
Heimwee naar oude woonplaats
maandag 13 november 2017 om 10:33
Ik plaats mijn verhaal hier, omdat ik niet zo goed weet wat ik ermee aan moet.
Ik zit sinds enkele weken thuis met een burn-out. Ik woon samen met mijn lieve vriend en wij willen graag een toekomst tegemoet gaan.
Echter, heb ik sinds enige tijd erge heimwee naar mijn oude woonplaats waar ik ook ben opgegroeid. Ik heb daar mijn vrienden, familie, bekende omgeving.
Sinds ik in mijn burn-out en dus veel thuis zit is dit gevoel alleen maar sterker geworden. Ik heb al een paar keer bij mijn vriend aangeven dat ik graag wil terugverhuizen. Ik snap dat het niet van de ene op de andere dag kan, maar ik zou wil graag een toekomstplan willen maken om op korte termijn terug te gaan, samen!
Hij wil met mij mee, maar ik verwacht niet op korte termijn. Hij heeft twee jaar geleden (alleen) een huis gekocht en wil hier eerst samen met mij van genieten. Begrijpelijk, alleen mijn heimwee wordt zo sterk dat ik er zwaar emotioneel en onrustig van wordt. Ik heb er zelfs over gedacht om alleen terug te gaan.
Wat moet/kan ik doen?
Alle tips zijn welkom!
Ik zit sinds enkele weken thuis met een burn-out. Ik woon samen met mijn lieve vriend en wij willen graag een toekomst tegemoet gaan.
Echter, heb ik sinds enige tijd erge heimwee naar mijn oude woonplaats waar ik ook ben opgegroeid. Ik heb daar mijn vrienden, familie, bekende omgeving.
Sinds ik in mijn burn-out en dus veel thuis zit is dit gevoel alleen maar sterker geworden. Ik heb al een paar keer bij mijn vriend aangeven dat ik graag wil terugverhuizen. Ik snap dat het niet van de ene op de andere dag kan, maar ik zou wil graag een toekomstplan willen maken om op korte termijn terug te gaan, samen!
Hij wil met mij mee, maar ik verwacht niet op korte termijn. Hij heeft twee jaar geleden (alleen) een huis gekocht en wil hier eerst samen met mij van genieten. Begrijpelijk, alleen mijn heimwee wordt zo sterk dat ik er zwaar emotioneel en onrustig van wordt. Ik heb er zelfs over gedacht om alleen terug te gaan.
Wat moet/kan ik doen?
Alle tips zijn welkom!
It's better to end things and start over than to imprison youself and hope for the impossible

maandag 13 november 2017 om 10:40

maandag 13 november 2017 om 10:44
Als jij behoefte hebt om terug te gaan en er is een mogelijkheid om ergens te blijven moet je dat gewoon doen. Een burnout is al zwaar genoeg. Logeer een weekje bij je ouders of andere familie en kijk hoe je je dan voelt en als het gevoel blijft dan logeer je wat langer.
Ik zeg niet dat je in je eentje moet verhuizen, of dat je bij je vriend weg moet. Maar als jij in deze periode je thuisomgeving nodig hebt zal je vriend dat echt wel snappen. Misschien ben je na een paar dagen zo opgeladen dat je er weer even tegen kan?
Ik zeg niet dat je in je eentje moet verhuizen, of dat je bij je vriend weg moet. Maar als jij in deze periode je thuisomgeving nodig hebt zal je vriend dat echt wel snappen. Misschien ben je na een paar dagen zo opgeladen dat je er weer even tegen kan?

maandag 13 november 2017 om 17:11
Nee, heb ik ongeveer 10/15 minuten minuten rijden. Ik weet het, het is niet ver, ik kan er zo naartoe, maar ik wil voorgoed terug,
It's better to end things and start over than to imprison youself and hope for the impossible
maandag 13 november 2017 om 17:53
Ik woon een beetje op dezelfde afstand van mijn oude dorp vandaan. Toen 11 jaar geleden mijn ouders gingen scheiden moest het huis verkocht worden. Ik wilde niet te ver van mijn bekende omgeving vandaan. Mijn huidige dorp kende ik al lang. Soms kom ik nog in mijn oude dorp. Zou er niet meer willen wonen in verband met minder voorzieningen. En onze contacten waren toen al ver verwaterd. Maar af en toe wil ik het weer even zien. Dan ga ik er wandelen of zwemmen en daarna boodschappen doen. Ondanks dat ik er niet meer wil wonen, mis ik het wel. Dat ik niet meer even op bezoek kan in mijn ouderlijk huis.BunnyLover87 schreef: ↑13-11-2017 17:11Nee, heb ik ongeveer 10/15 minuten minuten rijden. Ik weet het, het is niet ver, ik kan er zo naartoe, maar ik wil voorgoed terug,
dinsdag 14 november 2017 om 06:07
Dat doe ik al, er regelmatig naartoe gaan om een boodschap te doen of koffie te drinken. Ik romantiseer het zeker niet. Ik heb mij altijd prettig gevoeld in dat dorp, ik woonde er ook bog tot voorkomt, voordat ik ging samenwonen. Alleen sinds ik hier zit voel ik mij zo opgesloten, zeker nu met een burn-out. Het is voor mij een verstikkende omgeving. Ik ken hier niemand, heb geen aanspraak, ect.
It's better to end things and start over than to imprison youself and hope for the impossible
donderdag 16 november 2017 om 05:40
Hoi,
Zou het nog iets zijn om hierover met een psycholoog te praten?
Want zo te horen is de druk voor jou om terug te gaan naar je oude woonplaats heel groot.
Terwijl je ook een lieve vriend hebt en zo te lezen samen een toekomst wil opbouwen en het er niet inzit dat jullie in voorzienende tijd terug zullen gaan.
Misschien kan een psycholoog je gevoelens helpen ontrafelen zodat dingen duidelijker worden en je meer inziet wat er afspeelt in je.
Gewoon een paar gesprekken.
Zou het nog iets zijn om hierover met een psycholoog te praten?
Want zo te horen is de druk voor jou om terug te gaan naar je oude woonplaats heel groot.
Terwijl je ook een lieve vriend hebt en zo te lezen samen een toekomst wil opbouwen en het er niet inzit dat jullie in voorzienende tijd terug zullen gaan.
Misschien kan een psycholoog je gevoelens helpen ontrafelen zodat dingen duidelijker worden en je meer inziet wat er afspeelt in je.
Gewoon een paar gesprekken.