Psyche
alle pijlers
Het vastzitten in het leven?
zaterdag 26 maart 2016 om 17:52
Ik voel me vast. Ik ben 23 jaar over 3 maanden alweer 24 jaar, momenteel lukt het mij gewoon echt niet om een baan te vinden en woon ik nog thuis. Bezig met een opleiding zwaar onder mijn niveau, ik ben 25 wanneer ik klaar ben en dan kan ik starten met een hbo, maar....ik voel me gewoon te oud, ik voel alsof ik al mijn leven op orde zou moeten hebben. Zo had ik een leuke jongen ontmoet en ik vond hem echt leuk, maar hij wilde mij niet hebben als relatiemateriaal omdat ik geen duidelijke ''plan'' voor mijn ogen had en hij is iemand van de stabiliteit en zo heeft hij mij laten gaan en gekozen voor een andere vrouw, die ''beter'' is als ik in zijn woorden, hij noemde mij een 'teleurstelling'. Ik heb mij afgelopen periode nog nooit zo rot gevoeld, ik ga langs een psycholoog omdat ik gewoon 8 maanden niet kon slapen en nu nog steeds, de huisarts wilde mij geen pillen geven en heeft mij naar een psycholoog gestuurd want ik was ook flink afgevallen, ik weeg maar 46 en ik ben 174. Ik voel me zo kut, ik voel alsof ik controle begin kwijt te raken en twijfel heel erg aan mijzelf. Ik heb gewoon best veel meegemaakt waardoor ik niet wie ik ben... elke keer als ik naar buiten ga zie ik het verleden, voel ik het, en ben ik weer dat meisje dat ik eerst was, ziek, onzeker etc. De jongen die ik leuk vond zei dat ''hij niks te maken heeft met mijn jeugd'' en thats it. IK BEDOEL hoe kunnen mannen zo harteloos zijn en je zien als ''beschadigd''? Ik ga aan het einde van het jaar naar Londen voor een stageplek en zal daar 4 maanden verblijven, ik zou daar zo graag willen blijven en wonen, maar ergens heb ik het al het gevoel dat ik gewoon op 25 te oud voel en hoop begin kwijt te raken...zo van ik ga nooit mijn artistieke dromen bereiken, ik bewonder mensen die ongeacht een leeftijd hun dromen waarmaken en gewoon leven hoe ze willen, hoe kan ik ook zo zijn? Hoe kan ik stoppen met twijfelen en gewoon DOEN!?
Hoe kan ik weer hoop hebben voor een beter toekomst en mijn niet zo oud voelen?
Hoe kan ik weer hoop hebben voor een beter toekomst en mijn niet zo oud voelen?
zaterdag 26 maart 2016 om 18:00
Dat is niet harteloos, uit al je topics blijkt dat je flink met jezelf in de knoop zit. Dat houdt dus in dat je dáar in moet investeren, je bént niet oud, je bent piepjong. Maar op dit moment ga je geen normale man vinden, want normale mannen passen hiervoor, dus de enige mannen die je nu aantrekt zijn mannen die je de put in praten, die je uit balans brengen en je niet verder gaan helpen. Laat het idee van een relatie even varen tot je je beter voelt, een baan hebt en een eigen huis. Dan kun je een gelijkwaardige relatie aangaan, nu niet.
In je topics lees ik maar weinig wat leidt tot oplossingen, alleen heel veel geklaag en problemen. Je hebt het ook wel zwaar, maar zo gaat het niet beter worden.
In je topics lees ik maar weinig wat leidt tot oplossingen, alleen heel veel geklaag en problemen. Je hebt het ook wel zwaar, maar zo gaat het niet beter worden.
zaterdag 26 maart 2016 om 18:10
Je bent een spring chicken, dat ten eerste en ten tweede is het heel normaal om op jouw leeftijd je leven nog niet op orde te hebben, sterker, er zijn er velen die met vallen en opstaan bezig zijn een beginnetje te maken van het eigen volwassen leven. Je dacht misschien alles op orde te hebben met deze leeftijd, maar dat op orde brengen begint nu pas.
Wat betreft die gast waar je verliefd op was, die is de moeite niet waard. Als hij jouw verleden en jouw heden niet interessant vindt, dan is het maar een lege blaaskaak, die je maar gewoon links moet laten liggen.
Als je jezelf te oud vindt worden voor het HBO, dan kan je nog altijd HBO voor volwassenen doen, daar zit je dan met leeftijdgenoten en ouder, dat is vast veel leuker voor je.
Maak je niet al te druk, daar word je niet beter van.
Leef gezond, eet goed en ga lekker door op de weg die je ingeslagen bent, dan kom je er op een gegeven moment wel. Haastige spoed is zelden goed, onthou dat. Het leven gaat z'n gangetje, pas je daaraan aan en dan is vanzelf het einde van de opbouw in zicht.
Succes.
Wat betreft die gast waar je verliefd op was, die is de moeite niet waard. Als hij jouw verleden en jouw heden niet interessant vindt, dan is het maar een lege blaaskaak, die je maar gewoon links moet laten liggen.
Als je jezelf te oud vindt worden voor het HBO, dan kan je nog altijd HBO voor volwassenen doen, daar zit je dan met leeftijdgenoten en ouder, dat is vast veel leuker voor je.
Maak je niet al te druk, daar word je niet beter van.
Leef gezond, eet goed en ga lekker door op de weg die je ingeslagen bent, dan kom je er op een gegeven moment wel. Haastige spoed is zelden goed, onthou dat. Het leven gaat z'n gangetje, pas je daaraan aan en dan is vanzelf het einde van de opbouw in zicht.
Succes.
zaterdag 26 maart 2016 om 18:14
quote:Lavia09 schreef op 26 maart 2016 @ 18:10:
twee gesprekken en het leid nergens naartoe
Waarom niet? Ben je er zelf wel genoeg mee bezig?
Of weet je eigenlijk niet wat er nou precies scheelt aan je? Kan ook gewoon de leeftijd zijn he? Ik wist ook niet wat ik wilde en zag het ook een tijdje als 'doelloos' en 'nutteloos' toen ik een jaar of 25 was. Feit is wel dat je er zelf wat van zult moeten maken.
Doe 1 ding tegelijk.
Begin gewoon aan die studie. Of doe het desnoods in deeltijd, zodat je daarnaast je eigen geld kunt verdienen. Je bent niet te oud. Er zijn duizenden mensen die nog veel ouder zijn en aan een nieuwe opleiding/studie beginnen.
Laat je niet uit het veld slaan door een jongen die jou niet wil. Er zijn genoeg andere jongens. Blijkbaar was dit niet jouw match!
twee gesprekken en het leid nergens naartoe
Waarom niet? Ben je er zelf wel genoeg mee bezig?
Of weet je eigenlijk niet wat er nou precies scheelt aan je? Kan ook gewoon de leeftijd zijn he? Ik wist ook niet wat ik wilde en zag het ook een tijdje als 'doelloos' en 'nutteloos' toen ik een jaar of 25 was. Feit is wel dat je er zelf wat van zult moeten maken.
Doe 1 ding tegelijk.
Begin gewoon aan die studie. Of doe het desnoods in deeltijd, zodat je daarnaast je eigen geld kunt verdienen. Je bent niet te oud. Er zijn duizenden mensen die nog veel ouder zijn en aan een nieuwe opleiding/studie beginnen.
Laat je niet uit het veld slaan door een jongen die jou niet wil. Er zijn genoeg andere jongens. Blijkbaar was dit niet jouw match!
zaterdag 26 maart 2016 om 18:14
Zo te lezen heb je enorme verwachtingen in je leven en daardoor constant teleurstellingen te verwerken omdat je verwachtingen niet uitkomen. Neem eens rustig de tijd om alles op een rijtje te zetten.
Op deze manier ga je nooit tevreden zijn in je leven. Geduld is een deugd, en alles proberen op een rijtje te zetten qua realistische doelen een must wil je uitkomen waar je wilt komen.
Jezelf hervinden en zelfvertrouwen opbouwen neemt veel tijd en inzicht door kennis in beslag. Leer je eigen valkuilen kennen en je sterke punten en handel daarnaar, zoveel als mogelijk.
Geluk zit niet in externe zaken zoals je benoemt, maar in jezelf voornamelijk, dus daar moet je het allereerst gaan zoeken.
Op deze manier ga je nooit tevreden zijn in je leven. Geduld is een deugd, en alles proberen op een rijtje te zetten qua realistische doelen een must wil je uitkomen waar je wilt komen.
Jezelf hervinden en zelfvertrouwen opbouwen neemt veel tijd en inzicht door kennis in beslag. Leer je eigen valkuilen kennen en je sterke punten en handel daarnaar, zoveel als mogelijk.
Geluk zit niet in externe zaken zoals je benoemt, maar in jezelf voornamelijk, dus daar moet je het allereerst gaan zoeken.
zaterdag 26 maart 2016 om 18:28
Het klinkt dat je goed bezig bent, je gaat naar de psycholoog, 4 maanden naar het buitenland, misschien een nieuwe studie.
Dit zijn dingen die langzaam je koers verleggen. Ik zie het leven als een olietanker, als je je koers een paar graden verlegt kom je uiteindelijk op een totaal andere plek aan. In plaats van Schubbekutteveen worden het de Cariben.
Denk dat je over 5 jaar, als je terugkijkt naar nu, al het potentieel ziet dat je nu hebt. Zoals je nu terugkijkt naar toen je 20 was.
Die jongen is irrelevant.
Dit zijn dingen die langzaam je koers verleggen. Ik zie het leven als een olietanker, als je je koers een paar graden verlegt kom je uiteindelijk op een totaal andere plek aan. In plaats van Schubbekutteveen worden het de Cariben.
Denk dat je over 5 jaar, als je terugkijkt naar nu, al het potentieel ziet dat je nu hebt. Zoals je nu terugkijkt naar toen je 20 was.
Die jongen is irrelevant.
zaterdag 26 maart 2016 om 19:21
Ik kan me voorstellen dat het op dit moment niet zo voelt, maar een jongen die zich niet kan inleven in jou, daar kom je ook niet verder mee. Afwijzing en teleurstelling. Is dat ook de reden waarom je het liefst in Londen zou willen blijven straks? Om een verandering in gang te zetten in de hoop dat het dan beter wordt? In dat geval kan ik er helaas over meepraten.
Het is trouwens niet zo dat alle mannen harteloos zijn. Misschien is dat je ervaring uit je jeugd en wordt je onbewust nu door dat soort mannen aangetrokken?
Het is goed dat je hulpverlening hebt want dat zal je meer inzicht gaan geven in het hoe en waarom dingen zo verlopen in je leven. Als je weet hoe het werkt dan kan het ook veranderen.
Het is trouwens niet zo dat alle mannen harteloos zijn. Misschien is dat je ervaring uit je jeugd en wordt je onbewust nu door dat soort mannen aangetrokken?
Het is goed dat je hulpverlening hebt want dat zal je meer inzicht gaan geven in het hoe en waarom dingen zo verlopen in je leven. Als je weet hoe het werkt dan kan het ook veranderen.
zondag 27 maart 2016 om 16:50
Ik heb het gevoel alsof ik mijn leven al verpest heb en dat het toch allemaal niet uitmaakt meer. Het stoppen met school op mijn 18e was echt een grote fout en nog steeds heb ik spijt, ik heb gewoon 3 jaar verloren, ik had nu klaar kunnen zijn met mijn hbo en zelfs verder kunnen studeren. Ik voel me ontzettend dom en gewoon mijzelf in de shit gewerkt, nu ben ik bekant 29 wanneer ik klaar ben en tja...voel me gewoon kut en blijf kutvoelen, mbo is niet erg maar je komt er niet ver mee..
zondag 27 maart 2016 om 16:56
En 29 is bejaard? Ik doe een universitaire studie en ben straks als alles meezit (en dat zit het absuluut niet) minimaal 38 als ik klaar ben een ik ben niet en van de ouderen in onze groep.
Daarbij na twee gesprekken kwam een psycholoog om nog weinig hebben bijgedragen. Neem je tijd, verwerk en studeer. Ga straks genieten van Londen (heerlijke stad, mooie kans!) en maak er wat van!
Daarbij na twee gesprekken kwam een psycholoog om nog weinig hebben bijgedragen. Neem je tijd, verwerk en studeer. Ga straks genieten van Londen (heerlijke stad, mooie kans!) en maak er wat van!
zondag 27 maart 2016 om 20:24
quote:Lavia09 schreef op 27 maart 2016 @ 16:50:
Ik heb het gevoel alsof ik mijn leven al verpest heb en dat het toch allemaal niet uitmaakt meer. Het stoppen met school op mijn 18e was echt een grote fout en nog steeds heb ik spijt, ik heb gewoon 3 jaar verloren, ik had nu klaar kunnen zijn met mijn hbo en zelfs verder kunnen studeren. Ik voel me ontzettend dom en gewoon mijzelf in de shit gewerkt, nu ben ik bekant 29 wanneer ik klaar ben en tja...voel me gewoon kut en blijf kutvoelen, mbo is niet erg maar je komt er niet ver mee..
Je reageert wel erg eenzijdig, en doet met adviezen van mensen alhier, niets.
Begin daar eens mee, en laat zien dat je begrijpt dat mensen je hier van advies of richting willen voorzien. Stop dat zelfbeklag en lees eens iets wat geschreven staat, en reageer er eens op?
Ik heb het gevoel alsof ik mijn leven al verpest heb en dat het toch allemaal niet uitmaakt meer. Het stoppen met school op mijn 18e was echt een grote fout en nog steeds heb ik spijt, ik heb gewoon 3 jaar verloren, ik had nu klaar kunnen zijn met mijn hbo en zelfs verder kunnen studeren. Ik voel me ontzettend dom en gewoon mijzelf in de shit gewerkt, nu ben ik bekant 29 wanneer ik klaar ben en tja...voel me gewoon kut en blijf kutvoelen, mbo is niet erg maar je komt er niet ver mee..
Je reageert wel erg eenzijdig, en doet met adviezen van mensen alhier, niets.
Begin daar eens mee, en laat zien dat je begrijpt dat mensen je hier van advies of richting willen voorzien. Stop dat zelfbeklag en lees eens iets wat geschreven staat, en reageer er eens op?
maandag 28 maart 2016 om 00:12
Ik ben nu 42, en als het meezit (de toelatingsexamens haal) ben ik 26 als ik mijn hbo diploma heb.
Heb een huurhuis, een 17 jaar oude en vol met deuken en krassen maar heerlijk rijdende Citroen en 3 huiskatten. Is niet veel, maar ben er toch wel een beetje trots op, en ik woon in een achterstandswijk.
Het enige wat ik wil zeggen: het kan nog erger dus
Je bent nog jong, leer van je fouten, en die van anderen, en vertrouw op jezelf, en dat wordt je ook geleerd bij therapie.
Ga niet steeds de schuld bij jezelf leggen, leg je erbij neer en ga verder, hoe moeilijk dat ook kan zijn, ga naar buiten, wordt lid van bv een tennisvereniging en ga daar een kennismakingscursus volgen.
Je bent echt niet de enige die een alles behalve perfect leven en/of toekomst heeft, maar probeer er dan toch iets van te maken waar jij zelf op trots kan zijn.
Heb een huurhuis, een 17 jaar oude en vol met deuken en krassen maar heerlijk rijdende Citroen en 3 huiskatten. Is niet veel, maar ben er toch wel een beetje trots op, en ik woon in een achterstandswijk.
Het enige wat ik wil zeggen: het kan nog erger dus
Je bent nog jong, leer van je fouten, en die van anderen, en vertrouw op jezelf, en dat wordt je ook geleerd bij therapie.
Ga niet steeds de schuld bij jezelf leggen, leg je erbij neer en ga verder, hoe moeilijk dat ook kan zijn, ga naar buiten, wordt lid van bv een tennisvereniging en ga daar een kennismakingscursus volgen.
Je bent echt niet de enige die een alles behalve perfect leven en/of toekomst heeft, maar probeer er dan toch iets van te maken waar jij zelf op trots kan zijn.
maandag 28 maart 2016 om 07:50
Die jongen is je dus niet waard. Echt niet hoor.
Ik ben 37 en als ik eindelijk mijn diploma heb ben ik bijna 40.
Who cares!! Ik kan wel spijt hebben van alle keuzes die ik gemaakt heb -en dat heb ik soms ook wel- maar ik ben wel bezig met wat ik leuk vind nu. Leef in het nu, kijk waar je naar toe wilt en hou dat doel voor ogen. Lastig maar waar.
En, 2 gesprekken bij een psych? Nee dat leidt inderdaad nergens toe. Trek daar rustig minimaal een jaar voor uit als niet meer en zoek iemand waarbij je je op je gemak voelt en dingen kunt uitpraten.
Ik ben 37 en als ik eindelijk mijn diploma heb ben ik bijna 40.
Who cares!! Ik kan wel spijt hebben van alle keuzes die ik gemaakt heb -en dat heb ik soms ook wel- maar ik ben wel bezig met wat ik leuk vind nu. Leef in het nu, kijk waar je naar toe wilt en hou dat doel voor ogen. Lastig maar waar.
En, 2 gesprekken bij een psych? Nee dat leidt inderdaad nergens toe. Trek daar rustig minimaal een jaar voor uit als niet meer en zoek iemand waarbij je je op je gemak voelt en dingen kunt uitpraten.
maandag 28 maart 2016 om 14:06
quote:Lavia09 schreef op 27 maart 2016 @ 16:50:
Ik heb het gevoel alsof ik mijn leven al verpest heb en dat het toch allemaal niet uitmaakt meer. Het stoppen met school op mijn 18e was echt een grote fout en nog steeds heb ik spijt, ik heb gewoon 3 jaar verloren, ik had nu klaar kunnen zijn met mijn hbo en zelfs verder kunnen studeren. Ik voel me ontzettend dom en gewoon mijzelf in de shit gewerkt, nu ben ik bekant 29 wanneer ik klaar ben en tja...voel me gewoon kut en blijf kutvoelen, mbo is niet erg maar je komt er niet ver mee..
Ik begrijp en herken je frustratie. Ik heb dezelfde denkwijze. Ik wilde van alles bereikt hebben voor mijn 30e. Dat is maar deels gelukt. Ik heb tot vorig jaar therapie gehad en ben nu 34. Het geloof in de toekomst ontbreekt nog steeds waardoor ik weinig/geen drive heb om dingen te ondernemen.
Maar er is een groot verschil. Je schrijft dat je je leven verpest hebt en vervolgens noem je alleen maar je studie. Is dat het enige waarvan je vindt dat dat verpest is, of is er meer? Bij mij is het eigenlijk anders. Het enige dat goed ging is mijn studie. Daarbuiten trok ik me terug. Ik heb nu wel een goede baan, geld, etc, maar als ik terugkijk had ik toch liever een "normale" jeugd gehad, zonder misbruik. Ik heb natuurlijk wel makkelijk praten met mijn studies, maar wat ik aan wil geven is dat er belangrijkere zaken in het leven zijn. Was je met een afgeronde opleiding nu dolgelukkig geweest, of is er stiekem meer?
Je moet kijken of je wat liever voor jezelf kan zijn. Ok, je stopte met school. Nu vind je dat niet slim, met de kennis en volwassenheid die je nu hebt, vind je het niet slim. Toen je 18 was zat je in een andere situatie, toen had je al die wijsheid nog niet toch? Dus hoe kan je dan jezelf de schuld geven. Dat is niet helemaal eerlijk.
edit: Ik heb een beetje in je topics gelezen en je hebt wel het een en ander meegemaakt. Hierboven vraag ik of je met een afgeronde opleiding wel gelukkig zou zijn geweest. Maar in dezelfde situatie denk ik eerlijk gezegd dat het antwoord dan nee zou zijn, klopt dat? De achterstand die je zelf denkt te hebben is klote want dat heb ik dus ook doordat ik mezelf ging terugtrekken in mijn jeugd. Echte vrienden heb ik daardoor nog steeds niet. Nooit een relatie gehad. Dat zijn de dingen die verdriet doen. Een niet afgemaakte opleiding is misschien een makkelijke manier om jezelf de schuld te geven van alles. Maar ik geloof dat je er helemaal niks aan kon doen. De situatie was nu eenmaal zo. Acceptatie is lastig, jezelf van alles verwijten is makkelijker. Ik weet er alles van. Wat ik een beetje geleerd heb inmiddels is dat je met zelfverwijt het jezelf niet makkelijker maakt. De negatieve gedachten die ik nu nog steeds heb die zorgen ervoor dat ik niet echt vooruit kom met relaties enzo.
Ik heb het gevoel alsof ik mijn leven al verpest heb en dat het toch allemaal niet uitmaakt meer. Het stoppen met school op mijn 18e was echt een grote fout en nog steeds heb ik spijt, ik heb gewoon 3 jaar verloren, ik had nu klaar kunnen zijn met mijn hbo en zelfs verder kunnen studeren. Ik voel me ontzettend dom en gewoon mijzelf in de shit gewerkt, nu ben ik bekant 29 wanneer ik klaar ben en tja...voel me gewoon kut en blijf kutvoelen, mbo is niet erg maar je komt er niet ver mee..
Ik begrijp en herken je frustratie. Ik heb dezelfde denkwijze. Ik wilde van alles bereikt hebben voor mijn 30e. Dat is maar deels gelukt. Ik heb tot vorig jaar therapie gehad en ben nu 34. Het geloof in de toekomst ontbreekt nog steeds waardoor ik weinig/geen drive heb om dingen te ondernemen.
Maar er is een groot verschil. Je schrijft dat je je leven verpest hebt en vervolgens noem je alleen maar je studie. Is dat het enige waarvan je vindt dat dat verpest is, of is er meer? Bij mij is het eigenlijk anders. Het enige dat goed ging is mijn studie. Daarbuiten trok ik me terug. Ik heb nu wel een goede baan, geld, etc, maar als ik terugkijk had ik toch liever een "normale" jeugd gehad, zonder misbruik. Ik heb natuurlijk wel makkelijk praten met mijn studies, maar wat ik aan wil geven is dat er belangrijkere zaken in het leven zijn. Was je met een afgeronde opleiding nu dolgelukkig geweest, of is er stiekem meer?
Je moet kijken of je wat liever voor jezelf kan zijn. Ok, je stopte met school. Nu vind je dat niet slim, met de kennis en volwassenheid die je nu hebt, vind je het niet slim. Toen je 18 was zat je in een andere situatie, toen had je al die wijsheid nog niet toch? Dus hoe kan je dan jezelf de schuld geven. Dat is niet helemaal eerlijk.
edit: Ik heb een beetje in je topics gelezen en je hebt wel het een en ander meegemaakt. Hierboven vraag ik of je met een afgeronde opleiding wel gelukkig zou zijn geweest. Maar in dezelfde situatie denk ik eerlijk gezegd dat het antwoord dan nee zou zijn, klopt dat? De achterstand die je zelf denkt te hebben is klote want dat heb ik dus ook doordat ik mezelf ging terugtrekken in mijn jeugd. Echte vrienden heb ik daardoor nog steeds niet. Nooit een relatie gehad. Dat zijn de dingen die verdriet doen. Een niet afgemaakte opleiding is misschien een makkelijke manier om jezelf de schuld te geven van alles. Maar ik geloof dat je er helemaal niks aan kon doen. De situatie was nu eenmaal zo. Acceptatie is lastig, jezelf van alles verwijten is makkelijker. Ik weet er alles van. Wat ik een beetje geleerd heb inmiddels is dat je met zelfverwijt het jezelf niet makkelijker maakt. De negatieve gedachten die ik nu nog steeds heb die zorgen ervoor dat ik niet echt vooruit kom met relaties enzo.
dinsdag 29 maart 2016 om 17:37
quote:zelus73 schreef op 28 maart 2016 @ 00:12:
Ik ben nu 42, en als het meezit (de toelatingsexamens haal) ben ik 26 als ik mijn hbo diploma heb.
Ik ben jaloers op je, er zijn maar weinig mensen die steeds jonger worden.
Wanneer ik nu aan een HBO opleiding begin, denk je dat ik dan straks ook wee 16 jaar jonger ben ?
Ik ben nu 42, en als het meezit (de toelatingsexamens haal) ben ik 26 als ik mijn hbo diploma heb.
Ik ben jaloers op je, er zijn maar weinig mensen die steeds jonger worden.
Wanneer ik nu aan een HBO opleiding begin, denk je dat ik dan straks ook wee 16 jaar jonger ben ?
Niet geschoten is altijd mis
dinsdag 29 maart 2016 om 17:49
Gedane zaken nemen geen keer. Je kunt wel dag en nacht gaan zitten malen dat je op je 18e niet had moeten stoppen met je studie en dat je alles anders had moeten doen, maar het verleden verander je daar niet mee. Je wordt er alleen maar ongelukkiger door. Accepteer de dingen die je niet kunt veranderen, zoals het verleden. Laat het los.
Veel mensen hebben wel iets uit het verleden waarvan ze wensten dat ze het anders hebben gedaan, dat hoort gewoon (helaas) bij het leven. Je kunt nu eenmaal niet in de toekomst kijken en vooraf al 100% zeker weten of een bepaalde beslissing goed zal uitpakken.
Je vraagt hoe je kunt stoppen met twijfelen en gewoon doen. Dat kun je doen door het gewoon te doen. Twijfels hebben we allemaal, maar we doen het gewoon. Leap of faith wordt dat ook genoemd:
Veel mensen hebben wel iets uit het verleden waarvan ze wensten dat ze het anders hebben gedaan, dat hoort gewoon (helaas) bij het leven. Je kunt nu eenmaal niet in de toekomst kijken en vooraf al 100% zeker weten of een bepaalde beslissing goed zal uitpakken.
Je vraagt hoe je kunt stoppen met twijfelen en gewoon doen. Dat kun je doen door het gewoon te doen. Twijfels hebben we allemaal, maar we doen het gewoon. Leap of faith wordt dat ook genoemd:
vrijdag 1 april 2016 om 07:52
Ik ken het gevoel van je oud voelen (terwijl je jong bent). Dat moet je leren loslaten. De uitspraak je bent nooit te oud om te leren goed in je oren knopen. De keuzes die je in het verleden hebt gemaakt maken je tot wie je bent, de keuzes die je nu maakt tot wie je wilt zijn.
Bedenk waar je naar toe wilt en ga aan de slag. Iemand die met passie op zijn 40ste een opleiding afrondt heeft een streepje voor op iemand die dat uit gewoonte op zijn 22ste doet. Het gaat er om dat je accepteert wie je bent en dat juist als kracht ziet om te komen waar je heen wilt. Of je dan 20, 30, 40 of ouder bent, maakt helemaal niets uit. Er is geen moment dat je 'af' bent.
Bedenk waar je naar toe wilt en ga aan de slag. Iemand die met passie op zijn 40ste een opleiding afrondt heeft een streepje voor op iemand die dat uit gewoonte op zijn 22ste doet. Het gaat er om dat je accepteert wie je bent en dat juist als kracht ziet om te komen waar je heen wilt. Of je dan 20, 30, 40 of ouder bent, maakt helemaal niets uit. Er is geen moment dat je 'af' bent.
donderdag 6 september 2018 om 20:57
Ook ik nam een paar zij- en omwegen om uiteindelijk pas begin 30, met baan ernaast, mijn master af te ronden.
Ik merk dat het me bij sollicitaties juist helpt. Wat voordelen:
Ik heb een hbo en uni. Daardoor ben ik breder geschoold dan iemand met de route vwo/ uni (praktijk en theorie). Ik heb aantoonbaar doorzettingsvermogen en meer levens- en werkervaring.
Ik heb recente kennis over het vak, maar ben niet piepjong meer, wat in mijn werkveld echt een pré is.
Dus.. omdenken en doorzetten.
Ik merk dat het me bij sollicitaties juist helpt. Wat voordelen:
Ik heb een hbo en uni. Daardoor ben ik breder geschoold dan iemand met de route vwo/ uni (praktijk en theorie). Ik heb aantoonbaar doorzettingsvermogen en meer levens- en werkervaring.
Ik heb recente kennis over het vak, maar ben niet piepjong meer, wat in mijn werkveld echt een pré is.
Dus.. omdenken en doorzetten.
vrijdag 7 september 2018 om 21:56
wel zielig voor haarRosesAreRed schreef: ↑07-09-2018 15:44Heel oud topic.
Forumster heeft wegens o.a. te grote psychische problemen talloze permabans gekregen.
