Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4
vrijdag 6 december 2024 om 09:04
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
zondag 29 december 2024 om 17:28
Libe, wat spannend: een date! Wat gaan jullie doen? Als het alleen maar eng voelt: het is niet je laatste kans ooit of de laatste man ooit he? dus niets moet. Maar als het ook een beetje leuk spannend is, dan wens ik je veel plezier!
Met meis... het gaat. Ondanks 2 pammetjes nog steeds geen slaapritme, nog steeds moeilijk haar bed uit. Maar over het algemeen is het wel okee geliof ik
.
Selune: in een nieuwe stad zonder kleine kinderen vrienden maken lijkt me best een uitdaging. Vrijwilligerswerk of hobby (edelsmeden, pottenbakken, cursus geschiedenis, whatever) een idee, als het februari is geweest?
Friet, fijn om er even tussenuit te zijn geweest?
Avo, fijn dat het weer stijgende lijn is! En kikkerdrilbil: naast fantastisch codewoord, heb jij toevallig net kinderfil met het pannekoekenlied zitten kijken :p ?
Met meis... het gaat. Ondanks 2 pammetjes nog steeds geen slaapritme, nog steeds moeilijk haar bed uit. Maar over het algemeen is het wel okee geliof ik
.Selune: in een nieuwe stad zonder kleine kinderen vrienden maken lijkt me best een uitdaging. Vrijwilligerswerk of hobby (edelsmeden, pottenbakken, cursus geschiedenis, whatever) een idee, als het februari is geweest?
Friet, fijn om er even tussenuit te zijn geweest?
Avo, fijn dat het weer stijgende lijn is! En kikkerdrilbil: naast fantastisch codewoord, heb jij toevallig net kinderfil met het pannekoekenlied zitten kijken :p ?
maandag 30 december 2024 om 08:19
Lief, jullie adviezen en geruststellende reacties mbt de date!
Ik ben gegaan. Het was gezellig. Maar hij heeft bijna net zo veel issues als ik volgens mij
, incl hechtingissues en een nog onverwerkte relatie. Geen match voor mij dus op dit moment. En ik vind dat meer dan ok. Ben niet eens teleurgesteld en wel blij dat ik 'geoefend' heb.
Ik ben gegaan. Het was gezellig. Maar hij heeft bijna net zo veel issues als ik volgens mij
, incl hechtingissues en een nog onverwerkte relatie. Geen match voor mij dus op dit moment. En ik vind dat meer dan ok. Ben niet eens teleurgesteld en wel blij dat ik 'geoefend' heb.
libélula wijzigde dit bericht op 30-12-2024 08:20
1.03% gewijzigd
maandag 30 december 2024 om 08:19
Dat ritme dat beter moet 
. Ik mag t/m oud en nieuw doorklooien, maar de laatste dagen moet er wel weer een soort regelmaat in. Wordt ik ook een leuker mens van en dat is belangrijk als je fijne herinneringen probeert te maken.
Februari voelt nog als heel heel verre toekomst. Ik merk dat ik die niet zo goed kan zien momenteel. Maar er eens over brainstormen kan zeker geen kwaad.
Libe hoe was je avond gisteren?
Lucy fijn dat meis redelijk gaat. Hoe was het gesprek geweest? En hoe ga jij nu het stof heel langzaam een beetje neerdaalt?
. Ik mag t/m oud en nieuw doorklooien, maar de laatste dagen moet er wel weer een soort regelmaat in. Wordt ik ook een leuker mens van en dat is belangrijk als je fijne herinneringen probeert te maken. Februari voelt nog als heel heel verre toekomst. Ik merk dat ik die niet zo goed kan zien momenteel. Maar er eens over brainstormen kan zeker geen kwaad.
Libe hoe was je avond gisteren?
Lucy fijn dat meis redelijk gaat. Hoe was het gesprek geweest? En hoe ga jij nu het stof heel langzaam een beetje neerdaalt?
Forever is a hell of a long time
maandag 30 december 2024 om 10:03
Wat stoer libe om op date te gaan, en fijn dat het leuk was hopelijk komt er in 2025 een leuk mens/man op je pad.
@advo en selune hier ook hier iemand helemaal uit het ritme. Met man afgesproken dat ik vanaf 1 januari 4 dagen ga slapen met medicatie zodat ik weer een dag en nacht ritme heb.
@selune en je vraag waar ik op tegen opzie. Deze week krijgen we te horen dat ze langer met dwang opgenomen gaat worden. En als het goed is ook of de instanties aan de andere kant van het land mee gaan werken. Want dan komt er letterlijk 200 km tussen ons in te zitten
@advo en selune hier ook hier iemand helemaal uit het ritme. Met man afgesproken dat ik vanaf 1 januari 4 dagen ga slapen met medicatie zodat ik weer een dag en nacht ritme heb.
@selune en je vraag waar ik op tegen opzie. Deze week krijgen we te horen dat ze langer met dwang opgenomen gaat worden. En als het goed is ook of de instanties aan de andere kant van het land mee gaan werken. Want dan komt er letterlijk 200 km tussen ons in te zitten
maandag 30 december 2024 om 11:23
maandag 30 december 2024 om 11:56
Het hoort bij haar huidige toestand en mogelijk medicijnen. Ze durft ook niet meer naar haar werk nu.
Wat doet het met mij... ik baal dat ik dit gisteren bij man heb gelaten en toch naar vriendin ben gegaan. Maar gebeuren is gebeurd. Ik vind het vooral vervelend dat er weer iets negatiefs gebeurt voor haar. Net als dat ik geen idee heb welke verantwoordelijkheid ze nu aan kan.
Ik blijf het echt een lastige zoektocht vinden: wat kun je wel vragen en wat niet.
Wat doet het met mij... ik baal dat ik dit gisteren bij man heb gelaten en toch naar vriendin ben gegaan. Maar gebeuren is gebeurd. Ik vind het vooral vervelend dat er weer iets negatiefs gebeurt voor haar. Net als dat ik geen idee heb welke verantwoordelijkheid ze nu aan kan.
Ik blijf het echt een lastige zoektocht vinden: wat kun je wel vragen en wat niet.
maandag 30 december 2024 om 13:20
Ik ben zachter dan man. Hij is er op een gegeven moment klaar mee en vindt het haar verantwoordelijkheid. Ik had op z'n minst nog gebeld naar de winkel dat ze niet zou komen. Hij laat het bij haar, en vindt dat ze maar de verantwoordelijkheid moet dragen voor haar acties.
En ik was desnoods in mijn eentje even met de bedrijfsleider gaan praten om de situatie uit te leggen.
En misschien is voor allebei wel wat te zeggen hoor. Misschien enable ik wel teveel. Geen idee.
En ik was desnoods in mijn eentje even met de bedrijfsleider gaan praten om de situatie uit te leggen.
En misschien is voor allebei wel wat te zeggen hoor. Misschien enable ik wel teveel. Geen idee.
maandag 30 december 2024 om 18:44
@lucy; ik denk dat ik ook voor de 'zachte' aanpak was gegaan en de 'meubels' zoveel mogelijk had proberen te redden. En hoe je het ook draait of keert: dochter heeft problemen maar is ook een puber. En die kunnen oorzaak en gevolg vaak nog niet helemaal rijmen. In omstandigheden met niet al te grote gevolgen vind ik het prima om de jongelui even op hun neus te laten gaan. Maar als er verregaande consequenties mee gemoeid zijn, ben ik de softie die gaat redderen en de schade probeert te beperken. Al dan niet (on)zichtbaar.
maandag 30 december 2024 om 18:47
Selune schreef het al: februari lijkt nog zo ver weg. Het gloort nog niet eens. Of uh... februari gloorde nog niet eens. Tot ik vandaag besefte dan man begin februari 50 wordt. Meteen paniek. We doen nooit iets aan onze verjaardagen maar dit is natuurlijk wel een bijzondere en voor mijn gevoel kan ik het niet maken om 'niets' voor hem te regelen 
maandag 30 december 2024 om 20:38
Of ik ben gewoon een softie omdat ik het zo ontzettend graag anders wil doen dan thuis Avo. Misschien helikopter ik wel teveel. En voor mijn gevoel heb ik dat nooit gedaan, maar nu is alles anders ofzo...
Niet onzeker worden van mijn manier van opvoeden. Ik ben de slechtste moeder ooit, met nul voorbeeld. Ik doe maar wat. En mijn kind is suïcidaal. Dus ik ben geen voorbeeld, okee?
Niet onzeker worden van mijn manier van opvoeden. Ik ben de slechtste moeder ooit, met nul voorbeeld. Ik doe maar wat. En mijn kind is suïcidaal. Dus ik ben geen voorbeeld, okee?
maandag 30 december 2024 om 21:54
Slechtste moeder ooit omdat ik haar niet heb kunnen behoeden. Omdat ik kennelijk haar niet het vertrouwen mee heb kunnen geven dat alles wel weer goed komt. Hoe zwart ook, ergens wordt het wel weer licht. Omdat ze net als ik een kopp-kind is. Door mijn toedoen.
Omdat ik zo godsguwelijk graag had gehoopt dat zij zich wel gezien voelt. Geliefd voelt. Zelfvertrouwen zou hebben. En weten dat ze er mag zijn, ook als de wereld even niet zo leuk is.
En dat heb ik haar kennelijk niet mee kunnen geven. Ze denkt dat ze alles alleen moet doen. Maar kan het tegelijk niet dragen.
En het doet pijn. Dat ze niets lijkt te willen doen om de situatie beter te maken. Omdat ze kennelijk bang is voor wat ze tegen gaat komen ofzo? Geen idee waarom.
Maar ik weet niet meer hoe ik moet vechten als zij dat niet meer doet. En tegelijkertijd kan ik niet opgeven,want hoe geef je je kind op?
Ik zet in op positieve ervaringen. Maar geef haar nog genoeg negatieve vrees ik. Door net het verkeerde te zeggen. Haar te willen laten zien dat ik om haar geef, van haar hou. Maar haar daarmee het gevoel te geven dat het om mij draait. Terwijl dat juist niet is wat ik wil. Dat voorbeeld heb ik wel gehad, en met alles wat ik doe is dat niet wat ik wil doen...
Je kind suïcidaal zien is zo godsklere machteloos. En als je kind dan nog zo stronteigenwijs is als de mijne, dan kun je rennen wat je wil lijkt het...
(Ze is 15 trouwens. Dus nog minderjarig ja. Maar oud genoeg om niet meer echt te kunnen dwingen).
Omdat ik zo godsguwelijk graag had gehoopt dat zij zich wel gezien voelt. Geliefd voelt. Zelfvertrouwen zou hebben. En weten dat ze er mag zijn, ook als de wereld even niet zo leuk is.
En dat heb ik haar kennelijk niet mee kunnen geven. Ze denkt dat ze alles alleen moet doen. Maar kan het tegelijk niet dragen.
En het doet pijn. Dat ze niets lijkt te willen doen om de situatie beter te maken. Omdat ze kennelijk bang is voor wat ze tegen gaat komen ofzo? Geen idee waarom.
Maar ik weet niet meer hoe ik moet vechten als zij dat niet meer doet. En tegelijkertijd kan ik niet opgeven,want hoe geef je je kind op?
Ik zet in op positieve ervaringen. Maar geef haar nog genoeg negatieve vrees ik. Door net het verkeerde te zeggen. Haar te willen laten zien dat ik om haar geef, van haar hou. Maar haar daarmee het gevoel te geven dat het om mij draait. Terwijl dat juist niet is wat ik wil. Dat voorbeeld heb ik wel gehad, en met alles wat ik doe is dat niet wat ik wil doen...
Je kind suïcidaal zien is zo godsklere machteloos. En als je kind dan nog zo stronteigenwijs is als de mijne, dan kun je rennen wat je wil lijkt het...
(Ze is 15 trouwens. Dus nog minderjarig ja. Maar oud genoeg om niet meer echt te kunnen dwingen).
maandag 30 december 2024 om 21:54
Iedereen (over het algemeen) doet dat toch naar beste kunnen? En ongetwijfeld zijn er dingen die je/ik niet goed doe(t).
Maar dan gaat het denk ik ook om reflectie, daar naar kunnen kijken en daar op terugkomen? En het is ook niet alsof je dagelijks met bepaalde situaties van doen hebt ofzo, dus ik hoop ook dat er wat milder naar eigen handelen gekeken kan worden.
Als mijn ouders alleen al hadden gezegd: shit Jahallo, we beseffen ons nu wat voor impact dat had en daar hebben we spijt van of hadden we anders moeten doen. Dat was voor mij al heel wat geweest.
Maar dan gaat het denk ik ook om reflectie, daar naar kunnen kijken en daar op terugkomen? En het is ook niet alsof je dagelijks met bepaalde situaties van doen hebt ofzo, dus ik hoop ook dat er wat milder naar eigen handelen gekeken kan worden.
Als mijn ouders alleen al hadden gezegd: shit Jahallo, we beseffen ons nu wat voor impact dat had en daar hebben we spijt van of hadden we anders moeten doen. Dat was voor mij al heel wat geweest.
maandag 30 december 2024 om 23:11
Sorrie, maar ze wordt gezien, gehoord, is geliefd.
Ze voelt zich zo veilig, dat ze alle zooi naar buiten gooit tegen jullie.
Je kan me nog meer vertellen, een kind dat zich onveilig voelt, dat gedraagt zich niet zo.
Ze gaat er juist vanuit dat jullie oeverloos van haar houden en het wel oplossen, en haar toch wel accepteren.
Wat jij vertelt heeft NIETS te maken met een kind dat zich onveilig voelt.
Wel met een kind dat inderdaad in de knoop zit met zichzelf, met gevoelens, met hormonen, met de wereld.
Dus die mag je gewoon in je zak steken hoor.
Ik mag dan niets weten over opvoeden van suicidale pubers, ik weet wel hoe een puber die zich onveilig voelt zich gedraagt.
En dat zij roept dat ze zich ongeliefd voelt, ongehoord voelt, dat jullie haar leven verpesten... dat doen mijn niet-suicidale oudsten ook.
Ik zie dat als bewijs van dat ze veilig gehecht zijn, grenzen meekrijgen, en die grens niet zo fijn vinden. Sterker nog, ik heb nog geen vriendin/kennis met tieners gesproken die niet al die verwijten naar haar hoofd kreeg.
'Jullie begrijpen me gewoon niet!'
1) nee, want wij zijn niet NU jong
2) mwah ik heb wel een idee, maar ik snap ook dat jij denkt dat wij dit noooit zo meegemaakt hebben.
Het lijkt me inderdaad verschrikkelijk machteloos.
Niet meer proberen op te lossen is een mooi handvat van 113.
Misschien met je man om tafel en bespreken wat jullie wel kunnen bieden (luisterend oor, herinnering aan dagritme, afleiding) als dat gewenst is.
En wat jullie niet kunnen bieden (schietschijf, boksbal, geheimhouding/geen crisisdienst inschakelen, oplossingen) of dat nou gewenst is of niet.
Ik zeg tegen een van de kinderen hier in huis vaak 'je vergeet te vragen of de ander wel geholpen WIL worden'. Kind trekt ander kind de lego uit handen en legt dan uit dat het is om te helpen. Of zegt 300 keer 'geef maar, ik doe het wel' tot de ander boos wordt. Geeft te pas en te onpas advies of goede antwoorden. En heeft daardoor veel botsingen met de andere kinderen.
'Lieverd, ik weet dat je wilt helpen. Maar EERST vragen of een ander hulp wil. Ik veeg ook niet meer ongevraagd jouw billen af, of richt je kamer zomaar anders in omdat dat mooier is.'
(mijn vriendin vatte dat vorige maand, toen ik tegen de eerste Sinterklaas aanliep en haar appte heel mooi samen.
'ik heb er even over nagedacht, ik heb 3 opties voor je.
1) we kunnen het er over hebben
2) we doen net of het niet bestaat, ik ga praten over van alles en nog wat en zorg voor een uurtje afleiding
3) We zijn gewoon. Stil of kabbelend. Wandelen/groenten snijden/samen tv kijken.
En alledrie die opties kunnen desgewenst met een knuffel of een huilbui, en je mag je ook bedenken.'
Is zoiets nog een optie?)
Ze voelt zich zo veilig, dat ze alle zooi naar buiten gooit tegen jullie.
Je kan me nog meer vertellen, een kind dat zich onveilig voelt, dat gedraagt zich niet zo.
Ze gaat er juist vanuit dat jullie oeverloos van haar houden en het wel oplossen, en haar toch wel accepteren.
Wat jij vertelt heeft NIETS te maken met een kind dat zich onveilig voelt.
Wel met een kind dat inderdaad in de knoop zit met zichzelf, met gevoelens, met hormonen, met de wereld.
Dus die mag je gewoon in je zak steken hoor.
Ik mag dan niets weten over opvoeden van suicidale pubers, ik weet wel hoe een puber die zich onveilig voelt zich gedraagt.
En dat zij roept dat ze zich ongeliefd voelt, ongehoord voelt, dat jullie haar leven verpesten... dat doen mijn niet-suicidale oudsten ook.
Ik zie dat als bewijs van dat ze veilig gehecht zijn, grenzen meekrijgen, en die grens niet zo fijn vinden. Sterker nog, ik heb nog geen vriendin/kennis met tieners gesproken die niet al die verwijten naar haar hoofd kreeg.
'Jullie begrijpen me gewoon niet!'
1) nee, want wij zijn niet NU jong
2) mwah ik heb wel een idee, maar ik snap ook dat jij denkt dat wij dit noooit zo meegemaakt hebben.
Het lijkt me inderdaad verschrikkelijk machteloos.
Niet meer proberen op te lossen is een mooi handvat van 113.
Misschien met je man om tafel en bespreken wat jullie wel kunnen bieden (luisterend oor, herinnering aan dagritme, afleiding) als dat gewenst is.
En wat jullie niet kunnen bieden (schietschijf, boksbal, geheimhouding/geen crisisdienst inschakelen, oplossingen) of dat nou gewenst is of niet.
Ik zeg tegen een van de kinderen hier in huis vaak 'je vergeet te vragen of de ander wel geholpen WIL worden'. Kind trekt ander kind de lego uit handen en legt dan uit dat het is om te helpen. Of zegt 300 keer 'geef maar, ik doe het wel' tot de ander boos wordt. Geeft te pas en te onpas advies of goede antwoorden. En heeft daardoor veel botsingen met de andere kinderen.
'Lieverd, ik weet dat je wilt helpen. Maar EERST vragen of een ander hulp wil. Ik veeg ook niet meer ongevraagd jouw billen af, of richt je kamer zomaar anders in omdat dat mooier is.'
(mijn vriendin vatte dat vorige maand, toen ik tegen de eerste Sinterklaas aanliep en haar appte heel mooi samen.
'ik heb er even over nagedacht, ik heb 3 opties voor je.
1) we kunnen het er over hebben
2) we doen net of het niet bestaat, ik ga praten over van alles en nog wat en zorg voor een uurtje afleiding
3) We zijn gewoon. Stil of kabbelend. Wandelen/groenten snijden/samen tv kijken.
En alledrie die opties kunnen desgewenst met een knuffel of een huilbui, en je mag je ook bedenken.'
Is zoiets nog een optie?)
maandag 30 december 2024 om 23:24
Lucy,
Soms is in de kamer zijn al genoeg.
Soms helpt over de rug aaien, telkens weer.
Misschien op schoot trekken en gewoon vasthouden, zonder iets te zeggen.
Luisteren kan vanuit je lichaam.
Ik
ga nu luisteren naar mijn lichaam. Helium.
Zonder dat ik nu kan begrijpen nog waarom, want de repetitie ging goed, ook al deden we niet het stuk wat trigger 3 voor mij geeft.
Ik voel alsof ik moet huilen ook.
Man zit op de bank, ik ben hier ook. Ik kan niet huilen bij man. Teveel individueel ofzo. Kan ook niet op bed, want hij komt daar ook
Ik blijf even beneden nog. Even wachten wat mijn lichaam me wil vertellen en daar ga ik naar luisteren. Mijn hoofd mag zich er even niet mee bemoeien.
Soms is in de kamer zijn al genoeg.
Soms helpt over de rug aaien, telkens weer.
Misschien op schoot trekken en gewoon vasthouden, zonder iets te zeggen.
Luisteren kan vanuit je lichaam.
Ik
ga nu luisteren naar mijn lichaam. Helium.
Zonder dat ik nu kan begrijpen nog waarom, want de repetitie ging goed, ook al deden we niet het stuk wat trigger 3 voor mij geeft.
Ik voel alsof ik moet huilen ook.
Man zit op de bank, ik ben hier ook. Ik kan niet huilen bij man. Teveel individueel ofzo. Kan ook niet op bed, want hij komt daar ook
Ik blijf even beneden nog. Even wachten wat mijn lichaam me wil vertellen en daar ga ik naar luisteren. Mijn hoofd mag zich er even niet mee bemoeien.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 30 december 2024 om 23:50
Lucy ik denk dat er wel iets te zeggen is voor 'stoppen met oplossen', maar er wel zijn inderdaad. En ik heb ook een ander referentiekader, maar vind je man niet hard. Ik heb echt moeten leren dat ziekmelden een optie is als je niet doodziek in het ziekenhuis ligt bijvoorbeeld. Dus zoals je man, het bij haar laten, snap ik wel. Ik snap jou ook een zeker vanuit het 'ik wil het anders doen', maar zoals je het hier beschrijft zijn jullie beiden hele fijne ouders 
Oh shit Olle kan me voorstellen dat je het daar spaans benauwd van krijgt. Heb je ideeën over wat je man wel en niet zou willen? Kunnen we meedenken?
Doreia
Hier best een fijne dag gehad. Samen met man en dochter een hele dag op pad geweest. Weer wat leuke herinneringen verzameld voor en met dochter.
Oh shit Olle kan me voorstellen dat je het daar spaans benauwd van krijgt. Heb je ideeën over wat je man wel en niet zou willen? Kunnen we meedenken?
Doreia
Hier best een fijne dag gehad. Samen met man en dochter een hele dag op pad geweest. Weer wat leuke herinneringen verzameld voor en met dochter.
Forever is a hell of a long time
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
