Help schoonzus..

Lieve lezers..help!

Mijn lieve vriend heeft een broer en schoonzus. Hun hebben al heel lang samen. Echter zijn hun altijd afstandelijk geweest naar mijn vriend. En dus ook zo naar mij nu ik met hem heb. Meerdere pogingen tot sociaal contact gingen stroef en moeizaam dus we hebben het er maar bij gelaten. Jammer maar het is niet anders. Echter..wat meer afstand werkt blijkbaar maar vind t soms best extreem. Soms zo erg dat ik denk jeetje wat heb ik hun ooit misdaan? Ben ik zo erg? Het ging nu best een tijdje goed want ik had het geaccepteerd en wanneer we ze wel zagen leek het goed te gaan (waardoor ik t dan juist verwarrend vind, t gaat toch leuk? Waarom zo afstandelijk). Maar nu is er iemand bij ons overleden. Ben er kapot van dus mijn vriend heeft zn broer ingelicht en ook uitgelegd dat we daarom over paar dagen niet bij een feestje ergens kunnen zijn. En of hij dat dan ook aan zn vriendin wilt doorgeven uiteraard. En blijkbaar heeft mn vriend aangekaart dat mocht ze mij een apje willen sturen dat dat mij wel goed zou doen. Hoeft niet! Maar dat dacht hij.
Mijn vriend vertelde mij dat dus toen hij thuis kwam en vlak erna kreeg ik idd een apje.. maar van zwager. Namens hun gezin. Aan de ene kant denk ik ok dat is lief van hem. Maar nu ik weet dat mijn vriend dat gemeld had, daarbij optellende dat schoonzus altijd n apje stuurde bij bv condoleance, en nu de conclusie dat dan juist zij opeens daar niet meer voor apt en daarbij t contact nihil is maar ik dacht dat t goed zat...
Zit in de knoop met mijzelf. Had mn vriend dat beter niet kunnen zeggen ookal bedoelde hij t alleen maar goed. Kan t zijn dat zij zich wellicht benauwd of gedwongen voelde ofzo?
Ik kan nu moeilijk gaan navragen waarom hij opeens apt wat anders nooit zo is. En waarom zij nu uitgerekend niks stuurt nadat mn vriend juist aangaf dat dat mij juist wel goed zou doen. Onder t nom alle steun of medeleven is welkom.

Ok ik ratel door en omg waar gaat dit over? Ik schaam me dood. Ja ik heb autisme en ja idd wat vind ik al die situaties toch altijd ingewikkeld. Jaag ik mensen weg. Ik denk vaak dat t een combi is. Hun zijn zo extreem op zich zelf..en ik een lkkre autist die zich alles aantrekt.

Please wees niet gemeen. Ik ben oprecht en zit hier heel erg mee. Dit is nl 1 van de vele voorbeelden waar ik tegen aan loop. Hoe kan ik hun loslaten? Niet zoveel waarde hechten aan hun mening acties handelingen etc.

Heel veel liefs marijke