
Het verleden los laten

maandag 9 december 2019 om 22:00
maandag 9 december 2019 om 22:02

maandag 9 december 2019 om 22:03
Ik denk dat het mij oplevert dat ik soms kan dromen dat het heden er niet is. Een geestelijke ontsnapping uit het nu.Nummer*Zoveel schreef: ↑09-12-2019 22:00Wat levert die hang naar het verleden jou op? Durf je niet in het nu te leven en / of naar de toekomst te kijken? Ik zie vaak dat mensen die vinden dat vroeger alles beter was erg weinig verantwoordelijkheid en initiatief tonen om hun heden en hun toekomst te verbeteren.
Maar uiteindelijk levert het niks op, want ik kan niet terug naar vroeger.
maandag 9 december 2019 om 22:05
Oh sorry, daar had ik niet aan gedacht dat mensen dan zouden denken dat het verleden naar was. Ik zal het toelichten.
maandag 9 december 2019 om 22:08
Context: ik ben 47 jaar, ik had een goede baan bij de overheid met een goed inkomen, ik was actief. Tot drie jaar geleden.
Toen werd ik ziek. Mijn contract werd daardoor niet verlengd. Na 2 jaar Ziektewet heb ik nu een lage IVA uitkering. Ik kan nog alleen maar een paar meter strompelen. Ik heb een scootmobiel. Er is altijd pijn waardoor ik pijnstillers en slaapmiddelen moet slikken.
Dat is het in een notendop.
Toen werd ik ziek. Mijn contract werd daardoor niet verlengd. Na 2 jaar Ziektewet heb ik nu een lage IVA uitkering. Ik kan nog alleen maar een paar meter strompelen. Ik heb een scootmobiel. Er is altijd pijn waardoor ik pijnstillers en slaapmiddelen moet slikken.
Dat is het in een notendop.

maandag 9 december 2019 om 22:13
Door aan het verleden te blijven hangen ontzeg je jezelf een mooi heden en een goede toekomst.
herinneringen blijf je je hele leven maken, want elk gisteren is verleden en het is de bedoeling dat je daar ook fijne herinneringen aan hebt en dat heb je nu niet, omdat je blijft dwalen in tijden die al heel lang voorbij zijn en je daardoor vergeet echt te leven.
herinneringen blijf je je hele leven maken, want elk gisteren is verleden en het is de bedoeling dat je daar ook fijne herinneringen aan hebt en dat heb je nu niet, omdat je blijft dwalen in tijden die al heel lang voorbij zijn en je daardoor vergeet echt te leven.




maandag 9 december 2019 om 23:45
Nagellakmetglitter schreef: ↑09-12-2019 22:08Context: ik ben 47 jaar, ik had een goede baan bij de overheid met een goed inkomen, ik was actief. Tot drie jaar geleden.
Toen werd ik ziek. Mijn contract werd daardoor niet verlengd. Na 2 jaar Ziektewet heb ik nu een lage IVA uitkering. Ik kan nog alleen maar een paar meter strompelen. Ik heb een scootmobiel. Er is altijd pijn waardoor ik pijnstillers en slaapmiddelen moet slikken.
Dat is het in een notendop.
Ik begrijp jou heel erg goed, precies hetzelfde meegemaakt.
De onmacht en het verdriet om hoe het eenmaal was maakt het accepteren onwijs lastig.
Ik kamp er elke dag mee, ondanks alle ellende heb ik zoveel om gelukkig te zijn.
Heb jij professioneel hulp gehad met de verwerking van jouw beperkingen?
Girls compete with each other, women empower one another

dinsdag 10 december 2019 om 00:20
Dat is oprecht heel naar.Nagellakmetglitter schreef: ↑09-12-2019 22:08Context: ik ben 47 jaar, ik had een goede baan bij de overheid met een goed inkomen, ik was actief. Tot drie jaar geleden.
Toen werd ik ziek. Mijn contract werd daardoor niet verlengd. Na 2 jaar Ziektewet heb ik nu een lage IVA uitkering. Ik kan nog alleen maar een paar meter strompelen. Ik heb een scootmobiel. Er is altijd pijn waardoor ik pijnstillers en slaapmiddelen moet slikken.
Dat is het in een notendop.
Maar ook oprecht geen reden om niet het beste van het nu te maken.
dinsdag 10 december 2019 om 22:05
Ik stond op de wachtlijst voor Psyq, maar ik kreeg eergisteren een brief dat ze een patiëntenstop hebben voor mensen die bij VGZ verzekerd zijn.nini28 schreef: ↑09-12-2019 23:45Ik begrijp jou heel erg goed, precies hetzelfde meegemaakt.
De onmacht en het verdriet om hoe het eenmaal was maakt het accepteren onwijs lastig.
Ik kamp er elke dag mee, ondanks alle ellende heb ik zoveel om gelukkig te zijn.
Heb jij professioneel hulp gehad met de verwerking van jouw beperkingen?
Jij kampt er ook elke dag mee? Hoe ga jij ermee om?

dinsdag 10 december 2019 om 22:53
Heb je een behandelend arts/ziekenhuis met wie je kan overleggen dat je vanwege je ziekte graag met een psycholoog zou willen praten omdat het -niet gek natuurlijk- mentaal echt wat met je doet? Wellicht is er een psycholoog aan dezelfde afdeling verbonden, specifiek gericht voor cliënten die hiermee kampen.Nagellakmetglitter schreef: ↑10-12-2019 22:05Ik stond op de wachtlijst voor Psyq, maar ik kreeg eergisteren een brief dat ze een patiëntenstop hebben voor mensen die bij VGZ verzekerd zijn.
Jij kampt er ook elke dag mee? Hoe ga jij ermee om?
dinsdag 10 december 2019 om 23:16
@Kastanjerood: dat is een goed idee. Ik heb eigenlijk vooral de behoefte om soms (hoeft niet elke week) mijn verdriet te uiten dat ik mijn baan mis en het leven zonder pijn. Maar de praktijkondersteuner van de huisarts vond meteen al dat ik naar Psyq moet. Ik ga morgen bellen om te vragen of ik toch af en toe naar haar toe kan.

dinsdag 10 december 2019 om 23:54
Ja, snap ik (echt, ik ben zelf ook chronisch ziek maar heb ook nog wel momenten zonder pijn, dat maakt wel verschil misschien). Het is fijn als je begrepen wordt maar ook als een psycholoog mee kan kijken hoe je rekening kunt houden met je lichaam en toch het beste -met datzelfde lichaam- uit het leven kunt halen.Nagellakmetglitter schreef: ↑10-12-2019 23:16@Kastanjerood: dat is een goed idee. Ik heb eigenlijk vooral de behoefte om soms (hoeft niet elke week) mijn verdriet te uiten dat ik mijn baan mis en het leven zonder pijn. Maar de praktijkondersteuner van de huisarts vond meteen al dat ik naar Psyq moet. Ik ga morgen bellen om te vragen of ik toch af en toe naar haar toe kan.
Ik zie het persoonlijk niet als acceptatie (ik kon echt boos worden van dat woord) maar als een soort “samenwerking” tussen wat je zou willen en wat je zou kunnen.

donderdag 12 december 2019 om 09:43
Nagellakmetglitter schreef: ↑10-12-2019 22:05Ik stond op de wachtlijst voor Psyq, maar ik kreeg eergisteren een brief dat ze een patiëntenstop hebben voor mensen die bij VGZ verzekerd zijn.
Jij kampt er ook elke dag mee? Hoe ga jij ermee om?
Ik heb psychologische hulp gehad, bij 3 verschillende psychologen ( door de jaren heen) masr heel eerlijk heeft het niet erg veel gebracht.
Proberen het beste ervan te maken, maar het blijft lastig omdat je elke dag met de beperkingen geconfronteerd wordt.
Is er bij jou kans op herstel?
Girls compete with each other, women empower one another