Psyche
alle pijlers
hersteld van een angststoornis??
maandag 26 april 2010 om 14:11
Vorig jaar zomer had ik mn eerste grote paniekaanval, om een lang verhaal kort te maken, nu heb ik een angststoornis
Dit beperkt mij in alles, mijn sociaal leven en werk.
Vanaf morgen ga ik op een andere plek werken met minder verantwoordelijkheden want die kan ik nu niet aan.
Nu zou ik het heel fijn vinden om verhalen te lezen van mensen die hersteld zijn van een angststoornis zodat ik weer een beetje hoop krijg dat ik ook weer beter kan worden.
Tegenwoordig lees ik alleen maar negatieve verhalen van mensen die hier al jaaaaren last van hebben en maar niet beter worden en dat is behoorlijk demotiverend!
dus vandaar dit topic!
Dit beperkt mij in alles, mijn sociaal leven en werk.
Vanaf morgen ga ik op een andere plek werken met minder verantwoordelijkheden want die kan ik nu niet aan.
Nu zou ik het heel fijn vinden om verhalen te lezen van mensen die hersteld zijn van een angststoornis zodat ik weer een beetje hoop krijg dat ik ook weer beter kan worden.
Tegenwoordig lees ik alleen maar negatieve verhalen van mensen die hier al jaaaaren last van hebben en maar niet beter worden en dat is behoorlijk demotiverend!
dus vandaar dit topic!
maandag 26 april 2010 om 14:21
Heb zelf geen ervaring met een angststoornis, dus heb helaas geen persoonlijke succes verhalen voor je. Wel weet ik dat angststoornissen over het algemeen goed te behandelen zijn met intensieve cognitieve gedragstherapie (evt in combinatie met medicatie). Als je denkt klaar te zijn voor therapie, zou ik er niet te lang mee wachten, want angststoornissen gaan nooit vanzelf over. Sterkte ermee!
maandag 26 april 2010 om 14:34
Ik heb een angststoornis gehad.
Het werd zelfs straatvrees.
Ik heb er nu alleen nog maar last van bij grote stress in combinatie met vermoeidheid.
Maar ga geen situaties meer uit de weg.
Heb cognitieve-gedragstherapie gehad en effectieve oefeningen gekregen om hyperventileren in combinatie met doemdenken om te kunnen buigen naar een normale situatie en geleerd dat de gevoelens van angst dan ook weg ebben. Dit in combinatie met anti depressiva.
Om dat laatste af te bouwen ben ik gaan sporten, en stoppen met roken helpt je ook makkelijker uit een depressie.
Het is hard aan jezelf werken en als je daartoe bereid ben kom je gewoon wel voor een groot deel van je angsstoornis af.
Dat klinkt hard maar is wel waar.
Moed is aan te leren.
Maar, stel iemand heeft een keer een grote maagzweer gehad, en nu heeft hij een zwakke plek bij stress; zijn maag.
Zo is het ook bij een angsstoornis met paniekaanvallen.
Het is langdurig hard werken en het zal eb en vloed zijn, maar het betert.
Heel veel moed en sterkte toegewenst, en energie voor het harde werken aan jezelf.
En zoek een psycholoog met wie je klikt en neem als criterium dat je het idee hebt dat hij of zij jou werkelijk nieuwe dingen kan vertellen.
Het werd zelfs straatvrees.
Ik heb er nu alleen nog maar last van bij grote stress in combinatie met vermoeidheid.
Maar ga geen situaties meer uit de weg.
Heb cognitieve-gedragstherapie gehad en effectieve oefeningen gekregen om hyperventileren in combinatie met doemdenken om te kunnen buigen naar een normale situatie en geleerd dat de gevoelens van angst dan ook weg ebben. Dit in combinatie met anti depressiva.
Om dat laatste af te bouwen ben ik gaan sporten, en stoppen met roken helpt je ook makkelijker uit een depressie.
Het is hard aan jezelf werken en als je daartoe bereid ben kom je gewoon wel voor een groot deel van je angsstoornis af.
Dat klinkt hard maar is wel waar.
Moed is aan te leren.
Maar, stel iemand heeft een keer een grote maagzweer gehad, en nu heeft hij een zwakke plek bij stress; zijn maag.
Zo is het ook bij een angsstoornis met paniekaanvallen.
Het is langdurig hard werken en het zal eb en vloed zijn, maar het betert.
Heel veel moed en sterkte toegewenst, en energie voor het harde werken aan jezelf.
En zoek een psycholoog met wie je klikt en neem als criterium dat je het idee hebt dat hij of zij jou werkelijk nieuwe dingen kan vertellen.
..popcorn?
maandag 26 april 2010 om 14:48
Ik heb vandaag mijn eerste intake gehad om van mijn angst- en paniekstoornis af te komen. Ik had al chronische hyperventilatie en dat is uitgemond in APS om het maar even af te korten.
Ik ging nog steeds naar mijn werk maar een week of zes geleden ging het niet meer. Ik ben die week thuis gebleven, ben naar de huisarts gegaan en heb een verwijzing naar het Riagg gekregen. Ook Bromazepam om rustiger te worden. Die pillen werken echt heel goed. Ik kon weer zonder angst naar buiten. Alleen zijn ze erg verslavend dus ik ga nu afbouwen.
Ik ben er nog lange niet maar ik heb wél de eerste stappen gezet om beter te worden. Akelige dingen voor/aan mezelf toe moeten geven en heb daar ook gelijk naar gehandeld.
Volgende week heb ik een tweede intakegesprek. Toen ik vanochtend daar wegging heb ik ook als tip gekregen om aan yoga te gaan doen. Of haptonomie, dat was nog beter. Ook dat heb ik gelijk opgezocht en er zit er één bij mij om de hoek. Letterlijk, en ze zijn ook nog aangesloten bij mijn zorgverzekeraar. Krijg dus ook nog aardig wat vergoed.
Ik wens je heel veel sterkte de komende maanden. Maar ga er idd wat aan doen. Straks kan je helemaal niks meer en daar zit je ook niet op te wachten. Helemaal niet met de zomer voor de deur.
Bel je huisarts, leg je probleem voor. Je bent echt de enige niet en ook niet de eerste of de laatste. Vraag om een verwijzing naar het Riagg of een andere psychische hulpverlenende instantie.
Ik ben blij dat ik ben gegaan. Ik wil namelijk beter worden. Ik wil weer naar de dierentuin met mijn man. Ik wil naar de mensen toe waar ik contact mee heb gekregen (via dit heerlijke forum!) Ik wil weer zonder angst over het station kunnen lopen om naar mijn werk te gaan. Ik wil weer de stad in zonder angst. Ik wil Leven!
Ik ging nog steeds naar mijn werk maar een week of zes geleden ging het niet meer. Ik ben die week thuis gebleven, ben naar de huisarts gegaan en heb een verwijzing naar het Riagg gekregen. Ook Bromazepam om rustiger te worden. Die pillen werken echt heel goed. Ik kon weer zonder angst naar buiten. Alleen zijn ze erg verslavend dus ik ga nu afbouwen.
Ik ben er nog lange niet maar ik heb wél de eerste stappen gezet om beter te worden. Akelige dingen voor/aan mezelf toe moeten geven en heb daar ook gelijk naar gehandeld.
Volgende week heb ik een tweede intakegesprek. Toen ik vanochtend daar wegging heb ik ook als tip gekregen om aan yoga te gaan doen. Of haptonomie, dat was nog beter. Ook dat heb ik gelijk opgezocht en er zit er één bij mij om de hoek. Letterlijk, en ze zijn ook nog aangesloten bij mijn zorgverzekeraar. Krijg dus ook nog aardig wat vergoed.
Ik wens je heel veel sterkte de komende maanden. Maar ga er idd wat aan doen. Straks kan je helemaal niks meer en daar zit je ook niet op te wachten. Helemaal niet met de zomer voor de deur.
Bel je huisarts, leg je probleem voor. Je bent echt de enige niet en ook niet de eerste of de laatste. Vraag om een verwijzing naar het Riagg of een andere psychische hulpverlenende instantie.
Ik ben blij dat ik ben gegaan. Ik wil namelijk beter worden. Ik wil weer naar de dierentuin met mijn man. Ik wil naar de mensen toe waar ik contact mee heb gekregen (via dit heerlijke forum!) Ik wil weer zonder angst over het station kunnen lopen om naar mijn werk te gaan. Ik wil weer de stad in zonder angst. Ik wil Leven!
maandag 26 april 2010 om 14:54
ik ben genezen van een angststoornis. Ik had echt een piekerprobleem en daarnaast paniekaanvallen. Ik sliep hierdoor vaan nog amper en functioneerde hierdoor slecht. Ik deed gewoon niets meer, lag in bed of op de bank en stelde alles uit. Had altijd overal een goede smoes voor.
Ik heb ook congintieve gedragstherapie gehad en daarnaast gewone therapie. Al met al is het wel een lang traject geweest. Antidepressiva en kalmeringsmiddelen geslikt maar daar nu al ruim 4 jaar vanaf. Het gaat ook eigenlijk heel erg goed. Het blijft een zwakke plek maar ik weet ook dat het weer over gaat.
Vorig jaar nog een moeilijke tijd gehad maar ben er zonder hulp (behalve dan beetje begeleiding van huisarts en manlief) en zonder medicijnen overheen gekomen. Dat voelt voor mij ook heel goed, ik kan het toch ook zelf!
Ik wens je heel veel sterkte. Als je meer wilt weten dan vraag je maar!
xx Floortje
Ik heb ook congintieve gedragstherapie gehad en daarnaast gewone therapie. Al met al is het wel een lang traject geweest. Antidepressiva en kalmeringsmiddelen geslikt maar daar nu al ruim 4 jaar vanaf. Het gaat ook eigenlijk heel erg goed. Het blijft een zwakke plek maar ik weet ook dat het weer over gaat.
Vorig jaar nog een moeilijke tijd gehad maar ben er zonder hulp (behalve dan beetje begeleiding van huisarts en manlief) en zonder medicijnen overheen gekomen. Dat voelt voor mij ook heel goed, ik kan het toch ook zelf!
Ik wens je heel veel sterkte. Als je meer wilt weten dan vraag je maar!
xx Floortje
maandag 26 april 2010 om 15:00
Groll, dat heb je mooi geschreven. Is net even wat ik zelf nodig had!
Elize:
Ik denk wel dat een angststoornis over kan gaan. Of in ieder geval, dat je ermee om kan leren gaan zodat het je minder beïnvloed.
Ik heb al het één en ander geleerd op dit gebied, maar helaas heb ik vandaag net even een iets mindere dag. Als ik mij weer wat positiever voel, heb ik misschien iets meer zinnigs te melden
Veel sterkte en succes gewenst in ieder geval. Ook aan Ratteke trouwens, want ik heb al op andere topics posts van je gelezen
Elize:
Ik denk wel dat een angststoornis over kan gaan. Of in ieder geval, dat je ermee om kan leren gaan zodat het je minder beïnvloed.
Ik heb al het één en ander geleerd op dit gebied, maar helaas heb ik vandaag net even een iets mindere dag. Als ik mij weer wat positiever voel, heb ik misschien iets meer zinnigs te melden
Veel sterkte en succes gewenst in ieder geval. Ook aan Ratteke trouwens, want ik heb al op andere topics posts van je gelezen
maandag 26 april 2010 om 15:11
Ik heb geleerd ermee om te gaan en daardoor ben ik eigenlijk hersteld ja. Ik heb heel korte therapie gehad, geen poespas, geen gezeik Gewoon effectief de situaties in met psychologen die het zelf ook hebben gehad.
Geen 'garantie' dat ik geen paniekaanval meer krijg, wel de garantie dat het me eigenlijk niks meer kan schelen als het wel gebeurt
Je mag me altijd mailen summerbreeze21@live.nl
Ik ga hier trouwens niet meer lezen, want daar ben ik heel bewust mee gestopt op het gegeven moment toen ik er nog middenin zat. Was echt beter voor mij en ik hou het liever zo.
Geen 'garantie' dat ik geen paniekaanval meer krijg, wel de garantie dat het me eigenlijk niks meer kan schelen als het wel gebeurt
Je mag me altijd mailen summerbreeze21@live.nl
Ik ga hier trouwens niet meer lezen, want daar ben ik heel bewust mee gestopt op het gegeven moment toen ik er nog middenin zat. Was echt beter voor mij en ik hou het liever zo.
maandag 26 april 2010 om 15:46
Hoi,
ja, je kunt er echt over heen komen,
Ik had extreme snelwegvrees en alleen bij de gedachte aan
de snelweg kreeg ik al een paniekaanval.
Op een gegeven moment ben ik nadat ik er al therapie voor had gekregen mezelf bloot gaan stellen, heel rustig aan, beetje bij beetje aan het snelwegrijden.
En nee, natuurlijk was het niet makkelijk.
Ik heb zelfs nog een keer een paniekaanval gehad en als je achter het stuur zit midden op de snelweg is dat knap beroerd!
maar; de aanhouder wint!
natuurlijk blijft het voorlopig nog altijd een zwakke plek maar ik rijd weer op de snelweg en iedere keer gaat het beter, relaxter...
Dus ja, het kan echt, maar het is wel belangrijk dat je jezelf, langzaam, met de angstsituatie vertrouwd gaat maken.
Vooral die eerste keer is het allermoeilijkst, je moest eens weten wat voor smoezen ik allemaal uit de kast trok om maar niet te hoeven gaan rijden
En iedere keer daarna was het nog steeds niet makkelijk,
maar ging het beetje bij beetje wel beter.
De psycholoog zei ook tegen mij dat het belangrijk is om de confrontatie, op jouw eigen tempo, aan te gaan met de angstsituatie (s) om dan te ervaren dat het ook gewoon goed kan gaan en dat ook een paniekaanval weliswaar heel eng maar toch niet het eind van de wereld is...
ja, je kunt er echt over heen komen,
Ik had extreme snelwegvrees en alleen bij de gedachte aan
de snelweg kreeg ik al een paniekaanval.
Op een gegeven moment ben ik nadat ik er al therapie voor had gekregen mezelf bloot gaan stellen, heel rustig aan, beetje bij beetje aan het snelwegrijden.
En nee, natuurlijk was het niet makkelijk.
Ik heb zelfs nog een keer een paniekaanval gehad en als je achter het stuur zit midden op de snelweg is dat knap beroerd!
maar; de aanhouder wint!
natuurlijk blijft het voorlopig nog altijd een zwakke plek maar ik rijd weer op de snelweg en iedere keer gaat het beter, relaxter...
Dus ja, het kan echt, maar het is wel belangrijk dat je jezelf, langzaam, met de angstsituatie vertrouwd gaat maken.
Vooral die eerste keer is het allermoeilijkst, je moest eens weten wat voor smoezen ik allemaal uit de kast trok om maar niet te hoeven gaan rijden
En iedere keer daarna was het nog steeds niet makkelijk,
maar ging het beetje bij beetje wel beter.
De psycholoog zei ook tegen mij dat het belangrijk is om de confrontatie, op jouw eigen tempo, aan te gaan met de angstsituatie (s) om dan te ervaren dat het ook gewoon goed kan gaan en dat ook een paniekaanval weliswaar heel eng maar toch niet het eind van de wereld is...
maandag 26 april 2010 om 16:32
hallo allemaal!!
bedankt voor jullie reacties! erg fijn!!
ik ben eigenlijk al heel snel na mn eerste PA hulp gaan zoeken, eerst bij een ervaringsdeskundige.
daar heb ik vooral mn ademhaling goed gekregen.
Daarna via mn werk naar een therapeute geweest die EMDR toepaste maar dat hielp totaal niet!!
Nu ben ik pas begonnen bij een nieuwe therapeut die cognitieve gedragstherapie toepast dus goede hoop dat dat me enigszins gaat helpen..
Ben het zo zat!! ben zo aan het vechten!!
Ik weet dat het tijd nodig heeft.
Mn zus heeft er ook ongeveer anderhalf jaar last van gehad, Maar ik wil weer gewoon leven!!
Had (vooral)vandaag gewoon even positieve verhalen nodig omdat ik een behoorlijke rot dag heb!
Heb me weer eens afgemeld op mn werk vandaag omdat ik helemaal niet heb geslapen terwijl ik juist zou gaan starten op mn nieuwe werkplek!
voel me de hele dag al schuldig en rot en ben deze angst zo zat!!
bedankt voor jullie reacties! erg fijn!!
ik ben eigenlijk al heel snel na mn eerste PA hulp gaan zoeken, eerst bij een ervaringsdeskundige.
daar heb ik vooral mn ademhaling goed gekregen.
Daarna via mn werk naar een therapeute geweest die EMDR toepaste maar dat hielp totaal niet!!
Nu ben ik pas begonnen bij een nieuwe therapeut die cognitieve gedragstherapie toepast dus goede hoop dat dat me enigszins gaat helpen..
Ben het zo zat!! ben zo aan het vechten!!
Ik weet dat het tijd nodig heeft.
Mn zus heeft er ook ongeveer anderhalf jaar last van gehad, Maar ik wil weer gewoon leven!!
Had (vooral)vandaag gewoon even positieve verhalen nodig omdat ik een behoorlijke rot dag heb!
Heb me weer eens afgemeld op mn werk vandaag omdat ik helemaal niet heb geslapen terwijl ik juist zou gaan starten op mn nieuwe werkplek!
voel me de hele dag al schuldig en rot en ben deze angst zo zat!!
maandag 26 april 2010 om 16:35
quote:summerbreeze21 schreef op 26 april 2010 @ 15:11:
Ik heb geleerd ermee om te gaan en daardoor ben ik eigenlijk hersteld ja. Ik heb heel korte therapie gehad, geen poespas, geen gezeik Gewoon effectief de situaties in met psychologen die het zelf ook hebben gehad.
Geen 'garantie' dat ik geen paniekaanval meer krijg, wel de garantie dat het me eigenlijk niks meer kan schelen als het wel gebeurt
Je mag me altijd mailen summerbreeze21@live.nl
Ik ga hier trouwens niet meer lezen, want daar ben ik heel bewust mee gestopt op het gegeven moment toen ik er nog middenin zat. Was echt beter voor mij en ik hou het liever zo.
ben je toevallig bij Maatkracht geweest?
inderdaad een goede tip om niet teveel hier te lezen naar doem verhalen, krijg dan alleen maar het idee dat het nooit meer over gaat!
vooral als ik lees over psychoses enzo denk dat ik zo gek wordt dat ik dat ook krijg..
Ik heb geleerd ermee om te gaan en daardoor ben ik eigenlijk hersteld ja. Ik heb heel korte therapie gehad, geen poespas, geen gezeik Gewoon effectief de situaties in met psychologen die het zelf ook hebben gehad.
Geen 'garantie' dat ik geen paniekaanval meer krijg, wel de garantie dat het me eigenlijk niks meer kan schelen als het wel gebeurt
Je mag me altijd mailen summerbreeze21@live.nl
Ik ga hier trouwens niet meer lezen, want daar ben ik heel bewust mee gestopt op het gegeven moment toen ik er nog middenin zat. Was echt beter voor mij en ik hou het liever zo.
ben je toevallig bij Maatkracht geweest?
inderdaad een goede tip om niet teveel hier te lezen naar doem verhalen, krijg dan alleen maar het idee dat het nooit meer over gaat!
vooral als ik lees over psychoses enzo denk dat ik zo gek wordt dat ik dat ook krijg..
maandag 26 april 2010 om 17:23
Beste Elize,
Ik heb een jaar geleden mijn eerste angstaanval gehad en sindsdien deze constant blijven hebben. Ik heb antidepressiva gehad om rustig te blijven en dat werkt wonderwel.
Op dit moment ga ik een behandeling krijgen aan de Universiteit van Amsterdam, genaamd Virtual reality exposure therapy. Zo ver ik weet zoeken ze nog proefpersonen. Het is gratis en de mensen zijn super vriendelijk.
Ik had geen vertrouwen in de huis tuin en keuken psycholoog. Omdat ik studeer aan de Universiteit van Maastricht weet ik hoe goed de meeste professoren zijn. Daarom heb ik me voor dit programma opgegeven. Ik ben echt verbaasd over de kwaliteit van het programma en de kennis die men heeft over angststoornissen. Als je tijd vrij kan maken zou mijn advies zijn: geef je op!
Oh ja; de meeste angststoornissen ontstaan na een burn-out, of na een super emotionele tijd. Volgens de professor die ik gesproken heb is deze 'aandoening' goed te genezen. Voorwaarde is wel dat je je helemaal geeft, en dat kan op sommige momenten angstig zijn. De therapie werkt het best als je voor jezelf besloten hebt dat het niet langer zo meer gaat.
Ik wens je veel succes want ik weet wat je meemaakt. Een belangrijke tip die ik je mee wil geven is dat je tegen iedereen die je kent je verhaal gewoon vertelt. In het begin is dat vervelend om te doen omdat mensen een beetje verbaasd zijn. De mensen die echt om je geven zullen het gaan begrijpen. Je merkt dan dat je op veel minder plaatsen aanvallen krijgt. Al zou je toch een aanval krijgen moet je deze gewoon over je heen laten komen. Ik weet het, dat is verschrikkelijk moeilijk. Je denkt dat je dood gaat, of dat je alles onder kotst. Onthoud goed; Dat gebeurd niet! Het is een irreële angst voor niets. Zelfs al zou je in een of andere meeting zitten en een aanval krijgen kun je gewoon naar buiten lopen. Wat kan je gebeuren? Je zegt gewoon tegen de aanwezige dat je soms last hebt van angstaanvallen, na 20 min is het voorbij!.
Wist je dat 4% van de Nederlanders hier last van heeft? Je bent absoluut niet de enigste, en heel veel mensen genezen van deze kwaal. Als je weet wat de aanvallen veroorzaakt (werk, school, partner, etc.) dan moet je daar iets aan doen. Dat is moeilijk, dat weet ik ook, maar je moet! Er is een stressfactor in je leven die zo sterk is dat je niet normaal meer kan functioneren, weg ermee! Uiteindelijk is de ervaring die je opdoet met deze kwaal een belangrijke levensles. De tijd dat ik me gek liet maken door iemand anders is voorbij. Ik heb gedurende het afgelopen jaar zoveel aanvallen gehad, en ik ben zo ziek geweest dat ik tegenwoordig redeneer: Beter straatarm en gelukkig dan rijk en doodziek!
Ik hoop dat je iets hebt aan mijn veel te lange post.
grzz
Ik heb een jaar geleden mijn eerste angstaanval gehad en sindsdien deze constant blijven hebben. Ik heb antidepressiva gehad om rustig te blijven en dat werkt wonderwel.
Op dit moment ga ik een behandeling krijgen aan de Universiteit van Amsterdam, genaamd Virtual reality exposure therapy. Zo ver ik weet zoeken ze nog proefpersonen. Het is gratis en de mensen zijn super vriendelijk.
Ik had geen vertrouwen in de huis tuin en keuken psycholoog. Omdat ik studeer aan de Universiteit van Maastricht weet ik hoe goed de meeste professoren zijn. Daarom heb ik me voor dit programma opgegeven. Ik ben echt verbaasd over de kwaliteit van het programma en de kennis die men heeft over angststoornissen. Als je tijd vrij kan maken zou mijn advies zijn: geef je op!
Oh ja; de meeste angststoornissen ontstaan na een burn-out, of na een super emotionele tijd. Volgens de professor die ik gesproken heb is deze 'aandoening' goed te genezen. Voorwaarde is wel dat je je helemaal geeft, en dat kan op sommige momenten angstig zijn. De therapie werkt het best als je voor jezelf besloten hebt dat het niet langer zo meer gaat.
Ik wens je veel succes want ik weet wat je meemaakt. Een belangrijke tip die ik je mee wil geven is dat je tegen iedereen die je kent je verhaal gewoon vertelt. In het begin is dat vervelend om te doen omdat mensen een beetje verbaasd zijn. De mensen die echt om je geven zullen het gaan begrijpen. Je merkt dan dat je op veel minder plaatsen aanvallen krijgt. Al zou je toch een aanval krijgen moet je deze gewoon over je heen laten komen. Ik weet het, dat is verschrikkelijk moeilijk. Je denkt dat je dood gaat, of dat je alles onder kotst. Onthoud goed; Dat gebeurd niet! Het is een irreële angst voor niets. Zelfs al zou je in een of andere meeting zitten en een aanval krijgen kun je gewoon naar buiten lopen. Wat kan je gebeuren? Je zegt gewoon tegen de aanwezige dat je soms last hebt van angstaanvallen, na 20 min is het voorbij!.
Wist je dat 4% van de Nederlanders hier last van heeft? Je bent absoluut niet de enigste, en heel veel mensen genezen van deze kwaal. Als je weet wat de aanvallen veroorzaakt (werk, school, partner, etc.) dan moet je daar iets aan doen. Dat is moeilijk, dat weet ik ook, maar je moet! Er is een stressfactor in je leven die zo sterk is dat je niet normaal meer kan functioneren, weg ermee! Uiteindelijk is de ervaring die je opdoet met deze kwaal een belangrijke levensles. De tijd dat ik me gek liet maken door iemand anders is voorbij. Ik heb gedurende het afgelopen jaar zoveel aanvallen gehad, en ik ben zo ziek geweest dat ik tegenwoordig redeneer: Beter straatarm en gelukkig dan rijk en doodziek!
Ik hoop dat je iets hebt aan mijn veel te lange post.
grzz
maandag 26 april 2010 om 18:51
quote:elize_ schreef op 26 april 2010 @ 16:35:
[...]
ben je toevallig bij Maatkracht geweest?
inderdaad een goede tip om niet teveel hier te lezen naar doem verhalen, krijg dan alleen maar het idee dat het nooit meer over gaat!
vooral als ik lees over psychoses enzo denk dat ik zo gek wordt dat ik dat ook krijg..
Ok en toch kijken he
Nee niet Maatkracht, daar heb ik persoonlijk slechte verhalen over gehoord.
[...]
ben je toevallig bij Maatkracht geweest?
inderdaad een goede tip om niet teveel hier te lezen naar doem verhalen, krijg dan alleen maar het idee dat het nooit meer over gaat!
vooral als ik lees over psychoses enzo denk dat ik zo gek wordt dat ik dat ook krijg..
Ok en toch kijken he
Nee niet Maatkracht, daar heb ik persoonlijk slechte verhalen over gehoord.
maandag 26 april 2010 om 19:34
Bedankt voor de positieve reacties!!
ik weet inderdaad dat het mogelijk is om hiervan af te komen..
hoor regelmatig als ik mn verhaal doe dat mensen dit ook hebben gehad en die hebben nu geen last meer.
maar af en toe heb ik het zo! nodig om te horen dat dit ook weer voorbij gaat.
Ook hoor ik dat het veel tijd kost maar het is zo moeilijk om geduldig te zijn.
Vind het vooral zo vervelend naar mn werk toe, heb sterk gevoel van falen..
summerbreeze, heb je net ff gemaild.
ik weet inderdaad dat het mogelijk is om hiervan af te komen..
hoor regelmatig als ik mn verhaal doe dat mensen dit ook hebben gehad en die hebben nu geen last meer.
maar af en toe heb ik het zo! nodig om te horen dat dit ook weer voorbij gaat.
Ook hoor ik dat het veel tijd kost maar het is zo moeilijk om geduldig te zijn.
Vind het vooral zo vervelend naar mn werk toe, heb sterk gevoel van falen..
summerbreeze, heb je net ff gemaild.
woensdag 28 april 2010 om 13:46
quote:Carlojbj schreef op 26 april 2010 @ 17:23:
Beste Elize,
Ik heb een jaar geleden mijn eerste angstaanval gehad en sindsdien deze constant blijven hebben. Ik heb antidepressiva gehad om rustig te blijven en dat werkt wonderwel.
Op dit moment ga ik een behandeling krijgen aan de Universiteit van Amsterdam, genaamd Virtual reality exposure therapy. Zo ver ik weet zoeken ze nog proefpersonen. Het is gratis en de mensen zijn super vriendelijk.
Ik had geen vertrouwen in de huis tuin en keuken psycholoog. Omdat ik studeer aan de Universiteit van Maastricht weet ik hoe goed de meeste professoren zijn. Daarom heb ik me voor dit programma opgegeven. Ik ben echt verbaasd over de kwaliteit van het programma en de kennis die men heeft over angststoornissen. Als je tijd vrij kan maken zou mijn advies zijn: geef je op!
Oh ja; de meeste angststoornissen ontstaan na een burn-out, of na een super emotionele tijd. Volgens de professor die ik gesproken heb is deze 'aandoening' goed te genezen. Voorwaarde is wel dat je je helemaal geeft, en dat kan op sommige momenten angstig zijn. De therapie werkt het best als je voor jezelf besloten hebt dat het niet langer zo meer gaat.
Ik wens je veel succes want ik weet wat je meemaakt. Een belangrijke tip die ik je mee wil geven is dat je tegen iedereen die je kent je verhaal gewoon vertelt. In het begin is dat vervelend om te doen omdat mensen een beetje verbaasd zijn. De mensen die echt om je geven zullen het gaan begrijpen. Je merkt dan dat je op veel minder plaatsen aanvallen krijgt. Al zou je toch een aanval krijgen moet je deze gewoon over je heen laten komen. Ik weet het, dat is verschrikkelijk moeilijk. Je denkt dat je dood gaat, of dat je alles onder kotst. Onthoud goed; Dat gebeurd niet! Het is een irreële angst voor niets. Zelfs al zou je in een of andere meeting zitten en een aanval krijgen kun je gewoon naar buiten lopen. Wat kan je gebeuren? Je zegt gewoon tegen de aanwezige dat je soms last hebt van angstaanvallen, na 20 min is het voorbij!.
Wist je dat 4% van de Nederlanders hier last van heeft? Je bent absoluut niet de enigste, en heel veel mensen genezen van deze kwaal. Als je weet wat de aanvallen veroorzaakt (werk, school, partner, etc.) dan moet je daar iets aan doen. Dat is moeilijk, dat weet ik ook, maar je moet! Er is een stressfactor in je leven die zo sterk is dat je niet normaal meer kan functioneren, weg ermee! Uiteindelijk is de ervaring die je opdoet met deze kwaal een belangrijke levensles. De tijd dat ik me gek liet maken door iemand anders is voorbij. Ik heb gedurende het afgelopen jaar zoveel aanvallen gehad, en ik ben zo ziek geweest dat ik tegenwoordig redeneer: Beter straatarm en gelukkig dan rijk en doodziek!
Ik hoop dat je iets hebt aan mijn veel te lange post.
grzzhoi Carlo, ben heel erg benieuwd hoe de behandeling gaat werken voor je, had het even opgezocht op internet maar ik heb dan het idee dat het alleen is voor mensen met vliegangst..
Beste Elize,
Ik heb een jaar geleden mijn eerste angstaanval gehad en sindsdien deze constant blijven hebben. Ik heb antidepressiva gehad om rustig te blijven en dat werkt wonderwel.
Op dit moment ga ik een behandeling krijgen aan de Universiteit van Amsterdam, genaamd Virtual reality exposure therapy. Zo ver ik weet zoeken ze nog proefpersonen. Het is gratis en de mensen zijn super vriendelijk.
Ik had geen vertrouwen in de huis tuin en keuken psycholoog. Omdat ik studeer aan de Universiteit van Maastricht weet ik hoe goed de meeste professoren zijn. Daarom heb ik me voor dit programma opgegeven. Ik ben echt verbaasd over de kwaliteit van het programma en de kennis die men heeft over angststoornissen. Als je tijd vrij kan maken zou mijn advies zijn: geef je op!
Oh ja; de meeste angststoornissen ontstaan na een burn-out, of na een super emotionele tijd. Volgens de professor die ik gesproken heb is deze 'aandoening' goed te genezen. Voorwaarde is wel dat je je helemaal geeft, en dat kan op sommige momenten angstig zijn. De therapie werkt het best als je voor jezelf besloten hebt dat het niet langer zo meer gaat.
Ik wens je veel succes want ik weet wat je meemaakt. Een belangrijke tip die ik je mee wil geven is dat je tegen iedereen die je kent je verhaal gewoon vertelt. In het begin is dat vervelend om te doen omdat mensen een beetje verbaasd zijn. De mensen die echt om je geven zullen het gaan begrijpen. Je merkt dan dat je op veel minder plaatsen aanvallen krijgt. Al zou je toch een aanval krijgen moet je deze gewoon over je heen laten komen. Ik weet het, dat is verschrikkelijk moeilijk. Je denkt dat je dood gaat, of dat je alles onder kotst. Onthoud goed; Dat gebeurd niet! Het is een irreële angst voor niets. Zelfs al zou je in een of andere meeting zitten en een aanval krijgen kun je gewoon naar buiten lopen. Wat kan je gebeuren? Je zegt gewoon tegen de aanwezige dat je soms last hebt van angstaanvallen, na 20 min is het voorbij!.
Wist je dat 4% van de Nederlanders hier last van heeft? Je bent absoluut niet de enigste, en heel veel mensen genezen van deze kwaal. Als je weet wat de aanvallen veroorzaakt (werk, school, partner, etc.) dan moet je daar iets aan doen. Dat is moeilijk, dat weet ik ook, maar je moet! Er is een stressfactor in je leven die zo sterk is dat je niet normaal meer kan functioneren, weg ermee! Uiteindelijk is de ervaring die je opdoet met deze kwaal een belangrijke levensles. De tijd dat ik me gek liet maken door iemand anders is voorbij. Ik heb gedurende het afgelopen jaar zoveel aanvallen gehad, en ik ben zo ziek geweest dat ik tegenwoordig redeneer: Beter straatarm en gelukkig dan rijk en doodziek!
Ik hoop dat je iets hebt aan mijn veel te lange post.
grzzhoi Carlo, ben heel erg benieuwd hoe de behandeling gaat werken voor je, had het even opgezocht op internet maar ik heb dan het idee dat het alleen is voor mensen met vliegangst..
