Het gevoel " is dit alles" ?

31-12-2022 08:17 35 berichten
Ik ben midden 50, en heb het gevoel dat ik vast zit, het bekende " is dit alles" gevoel.

Mijn leven was altijd (niet altijd eigen keuze, soms ook wel) vrij veranderlijk: vaak verhuizen (ook steeds andere woonplaatsen), vaak een andere baan. Partner ben ik al heel lang bij, maar ook veel pieken en dalen meegemaakt.

Woon nu al ruim 10 jaar in hetzelfde huis, bijna 6 jaar bij dezelfde werkgever.

Ik merk dat ik aan het indutten ben: huis is klaar, werk gaat soepeltjes ondanks dat het een vrij stressvolle baan is.

Ondanks dat, ben ik vaak moe. Lig vroeg in bed, kijk veel TV, er komt niet veel uit mijn handen.

Soms heb ik het idee dat ik niet letterlijk lichamelijk moe ben maar veel slaap uit verveling.

Er is geen uitdaging meer, geen 'project' om mijn tanden in te zetten.

Ik droom van een ander huis kopen, om daar mee aan de slag te kunnen.
Tegelijkertijd schrikt dat me af, want ik merk aan mijn lichaam dat ik ouder wordt en niet zomaar even een klushuis weer aan kan.

Maar zo doorstuderen wil ik ook niet.

Ik ben niet ongelukkig, maar voel me wel vaak ontevreden.

Zijn er mensen die dit herkennen en zo ja, wat hebben jullie gedaan om dit gevoel kwijt te raken?
Alle reacties Link kopieren Quote
Jazeker herkenning. Komt misschien vooral door de leeftijd?
Ik voel me vaak een oude vrouw, moe en lusteloos.
Er zit weinig in me en spoor mezelf aan wel in beweging te blijven op alle fronten.

Ik heb volgens mij ook last van de overgang, die doet me fysiek en mentaal ook geen goed.

Ik heb in mijn hoofd wel zin in beweging, in avontuur, leven en beleven. Maar het komt er niet uit.
Ik ben nog niet eens 50 en ik voel me nu al regelmatig zo. Ik denk ook dat er weinig aan te doen is. Het is een natuurlijk proces. Wij mensen hebben nou wel voor elkaar dat we steeds ouder kunnen worden, maar biologisch gezien ben je rond deze leeftijd eigenlijk gewoon klaar toch?
Alle reacties Link kopieren Quote
Herkenbaar maar voornamelijk in deze periode van het jaar .
Alle reacties Link kopieren Quote
Kun je niet een andersoortig project bedenken om je tanden in te zetten? Een cursus/opleiding, nieuwe hobby, je slaapkamer verven?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had het tien jaar eerder, zo rond mijn 40e.
En het is nu over, hoewel ik het uitvliegen van mijn kinderen best moeilijk vind.
Ik ben meer bestuurswerk gaan doen. Andere baan. Ik begeleid nu veel jonge mensen. De geest en ervaring van een 50plusser is heel waardevol.
En ben heel bewust veel meer gaan sporten. Van 2x in de week naar zeker 5x. Zo is mijn lichaam klaar voor ouder worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik herken dit wel en ik ben nog geen 50. Vooral in de wintertijd heb ik dit soort periodes meer. Mijn werk is druk en dan ben ik 's avonds ook echt afgepeigerd. Ik kijk dan nog wat TV en dommel rond een uur of 9, half 10 in. In de zomer gaat dit iets beter.

Ik heb nog een redelijk jong kind,moet hiervoor nog regelmatig bewegen en actie ondernemen. En ik probeer meer te bewegen. Ik merk dat ik me minder goed voel als ik niet regelmatig een stuk ga wandelen. Dus in beweging blijven. En buitenlucht.

Meer sporten vind ik ook een goede, die hier genoemd wordt. Ik denk dat dit echt wel verschil maakt: blijven sporten. Niet perse bloedfanatiek, maar wel lekker bewegen. En goed eten, vitamines nemen.
Dat zou beter kunnen bij mij.
Only dead fish go with the flow
Zorg voor meer uitdaging.
Leer cello spelen, ga een teamsport doen, ga wandelen en stel jezelf een doel. Doe vooral iets buiten je comfort zone dat je niet zomaar onder de knie hebt. Zorg dat je niet indut.
Ik herken de vermoeidheid, dat er te weinig uit mijn handen komt. Daar zijn verschillende redenen voor.
Maar tegelijk heb ik nog zoveel dromen, ambities en doelen. En nu ook de volwassenheid om die waar te maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eens met WollenStone. Buiten werk om vul ik mijn tijd met hobby's die ik leuk vind, waar een uitdaging in zit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zo herkenbaar. Vooral dat niet weten wat en dat vermoeide.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je toch wil klussen maar een heel huis teveel vindt: een kastje kopen bij de kringloop / via gratis af te halen en dan opknappen en verkopen? Andere creatieve hobbies?

Er is ook een pagina van Wandelvrouw: wandel 1000km in 2023. Daar motiveren mensen elkaar met mooie plaatjes van wandelingen, kun je een wandelmaatje vinden etc.

Ik ben ook van jouw leeftijd en ben blij dat ik mijn werk makkelijk kan doen. Zo hou ik tijd over voor oa vrijwilligerswerk (taallessen aan anderstaligen, een keer koffie drinken/blokje om met een oude tante, ben soms ‘steunmoeders’ via Buurtgezinnen en onderneem
Wat met iemands kinderen, voor extra aandacht of om de ouder wat lucht te geven).
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben 58, al sinds mijn 25e leid ik noodgedwongen een zeer rustig en 'saai' leven.
Destijds heb ik dat wel een tijdje lastig gevonden, maar inmiddels ben ik daar wel overheen.

Als ik lees dat je je daardoor oud voelt ben ik ff verbaasd, omdat ik het totaal niet aan leeftijd koppel.

Voor het grootste deel hebben dit soort gevoelens te maken met verwachtingen. Verwachtingen van jezelf, van de maatschappij, van de mensen om je heen.

Saai kan ook hartstikke leuk zijn.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
WollenStone schreef:
31-12-2022 09:17
Zorg voor meer uitdaging.
Leer cello spelen, ga een teamsport doen, ga wandelen en stel jezelf een doel. Doe vooral iets buiten je comfort zone dat je niet zomaar onder de knie hebt. Zorg dat je niet indut.
Ik herken de vermoeidheid, dat er te weinig uit mijn handen komt. Daar zijn verschillende redenen voor.
Maar tegelijk heb ik nog zoveel dromen, ambities en doelen. En nu ook de volwassenheid om die waar te maken.

Dit!
En die uitdaging hoeft niet eens zo heel moeilijk te zijn als cello spelen.
Ik ben 55 en sta nog aan het begin van mijn carrière. Tweede carrière dan. Ben omgeschoold naar heel ander vakgebied. Dat geeft nog veel uitdagingen.

En inderdaad dat uit je comfortzone treden. Ik heb leren rijden met een aanhanger (vouwwagen) heb leren spreken voor een (grote) groep door het gewoon te doen.

Ik heb gewoon nog (of weer) genoeg stippen op de horizon. En nu ook het geduld om het niet allemaal in één keer te willen.
Ik doe van alles, heb een druk leven, maar ik heb altijd al een is-dit-alles-gevoel gehad. Uiteindelijk is alles wat we doen maar tijdverdrijf natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het altijd zo apart dat mensen denken dat je grote dingen moet veranderen om het indutten te voorkomen.

Ik ben ook 50, maar ik ga echt niet veranderen van man, huis of baan.

Ik ben meer gaan sporten in groepslessen met hele leuke mensen, ik ben gaan zingen, ik ben podcasts gaan luisteren, ik heb wat vrijwilligerswerk opgepakt hier in de buurt.

Zorg dat je met kleine dingen weer de sjeu aan het leven gaat geven.
Volgens mij is dat veel beter voor je lijf en gemoedstoestand.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hey allemaal,
Ik herken het helemaal. Ik heb dat gevoel inderdaad ook al een hele tijd. Dit jaar was ook een moeilijk jaar voor mij, zat niet goed mijn vel, ook vanwege mijn baan, een aantal familieleden overleden en een goede vriendin, ben ook al jaren alleen dus dat knaagt soms ook aan mij, heb soms een eenzaam gevoel. Daarom besloten tot een rigoureuze verandering en heb gesolliciteerd op een nieuwe baan die buiten mijn comfort zone ligt, en ook nog aangenomen, blij! :-) Ik begin half januari, ik hoop dat dat mij een beetje uit de somberheid trekt. Want ik ben de enige die mij hier uit kan trekken, en het begint met kleine stapjes en kleine geluksmomentjes :-)
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel herkenbaar, dat gevoel van "veel spannender dan dit gaat het niet meer worden in het leven". En het daarbij horende gevoel van moe, futloos, weinig lust om nieuwe initiatieven te nemen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik herken dit soort berichten nooit. Ik ben 52 en leid eigenlijk een heel saai leven. Job, lat-relatie en dit is mijn 2de partner dus ook daar geen variatie, huurappartement, 1 zoon.

En ik ben gewoon content. Geen spannende hobby's, weinig activiteiten buitenshuis. Ik zie wel op tegen het uitvliegen van mijn zoon. Ben bang dat dit wel invloed zal hebben. Maar ik vermoed dat partner en ik iets meer naar het theater zullen gaan of uit eten of...

Mijn enige wens is dat alles blijft zoals het is. Saai, maar gewoon gelukkig.
I can keep my mouth shut, but you can read the subtitles on my face.
Bedankt voor alle reacties.

Fijn dat het voor velen herkenbaar is.

Ik begrijp dat sommigen zeggen dat de verandering ook iets minder drastisch kan dan een klushuis kopen, ook een hobby of vrijwilligerswerk kan die 'leegte' vullen.
Daar ga ik ook zeker over nadenken, vooral anderstaligen helpen met de Nederlandse taal spreekt mij erg aan (volgens mij gaf Himalaya dat voorbeeld).

De verhuizing blijft wel een wens, ik woonde altijd met veel plezier op mijn huidige stek maar door burenoverlast is dat een stuk minder geworden.
En daarnaast lijkt het opnieuw inrichten en stylen van een nieuw huis mij een heerlijke nieuwe uitdaging!

En daarnaast soms ook maar gewoon accepteren dat het 'is dit alles' ook bij het leven en deze levensfase hoort ...
Dat blijft moeilijk, dat wel, want in mijn hoofd speelt toch wel de gedachte dat het leven op mijn leeftijd me toch wat op de hielen gaat zitten. Misschien onzin volgens sommigen, maar ja, maak dat mijn brein maar wijs :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Je moet het leven ook gewoon zelf leuk maken. Denk dat de meeste mensen niet een soort roeping of ultiem doel hebben.
Door het met dingen in te vullen die je leuk/ interessant/uitdagend geef je er invulling aan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben wel wat jonger dan de meeste, maar ik heb het gevoel ook.
Ik sta op, ga werken, sport een paar dagen in de week, en ga naar bed. Gevoel dat ik geleefd wordt ipv dat ik mijn leven leidt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Esther-93 schreef:
01-01-2023 22:34
Ik ben wel wat jonger dan de meeste, maar ik heb het gevoel ook.
Ik sta op, ga werken, sport een paar dagen in de week, en ga naar bed. Gevoel dat ik geleefd wordt ipv dat ik mijn leven leidt.

En wat doe je er zelf aan om meer afwisseling te krijgen?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik herken het. Bij mij komt het echt door de leeftijd. We hoeven nog maar 10 jaar te werken en dan zijn we "oud" waardoor ik het gevoel heb gekregen dat ik nog iets spectaculairs wil doen met mijn leven, welke dromen heb ik nog open staan en moet ik die nu niet laten uitkomen voor het te laat is?

Ik ben dus wel verhuisd, en ja het is zwaarder dan het was maar het geeft me ook energie, ik ben daarnaast bezig om het werk wat ik deed af te bouwen en bezig met het opbouwen van een nieuw bedrijfje.

Ik snap heel goed dat sommige dit al oplossen door een nieuwe hobby te zoeken maar voor mij is dat gewoon niet wat mijn leven nodig had/heeft, ik gooi graag het roer om. Het is een beetje wie je bent, sommige mensen gedijen juist veel beter als er veel verandert en anderen juist niet.
DingDong schreef:
02-01-2023 10:26


Ik snap heel goed dat sommige dit al oplossen door een nieuwe hobby te zoeken maar voor mij is dat gewoon niet wat mijn leven nodig had/heeft, ik gooi graag het roer om. Het is een beetje wie je bent, sommige mensen gedijen juist veel beter als er veel verandert en anderen juist niet.
Dit dus. Alleen een hobby zoeken voelt niet als genoeg. Natuurlijk helpt het om invulling te geven, maar ik heb het gevoel dat ik nog een droom wil waarmaken nu het nog kan.

Ik begrijp dat veel mensen juist het ritme en routine van hun huidige leven fijn vinden, dat kan, gelukkig is ieder mens anders.
Maar ik wil nog 1 keer de boel opschudden en ik denk toch dat dat een verhuizing wordt naar een huisje buitenaf waar nog flink geklust moet worden.
Zal soms best zwaar zijn, maar het laat me niet los en als ik die stap nu niet durf te nemen, zal ik nooit weten wat ik heb gemist...
Alle reacties Link kopieren Quote
Verhuizing kan het inderdaad zijn voor jou.
Bij mij zijn 2 van m'n hobbies ook echt een droom voor mij (niet knutselen oid, maar een risicosport). Niet alleen bezigheidstherapie. Hiervoor ben ik serieus bezig met dingen oefenen, moet ervoor reizen en haal er enorm veel plezier uit. Als ik ermee bezig ben, voel ik me ook echt 'on top of the world'.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven