Psyche
alle pijlers
Help mijn moeder Burn out
vrijdag 16 juli 2010 om 19:34
hoop dat jullie mij kunnen helpen of er mensen zijn die een soort gelijke ervaring hebben gehad.
het gaat over mijn moeder van 64 jaar die heeft sinds een jaar een Flinke burnout ze heeft haar ups en downs maar nu is het weer helemaal mis.
Mijn moeder en ik hebben een hele sterke band en zij was altijd mijn steun en toeverlaat .
Mijn moeder was altijd ontzettend sterk en wist overal een antwoord op en een oplossing voor.
Ik heb zelf 3 kinderen 1 in de puber tijd en een tweeling ..waarvan 1 sinds 2 jaar suikerziekte .
Mijn moeder heeft een zwaar leven gehad .
de man vroeg verloren , de kleindochter op gevoed (van me andere zus)
een hele goede kennis (pleegzoon) verloren door zelfmoord.
en haar beide ouders kort naar elkaar verloren.
2 jaar geleden kreeg mijn zoontje Diabates en dat hakte er bij me moeder flink in ze vond het heel erg voor mij en voor onze jongen natuurlijk.
en toen begon ik al te merken dat ze moe was ,dingen niet meer zo op pikte enz enz.
mijn moeder haar klachten zijn :
vergeetachtig ,onrustig , emotineel, negative ,nergens geen zin meer in hebben.
licamelijke klachten ze is overal op onderzocht en alles is goed.
ze is 3 kilo afgevallen ,geen eetlus enz enz (en het is al geen dikkert)
Nou is me moeder vorig jaar begonnen met sint jans kruid hypercium (omdat ze geen antidepresiva wilden)
en dat ging redelijk goed ..bepaalde klachten kon ze zo onderdrukken maar me eigen moeder had ik er zeker niet mee terug ze heeft geen zin in leuke dingen te doen ..en heeft elke dag het zelfde wat ze doet.
plus verhalen die ik vertel pak ze gewoon niet op en ze vraagt 10 keer de zelfde vraag.
het doet me zo zeer om me moeder zo te zien .
het lijkt net of ik elke dag me moeder een stukje verlies.
ik sta nu ook overal alleen voor (ben bang dat ik zelf ook tegen een burn out aan zit)
Ik deed altijd alles al alleen maar de geestelijke ondersteuning mis ik ontzettend van me moeder. en haar natuurlijk zo verdrietig en ontzetetnd moe zien.
nu was me moeder een maand of 2 geleden gestopt met die sint jans kruid en nu is ze weer net zo slecht als in het begin van haat burn out ..
vanadaag hebben we weer voor de zoveelste keer bij de dokter gezeten ,me moeder in tranen en ze voelt zich schuldig tegen over mij omdat ik het al zo druk heb en ook nog met haar bezig ben (met alle plezier) maar ik wil wel graag dat ze op knapt vooral voor haar zelf naturlijk ,ik wil dat ze weer gelukkig is en lacht en straalt.
Hoe kan ik haar het beste helpen? ze is vandaag weer begonnen met de sint jans kruid en we gaan ook gesprekken aan vragen bij de psycoloog .
wie heeft er nog meer tips of herkent dit dat je met iemand in je omgeving wara je zo veel van houdt even geen raad meer weet .
help (ik ben echt in tranen
het gaat over mijn moeder van 64 jaar die heeft sinds een jaar een Flinke burnout ze heeft haar ups en downs maar nu is het weer helemaal mis.
Mijn moeder en ik hebben een hele sterke band en zij was altijd mijn steun en toeverlaat .
Mijn moeder was altijd ontzettend sterk en wist overal een antwoord op en een oplossing voor.
Ik heb zelf 3 kinderen 1 in de puber tijd en een tweeling ..waarvan 1 sinds 2 jaar suikerziekte .
Mijn moeder heeft een zwaar leven gehad .
de man vroeg verloren , de kleindochter op gevoed (van me andere zus)
een hele goede kennis (pleegzoon) verloren door zelfmoord.
en haar beide ouders kort naar elkaar verloren.
2 jaar geleden kreeg mijn zoontje Diabates en dat hakte er bij me moeder flink in ze vond het heel erg voor mij en voor onze jongen natuurlijk.
en toen begon ik al te merken dat ze moe was ,dingen niet meer zo op pikte enz enz.
mijn moeder haar klachten zijn :
vergeetachtig ,onrustig , emotineel, negative ,nergens geen zin meer in hebben.
licamelijke klachten ze is overal op onderzocht en alles is goed.
ze is 3 kilo afgevallen ,geen eetlus enz enz (en het is al geen dikkert)
Nou is me moeder vorig jaar begonnen met sint jans kruid hypercium (omdat ze geen antidepresiva wilden)
en dat ging redelijk goed ..bepaalde klachten kon ze zo onderdrukken maar me eigen moeder had ik er zeker niet mee terug ze heeft geen zin in leuke dingen te doen ..en heeft elke dag het zelfde wat ze doet.
plus verhalen die ik vertel pak ze gewoon niet op en ze vraagt 10 keer de zelfde vraag.
het doet me zo zeer om me moeder zo te zien .
het lijkt net of ik elke dag me moeder een stukje verlies.
ik sta nu ook overal alleen voor (ben bang dat ik zelf ook tegen een burn out aan zit)
Ik deed altijd alles al alleen maar de geestelijke ondersteuning mis ik ontzettend van me moeder. en haar natuurlijk zo verdrietig en ontzetetnd moe zien.
nu was me moeder een maand of 2 geleden gestopt met die sint jans kruid en nu is ze weer net zo slecht als in het begin van haat burn out ..
vanadaag hebben we weer voor de zoveelste keer bij de dokter gezeten ,me moeder in tranen en ze voelt zich schuldig tegen over mij omdat ik het al zo druk heb en ook nog met haar bezig ben (met alle plezier) maar ik wil wel graag dat ze op knapt vooral voor haar zelf naturlijk ,ik wil dat ze weer gelukkig is en lacht en straalt.
Hoe kan ik haar het beste helpen? ze is vandaag weer begonnen met de sint jans kruid en we gaan ook gesprekken aan vragen bij de psycoloog .
wie heeft er nog meer tips of herkent dit dat je met iemand in je omgeving wara je zo veel van houdt even geen raad meer weet .
help (ik ben echt in tranen
vrijdag 16 juli 2010 om 19:56
Ik wilde het ook zelf doen en heb alle therapieen die ik aangeboden kreeg afgeslagen.
Eigenlijk wist ik toen al dat ik moest veranderen..mn denken en doen enzo.
Ik weet niet hoe maar het is gelukt en ik ben veel rustiger en kan nu erg goed mijn grenzen bewaken.
Hopelijk lukt het jullie ook.
Wat mij wel geadviseert werd is heel veel naar buiten gaan elke dag.
Flinke stukken wandelen en proberen te genieten van wat je allemaal ziet onderweg.
Klinkt simpel maar werkte echt wel voor mij..werd er helemaal relaxt van.xxx
Eigenlijk wist ik toen al dat ik moest veranderen..mn denken en doen enzo.
Ik weet niet hoe maar het is gelukt en ik ben veel rustiger en kan nu erg goed mijn grenzen bewaken.
Hopelijk lukt het jullie ook.
Wat mij wel geadviseert werd is heel veel naar buiten gaan elke dag.
Flinke stukken wandelen en proberen te genieten van wat je allemaal ziet onderweg.
Klinkt simpel maar werkte echt wel voor mij..werd er helemaal relaxt van.xxx
vrijdag 16 juli 2010 om 20:04
de dokter heeft gesprekken geadviseerd en dat gaat ze ook doen ,ik denk dat ik het zelf ook maar ga doen na de zomervakantie.
ze gaat dus met een psycoloog praten .
maar was jij ook niet veel te moe om iets te ondernemen ? want dat is een groot probleem bij me moeder heel erg moe ,trillen licht in haar hoofd
ze gaat dus met een psycoloog praten .
maar was jij ook niet veel te moe om iets te ondernemen ? want dat is een groot probleem bij me moeder heel erg moe ,trillen licht in haar hoofd
vrijdag 16 juli 2010 om 20:13
Ik denk dat je moeder te weinig energie heeft omdat ze ook geen dingen meer onderneemt waar ze energie uit kan halen. Ze zal dus, ondanks dat ze moe is en geen zin heeft, toch dingen buiten huis moeten gaan doen. Dat zal in het begin heel zwaar zijn en een hele opgave, maar uiteindelijk zal het haar wel helpen.
Ook is het goed als ze een vast ritme aanhoudt. Dus op tijd naar ben (ook als ze niet kan slapen) en op tijd er weer uit (ook als ze nog moe is) en op vaste tijden 3x per dag eten. Ik weet niet of ze dat al doet? Een vast slaap/waakritme zorgt er voor dat je lichaam zich beter voelt en dat geldt natuurlijk ook voor regelmatig (en gezond en gevarieerd) eten.
Ook is het goed als ze een vast ritme aanhoudt. Dus op tijd naar ben (ook als ze niet kan slapen) en op tijd er weer uit (ook als ze nog moe is) en op vaste tijden 3x per dag eten. Ik weet niet of ze dat al doet? Een vast slaap/waakritme zorgt er voor dat je lichaam zich beter voelt en dat geldt natuurlijk ook voor regelmatig (en gezond en gevarieerd) eten.
vrijdag 16 juli 2010 om 20:19
Ik heb eerst een aantal weken als een dood vogeltje op de bank gehangen maar daar ga je je zeker niet beter door voelen.Ik had ook helemaal geen fut meer en dat licht in mijn hoofd herken ik ook ja..maar je moet het wandelen wel opbouwen.De eerste keer was ik na 5 minuten weer thuis en helemaal uitgeput.Dacht dat ik nooit meer de oude zou worden maar vergeet niet dat het een lang proces is.Ik heb er zeker anderhalf jaar over gedaan voordat ik echt mijn oude ik weer was.Ik hoop dat jullie veel baat hebben bij de gesprekken..want praten kan ook enorm opluchten..en huilen ook.Ik heb ook wat af gejankt zeg,niet normaal meer..echt om alles.
Sterkte en neem je rust als het even kan.xxx
Sterkte en neem je rust als het even kan.xxx
zaterdag 17 juli 2010 om 13:45
Ik ben wel bekend met overspannenheid en depressies.
De meeste mensen willen liever geen medicijnen, maar soms kan medicatie wel veel doen.
Misschien heb ik er overheen gelezen, maar slaapt ze wel? En hoe slaapt ze? (rustig, onrustig, 's nachts, overdag)
Veel sterkte. Heb je naast je moeder nog andere dierbaren (volwassenen) zodat je wel ergens je verhaal kwijt kunt zo nu en dan?
De meeste mensen willen liever geen medicijnen, maar soms kan medicatie wel veel doen.
Misschien heb ik er overheen gelezen, maar slaapt ze wel? En hoe slaapt ze? (rustig, onrustig, 's nachts, overdag)
Veel sterkte. Heb je naast je moeder nog andere dierbaren (volwassenen) zodat je wel ergens je verhaal kwijt kunt zo nu en dan?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 17 juli 2010 om 14:21
Mijn moeder slaapt snachs wel goed daar staat ze zelf ook van te kijken ,en daar is ze wel blij mee.
ik heb ook een man en kinderen en met me man kan ik ook wel praten maar mijn moeder en ik hebben zo een sterkte band dat is ongeloofelijk ..ik zeg wel eens tegen me ma volgens mij is de navelstreng nog niet door geknipt haha of we lijken wel een een eigige tweeling
ik heb vanmorgen door de telefoon tegen me ma gezegd over het buiten zijn al is het maar 5 min dat dat toch wel erg goed is . en ze was net even een blokje om geweest en ze zei dat was inderdaad heerlijk.
ze is ook weer begonnen met de sint jan kruid en ze merkt wel al verschil
fijn dat ik me verhaal hier kan delen
ik hoop dat mensen die zelf een burn out hebben of iemand kennen in hun omgeving ook hun verhaal willen doen wie weet kan ik daar nog iets van leren ik wil het zo veel mogelijk begrijpen
ik heb ook een man en kinderen en met me man kan ik ook wel praten maar mijn moeder en ik hebben zo een sterkte band dat is ongeloofelijk ..ik zeg wel eens tegen me ma volgens mij is de navelstreng nog niet door geknipt haha of we lijken wel een een eigige tweeling
ik heb vanmorgen door de telefoon tegen me ma gezegd over het buiten zijn al is het maar 5 min dat dat toch wel erg goed is . en ze was net even een blokje om geweest en ze zei dat was inderdaad heerlijk.
ze is ook weer begonnen met de sint jan kruid en ze merkt wel al verschil
fijn dat ik me verhaal hier kan delen
ik hoop dat mensen die zelf een burn out hebben of iemand kennen in hun omgeving ook hun verhaal willen doen wie weet kan ik daar nog iets van leren ik wil het zo veel mogelijk begrijpen
zaterdag 17 juli 2010 om 15:43
@San
Goed dat je moeder de deur uit is geweest en fijn dat het St Janskruid al begint te werken!
En nee, teveel toegeven aan de vermoeidheid is niet goed. Een goede nachtrust is wel heel belangrijk, maar te lang slapen is ook niet goed. Als je veel slaapt en niets doet, dan wordt je daar op den duur heel lamlendig van.
Wat wel belangrijk is, is dat je moeder haar rust neemt. Maar dat is iets anders dan veel slapen. Rusten doe je ook door een boekje te lezen, een bad te nemen of zelfs een wandeling te maken. Eigenlijk door alle activiteiten te ondernemen die weinig (geestelijke) inspanning en energie vragen en die je gedachten even tot rust kunnen brengen. Sommige mensen hebben zelfs baat bij intensief sporten.
En uiteraard moet ze ook teveel stress vermijden, maar dat lijkt me logisch.
Goed dat je moeder de deur uit is geweest en fijn dat het St Janskruid al begint te werken!
En nee, teveel toegeven aan de vermoeidheid is niet goed. Een goede nachtrust is wel heel belangrijk, maar te lang slapen is ook niet goed. Als je veel slaapt en niets doet, dan wordt je daar op den duur heel lamlendig van.
Wat wel belangrijk is, is dat je moeder haar rust neemt. Maar dat is iets anders dan veel slapen. Rusten doe je ook door een boekje te lezen, een bad te nemen of zelfs een wandeling te maken. Eigenlijk door alle activiteiten te ondernemen die weinig (geestelijke) inspanning en energie vragen en die je gedachten even tot rust kunnen brengen. Sommige mensen hebben zelfs baat bij intensief sporten.
En uiteraard moet ze ook teveel stress vermijden, maar dat lijkt me logisch.
zaterdag 17 juli 2010 om 16:09
Is de diagnose eigenlijk burn-out of depressie?
Ik ben gevoelig voor depressies maar snap er zelf eigenlijk nog steeds niet zoveel van. Het is zoiets raars.
Het is in ieder geval belangrijk om te blijven eten (ook al heeft ze geen trek) en wat structuur te hebben.
Bijv af en toe boodschappen doen of ergens thee drinken, als andere dingen nog teveel zijn.
Ik ben gevoelig voor depressies maar snap er zelf eigenlijk nog steeds niet zoveel van. Het is zoiets raars.
Het is in ieder geval belangrijk om te blijven eten (ook al heeft ze geen trek) en wat structuur te hebben.
Bijv af en toe boodschappen doen of ergens thee drinken, als andere dingen nog teveel zijn.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 17 juli 2010 om 20:19
Hoi,hoe gaat het vandaag met je moeder en met jou?Ik las net dat ze even buiten geweest was hé..goed hoor.Ze zal er als een berg tegenop gezeten hebben omdat ze zo moe is maar echt..het heeft tijd nodig..Wel fijn dat je moeder wel goed slaapt,ik kon dat juist niet(de periode voor ik echt niets meer kon)en lag hele nachten te piekeren maar toen ik er eenmaal niet meer omheen kon en MOEST luisteren naar mijn lichaan toen bleef ik slapen.Soms wel 13 uur achter elkaar.xxx
zaterdag 17 juli 2010 om 20:32
Hoi
Ik heb zelf een burn out en zit nu al 4 maanden thuis. Ben sinds 3 weken het werken weer heeeeel langzaam aan het opbouwen.....werk nu 8 uur in de week (normaal 27 uur)
Wat belangrijk is met een burn out is inderdaad dat je lekker veel naar buiten gaat.....stukje wandelen of fietsen.
Ook is een ritme houden heel belangrijk....structuur. Nu heb ik 2 kleine kids dus dat ritme was voor mij goed aan te houden....ik moest wel vanwege de kids. Was in het begin heel moeilijk om soms optijd mijn bed uit te komen en bepaalde dingen te moeten doen, maar een ritme is wel heel belangrijk en goed.
Ook moet je goed je grenzen bewaken. Dat is, vind ik, nog het lastigste maar het gaat me al beter af. Vaak hebben mensen die een burn out hebben een heel groot verantwoordelijkheids gevoel. Ik kon ook nooit iets uit handen geven en wilde alles zelf doen, en dan vooral ook nog heel goed en perfect. Dus werken, kids, huishouden en alles eromheen.....en dat gaat dus niet. Ik moet dus dingen aan mezelf veranderen......bv. nee durven zeggen, mijn mening geven, niet teveel tegelijk willen, niet alles heel precies willen doen en nog meer van dat soort dingen.
Je moet inderdaad niet teveel aan je vermoeidheid toe geven.....dus niet de halve dag op bed gaan liggen. Maar je moet ook weer niet te hard door gaan met alles. Dus wel op zijn tijd even een rust momentje houden.
En ben je een keer heel erg moe dan gewoon even een klein middagdutje. Ik ga heel soms ook nog even een uurtje liggen als ik een paar drukke dagen heb gehad en ik me heel moe voel. Maar niet te lang want dan slaap je snachts weer niet goed.
Verder loop ik sinds een tijdje bij een psycholoog en daar heb ik veel baat bij. Ik sta op de wachtlijst voor een psychotherapeut. Met haar ga ik hele intensieve gesprekken voeren om dingen (vooral van het verleden ) een plekje te kunnen geven.
Weet niet of je bepaalde dingen uit mijn verhaal herkent bij je moeder?
Begreep dat ze naar een psycholoog wil gaan....dat is heel goed. Zo iemand kan haar verder helpen en misschien door verwijzen naar een of andere therapeut.
Ik hoop dat ik je met mijn verhaal een beetje geholpen heb.
Heel veel sterkte. Je kan verder weinig doen voor je moeder. Wees er gewoon voor haar.
Ik heb zelf een burn out en zit nu al 4 maanden thuis. Ben sinds 3 weken het werken weer heeeeel langzaam aan het opbouwen.....werk nu 8 uur in de week (normaal 27 uur)
Wat belangrijk is met een burn out is inderdaad dat je lekker veel naar buiten gaat.....stukje wandelen of fietsen.
Ook is een ritme houden heel belangrijk....structuur. Nu heb ik 2 kleine kids dus dat ritme was voor mij goed aan te houden....ik moest wel vanwege de kids. Was in het begin heel moeilijk om soms optijd mijn bed uit te komen en bepaalde dingen te moeten doen, maar een ritme is wel heel belangrijk en goed.
Ook moet je goed je grenzen bewaken. Dat is, vind ik, nog het lastigste maar het gaat me al beter af. Vaak hebben mensen die een burn out hebben een heel groot verantwoordelijkheids gevoel. Ik kon ook nooit iets uit handen geven en wilde alles zelf doen, en dan vooral ook nog heel goed en perfect. Dus werken, kids, huishouden en alles eromheen.....en dat gaat dus niet. Ik moet dus dingen aan mezelf veranderen......bv. nee durven zeggen, mijn mening geven, niet teveel tegelijk willen, niet alles heel precies willen doen en nog meer van dat soort dingen.
Je moet inderdaad niet teveel aan je vermoeidheid toe geven.....dus niet de halve dag op bed gaan liggen. Maar je moet ook weer niet te hard door gaan met alles. Dus wel op zijn tijd even een rust momentje houden.
En ben je een keer heel erg moe dan gewoon even een klein middagdutje. Ik ga heel soms ook nog even een uurtje liggen als ik een paar drukke dagen heb gehad en ik me heel moe voel. Maar niet te lang want dan slaap je snachts weer niet goed.
Verder loop ik sinds een tijdje bij een psycholoog en daar heb ik veel baat bij. Ik sta op de wachtlijst voor een psychotherapeut. Met haar ga ik hele intensieve gesprekken voeren om dingen (vooral van het verleden ) een plekje te kunnen geven.
Weet niet of je bepaalde dingen uit mijn verhaal herkent bij je moeder?
Begreep dat ze naar een psycholoog wil gaan....dat is heel goed. Zo iemand kan haar verder helpen en misschien door verwijzen naar een of andere therapeut.
Ik hoop dat ik je met mijn verhaal een beetje geholpen heb.
Heel veel sterkte. Je kan verder weinig doen voor je moeder. Wees er gewoon voor haar.
zondag 18 juli 2010 om 10:37
Wat fijn jullie antwoorden en wat herkenbaar allemaal.
Gister klonk me Moeder al weer wat opgewekter.
Ik heb voor haar visolie tabletten gehaald en vitamine B dat raadde ze aan in een reform winkel .
het is ook zo fijn om te weten dat je niet de enige ben. want net zoals jullie waarschijnlijk verwacht je niet dat je zo iets krijgt ,want we waren altijd zo sterk.
maar juist die sterke mensen met een groot verantwoordelijkheidsgevoel die krijgen dat .
Mijn moeder kan zich moeilijk concentreren dus kan helaas niet echt hier lezen .ik kan me nog iets beter concentreren maar ik merk wel dat het ook niet te lang lukt.
Ik vertel haar wel de dingen wat ik hier lees en dan is ze wel opgelucht dat het echt een burn out is . want soms denk ze weer mischien heb ik wel iets anders (angst) terwijl ze al zo vaak gecontroleert is met haar bloed en alles is goed.
ecjht heel fijn dat jullie ook je verhaal willen delen , dat helpt echt
Gister klonk me Moeder al weer wat opgewekter.
Ik heb voor haar visolie tabletten gehaald en vitamine B dat raadde ze aan in een reform winkel .
het is ook zo fijn om te weten dat je niet de enige ben. want net zoals jullie waarschijnlijk verwacht je niet dat je zo iets krijgt ,want we waren altijd zo sterk.
maar juist die sterke mensen met een groot verantwoordelijkheidsgevoel die krijgen dat .
Mijn moeder kan zich moeilijk concentreren dus kan helaas niet echt hier lezen .ik kan me nog iets beter concentreren maar ik merk wel dat het ook niet te lang lukt.
Ik vertel haar wel de dingen wat ik hier lees en dan is ze wel opgelucht dat het echt een burn out is . want soms denk ze weer mischien heb ik wel iets anders (angst) terwijl ze al zo vaak gecontroleert is met haar bloed en alles is goed.
ecjht heel fijn dat jullie ook je verhaal willen delen , dat helpt echt
zondag 18 juli 2010 om 20:20
Ik heb een burn-out en een depressie en herken wel veel uit je verhaal. Zelf schrijf ik, net als sappie, mee op het toppic burn-out deel 2. Misschien kun je dit eens bekijken. Ik heb er wel veel aan.
Zelf was ik ook geen voorstander van anti-depressiva, maar ik ben er een paar maanden geleden toch aan begonnen. Moeilijk door de vele bijwerkingen, maar ik denk dat het nu enigzins begint te werken.
Bewegen is erg belangrijk. Ook al ben ik moe, ik ga toch elke dag een uur. Soms deel ik dit uur ook in kleine stukjes. 3 x 20 minuten = ook een uur.
Wat wil je verder precies weten? Laat je moeder anders een op het burn-out toppic lezen.
Zelf was ik ook geen voorstander van anti-depressiva, maar ik ben er een paar maanden geleden toch aan begonnen. Moeilijk door de vele bijwerkingen, maar ik denk dat het nu enigzins begint te werken.
Bewegen is erg belangrijk. Ook al ben ik moe, ik ga toch elke dag een uur. Soms deel ik dit uur ook in kleine stukjes. 3 x 20 minuten = ook een uur.
Wat wil je verder precies weten? Laat je moeder anders een op het burn-out toppic lezen.
