Psyche
alle pijlers
Hellup, hoogtevrees.... en zo spontaan
donderdag 12 juni 2008 om 22:24
Weet niet of ik de juiste pijler voor dit heb, maar wie heeft ervaring met iets dergelijks.
Onlangs ging ik met een vriendin en haar dochter naar de kermis.
Gezellig in een rustig ronddraaiend reuzenrad. Van dat rustig was al snel geen sprake meer. Ik keek even schuin naar beneden en was even helemaal de weg kwijt. Heb de paal in het midden innig vastgeklemd en nog net niet om mijn moeder gehuild. Vreselijk was het. 2 weken daarna, nogmaals zo'n leuk incident.
Weet niet hoe ik het moet uitleggen, maar er stonden langs de kant van de haven van die kunstmatig aangelegde blokken kris kras door elkaar. (niet eens hoog). Ik wilde zittend op die blokken naar het kabbelende water kijken. Moest toen heeeeeel voorzichtig cm voor cm zittend naar het midden van zo'n blok schuiven want weer kreeg ik dat enge gevoel wat ik op de kermis ook had.
Herkent iemand dit, het hoogtevrees/dieptevrees? krijgen op latere leeftijd. (ben 38). En gaat dit spontaan weer over, of kan je er iets aan doen?
Onlangs ging ik met een vriendin en haar dochter naar de kermis.
Gezellig in een rustig ronddraaiend reuzenrad. Van dat rustig was al snel geen sprake meer. Ik keek even schuin naar beneden en was even helemaal de weg kwijt. Heb de paal in het midden innig vastgeklemd en nog net niet om mijn moeder gehuild. Vreselijk was het. 2 weken daarna, nogmaals zo'n leuk incident.
Weet niet hoe ik het moet uitleggen, maar er stonden langs de kant van de haven van die kunstmatig aangelegde blokken kris kras door elkaar. (niet eens hoog). Ik wilde zittend op die blokken naar het kabbelende water kijken. Moest toen heeeeeel voorzichtig cm voor cm zittend naar het midden van zo'n blok schuiven want weer kreeg ik dat enge gevoel wat ik op de kermis ook had.
Herkent iemand dit, het hoogtevrees/dieptevrees? krijgen op latere leeftijd. (ben 38). En gaat dit spontaan weer over, of kan je er iets aan doen?
donderdag 12 juni 2008 om 22:54
Ik herken het, vroeger was niets mij te hoog, nu ben ik bijna 37 en als ik tv al een hoogte zie word ik al eng.
Ik denk ach, het is zo, ik vermijd hoogtes en dan vooral van een reuzenrad of een kabelbaan, maar het willen oplossen, nee, het is nu eenmaal zo.
Ik weet ook niet waar het ineens vandaan komt.
Ik weet wel dat je als kind geen gevaar ziet in dingen, msischien zijn we te bewust bezig met wat er kan gebeuren op grote hoogte.
Bij mij is op grote hoogte al 2 hoog op balkon
Ik denk ach, het is zo, ik vermijd hoogtes en dan vooral van een reuzenrad of een kabelbaan, maar het willen oplossen, nee, het is nu eenmaal zo.
Ik weet ook niet waar het ineens vandaan komt.
Ik weet wel dat je als kind geen gevaar ziet in dingen, msischien zijn we te bewust bezig met wat er kan gebeuren op grote hoogte.
Bij mij is op grote hoogte al 2 hoog op balkon
There's nothing fair in this world, there's nothing sure in this world, there is nothing pure, so you better look for something left in this world.
vrijdag 13 juni 2008 om 09:29
Ik hoop zo dat het over gaat, maar ik heb er ondertussen een hard hoofd in. Ik weet nog goed de eerste keer als kind boven aan de roltrap. Ik durfde niet op te stappen om dan met een noodgang naar beneden te storten omdat je verkeerd op zou stappen. Toen ik als volwassene in Praag met de metro moest heb ik echt huilend bovenaan de ouderwetse houten superlange hard ratelende roltrap gestaan omdat ik niet durfde op te stappen en partnerlief weer naar boven moest komen om me vast te houden en naar beneden te helpen.
Als ik op een stoel of tafel sta om bijvoorbeeld een lamp te verwisselen durf ik er ook niet af. Een reuzenrad durf ik dan weer wel omdat het daar redelijk veilig is, maar een zweefmolen absoluut niet. Daar ga ik echt nooit meer in, wat een traumatische ervaring is dat zeg. Rijden in de bergen durf ik ook niet omdat de ravijnen een verschrikkelijke aantrekkingskracht hebben en ik er automatisch heen liojk te sturen. Nee, hoogtes zijn mijn ding niet echt.
Als ik op een stoel of tafel sta om bijvoorbeeld een lamp te verwisselen durf ik er ook niet af. Een reuzenrad durf ik dan weer wel omdat het daar redelijk veilig is, maar een zweefmolen absoluut niet. Daar ga ik echt nooit meer in, wat een traumatische ervaring is dat zeg. Rijden in de bergen durf ik ook niet omdat de ravijnen een verschrikkelijke aantrekkingskracht hebben en ik er automatisch heen liojk te sturen. Nee, hoogtes zijn mijn ding niet echt.
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
