heimwee

Hai!



Ik herken veel in wat je omschrijft. Het 'rot'-gevoel, het liefste naar huis willen, bang zijn dat er iets gebeurt en dat je dan niet (snel genoeg) naar huis kunt.

Ik heb dat ook (gehad). Met mijn ouders op vakantie vroeger, ging prima. De vertrouwde mensen gingen met me mee, niks aan de hand. Schoolkamp is een ramp, overgeven bij het wakker worden, huilerig zijn.....



Vakantie met vriendinnen heb ik nooit gedaan, denk ook dat dat door de heimwee kwam. En dan niet de heimwee alleen, ook de paniek die erbij kwam kijken, het moeilijk kunnen delen met mensen die er geen last van hadden.



Vakanties met vriendjes gingen soms goed, soms niet. Maar ik moet zeggen dat het de laatste drie jaar best heel goed gaat. Ik ben steeds naar het buitenland geweest (met het vliegtuig) en misschien groei je er alsnog overheen!? Volgens mij kan het ook helpen dat je je bij je reisgezelschap veilig voelt, vertrouwd voelt, serieus genomen voelt! De afgelopen drie jaar ben ik met mijn huidige vriend geweest en dit ging ECHT goed.



Er is dus heus nog hoop!!

O ja, ik ben 32

je bent niet verplicht op vakantie te gaan hoor, als je er meer stress aan overhoudt dan dat je kwijtraakt lijkt me de lol er gauw af te zijn.

@nlies: eens hoor....vakantie hoort leuk te zijn, ontspannend. Zodra het dat niet (meer) is, dan is voor mij de keuze ook gauw gemaakt.



@zus123, je geeft aan dat je het in Nederland ook al wel een beetje hebt.... Ben je van plan om deze zomer in Nederland te blijven?

Hallo zus 123, zo erg als jij heb ik het niet, maar ik heb wel vaak last van heimwee als ik op vakantie ben. Vroeger kon ik echt niet uit logeren, toen was het heel erg, maar nu heb ik het dus nog een beetje.

Meestal heb ik veel zin in een vakantie, maar gaat dat vlak voor vertrek toch een beetje over. En als ik eenmaal op de plaats van bestemming ben, kan ik opeens erg naar huis verlangen, vooral 's avonds. Dan voel ik me even rot, maar meestal is dat de volgende dag weer voorbij. We zijn wel eens een paar dagen eerder teruggekomen van een lange vakantie. Ik wilde erg graag naar huis en mijn man ook.

Ik heb er ook wel last van, maar in minder mate, en amper wanneer ik met mijn vriend op vakantie ben. Vroeger had ik het ook niet wanneer ik met mijn ouders ging. Ik ging trouwens wel uit logeren en op kamp toen ik klein was en later ook op vakantie met vriendinnen. Wanneer ik overdag voldoende afleiding had ging het wel, alleen 's avonds in bed vond ik het heel moeilijk.

Voor mij was het dan ook echt een overwinning dat ik afgelopen najaar alleen een week op vakantie in het buitenland ben geweest. Ik heb daar natuurlijk moeilijke momenten gehad, maar ervaarde ook dat juist doordat je alleen bent, je ook zelf kan beslissen hoe je daarmee omgaat. Dus een wandeling maken ter afleiding, of gewoon toch even brullen, een boek pakken, enz. In je eentje moet je het zelf oplossen en dat was wel een goede leerschool.

Hoi Zus,



Ik herken me helemaal in jouw verhaal. Als ik op vakantie ga voel ik me vaak echt rot. De geur, de mensen, de omgeving, ik word er onrustig van, druk in mijn hoofd en kan niet ontspannen. Het gevoel is moeilijk te omschrijven, maar fijn is het iig niet. Vaka heb ik last van mijn maag en lig ik nachten lang wakker. Dat versterkt dan ook weer het rottige gevoel. Zodra ik weer thuis ben, heb ik rust. Ik baal er van, want als ik op tv programma's van verre reizen zie dan word ik erg enrhousiast. Alleen weet ik dat zodra ik in dat land ben ik me echt ontheemd voel. Ik heb ooit 3 maanden in het buitenland gezeten en heb elke dag afgeteld totdat ik weer naar huis mocht. Afgelopen jaar is het voor het eerst beter gegaan. In een eerder reactie las ik dat het belangrijk is met wie je bent en hoe deze persoon met je probleem omgaat. Daar ben ik het helemaal mee eens. Als je reisgenoot je erkent in je gevoel, naar je wilt luisteren en desnoods bereid is om terug naar huis te gaan, dan voelt dat voor mij iig een stuk beter. Ik ga ook niet meer met het vliegtuig weg, maar altijd met de auto zodat ik naar huis kan wanneer ik wil. Ik laat een traanje als ik dat wil en zeg het als ik me rot voel, dat helpt. Mijn vriendinnen zijn van mijn probleem op de hoogte en weten wat ze kunnen verwachten als ze met mij een weekendje naar een verre stad gaan bijvoorbeeld. Dat scheelt altijd een hoop. Ik kan je niet echt helpen, maar je wel laten weten dat er meer mensen zijn die last hebben van heimwee. Ik ben trouwens 30...



Marlou

Ha Zus, ik vroeg me af hoe je vakantie is geweest? Ik ben zelf net terug van een week buitenland. Deze vakantie stak het weer eens de kop op. Dat vreselijke gevoel. Dat je er ziek van wordt. Niet meer wilt eten, slapen. Bang zijn. Onzeker voelen. Zo'n 15 jaar geleden had ik voor het eerst erge heimwee tijdens een vakantie in het buitenland. Ik was ziek, wilde naar huis en kreeg daardoor heimwee. Ik heb een ticket geboekt en ben teruggegaan. Het jaar erop, kreeg ik na een dag heimwee. Zo erg dat ik er ziek van werd. Ook toen heb ik een ticket geboekt en naar huis. In de jaren daarna ben ik vaak op vakantie geweest en heb er nog weleens last van gehad. Maar het was te relativeren. Ik tel wel altijd de dagen af dat ik weer naar huis ga. Dat is voor mij een houvast. Ondanks dat heb ik het erg naar mijn zin op vakantie. Heimwee is altijd een momentopname. En steekt meestal in de avonduren de kop op. Enfin, ik kan er nog wel uren over doorschrijven. Maar ik wil eigenlijk maar één ding en dat is... geen heimwee meer. Ik ga op zoek!