Psyche
alle pijlers
Heimwee
zondag 16 september 2007 om 13:59
Ik woon in het buitenland en ik moet heel eerlijk toegeven dat ik gewoon verschrikkelijke heimwee heb naar NEderland. Ik heb hier een aardige baan een lieve dochter en een man, maar geen vrienden. Ik heb daarom het gevoel dat ik mezelf helemaal vergeet. Het is hier erg moeilijk contact maken met mensen, de meeste mensen hebben al vrienden vanaf de studententijd en zitten dus blijkbaar niet zo op nieuwe contacten te wachten. Ik heb van alles geprobeerd: contactpersoon op de creche, sportclubs, fotocursus. Maar het lukt me niet om iemand te vinden die op een lijn zit. Ik merk steeds meer dat ik gewoon een echte Nederlander ben en me het meest thuisvoel in mijn eigen land. Nu zitten we er dus over te denken om weer naar NL te verhuizen. Maar een stille angst bekruipt me: ben ik Nederland niet vreselijk aan het romantiseren? Zie ik niet alleen de goeie kanten van NL en alleen de slechte kanten van het land waarin ik nu woon? Bovendien ga ik er vanuit dat ik wel volledig gelukkig zal zijn als ik weer in NL woon, de kans is natuurlijk groot dat dat niet zo is. En dan? Wat ik ken mezelf: ik ben voortdurend op zoek naar het optimale geluksgevoel. Ik weet dat ik van het nu zou moeten genieten, maar ik merk dat ik daar nu wel heel ver af sta, zo alleen.
Enfin, het is al goed om dit verhaal eens opgeschreven te hebben, want ik heb het nog aan niemand durven te vertellen (behalve mijn vriend dan). Zijn er mensen die dit herkennen?
Enfin, het is al goed om dit verhaal eens opgeschreven te hebben, want ik heb het nog aan niemand durven te vertellen (behalve mijn vriend dan). Zijn er mensen die dit herkennen?
zondag 16 september 2007 om 14:12
Hallo Arlena,
Ik woon ook in het buitenland, Zwitserland. En ik heb die gevoelens in het begin (het eerste jaar) ook wel gehad. Ik woon hier nu inmiddels ruim 5 jaar en ik heb al aardig wat kennissen kunnen maken en 2 goede vrienden. Waar woon je en hoe lang al en spreek je de taal daar? Want dat is wel belangrijk heb ik gemerkt. Ik ben een heleboel mensen tegen gekomen waarmee het klikte toen ik hier franse les ging volgen.
En ik denk inderdaad dat je Nederland niet moet idealiseren. Ik ga nog steeds graag terug naar Nederland maar na een paar dagen ben ik de drukte en het gebrek aan ruimte zat en begin ik terug te verlangen naar Zwitserland. Maar misschien denk jij daar wel heel anders over.
groetjes
Ik woon ook in het buitenland, Zwitserland. En ik heb die gevoelens in het begin (het eerste jaar) ook wel gehad. Ik woon hier nu inmiddels ruim 5 jaar en ik heb al aardig wat kennissen kunnen maken en 2 goede vrienden. Waar woon je en hoe lang al en spreek je de taal daar? Want dat is wel belangrijk heb ik gemerkt. Ik ben een heleboel mensen tegen gekomen waarmee het klikte toen ik hier franse les ging volgen.
En ik denk inderdaad dat je Nederland niet moet idealiseren. Ik ga nog steeds graag terug naar Nederland maar na een paar dagen ben ik de drukte en het gebrek aan ruimte zat en begin ik terug te verlangen naar Zwitserland. Maar misschien denk jij daar wel heel anders over.
groetjes
zondag 16 september 2007 om 17:18
Hei Lapin,
Dank voor je bericht. Ik woon nu zelf ook 5 jaar in Noorwegen en gelukkig spreek inmiddels de taal vloeiend. De eerste jaren had ik nog wel hoop dat ik interessante mensen tegen zou komen, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik nu een beetje moe ben geworden van het steeds maar weer jezelf opnieuw voorstellen en van die gesprekken die oppervlakkig blijven omdat je elkaar nog niet zo goed kent. Enfin, ik vind het dus heerlijk om steeds in Nederland te zijn. Vreemden durven tenminste wat tegen elkaar te zeggen. Ik vind het ook wel moeilijk omdat veel mensen hierheen verhuizen en het fantastisch vinden. Ik vind dus dat ik het ook fantastisch moet vinden, maar het lukt me gewoon niet. Ik vind mezelf dus gewoon ook wel een 'loser'!
Dank voor je bericht. Ik woon nu zelf ook 5 jaar in Noorwegen en gelukkig spreek inmiddels de taal vloeiend. De eerste jaren had ik nog wel hoop dat ik interessante mensen tegen zou komen, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik nu een beetje moe ben geworden van het steeds maar weer jezelf opnieuw voorstellen en van die gesprekken die oppervlakkig blijven omdat je elkaar nog niet zo goed kent. Enfin, ik vind het dus heerlijk om steeds in Nederland te zijn. Vreemden durven tenminste wat tegen elkaar te zeggen. Ik vind het ook wel moeilijk omdat veel mensen hierheen verhuizen en het fantastisch vinden. Ik vind dus dat ik het ook fantastisch moet vinden, maar het lukt me gewoon niet. Ik vind mezelf dus gewoon ook wel een 'loser'!
