Psyche
alle pijlers
Help! Sociale angst!?
woensdag 30 januari 2019 om 16:46
Hoi allemaal!
Normaal lees ik eigenlijk alleen mee in herkenbare topics om misschien wat nuttige tips eruit te filteren, maar zit nu met iets waardoor ik toch wel wat gerichter ‘zoek’ naar specifiekere tips! Hoop dus dat ik hier aan het juiste adres ben met mijn vraag
Ruim een jaar heb ik een hele leuke vriend. We kunnen ons helemaal vermaken samen maar hebben buiten onze relatie ook ons eigen leven. Werk, school en een aparte vriendengroep. In groepsverband zijn we dus eigenlijk niet echt samen.
En daar zit dus het probleem. Hij is onwijs onzeker als het aankomt op sociale gelegenheden. Hij heeft mijn vrienden een enkele keer gezien en kan hier van te voren echt van wakker liggen. Achteraf vind hij het dan toch wel meevallen, maar wanneer het weer ter sprake komt dat mijn vrienden mij, en dus automatisch hem, hebben uitgenodigd voor een housewarming of verjaardag oid dan begint het stressen bij hem weer van voor af aan... Ik probeer hem steeds gerust te stellen dat mijn vrienden vaak genoeg zeggen dat ze hem echt een leuke/gezellige/aardige jongen vinden, wil hij het niet geloven... zelfs niet als ik een berichtje laat zien waarin mijn vrienden dat letterlijk sturen.
Ook heb ik in het afgelopen jaar geen enkele keer zijn vrienden ontmoet. Niet dat ik daar nou het meeste waarde aan hecht, maar het lijkt me toch leuk om zijn omgeving te leren kennen, al is het maar een enkele keer met z’n allen een biertje drinken. Als ik hier voorzichtig over begin krijg ik vrijwel altijd de opmerking ‘Maar in wat voor situatie zou ik jullie aan elkaar moeten voorstellen dan?’ Of ‘Weet ik niet, wil ik niet over nadenken...’.
Mijn grootste zorg is dat ik het zo vervelend vind voor hem! Wat ik al zei, ik ga er niet dood aan als ik niet binnen nu en een maand zijn vrienden ontmoet, maar ik denk dat het niet echt prettig is voor hem als hij steeds zo wakker ligt van wat voor sociale gebeurtenis dan ook. Ik doe dus ook heel erg mijn best deze onderwerpen een beetje te laten gaan en als mijn vrienden ons uitnodigen voor iets dan breng ik het zo luchtig mogelijk naar hem toe. Wil niet dat hij zich verplicht voelt mee te gaan en zich dagen van te voren ellendig te voelen, maar zou het wel fijn vinden als er toevallig een super goede manier is waarop hij met deze angst om kan gaan of het misschien beter kan ‘verwerken’?
Is er iemand die zich herkent in zulke sociale angsten en hebben jullie tips waardoor ik hem meer op zijn gemak kan stellen bij mijn vrienden en eventueel als ik een keer met zijn vrienden ben?
Alvast bedankt!!
Normaal lees ik eigenlijk alleen mee in herkenbare topics om misschien wat nuttige tips eruit te filteren, maar zit nu met iets waardoor ik toch wel wat gerichter ‘zoek’ naar specifiekere tips! Hoop dus dat ik hier aan het juiste adres ben met mijn vraag
Ruim een jaar heb ik een hele leuke vriend. We kunnen ons helemaal vermaken samen maar hebben buiten onze relatie ook ons eigen leven. Werk, school en een aparte vriendengroep. In groepsverband zijn we dus eigenlijk niet echt samen.
En daar zit dus het probleem. Hij is onwijs onzeker als het aankomt op sociale gelegenheden. Hij heeft mijn vrienden een enkele keer gezien en kan hier van te voren echt van wakker liggen. Achteraf vind hij het dan toch wel meevallen, maar wanneer het weer ter sprake komt dat mijn vrienden mij, en dus automatisch hem, hebben uitgenodigd voor een housewarming of verjaardag oid dan begint het stressen bij hem weer van voor af aan... Ik probeer hem steeds gerust te stellen dat mijn vrienden vaak genoeg zeggen dat ze hem echt een leuke/gezellige/aardige jongen vinden, wil hij het niet geloven... zelfs niet als ik een berichtje laat zien waarin mijn vrienden dat letterlijk sturen.
Ook heb ik in het afgelopen jaar geen enkele keer zijn vrienden ontmoet. Niet dat ik daar nou het meeste waarde aan hecht, maar het lijkt me toch leuk om zijn omgeving te leren kennen, al is het maar een enkele keer met z’n allen een biertje drinken. Als ik hier voorzichtig over begin krijg ik vrijwel altijd de opmerking ‘Maar in wat voor situatie zou ik jullie aan elkaar moeten voorstellen dan?’ Of ‘Weet ik niet, wil ik niet over nadenken...’.
Mijn grootste zorg is dat ik het zo vervelend vind voor hem! Wat ik al zei, ik ga er niet dood aan als ik niet binnen nu en een maand zijn vrienden ontmoet, maar ik denk dat het niet echt prettig is voor hem als hij steeds zo wakker ligt van wat voor sociale gebeurtenis dan ook. Ik doe dus ook heel erg mijn best deze onderwerpen een beetje te laten gaan en als mijn vrienden ons uitnodigen voor iets dan breng ik het zo luchtig mogelijk naar hem toe. Wil niet dat hij zich verplicht voelt mee te gaan en zich dagen van te voren ellendig te voelen, maar zou het wel fijn vinden als er toevallig een super goede manier is waarop hij met deze angst om kan gaan of het misschien beter kan ‘verwerken’?
Is er iemand die zich herkent in zulke sociale angsten en hebben jullie tips waardoor ik hem meer op zijn gemak kan stellen bij mijn vrienden en eventueel als ik een keer met zijn vrienden ben?
Alvast bedankt!!
anoniem_641f205e54ef9 wijzigde dit bericht op 30-01-2019 17:19
Reden: Verkeerd omschreven
Reden: Verkeerd omschreven
1.06% gewijzigd
vrijdag 1 februari 2019 om 17:32
Ik snap jullie reacties! Wat ik bedoelde met mijn vraag was echter niet hoe ik zijn problemen kan oplossen, hij is inderdaad zelf de persoon die daar bewust voor moet gaan. Wat ik wilde bereiken met mijn topic was tips over hoe ik zulke situaties wat aangenamer kan maken voor hem, zodat ie zich wat meer op zijn gemak kan voelen in sociale situaties
Dus mochten jullie nog tips hebben zijn deze altijd welkom!
Dus mochten jullie nog tips hebben zijn deze altijd welkom!
vrijdag 1 februari 2019 om 17:53
Mijn vriend heeft dat "angstige"ook in sommige situaties, met name op reis gaan of ergens naar toe gaan waar hij nog nooit is geweest (bepaalde gebouwen oid). Nu zijn wij bijna 8 jaar samen en wat ons betreft werkt het beste om het aan hem over te laten. Wanneer hij er aan toe is en het voor hem goed voelt dan gebeurt het vanzelf. Dat betekend niet dat er nooit wat gebeurt haha soms heeft ie het gewoon even nodig om in het diepe gegooid te worden (bijvoorbeeld zonder voorbereiding ergens heen) . Misschien is het iets wat je gewoon moet accepteren, dat het bij hem hoort.
donderdag 7 februari 2019 om 11:43
Heel erg bedankt voor dit antwoord! Heb hier echt wat aan gehadDuma83 schreef: ↑01-02-2019 17:53Wanneer hij er aan toe is en het voor hem goed voelt dan gebeurt het vanzelf. Dat betekend niet dat er nooit wat gebeurt haha soms heeft ie het gewoon even nodig om in het diepe gegooid te worden (bijvoorbeeld zonder voorbereiding ergens heen) . Misschien is het iets wat je gewoon moet accepteren, dat het bij hem hoort.
Mijn vriend heeft er dus juist geen last van als we op vakantie zijn, maar echt in eigen stad haha. Beetje gek maar ach, het hoort inderdaad bij hem. Nogmaals bedankt!
donderdag 7 februari 2019 om 15:45
Een tip die ik hem kan geven, uit eigen ervaring, is inzien dat je je niet per se op zijn gemak móet voelen.
En je móet een feestje o.i.d. ook niet per se leuk vinden.
Ik ben ook niet zo'n sociaal wonder (feestjes zijn voor mij vaak ook geen feestje
).
Maar soms hoort het erbij.
Het lukt me alleen niet altijd om gezellig en sociaal te doen; maar de gedachte dat dat dan maar zo is, helpt wel wat.
Misschien is een training sociale vaardigheden iets voor hem; maar dat moet hij wel zelf willen. Mij heeft dat aan bovenstaand inzicht geholpen en ook aan wat betere gespreksvaardigheden (maar dat laatste is volgens mij niet zijn probleem).
En een tip voor jou:
Hem helemaal accepteren zoals hij is, inclusief zijn onzekerheden. Hij is zoals hij is. Geen drama's ergens van maken.
Ikzelf heb in elk geval een partner die dat doet en dat is erg prettig.
En hem af en toe gewoon meedelen dat jullie naar een sociale afspraak gaan; niet vragen wat hij wil Zo'n schopje onder de k*nt kan soms nodig zijn.
En je móet een feestje o.i.d. ook niet per se leuk vinden.
Ik ben ook niet zo'n sociaal wonder (feestjes zijn voor mij vaak ook geen feestje
).Maar soms hoort het erbij.
Het lukt me alleen niet altijd om gezellig en sociaal te doen; maar de gedachte dat dat dan maar zo is, helpt wel wat.
Misschien is een training sociale vaardigheden iets voor hem; maar dat moet hij wel zelf willen. Mij heeft dat aan bovenstaand inzicht geholpen en ook aan wat betere gespreksvaardigheden (maar dat laatste is volgens mij niet zijn probleem).
En een tip voor jou:
Hem helemaal accepteren zoals hij is, inclusief zijn onzekerheden. Hij is zoals hij is. Geen drama's ergens van maken.
Ikzelf heb in elk geval een partner die dat doet en dat is erg prettig.
En hem af en toe gewoon meedelen dat jullie naar een sociale afspraak gaan; niet vragen wat hij wil
Zo'n schopje onder de k*nt kan soms nodig zijn.
