Psyche
alle pijlers
Help, ik ben neurotisch!
maandag 25 januari 2010 om 18:58
Nou ja, de titel zegt het al, ik ben nogal neurotisch.
Bij mij heeft het er mee te maken dat ik me altijd door iedereen afgewezen voel. En daardoor ben ik de hele tijd neurotisch bezig om dat maar niet te hoeven voelen. En ik heb er op verschillende gebieden echt last van, zoals in vriendschappen en werk.
Op mijn werk ben ik de hele tijd bang dat ze me gaan ontslaan en dat ze me een vreselijk mens vinden. En daardoor werk ik keihard en ben ik al meerdere malen overspannen geweest (tjsa, perfectionistich he).
Daarnaast kan ik maar niet voelen wat het is om vrienden te hebben, om dat vertrouwen te hebben dat mensen van mij houden. Ik heb wel veel mensen om mij heen, maar ik heb het gevoel dat ze uit schuldgevoel en plichtsgevoel met mij omgaan en niet omdat ze om mij geven. En omdat ik zo bang ben voor afwijzing, ga ik al door het lint als een vriendin een keertje een afspraak afzegt ('zie je wel'). Ik voel me daarom vaak zo vervreemd en eenzaam, ik zou zo graag echt contact willen kunnen voelen zonder die angst voor afwijzing.
Ik ben hier al heel lang voor in therapie en soms gaat het wel een tijdje beter, maar sinds ik zwanger ben, komen al die gevoeligheden weer net zo hard terug.
Ik ben heel benieuwd: wat zijn jullie neurotische trekjes en hoe ga je daarmee om?
Bij mij heeft het er mee te maken dat ik me altijd door iedereen afgewezen voel. En daardoor ben ik de hele tijd neurotisch bezig om dat maar niet te hoeven voelen. En ik heb er op verschillende gebieden echt last van, zoals in vriendschappen en werk.
Op mijn werk ben ik de hele tijd bang dat ze me gaan ontslaan en dat ze me een vreselijk mens vinden. En daardoor werk ik keihard en ben ik al meerdere malen overspannen geweest (tjsa, perfectionistich he).
Daarnaast kan ik maar niet voelen wat het is om vrienden te hebben, om dat vertrouwen te hebben dat mensen van mij houden. Ik heb wel veel mensen om mij heen, maar ik heb het gevoel dat ze uit schuldgevoel en plichtsgevoel met mij omgaan en niet omdat ze om mij geven. En omdat ik zo bang ben voor afwijzing, ga ik al door het lint als een vriendin een keertje een afspraak afzegt ('zie je wel'). Ik voel me daarom vaak zo vervreemd en eenzaam, ik zou zo graag echt contact willen kunnen voelen zonder die angst voor afwijzing.
Ik ben hier al heel lang voor in therapie en soms gaat het wel een tijdje beter, maar sinds ik zwanger ben, komen al die gevoeligheden weer net zo hard terug.
Ik ben heel benieuwd: wat zijn jullie neurotische trekjes en hoe ga je daarmee om?
maandag 25 januari 2010 om 20:34
Wellicht dat de zwangerschapshormonen dit gevoel nu erger maken. Ik kan dus concluderen dat je een wederhelft hebt, of ben je een single mam to bee?? Laat eerst de zwangerschap voorbij gaan, want vechten tegen hormonen heeft geen enkele zin. Mocht je na je ontzwangerperiode nog zoveel last hebben, dan is er meer aan de hand. Ik persoonlijk heb daar niet zo'n moeite mee. Als mensen me niet leuk vinden, dan gaan ze toch lekker weg. En andersom ook. Afgewezen worden is nooit leuk, maar je moet het kunnen relativeren. Ga bij jezelf na wat je mensen te bieden hebt... als mensen dit niet voldoende vinden dan hebben zij toch een probleem, niet jij.
