Psyche
alle pijlers
Het samenwonen eng vinden
zondag 19 januari 2020 om 20:24
Mijn vriend en ik willen gaan samenwonen. Maar ik vind het best eng. De afstand is 120 km en ik laat hier alles achter: familie, vrienden (ik kan ze uiteraard nog steeds bezoeken maar spontane bezoekjes zouden er veel minder zijn), therapie. Omdat ik chronisch ziek ben en niet kan werken, wordt het lastig daar een leven voor mijzelf op te bouwen. Mja vriendlief werkt daar (heeft een goeie baan) en kan dus niet zomaar hier naartoe verhuizen. Elke dag op en neer is voor hem geen optie. We zien elkaar nu al jaren alleen in zijn weekenden maar dat is toch wel erg weinig en we willen ook samen een toekomst.
Mja ik vind het dus doodeng om hier alles op te geven...
nu denk je misschien; neem lekker de tijd hiervoor. Maar ik zit dus met huursubsidie die ik moet terug betalen dus ik kan max tot maart wachten en anders wordt het volgend jaar. Dus ik moet nu een beslissing maken of ik de huur voor maart hier op zeg.
Iemand die dit ook heeft meegemaakt? Ervaringen? O ja en ik vind het ook wel eng of het samenwonen wel goed zal gaan, maar die angst vind ik logisch omdat het allemaal nieuw is. Iemand anders die is gaan samenwonen maar het ook eng vond?
Mja ik vind het dus doodeng om hier alles op te geven...
nu denk je misschien; neem lekker de tijd hiervoor. Maar ik zit dus met huursubsidie die ik moet terug betalen dus ik kan max tot maart wachten en anders wordt het volgend jaar. Dus ik moet nu een beslissing maken of ik de huur voor maart hier op zeg.
Iemand die dit ook heeft meegemaakt? Ervaringen? O ja en ik vind het ook wel eng of het samenwonen wel goed zal gaan, maar die angst vind ik logisch omdat het allemaal nieuw is. Iemand anders die is gaan samenwonen maar het ook eng vond?
zondag 19 januari 2020 om 20:28
Ik begrijp niet goed wat de huurtoeslag hiermee te maken heeft. Je kunt die apart zetten, zodat je het gewoon terug kunt betalen als dat moet?
En wat bedoel je met zijn weekenden? Dat zijn toch ook jouw weekenden?
Mijn tip zou wel zijn om de tijd te nemen, als je het zo eng vindt. Misschien ben je er nog niet aan toe. Al blijft een verhuizing naar een andere locatie waar je niemand kent altijd wel spannend. Als je de tijd neemt kun je vanaf nu wat meer investeren in het leren kennen van mensen in die omgeving. Dat maakt het al minder eng.
En wat bedoel je met zijn weekenden? Dat zijn toch ook jouw weekenden?
Mijn tip zou wel zijn om de tijd te nemen, als je het zo eng vindt. Misschien ben je er nog niet aan toe. Al blijft een verhuizing naar een andere locatie waar je niemand kent altijd wel spannend. Als je de tijd neemt kun je vanaf nu wat meer investeren in het leren kennen van mensen in die omgeving. Dat maakt het al minder eng.
zondag 19 januari 2020 om 20:29
Ik denk dat je angst best reëel is, ik zou niet halsoverkop de huur opzeggen omdat je anders een jaar moet wachten. Je zou het samenwonen ook rustiger op kunnen bouwen, dus je eigen plek nog een tijd aanhouden en dan periodes bij hem gaan logeren. Dan weet je ook meteen hoe het is als je daar overdag alleen bent terwijl hij aan het werk is, zonder dat je je vrienden en familie in de buurt hebt. Want dat is hoe het in de praktijk gaat zijn, alleen kan je niet meer terug als je nu alles opgeeft en het blijkt dat je dat helemaal (nog) niet goed trekt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 19 januari 2020 om 20:33
De meeste mensen vinden het spannend om te gaan samenwonen.
Mocht je kiezen voor samenwonen, zorg dan dat je een Plan B hebt.
Als je na een half jaar samenwonen ontdekt, dat vriend toch niet de liefde van je leven is: wat dan?
Kan je dan bij je huidige woningbouwvereniging met urgentie een nieuwe huurwoning krijgen?
Bij mijn vroegere woningbouwvereniging, kan je iemand voor 3 maanden tot een jaar voor huisbewaring in je woning laten wonen (Je blijft dan wel zelf aansprakelijk voor de huur), vanwege proefsamenwonen.
De regels hiervoor vind je op de website van je woningbouwvereniging.
Mocht je kiezen voor samenwonen, zorg dan dat je een Plan B hebt.
Als je na een half jaar samenwonen ontdekt, dat vriend toch niet de liefde van je leven is: wat dan?
Kan je dan bij je huidige woningbouwvereniging met urgentie een nieuwe huurwoning krijgen?
Bij mijn vroegere woningbouwvereniging, kan je iemand voor 3 maanden tot een jaar voor huisbewaring in je woning laten wonen (Je blijft dan wel zelf aansprakelijk voor de huur), vanwege proefsamenwonen.
De regels hiervoor vind je op de website van je woningbouwvereniging.
anoniem_394844 wijzigde dit bericht op 19-01-2020 20:34
3.39% gewijzigd
zondag 19 januari 2020 om 20:33
Hier ben ik het eigenlijk wel mee eens.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 19 januari 2020 om 20:36
zondag 19 januari 2020 om 20:51
Ik ook niet, geen haar op mijn hoofd dat ik mijzelf in zo’n afhankelijke positie laat plaatsen.
zondag 19 januari 2020 om 21:07
Ben je überhaupt al af en toe bij hem? Of komt hij altijd naar jou? (Dat begrijp ik niet helemaal uit je OP). Heb je het idee dat je je thuis kunt gaan voelen in zijn huis en zijn omgeving? Heeft hij daar vrienden, familie die je kent? Het zou voor mij wel van dat soort vragen afhangen of ik dit zou gaan doen.
zondag 19 januari 2020 om 21:24
Ik zou het zelf niet doen. 120 km weg bij alles en iedereen terwijl je zelf niks om handen hebt is moeilijk. Je kunt op deze manier erg lastig een eigen leven opbouwen, zeker omdat je niet kan werken.
Dan is je vriend straks 5 dagen pw aan het werk en zit jij thuis, lijkt me een eenzame bedoeling.
Ik zou kijken of hij hier geen baan kan vinden en dan hier naartoe kan komen.
Wanneer je toch besluit te gaan,doe het dan een tijdje op proef maar zeg je huis nog niet op. De kans is groot dat dit coor jou niet werkt en je terug wil, zeker omdat he zoveel twijfels hebt. Als je je woning nog een tijdje aanhoudt kun je altijd terug.
Dan is je vriend straks 5 dagen pw aan het werk en zit jij thuis, lijkt me een eenzame bedoeling.
Ik zou kijken of hij hier geen baan kan vinden en dan hier naartoe kan komen.
Wanneer je toch besluit te gaan,doe het dan een tijdje op proef maar zeg je huis nog niet op. De kans is groot dat dit coor jou niet werkt en je terug wil, zeker omdat he zoveel twijfels hebt. Als je je woning nog een tijdje aanhoudt kun je altijd terug.
zondag 19 januari 2020 om 21:44
Ik heb de sprong gewaagd bijna 6 jaar geleden. Ook 120 km afstand en ook ik ben afgekeurd. Verschil is wel dat vriend (nu man) ook afgekeurd is dus meer thuis dan jouw vriend.
Geen auto dus afhankelijk van (elektrische)fiets, openbaar vervoer en de "goedheid" van mijn man als ik toch ergens met de auto heen wil/moet.
Wij zijn gaan samenwonen toen we net een jaar samen waren en wat ben ik blij met mijn gemaakte keuze!
Wel ingeschreven bij vorige woonplaats voor het geval dat.
Ik heb hier een nieuwe start kunnen maken. Hier sta ik niet bekend als "die wees" of later nog erger "die wees en jonge weduwe".
Nee hier ben ik IBI en woon samen met mijn man. Geen nare herinneringen aan mijn woonplaats of woning zelf.
Samen maken we er ons huis van ipv dat ik alleen maar inwonend ben. In ieder geval wat betreft inrichting.
Ik heb een netwerk van nieuwe mensen, vrijwilligerswerk en sport en hobby.
Ook mijn therapie is hier hervat toen ik hier kwam wonen dus dat was geen probleem, even wennen maar geen probleem.
Ik had mijn huis na 3 maanden verkocht omdat het gewoon goed voelde en dat blijkt ook te kloppen tot nu toe. Het verschil is echter wel dat ik het helemaal niet eng vond. Ik stond en sta erachter en mijn familie gelukkig ook.
In mijn vorige woning/woonplaats heb ik alleen maar angst, pijn, verdriet, vervlogen hoop, wanhoop en de dood gekend ik moest daar sowieso weg ik ging kapot daar en dat is wel heel anders als je gewoon gelukkig bent in je huidige woonplaats en woning.
Persoonlijk vind ik het klinken alsof jij/jullie er nog niet klaar voor zijn. Is het mogelijk dat je wat vaker een weekje die kant op gaat? Dat heb ik destijds wel gedaan en dan bracht ik ook gewoon hier mijn dagen door toen vriend naar zijn vrijwilligerswerk was. Ik leerde het dorp een beetje kennen, fietste om de wegen te leren kennen, ging her en der een drankje doen om sfeer te proeven, oriënteerde mij op eventuele hobby clubs, vrijwilligerswerk enz.
Totdat ik merkte dat ik in 2 werelden leefde en ik verlangde naar de andere wereld. Zijn wereld, mijn nieuwe wereld. Toen werd bij therapie ook gezegd dat ik mijn keuze moest maken en dat zij zelf wel dachten dat ik wist wat het beste was voor mij.
Voor praktische zaken als huursubsidie de sprong te snel maken zou ik echt afraden. Neem je/jullie tijd. Het is wel een belangrijke beslissing dus overhaast niks als het niet voor beide goed voelt.
Geen auto dus afhankelijk van (elektrische)fiets, openbaar vervoer en de "goedheid" van mijn man als ik toch ergens met de auto heen wil/moet.
Wij zijn gaan samenwonen toen we net een jaar samen waren en wat ben ik blij met mijn gemaakte keuze!
Wel ingeschreven bij vorige woonplaats voor het geval dat.
Ik heb hier een nieuwe start kunnen maken. Hier sta ik niet bekend als "die wees" of later nog erger "die wees en jonge weduwe".
Nee hier ben ik IBI en woon samen met mijn man. Geen nare herinneringen aan mijn woonplaats of woning zelf.
Samen maken we er ons huis van ipv dat ik alleen maar inwonend ben. In ieder geval wat betreft inrichting.
Ik heb een netwerk van nieuwe mensen, vrijwilligerswerk en sport en hobby.
Ook mijn therapie is hier hervat toen ik hier kwam wonen dus dat was geen probleem, even wennen maar geen probleem.
Ik had mijn huis na 3 maanden verkocht omdat het gewoon goed voelde en dat blijkt ook te kloppen tot nu toe. Het verschil is echter wel dat ik het helemaal niet eng vond. Ik stond en sta erachter en mijn familie gelukkig ook.
In mijn vorige woning/woonplaats heb ik alleen maar angst, pijn, verdriet, vervlogen hoop, wanhoop en de dood gekend ik moest daar sowieso weg ik ging kapot daar en dat is wel heel anders als je gewoon gelukkig bent in je huidige woonplaats en woning.
Persoonlijk vind ik het klinken alsof jij/jullie er nog niet klaar voor zijn. Is het mogelijk dat je wat vaker een weekje die kant op gaat? Dat heb ik destijds wel gedaan en dan bracht ik ook gewoon hier mijn dagen door toen vriend naar zijn vrijwilligerswerk was. Ik leerde het dorp een beetje kennen, fietste om de wegen te leren kennen, ging her en der een drankje doen om sfeer te proeven, oriënteerde mij op eventuele hobby clubs, vrijwilligerswerk enz.
Totdat ik merkte dat ik in 2 werelden leefde en ik verlangde naar de andere wereld. Zijn wereld, mijn nieuwe wereld. Toen werd bij therapie ook gezegd dat ik mijn keuze moest maken en dat zij zelf wel dachten dat ik wist wat het beste was voor mij.
Voor praktische zaken als huursubsidie de sprong te snel maken zou ik echt afraden. Neem je/jullie tijd. Het is wel een belangrijke beslissing dus overhaast niks als het niet voor beide goed voelt.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
zondag 19 januari 2020 om 21:45
Als je het (nog) eng vindt, gewoon niet gaan samenwonen. Er komt vast wel een moment dat het wel goed voelt. En als dat moment nooit komt,blijf je lekker latten. Sowieso klinkt het alsof je heel veel moet opzeggen om samen te gaan wonen, dus het lijkt me niet heel gek dat je op dit moment niet staat te springen van blijdschap.
Misschien kun je nog even apart blijven wonen en daar langzaam een netwerk gaan opbouwen? Bijvoorbeeld door als je daar bent op een sportclub te gaan, of vrijwilligerswerk te doen of wat dan ook. Iets dan voelt als iets van jou en waardoor je daar al iets voor jezelf gaat krijgen.
Misschien kun je nog even apart blijven wonen en daar langzaam een netwerk gaan opbouwen? Bijvoorbeeld door als je daar bent op een sportclub te gaan, of vrijwilligerswerk te doen of wat dan ook. Iets dan voelt als iets van jou en waardoor je daar al iets voor jezelf gaat krijgen.
zondag 19 januari 2020 om 21:45
oh uh ok die info wist ik nog niet. In dat geval TO dan maar een jaar langer wachten. Je relatie moet natuurlijk wel erg stabiel en, zover mogelijk, zeker zijn als je gaat verhuizen.Madeliefjees schreef: ↑19-01-2020 21:39Afgelopen zomer maakte hij het nog uit. Klinkt niet echt als een stabiele relatie.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
