Psyche
alle pijlers
Het moet op mijn manier
vrijdag 27 februari 2009 om 19:23
Alles moet altijd op mijn manier. Als iets anders loopt, of vooral als mensen het anders doen dan ik in mijn hoofd heb, vind ik dit erg dom en irritant. Ik word dan heel snel geirriteerd en bozig, ik denk echt: hoe kún je dit nou zo en zo doen?
Het gaat vaak ook echt om kleine dingen, waarbij ik me later dan afvraag waarom ik me er zo druk om maak.
Ik zou graag wat minder snel zo geirriteerd raken.
Wie herkent dit en/of heeft tips?
Het gaat vaak ook echt om kleine dingen, waarbij ik me later dan afvraag waarom ik me er zo druk om maak.
Ik zou graag wat minder snel zo geirriteerd raken.
Wie herkent dit en/of heeft tips?
zaterdag 28 februari 2009 om 08:57
quote:zusje78 schreef op 27 februari 2009 @ 19:55:
Hmm, herkenbaar. Ik ben gewoon een ontzettende controlfreak. En inderdaad moeten dingen eigenlijk op mijn manier.
Ik heb inmiddels wel geleerd gewoon op mijn tong te bijten af en toe. Als ik Lief vraag iets te doen, hij doet het en ik ga er dan over zeuren... tja, dan vind ik het niet meer dan normaal dat ie de volgende keer zegt: doe het lekker zelf.
Dus, op zo'n moment bijt ik heel hard op mijn tong. En als ik het echt niet kan laten doe ik het snel op mijn manier, zonder dat ie het in de gaten heeft.
Ik heb het ook met planningen: als ik niet de dingen kan doen die ik in mijn hoofd heb, dingen plotseling wijzigen, dan kan ik daar soms sjachie van worden.
Ik lijk wel een autist als ik dit zo teruglees.
Hey zusje, dit had ik dus zo kunnen schrijven! Vooral dat stukje over planningen die wijzigen; daar kan ik dus echt niet tegen...
En idd, soms even op mijn tong bijten en niets zeggen (zeker als er al een stemmetje in mijn achterhoofd zegt dat ik niet zo irritant moet zijn).
Hmm, herkenbaar. Ik ben gewoon een ontzettende controlfreak. En inderdaad moeten dingen eigenlijk op mijn manier.
Ik heb inmiddels wel geleerd gewoon op mijn tong te bijten af en toe. Als ik Lief vraag iets te doen, hij doet het en ik ga er dan over zeuren... tja, dan vind ik het niet meer dan normaal dat ie de volgende keer zegt: doe het lekker zelf.
Dus, op zo'n moment bijt ik heel hard op mijn tong. En als ik het echt niet kan laten doe ik het snel op mijn manier, zonder dat ie het in de gaten heeft.
Ik heb het ook met planningen: als ik niet de dingen kan doen die ik in mijn hoofd heb, dingen plotseling wijzigen, dan kan ik daar soms sjachie van worden.
Ik lijk wel een autist als ik dit zo teruglees.
Hey zusje, dit had ik dus zo kunnen schrijven! Vooral dat stukje over planningen die wijzigen; daar kan ik dus echt niet tegen...
En idd, soms even op mijn tong bijten en niets zeggen (zeker als er al een stemmetje in mijn achterhoofd zegt dat ik niet zo irritant moet zijn).
zaterdag 28 februari 2009 om 09:05
Yep, dat stemmetje ken ik Artemis.
En Elninjoo, makkelijk gezegd 'wat boeit dat nou'. Ik wou dat ik dat kon! Maar ieders persoonlijkheid zit anders in elkaar en ik heb me er al bij neergelegd dat dat voor mij echt de andere kant van het spectrum is, en niet haalbaar. Dat moet ik ook niet willen, want ik ben wel gewoon ik en deze kant van me heeft ook positieve uitwerkingen.
Dus richt ik me op wat Omen zegt: het is ok dat ik het zo voel, als ik het maar relativeer voor mezelf en het niet ga afdwingen. En ik heb genoeg zelfspot om er inderdaad grappen over te maken.
En Elninjoo, makkelijk gezegd 'wat boeit dat nou'. Ik wou dat ik dat kon! Maar ieders persoonlijkheid zit anders in elkaar en ik heb me er al bij neergelegd dat dat voor mij echt de andere kant van het spectrum is, en niet haalbaar. Dat moet ik ook niet willen, want ik ben wel gewoon ik en deze kant van me heeft ook positieve uitwerkingen.
Dus richt ik me op wat Omen zegt: het is ok dat ik het zo voel, als ik het maar relativeer voor mezelf en het niet ga afdwingen. En ik heb genoeg zelfspot om er inderdaad grappen over te maken.
If at first you do not succeed, try doing it the way your wife told you.
zaterdag 28 februari 2009 om 16:31
Dus, op zo'n moment bijt ik heel hard op mijn tong. En als ik het echt niet kan laten doe ik het snel op mijn manier, zonder dat ie het in de gaten heeft.
Volgens mij blijkt uit mijn posts wel dat ik er júist mee bezig ben, maar blijkbaar lees jij dat er niet in. Ik (en zéker mijn omgeving) heb er al veel minder last van dan voorheen
Zusje, dit is een quote van jouw eerdere postings. Vind jij dit een goede manier om te handelen???? Zo ga je er niet op een adequate manier mee om, je maakt het je juist extra moeilijk.
Je kunt niet alles naar jezelf blijven toetrekken... Ooit zul je moeten leren dat je dingen moet loslaten omdat je niet anders kan.
Volgens mij blijkt uit mijn posts wel dat ik er júist mee bezig ben, maar blijkbaar lees jij dat er niet in. Ik (en zéker mijn omgeving) heb er al veel minder last van dan voorheen
Zusje, dit is een quote van jouw eerdere postings. Vind jij dit een goede manier om te handelen???? Zo ga je er niet op een adequate manier mee om, je maakt het je juist extra moeilijk.
Je kunt niet alles naar jezelf blijven toetrekken... Ooit zul je moeten leren dat je dingen moet loslaten omdat je niet anders kan.
zaterdag 28 februari 2009 om 16:47
Alsof mijn verhaal hier geschreven wordt. Bij mij moet ook alles op mijn manier en anders word ik helemaal gek.
Niet alleen zwaar irritant voor mezelf maar ook voor mijn omgeving. Vooral mijn vriend zal er last van hebben.
Probleem is ook dat ik ondernemer ben en personeel heb. Heel moeilijk vind ik het om iets uit handen te geven. Ik doe het liever zelf of wil een ander er niet mee lastig vallen omdat het op MIJN manier moet. Ben er wel wat makkelijker in geworden omdat het aantal werk me gewoon echt te veel werd.
Maar net als vanmorgen:
MIjn vriend en ik hebben samen 2 winkels. Er moesten wat artikelen geprijst en ik de winkel gezet worden. We zouden dat samen doen. Ik had bedacht die achter de balie te doen en dan product voor product zodat het overzichtelijk zou blijven en als er klanten zouden komen (het is zaterdag dus druk) je snel het product weg kon leggen en het netjes bleef.
Maar mijn vriend dacht daar anders over. Alle artikelen bij de desbetreffende afdeling uitgebreid over de grond uitgestald.
Ik werd gek toen ik dat zag en ging ook meteen naar hem toe. Hij dacht eerst lekker alles zo uit te zoeken en dan in de schappen te zetten en dan te prijzen. Ja hallo!!!!!!! Dan wordt je uit je werk gehaald omdat je een klant moet helpen, vraagt een andere klant wat dat product kost en niemand kan het vinden (n.a.v. inkooplijst word prijs bepaald door ons).
Ik vind dan dat je beter op lange termijn kunt denken. Dan maar iets later in de schappen maar wel geprijsd en ondertussen overzicht. Dan snel snel in de schappen, geen prijs en ook geen overzicht.
Bij die mening blijf ik maar de manier hoe ik reageerde was echt over de top en kon echt niet!
Ik heb het de laatste tijd erger dan normaal. Waarschijnlijk door te veel druk de laatste tijd, maar goed ik word er al niet goed van laat staan mijn naasten.
HOe kan je dit onder controle krijgen?
Niet alleen zwaar irritant voor mezelf maar ook voor mijn omgeving. Vooral mijn vriend zal er last van hebben.
Probleem is ook dat ik ondernemer ben en personeel heb. Heel moeilijk vind ik het om iets uit handen te geven. Ik doe het liever zelf of wil een ander er niet mee lastig vallen omdat het op MIJN manier moet. Ben er wel wat makkelijker in geworden omdat het aantal werk me gewoon echt te veel werd.
Maar net als vanmorgen:
MIjn vriend en ik hebben samen 2 winkels. Er moesten wat artikelen geprijst en ik de winkel gezet worden. We zouden dat samen doen. Ik had bedacht die achter de balie te doen en dan product voor product zodat het overzichtelijk zou blijven en als er klanten zouden komen (het is zaterdag dus druk) je snel het product weg kon leggen en het netjes bleef.
Maar mijn vriend dacht daar anders over. Alle artikelen bij de desbetreffende afdeling uitgebreid over de grond uitgestald.
Ik werd gek toen ik dat zag en ging ook meteen naar hem toe. Hij dacht eerst lekker alles zo uit te zoeken en dan in de schappen te zetten en dan te prijzen. Ja hallo!!!!!!! Dan wordt je uit je werk gehaald omdat je een klant moet helpen, vraagt een andere klant wat dat product kost en niemand kan het vinden (n.a.v. inkooplijst word prijs bepaald door ons).
Ik vind dan dat je beter op lange termijn kunt denken. Dan maar iets later in de schappen maar wel geprijsd en ondertussen overzicht. Dan snel snel in de schappen, geen prijs en ook geen overzicht.
Bij die mening blijf ik maar de manier hoe ik reageerde was echt over de top en kon echt niet!
Ik heb het de laatste tijd erger dan normaal. Waarschijnlijk door te veel druk de laatste tijd, maar goed ik word er al niet goed van laat staan mijn naasten.
HOe kan je dit onder controle krijgen?
zaterdag 28 februari 2009 om 17:18
quote:zusje78 schreef op 27 februari 2009 @ 19:55:
Dus, op zo'n moment bijt ik heel hard op mijn tong. En als ik het echt niet kan laten doe ik het snel op mijn manier, zonder dat ie het in de gaten heeft.
Bosaapje, als je quote, moet je dat wel goed doen. Of heb je die smiley er niet achter zien staan? Die was nou juist essentieel, dat heeft nou zelfspot. Denk je nou echt dat ik alles over ga doen? Natuurlijk niet, want dan zou ik mijn Lief niet vragen iets te doen, maar het meteen zelf doen.
Dus, op zo'n moment bijt ik heel hard op mijn tong. En als ik het echt niet kan laten doe ik het snel op mijn manier, zonder dat ie het in de gaten heeft.
Bosaapje, als je quote, moet je dat wel goed doen. Of heb je die smiley er niet achter zien staan? Die was nou juist essentieel, dat heeft nou zelfspot. Denk je nou echt dat ik alles over ga doen? Natuurlijk niet, want dan zou ik mijn Lief niet vragen iets te doen, maar het meteen zelf doen.
If at first you do not succeed, try doing it the way your wife told you.
dinsdag 3 maart 2009 om 18:34
quote:Ikkin schreef op 27 februari 2009 @ 19:23:
Alles moet altijd op mijn manier. Als iets anders loopt, of vooral als mensen het anders doen dan ik in mijn hoofd heb, vind ik dit erg dom en irritant. Ik word dan heel snel geirriteerd en bozig, ik denk echt: hoe kún je dit nou zo en zo doen?
Het gaat vaak ook echt om kleine dingen, waarbij ik me later dan afvraag waarom ik me er zo druk om maak.
Ik zou graag wat minder snel zo geirriteerd raken.
Wie herkent dit en/of heeft tips?
Meid, ik denk dat je geknipt bent voor RET, Rationeel Emotieve Therapie.
"Rationeel-emotieve therapie", veelal afgekort als "RET" of "RET therapie", is een vorm van psychotherapie waarbij wordt uitgegaan van een sterk verband tussen de gedachten en de emoties van mensen. Psychische klachten ontstaan volgens deze theorie niet vanuit een situatie of een gebeurtenis, maar komen voort uit de manier waarop men de situatie of gebeurtenis interpreteert. Volgens Albert Ellis (1913-2007), de grondlegger van Rationeel-emotieve therapie, leeft ieder mens op grond van een systeem van overtuigingen. Dit systeem van overtuigingen, ook wel het 'belief system' genoemd, is verantwoordelijk voor onze emoties en gedrag. Wanneer een overtuiging improductief of onjuist is, dan is er sprake van een irrationele overtuiging. Het voornaamste uitgangspunt van RET is dat dergelijke irrationele overtuigingen negatieve emoties en ongewenst gedrag tot gevolg hebben. In rationeel-emotieve therapie leert de cliënt zich bewust te worden van irrationele ideeën, om deze vervolgens te vervangen door meer gezonde, rationele overtuigingen. Deze ontwikkeling in de manier van denken van de cliënt heeft een positieve verandering van de emoties tot gevolg en kan zodoende leiden tot genezing van gedragsproblemen en psychische klachten."
Succes!
Alles moet altijd op mijn manier. Als iets anders loopt, of vooral als mensen het anders doen dan ik in mijn hoofd heb, vind ik dit erg dom en irritant. Ik word dan heel snel geirriteerd en bozig, ik denk echt: hoe kún je dit nou zo en zo doen?
Het gaat vaak ook echt om kleine dingen, waarbij ik me later dan afvraag waarom ik me er zo druk om maak.
Ik zou graag wat minder snel zo geirriteerd raken.
Wie herkent dit en/of heeft tips?
Meid, ik denk dat je geknipt bent voor RET, Rationeel Emotieve Therapie.
"Rationeel-emotieve therapie", veelal afgekort als "RET" of "RET therapie", is een vorm van psychotherapie waarbij wordt uitgegaan van een sterk verband tussen de gedachten en de emoties van mensen. Psychische klachten ontstaan volgens deze theorie niet vanuit een situatie of een gebeurtenis, maar komen voort uit de manier waarop men de situatie of gebeurtenis interpreteert. Volgens Albert Ellis (1913-2007), de grondlegger van Rationeel-emotieve therapie, leeft ieder mens op grond van een systeem van overtuigingen. Dit systeem van overtuigingen, ook wel het 'belief system' genoemd, is verantwoordelijk voor onze emoties en gedrag. Wanneer een overtuiging improductief of onjuist is, dan is er sprake van een irrationele overtuiging. Het voornaamste uitgangspunt van RET is dat dergelijke irrationele overtuigingen negatieve emoties en ongewenst gedrag tot gevolg hebben. In rationeel-emotieve therapie leert de cliënt zich bewust te worden van irrationele ideeën, om deze vervolgens te vervangen door meer gezonde, rationele overtuigingen. Deze ontwikkeling in de manier van denken van de cliënt heeft een positieve verandering van de emoties tot gevolg en kan zodoende leiden tot genezing van gedragsproblemen en psychische klachten."
Succes!
dinsdag 3 maart 2009 om 19:04
quote:bibibibi schreef op 27 februari 2009 @ 23:34:
Laaiend word ik als mijn keuken bv rommelig achtergelaten word.
Is het jouw keuken en hebben je huisgenoten ook ieder een eigen keuken?
Ik lees vol interesse mee en ik herken hier gelukkig helemaal niks in. Wat lijkt me dit een ergerlijke eigenschap zeg - zowel voor jezelf als voor de mensen die met je samenleven of samenwerken!
Laaiend word ik als mijn keuken bv rommelig achtergelaten word.
Is het jouw keuken en hebben je huisgenoten ook ieder een eigen keuken?
Ik lees vol interesse mee en ik herken hier gelukkig helemaal niks in. Wat lijkt me dit een ergerlijke eigenschap zeg - zowel voor jezelf als voor de mensen die met je samenleven of samenwerken!
dinsdag 3 maart 2009 om 23:07
Ik herken mezelf ten dele in deze verhalen. Omdat ik het zelf ook bloedirritant voor mijn omgeving/collega's EN mezelf vind/vond ben ik er serieus over gaan nadenken hoe dit is ontstaan, maar ook hoe ik er beter mee om kan gaan. Het is dus ontstaan door twee oorzaken; de eerste is omdat ik een erg drukke en stressvolle baan had als leidinggevende. De meeste klussen kon ik prima delegeren, maar sommige dingen waren wat lastiger om uit te leggen hoe het moest, in de gaten houden en het eindresultaat controleren... in die tijd had ik het zelf al drie keer gedaan en wist ik zeker dat het goed was. (Sommige mensen zijn ook zo eigenwíjs... ) De tweede oorzaak is dat ik het leven te kostbaar vind om tijd te verknoeien met dingen die beter hadden gekund. Ik weet nu dat het soms gewoon beter en relaxter is om het maar gewoon te laten gaan, maar eens een Pietje Precies, altijd een Pietje Precies...
woensdag 4 maart 2009 om 07:12
Mijn collega en ik waren het gisteren niet eens met iemand. Die persoon (andere afdeling) had iets ingeleverd dat wij moesten checken van hem, maar wat hij had gedaan is juist óns vakgebied en niet de zijne (volgen jullie hem nog ).
En dat bleek dus ook uit het resultaat, we waren het er beide over eens dat ie er een potje van had gemaakt. En voor de volledigheid, dat doet die persoon regelmatig op die manier, ook mijn niet controlfreakende collega's zijn het hier mee eens.
Maar goed, mijn collega wilde dus alles opnieuw gaan doen, tot ik (tot drie keer toe) letterlijk tegen haar heb gezegd 'laat gaan!'. Er volgde twee keer een 'ja, maar..', na de derde keer nam ze het van me aan. Vond ik best goed van mezelf.
En dat bleek dus ook uit het resultaat, we waren het er beide over eens dat ie er een potje van had gemaakt. En voor de volledigheid, dat doet die persoon regelmatig op die manier, ook mijn niet controlfreakende collega's zijn het hier mee eens.
Maar goed, mijn collega wilde dus alles opnieuw gaan doen, tot ik (tot drie keer toe) letterlijk tegen haar heb gezegd 'laat gaan!'. Er volgde twee keer een 'ja, maar..', na de derde keer nam ze het van me aan. Vond ik best goed van mezelf.
If at first you do not succeed, try doing it the way your wife told you.
woensdag 4 maart 2009 om 09:55
Heel herkenbaar.
Bij ons is het enigszins een familiekwaal. Ik heb het dankzij mijn vriend gelukkig afgeleerd. Die heeft me zeer regelmatig verteld dat ik moest ophouden met 'gritsen' en dat ik dingen 'gewoon moet zeggen' en dus geen dubbelzinnige opmerkingen moet maken. En dat heft m.i. geholpen. Ook het besef dat het helemaal niet erg is wanneer iets niet volgens planning loopt en dat dingen niet perfect hoeven te zijn, heeft geholpen.
Mijn zus heeft het heel erg en ik vind het superirritant. Zelfs wat je met een gebruikt theezakje doet, is een issue. Er zijn toch belangrijkere dingen in het leven.
Mijn visie:
Ik denk dat mensen die dit doen graag perfect willen zijn. Ze vinden de regeltjes van hoe het hoort (hun regels) heel belangrijk. Deze regels bieden hoevast in het leven, zo moet het, dan doe je het goed. Maar zo moet het helemaal niet, het is jouw idee, jouw kijk op de zaak. Laat het los en maak het jezelf en de ander niet zo moeilijk. Je zult zien dat de wereld niet vergaat (gelukkig ).
Bij ons is het enigszins een familiekwaal. Ik heb het dankzij mijn vriend gelukkig afgeleerd. Die heeft me zeer regelmatig verteld dat ik moest ophouden met 'gritsen' en dat ik dingen 'gewoon moet zeggen' en dus geen dubbelzinnige opmerkingen moet maken. En dat heft m.i. geholpen. Ook het besef dat het helemaal niet erg is wanneer iets niet volgens planning loopt en dat dingen niet perfect hoeven te zijn, heeft geholpen.
Mijn zus heeft het heel erg en ik vind het superirritant. Zelfs wat je met een gebruikt theezakje doet, is een issue. Er zijn toch belangrijkere dingen in het leven.
Mijn visie:
Ik denk dat mensen die dit doen graag perfect willen zijn. Ze vinden de regeltjes van hoe het hoort (hun regels) heel belangrijk. Deze regels bieden hoevast in het leven, zo moet het, dan doe je het goed. Maar zo moet het helemaal niet, het is jouw idee, jouw kijk op de zaak. Laat het los en maak het jezelf en de ander niet zo moeilijk. Je zult zien dat de wereld niet vergaat (gelukkig ).
vrijdag 6 maart 2009 om 23:18
Lijkt mij lastig hoor, meiden, om zo'n controlfreak te zijn.
Vooral als je dan zo snel geïrriteerd raakt als het even iet zo gaat als je wil of als je verwacht.
Ik denk dat velen ook nog eens perfectionisctisch zijn, of heb ik dat mis?
Maar ik heb wel een vraagje...wat is nu het ergste wat je kunt overkomen als het op andermans manier gaat?
Ik heb er zelf namelijk geen last van. Maar het lijkt mijknap lastig...
Vooral als je dan zo snel geïrriteerd raakt als het even iet zo gaat als je wil of als je verwacht.
Ik denk dat velen ook nog eens perfectionisctisch zijn, of heb ik dat mis?
Maar ik heb wel een vraagje...wat is nu het ergste wat je kunt overkomen als het op andermans manier gaat?
Ik heb er zelf namelijk geen last van. Maar het lijkt mijknap lastig...
zaterdag 7 maart 2009 om 08:19
Sylphide, rationeel weet ik ook wel dat er niks ergs gebeurt als dingen anders lopen of gaan. Maar dat gevoel wat ik dan heb is allesbehalve rationeel. Juist zo relativeer ik het wel zoveel mogelijk, maar zo af en toe laat een gevoel zich niet zomaar wegdrukken door de ratio...
Bij mij komt het door dingen die in het verleden gebeurd zijn, waar ik geen controle over had. Die dingen hebben er bij mij o.a. voor gezorgd dat mijn verantwoordelijkheidsgevoel te groot is geworden in sommige situaties, en dat brengt dan weer de controlfreak in mij naar boven. Of zoiets.
Hmm, klinkt misschien wat vaag zo, is lastig uit te leggen.
Bij mij komt het door dingen die in het verleden gebeurd zijn, waar ik geen controle over had. Die dingen hebben er bij mij o.a. voor gezorgd dat mijn verantwoordelijkheidsgevoel te groot is geworden in sommige situaties, en dat brengt dan weer de controlfreak in mij naar boven. Of zoiets.
Hmm, klinkt misschien wat vaag zo, is lastig uit te leggen.
If at first you do not succeed, try doing it the way your wife told you.
zaterdag 7 maart 2009 om 08:38
Heel herkenbaar,maar helaas werkt het vaak averechts.Mijn kids hebben een tijd gezegd,ja mam we doen niets meer,want het is toch nooit goed genoeg als wij iets doen.Dus probeer het een beetje los te laten.Ik kwam van de week thuis en hadden de kinderen uit zichzelf gestofzuigt(okee niet onder de bank en in de hoekjes maar op het oog zag het er goed uit)dus ik heb tot 10 geteld(in plaats van te roepen ja als je iets doet doe het dan goed) en ze hartelijk bedankt ...en toen ze buiten waren zelf nog even de hoekjes gedaan,dat dan weer wel
zaterdag 7 maart 2009 om 08:48
Ik was vroeger zo maar dat koste me zoveel energie dat ik besloten heb het los te laten en dta wa smoeilijk maar met de komst van de kinderen is het er langzaam in geslopen.
Ik kan jullie vertellen dat het zoveel fijner is als het ook ander kan en niet perse jouw manier.
Je word gewoon relaxer.
En trouwens tijdens mijn pms wil dit gedrag nog weleens omoog komen hoor en dan weet ik dat mijn maandstonde er aan
zit te komen
Ik kan jullie vertellen dat het zoveel fijner is als het ook ander kan en niet perse jouw manier.
Je word gewoon relaxer.
En trouwens tijdens mijn pms wil dit gedrag nog weleens omoog komen hoor en dan weet ik dat mijn maandstonde er aan
zit te komen
