
Je hebt een te rooskleurig en geflatteerd idee van werken bij de Intratuin.
Lees Lux, die zegt echt hele verstandige dingen.
Alle reacties Link kopieren
Je bedoelt korte termijnbeslissingen versus lange termijnbeslissingen?

Daar moet je een evenwicht in zien te vinden. De dag van vandaag is heel belangrijk want die geeft je geluk en tevredenheid, maar ook de dag van morgen moet je niet uit het oog verliezen; je wil up-to-date blijven om de competitie aan te kunnen, een nieuwe baan kunnen krijgen in het geval je de huidige verliest, een sommetje op de bank voor je vakantie en je nieuwe wasmachine. :)

Ook wil je vandaag niet zoveel eten dat je morgen weer streng moet gaan lijnen.
Niet gaan roken zodat je er morgen aan vast zit.

Het zijn niet te onderschatten krachten waar je mee om moet leren gaan.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Qua baan denk ik dat je ook je verstand flink moet laten meespelen.
Bovendien alles is een momentopname.
Nu heb ik geen zin in vrijwilligerswerk, en als ik er ben vind ik het weer leuk.
Alle reacties Link kopieren
You_gotta_be_tough schreef:
19-09-2019 07:43
Bedankt voor jullie reacties :)

Om het bij het voorbeeld van werk te houden : de baan die ik nu heb is heerlijk veilig. Ik kan ook lekker wegdommelen in mijn eigen gedachtenwereldje. Het is een vrij introverte baan, dus ik kan vaak op mijn werk aankomen, mijn computer aandoen, een muziekje indoen en rustig een paar uur mijn ding doen. Diep van binnen vind ik dat heerlijk. Het is veiliig, vertrouwd. Maar uit ervaringen uit het verleden heb ik ook geleerd dat ik soms de neiging heb om te lang in het veilige te blijven hangen. Dan varen er allemaal 'boten' voorbij waar andere mensen op stappen, en ik laat die allemaal voorbij varen. Tot er op een gegeven moment steeds minder boten voorbij komen. Op een gegeven moment komt de laatste.
Wat geeft het dat die anderen op boten stappen die door woelig water varen? Ik zou er niet op willen zitten hoor, laat ze maar doen.
Je gaat de job waar jij je veilig, goed en gerust in voelt toch niet opgeven omdat de mensen in je omgeving in stress leven?
Ik wil tot het einde der dagen in veiligheid en rust leven. Wat niet wil zeggen dat ik een saai leven heb.
Tegenwoordig moet je alles uit je leven halen. Je moet verre reizen maken, een bruisend sociaal leven hebben, een hippe sport beoefenen en een baan hebben waarbij je iedere dag ontzettend belangrijk bent en jezelf continu uitdaagt.
...Als je Social media en de sterke verhalen op feestjes moet geloven...

Merk het zo vaak als ik met kennissen in gesprek ben:
'Oh, je kinderen zitten nog niet in de plusklas'
'Heb je nog stééds dezelfde baan?'
'camping in Drenthe? Wíj́ zijn gaan backpacken in Zuid-Amerika'
'Ik power yoga in een hot room met etherische oliën en low volume soundwaves in een pressuresuit met rustgevende en uitgebalanceerde kleurenschema's, daar voel ik me altijd zo krachtig en herboren door.'

Pfff niet te doen. En wedden dat de meerderheid van deze mensen dit doet omdat ze sociale druk voelen ipv voor de lol en hier alleen maar over oreren omdat ze zich graag beter willen voelen dan een ander omdat ze onzeker zijn?

Volg je eigen geluk.
Jezelf uitdagen kan zeker gezond zijn en hele mooie dingen opleveren.
Maar als je volkomen gelukkig bent met je huidige baan en je gaat hier met liefde door tot je pensioen, vraag je dan af waar die drang naar verandering vandaan komt.
Komt die echt vanuit je zelf, en zoja, heeft dit gevoel echt te maken met je baan, of zoek je ergens anders in je leven meer uitdaging?
anoniem_383378 wijzigde dit bericht op 19-09-2019 09:04
0.70% gewijzigd
.
Alle reacties Link kopieren
Suðri schreef:
19-09-2019 07:38
Het hart is zelden zuiver. Dus met je verstand onderzoeken wat wel en niet zuiver is en daar een beslissing op nemen.
Dit.

Wat mij betreft wordt het hart vaak overschat en het hoofd onderschat.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
Alle reacties Link kopieren
Wat maakte dat je ging soliciteren voor deze andere baan?
Is het onrust, willen beantwoorden aan de stem van binnen?

Hoe zou je je voelen als je niet ingegaan was op deze baan?
Alle reacties Link kopieren
Wat denk je terug te krijgen in ruil voor dat wat het je kost?
Het hoofd draait nu al overuren.... ik zou het laten gaan en zien of de baan je toevalt of niet.
als je jezelf tegenkomt, wel vriendelijk groeten
Alle reacties Link kopieren
Altijd voor je gevoel gaan!
Als je er geen goed gevoel over hebt, word je niet gelukkig.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven