Help, ben ik raar?

04-08-2017 13:23 58 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo, ik ben dus momenteel op vakantie in Zweden. In Zweden zijn elanden, en die lopen zo over de weg. Nu heb ik dus net met eigen ogen gezien hoe zo'n prachtig beest aangereden werdt. Ik treed maar niet in details... wij waren niet betrokken bij het ongeval, maar ik ben wel degene die het hardste huilt. Wanneer ik dode dieren langs de kant zie liggen word ik diep ongelukkig, en nu ook voelt het alsof mijn hart 10 keer opnieuw gebroken wordt. Die arme beesten, denk ik dan. Intens verdrietig ben ik, en mijn mede vakantie gangers verklaren me voor gek... ben ik dan echt zo raar?
Hoe was de auto eraan toe? Ze noemen het niet voor niets de elandtest.

Nee, ik kan er ook niet tegen. Maar blijf je erin hangen en verpest dit je vakantie, ja, dan is het raar.
Alle reacties Link kopieren
Raar is het niet maar ik vind het wel raar dat je vanuit Zweden tijdens je vakantie je aan gaat melden op de viva met deze vraag.
Doreia schreef:
04-08-2017 13:27
Hoe was de auto eraan toe? Ze noemen het niet voor niets de elandtest.

Nee, ik kan er ook niet tegen. Maar blijf je erin hangen en verpest dit je vakantie, ja, dan is het raar.
Ik vind dat niet raar. Op mij zou het ook indruk maken. Ik heb jaren geleden iets vergelijkbaars meegemaakt met een voor mij onbekend paard. Daar was ik ook echt van slag van.

Als je alleen door menselijk leed diep geroerd wordt, vind ik dat raar.
Ja het is heel zielig voor dat dier.

Vorig jaar zag ik op vakantie hoe een kat aangereden werd door een auto en stierf op de weg.

Het is rot om te zien. Maar laat het geen vat op je krijgen dat het zo groot wordt dat het je hele vakantie verpest.

Steek een kaarsje aan voor de eland, zeg in jezelf (of hardop) dat je de eland een mooi plekje in de elandenhemel gunt en wens hem alle goeds, en sluit het dan af.

Door jouw nare gevoel komt de eland niet terug, je wordt er ook geen beter mens van dat je zo aangedaan blijft.
Ik heb pas op de snelweg een moedereend met kuikentjes overreden. Vond het afschuwelijk, maar ik kon geen kant op.. echt heel akelig.
Wat ik vooral raar vind, is dat je met geen woord rept over hoe het is met degene die de eland heeft aangereden.
Dieren zijn prachtig, maar mensen zijn toch echt belangrijker.
Zo ook de mensen waarmee je op vakantie bent en die niet zitten te wachten om het drama dat jij blijft maken om een doodgereden dier. Ja, het is naar, maar 'life goes on'

Als een doodgereden dier je grootste verdriet is, dan ben je een gelukkig mens.
Wat een 1e-wereld-probleem.
anoniem_336187 wijzigde dit bericht op 06-08-2017 21:02
0.22% gewijzigd
Ik begreep eigenlijk tussen de regels door dat er geen letsel is, maar dat kan ik verkeerd interpreteren.

De bestuurder is denk ik allang blij dat hij/zij met de schrik vrij is.
Ik heb al 3 dieren dood gereden. Een haas ( nouja die rende nog weg maar denk dat hij wel dood is gegaan), een konijn en een eend en om alle 3 ben ik echt van slag geweest dus nee ik vind je reactie niet raar.
@Pieps
Niemand vind het leuk als je een dier dood rijdt, dus heel begrijpelijk dat je dan even van slag bent.
Maar om van je hele vakantie een groot drama te maken en te blijven huilen omdat iemand anders een dier heeft doodgereden, dat is echt van een heel andere orde.
Zoals jij reageert is niet raar, zoals TO reageert wel.
Alle reacties Link kopieren
Nee hoor, vind jou reactie normaal, ik kan er ook niet tegen als ik een dood dier zie, laat staan als ik heb moeten zien hoe die dood wordt gereden.
Barbaa-de-tweede schreef:
04-08-2017 14:02
@Pieps
Niemand vind het leuk als je een dier dood rijdt, dus heel begrijpelijk dat je dan even van slag bent.
Maar om van je hele vakantie een groot drama te maken en te blijven huilen omdat iemand anders een dier heeft doodgereden, dat is echt van een heel andere orde.
Zoals jij reageert is niet raar, zoals TO reageert wel.
Dat vind jij. Ik vind van niet.
Alle reacties Link kopieren
misschien was de eland levensmoe en is ie daarom de weg op gegaan en heeft de bestuurder hem een dienst bewezen

en nou een drankje nemen ofzo en een mooi uitzicht zoeken
Lorem Ipsum
tampontouwtje schreef:
04-08-2017 14:05
Dat vind jij. Ik vind van niet.
Jij laat hierdoor je hele vakantie beinvloeden? Oprechte vraag.
Het is net gebeurd zegt TO. Ja, dan mag je er van slag van zijn.
Maar vanavond is het al een heel stuk verminderd, morgen is het nog erg en overmorgen is het een (nare) vakantieherinnering.
tampontouwtje schreef:
04-08-2017 14:05
Dat vind jij. Ik vind van niet.
Precies, lijkt me heel logisch dat ik schrijf ik wat ik vind.
Heel lastig voor mij om te kunnen schrijven wat jij vindt... Daarom kan en mag jij ook posten hier.
FIjn hè?
Alle reacties Link kopieren
tampontouwtje schreef:
04-08-2017 13:31
Ik vind dat niet raar. Op mij zou het ook indruk maken. Ik heb jaren geleden iets vergelijkbaars meegemaakt met een voor mij onbekend paard. Daar was ik ook echt van slag van.

Als je alleen door menselijk leed diep geroerd wordt, vind ik dat raar.
Precies dit. Mensen doen vaak alsof het 'maar een dier' is/was. Maar dat dier kent ook pijn, emotie, angst etc.
Barbaa-de-tweede schreef:
04-08-2017 14:10
Precies, lijkt me heel logisch dat ik schrijf ik wat ik vind.
Heel lastig voor mij om te kunnen schrijven wat jij vindt... Daarom kan en mag jij ook posten hier.
FIjn hè?
Goed zo, vasthouden. Een volgende keer niet schrijven dat iets een algemeen feit is, maar dat het jouw mening betreft.
Rozadear schreef:
04-08-2017 14:20
Precies dit. Mensen doen vaak alsof het 'maar een dier' is/was. Maar dat dier kent ook pijn, emotie, angst etc.
Idd. En ze hebben vaak ook echt geen schuld aan een ongeluk.
Alle reacties Link kopieren
Eet je vlees?

Ik vind het altijd zo raar als mensen bij wijze van spreke snikkent boven een biefstukje rouwen om dode dieren.
:hug:

Heb ik ook maar vooral als kind kon ik er een hele dag naar van zijn als ik een dode poes langs de kant van de weg had zien liggen.
Wat ik nog wel heb en als kind had is dat ik films niet meer leuk vind als er een dier in dood gaat, van Oorlogswinter kan ik me de film ook alleen nog maar herinneren tot het moment dat het lieve paard gewond raakt en sterft :(
anoniem_327927 wijzigde dit bericht op 06-08-2017 16:55
1.08% gewijzigd
tampontouwtje schreef:
04-08-2017 13:31
....
Als je alleen door menselijk leed diep geroerd wordt, vind ik dat raar.
Want als je je vakantie niet volledig huilend doorbrengt, dan laat je je DUS niet raken door dierenleed?
Volgens mijn hoogstpersoonlijke mening (zo ook voor jou duidelijk dat wat ik hier schrijf natuurlijk mijn mening is?) is het spectrum wat breder dan alleen die 2 uitersten.
Alle reacties Link kopieren
Apezuurtje schreef:
04-08-2017 13:39
Ik heb pas op de snelweg een moedereend met kuikentjes overreden. Vond het afschuwelijk, maar ik kon geen kant op.. echt heel akelig.

:'(
Rotoorlog, ik zeg NEE tegen deze OORLOG.
Alle reacties Link kopieren
Ik schreef inderdaad dat het net gebeurd was, en heb met geen woord gesproken dat nu mijn vakantie verpest is en dat het een mega drama is. Ik vroeg me alleen af of die verdrietige gevoelens normaal waren. Met de bestuurder was helemaal niks aan de hand, gelukkig. Ben alweer rustig, op een behoorlijke hoofdpijn na en een akelig beeld dat ik nog wel even blijf houden denk ik. Bedankt voor de antwoorden.
Alle reacties Link kopieren
Perzina schreef:
04-08-2017 13:33
Ja het is heel zielig voor dat dier.

Vorig jaar zag ik op vakantie hoe een kat aangereden werd door een auto en stierf op de weg.

Het is rot om te zien. Maar laat het geen vat op je krijgen dat het zo groot wordt dat het je hele vakantie verpest.

Steek een kaarsje aan voor de eland, zeg in jezelf (of hardop) dat je de eland een mooi plekje in de elandenhemel gunt en wens hem alle goeds, en sluit het dan af.

Door jouw nare gevoel komt de eland niet terug, je wordt er ook geen beter mens van dat je zo aangedaan blijft.

Mooi gezegd!
Rotoorlog, ik zeg NEE tegen deze OORLOG.
Alle reacties Link kopieren
Barbaa-de-tweede schreef:
04-08-2017 13:40
Wat ik vooral raar vind, is dat je met geen woord rept over hoe het is met degene die de eland heeft aangereden.
Dieren zijn prachtig, maar mensen zijn toch echt belangrijker.
Zo ook de mensen waarmee je op vakantie bent en die niet zitten te wachten om het drama dat jij blijft maken om een doodgereden dier. Ja, het is naar, maar 'life goes on'

Als een doodgereden dier je grootste verdriet is, dan ben je een gelukkig mens.
Wat een 3e-wereld-probleem.
Eerste wereld probleem.

Ik ben in tranen geweest om een merel die ik doodreed. En een kat vind ik ook sneu.

Brengt de kat wat mee naar huis (zeer regelmatig), dan ben ik weer trots... al is dat soms ook wel sneu.

Zo'n groot dier lijkt me veel impact hebben.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven