Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4
vrijdag 6 december 2024 om 09:04
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
maandag 30 december 2024 om 23:51
Man inmiddels naar boven.
Ik zit en vraag mijn lichaam wat er aan de hand is. Waar is het gevaar?
En ik zie het, wat er is. Ik stond het weer toe. Geen respect richting mij, terwijl ik het wel terug moest geven. Omdat hij zich opgelaten voelde misschien? Niet nodig om te analyseren. Mijn reactie is belangrijk. Ik ging door, zonder het te adresseren. Dat mag anders.
Lichaam dank. Ik ben lerende. Bedankt dat je me wil waarschuwen. Ik luister. En ik red ons volgende week.
'stop met je opmerkingen, dat vind ik niet fijn en heb ik niet verdiend'.
Ik zit en vraag mijn lichaam wat er aan de hand is. Waar is het gevaar?
En ik zie het, wat er is. Ik stond het weer toe. Geen respect richting mij, terwijl ik het wel terug moest geven. Omdat hij zich opgelaten voelde misschien? Niet nodig om te analyseren. Mijn reactie is belangrijk. Ik ging door, zonder het te adresseren. Dat mag anders.
Lichaam dank. Ik ben lerende. Bedankt dat je me wil waarschuwen. Ik luister. En ik red ons volgende week.
'stop met je opmerkingen, dat vind ik niet fijn en heb ik niet verdiend'.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 30 december 2024 om 23:58
Dat over de rug aaien (en over haar hoofd), daar vraagt ze om en dat doe ik eindeloos 
. Gisteren wilde ik echt graag naar bed toen ze erom vroeg, en toen is ze naast me gaan liggen en heb ik haar gaaid tot ik in slaap viel. En man geeft haar regelmatig onverwachte knuffels.
Dank je Avo. Zoiets inderdaad. Net als misschien, als ze iets vertelt, alleen maar reageren met: ik kan me voorstellen dat dat heel naar moet voelen (ipv gerust te willen stellen).
Ik ga er eens over nadenken.
En dank je voor je lieve woorden. Tranen hier. Ik weet niet hoe jij dat voelt, maar ik vind het soms voelen als dobberen op een woeste zee en geen boei om je aan vast te houden, terwijl man veel intuïtiever te werk gaat qua opvoeding...
Doreia, wat fijn dat jij je lijf zo voelt en er in mee kan bewegen. Doorvoelen en weer loslaten. Heel mooi om te lezen!
. Gisteren wilde ik echt graag naar bed toen ze erom vroeg, en toen is ze naast me gaan liggen en heb ik haar gaaid tot ik in slaap viel. En man geeft haar regelmatig onverwachte knuffels.Dank je Avo. Zoiets inderdaad. Net als misschien, als ze iets vertelt, alleen maar reageren met: ik kan me voorstellen dat dat heel naar moet voelen (ipv gerust te willen stellen).
Ik ga er eens over nadenken.
En dank je voor je lieve woorden. Tranen hier. Ik weet niet hoe jij dat voelt, maar ik vind het soms voelen als dobberen op een woeste zee en geen boei om je aan vast te houden, terwijl man veel intuïtiever te werk gaat qua opvoeding...
Doreia, wat fijn dat jij je lijf zo voelt en er in mee kan bewegen. Doorvoelen en weer loslaten. Heel mooi om te lezen!
dinsdag 31 december 2024 om 00:11
De triggers als individuele onderwerpen. Want omwille van de tijd voor de première. Met visualisatie en dan luisteren naar je lichaam en vragen wat het had willen doen in deze situaties.
Vooral mijn benen hebben het altijd moeten afleggen tegen de rest. Ze mochten niet wegvluchten. Het zijn nu dus ook mijn benen die 'afgaan' met het heliumgevoel. En nu, in de rust van de nacht begrijp ik het. Bijzonder en ik ben er flink op aan het voelen. Ik wou eerst 'denken' schrijven maar het zijn mijn benen die nu mogen leiden. Ik blijf hier nog even, dit is een nieuwe ervaring.
Vooral mijn benen hebben het altijd moeten afleggen tegen de rest. Ze mochten niet wegvluchten. Het zijn nu dus ook mijn benen die 'afgaan' met het heliumgevoel. En nu, in de rust van de nacht begrijp ik het. Bijzonder en ik ben er flink op aan het voelen. Ik wou eerst 'denken' schrijven maar het zijn mijn benen die nu mogen leiden. Ik blijf hier nog even, dit is een nieuwe ervaring.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 31 december 2024 om 00:39
Mooie manier!
Mijn twee centen: het vergt best wat oefening om het alarm van je hersenen zo te veranderen dat het niet meer afgaat bij een trigger.
Je lichamelijke reactie klinkt als een typische reflexmatige vecht/vlucht reactie van het lichaam op prikkels vanuit de reptielen hersenen.
Denken, begrijpen, reflecteren zijn typische mensen-hersen kwaliteiten.
Met het visualiseren en doorvoelen 'begrijp' je het beter, maar verander je niet dat alarm van je hersenen.
Voor zover ik weet zijn er uit wetenschappelijk onderzoek maar twee snelle manieren om dat hersen-alarm wat minder strak af te stellen gekomen: EMDR en neurofeedback.
Beiden beïnvloeden direct de lading die de hersenen geven aan een prikkel (gevaar of veilig), en in jouw geval aan deze triggers.
(Tenzij ik de lessen van Bessel vd Kolk verkeerd opgeslagen/begrepen heb)
Mijn twee centen: het vergt best wat oefening om het alarm van je hersenen zo te veranderen dat het niet meer afgaat bij een trigger.
Je lichamelijke reactie klinkt als een typische reflexmatige vecht/vlucht reactie van het lichaam op prikkels vanuit de reptielen hersenen.
Denken, begrijpen, reflecteren zijn typische mensen-hersen kwaliteiten.
Met het visualiseren en doorvoelen 'begrijp' je het beter, maar verander je niet dat alarm van je hersenen.
Voor zover ik weet zijn er uit wetenschappelijk onderzoek maar twee snelle manieren om dat hersen-alarm wat minder strak af te stellen gekomen: EMDR en neurofeedback.
Beiden beïnvloeden direct de lading die de hersenen geven aan een prikkel (gevaar of veilig), en in jouw geval aan deze triggers.
(Tenzij ik de lessen van Bessel vd Kolk verkeerd opgeslagen/begrepen heb)
dinsdag 31 december 2024 om 00:42
Sowieso is bij schrik of alarm het probleem dat je overgaat naar het reflexmatige reptielenbrein met alleen ruimte voor vechten, vluchten en overleven.
Bij niet-trauma mensen kost het al snel 15 minuten om na flink schrikken uit dat reptielenbrein te komen.
Daarom reageren mensen hun schrik ook zo basaal, en vervallen vlak daarna bij vals alarm vaak in instinctief lachen/boos worden/stilvallen (vrede, vechten, vluchten).
Bij niet-trauma mensen kost het al snel 15 minuten om na flink schrikken uit dat reptielenbrein te komen.
Daarom reageren mensen hun schrik ook zo basaal, en vervallen vlak daarna bij vals alarm vaak in instinctief lachen/boos worden/stilvallen (vrede, vechten, vluchten).
dinsdag 31 december 2024 om 07:28
Lieve Lucy, ik denk dat jullie ontzettend goede ouders zijn. Ouders die zielsveel om Meis geven, en alles zouden willen doen om het op te lossen/over te nemen. Maar dat kan niet. Ik ben het eens met Avo, dat Meis echt wel gezien en gehoord wordt door jullie, ookal roept ze van niet. Maar dat doen alle pubers. Dat is ook hun taak, zich losmaken van hun ouders, hun eigen mening vormen, het niet eens zijn met hen.
Vanuit jullie eigen achtergrond, rol en opvoeding proberen jij en man beide te doen wat jullie kunnen. Ik snap ook dat je het wil oplossen, het gaat overnemen (ik zou ook in die reflex schieten). Maar jij kan het niet voor haar oplossen. Zij moet het doen. Zij moet het willen.
Ik denk dat luisteren ipv van oplossen een hele mooie is van 113. En tegelijkertijd een van de moeilijkste dingen. Want dat betekent: op je handen zitten, al zien dat het niet goed gaat, maar het haar zelf laten oplossen. Of niet. Dat betekent niet dat er geen grenzen meer gesteld mogen worden. Grenzen zijn ook duidelijkheid, vastigheid en normen en waarden. Die gelden voor iedereen, zeker voor pubers, ook als ze suïcidaal zijn.
Luisteren kan op veel verschillende manieren. Avo haar drie punten zijn mooie. Misschien kan je dit ook met haar bespreken? Dat jullie er over na hebben gedacht, dat je haar opmerkingen en feedback serieus wil nemen. Dat je meer wil gaan luisteren zonder oordeel. Hoe zij dit voor zich ziet? Dat jullie haar altijd willen helpen bij dingen, maar dat zij dan moet aangeven er hulp bij nodig te hebben. Dan kunnen jullie afspreken hoe die hulp er dan uit moet zien op dat moment (van herinneren tot wekker zetten tot de dekens van haar aftrekken en de douche aanzetten). Maar ook dat luisteren niet betekent dat je alles doet wat ze zegt/graag wil/haar slaafje wordt.
ou je dit met dochter kunnen bespreken? Of gaat ze hier alleen maar heel boos over worden? Dan kan je het natuurlijk ook altijd onbesproken met haar aanpassen.
Doreia, wat mooi dat je door je lijf hebt kunnen achterhalen wat de trigger was gisteravond.
Selune, dat klinkt al een fijne dag gisteren met elkaar. Gelukkig dat die er ook kunnen zijn.
Olle, ik snap dat een 50e verjaardag om iets speciaals vraagt. Volgens mij ben jij ontzettend goed in uitvoeren, als het idee er is. Dat lukt je vast ook nu. Wil je dat we meedenken?
Lieverds, de laatste dag van het jaar vandaag! Beseffen jullie even dat iedereen dat gehaald heeft? Niet op de makkelijkste manier, maar jullie staan er wel allemaal!
Ik wens iedereen komend jaar rust. Rust in het hoofd, rust in het lijf. En zoveel mogelijk fijne momenten met degene van wie je houdt. Ook voor de kleine meisjes in ons.
Vanuit jullie eigen achtergrond, rol en opvoeding proberen jij en man beide te doen wat jullie kunnen. Ik snap ook dat je het wil oplossen, het gaat overnemen (ik zou ook in die reflex schieten). Maar jij kan het niet voor haar oplossen. Zij moet het doen. Zij moet het willen.
Ik denk dat luisteren ipv van oplossen een hele mooie is van 113. En tegelijkertijd een van de moeilijkste dingen. Want dat betekent: op je handen zitten, al zien dat het niet goed gaat, maar het haar zelf laten oplossen. Of niet. Dat betekent niet dat er geen grenzen meer gesteld mogen worden. Grenzen zijn ook duidelijkheid, vastigheid en normen en waarden. Die gelden voor iedereen, zeker voor pubers, ook als ze suïcidaal zijn.
Luisteren kan op veel verschillende manieren. Avo haar drie punten zijn mooie. Misschien kan je dit ook met haar bespreken? Dat jullie er over na hebben gedacht, dat je haar opmerkingen en feedback serieus wil nemen. Dat je meer wil gaan luisteren zonder oordeel. Hoe zij dit voor zich ziet? Dat jullie haar altijd willen helpen bij dingen, maar dat zij dan moet aangeven er hulp bij nodig te hebben. Dan kunnen jullie afspreken hoe die hulp er dan uit moet zien op dat moment (van herinneren tot wekker zetten tot de dekens van haar aftrekken en de douche aanzetten). Maar ook dat luisteren niet betekent dat je alles doet wat ze zegt/graag wil/haar slaafje wordt.
ou je dit met dochter kunnen bespreken? Of gaat ze hier alleen maar heel boos over worden? Dan kan je het natuurlijk ook altijd onbesproken met haar aanpassen.
Doreia, wat mooi dat je door je lijf hebt kunnen achterhalen wat de trigger was gisteravond.
Selune, dat klinkt al een fijne dag gisteren met elkaar. Gelukkig dat die er ook kunnen zijn.
Olle, ik snap dat een 50e verjaardag om iets speciaals vraagt. Volgens mij ben jij ontzettend goed in uitvoeren, als het idee er is. Dat lukt je vast ook nu. Wil je dat we meedenken?
Lieverds, de laatste dag van het jaar vandaag! Beseffen jullie even dat iedereen dat gehaald heeft? Niet op de makkelijkste manier, maar jullie staan er wel allemaal!
Ik wens iedereen komend jaar rust. Rust in het hoofd, rust in het lijf. En zoveel mogelijk fijne momenten met degene van wie je houdt. Ook voor de kleine meisjes in ons.
dinsdag 31 december 2024 om 07:29
@lucy jij en man kunnen jammer genoeg haar problemen ook niet oplossen daarom is de 113 oplossing ook goed. Jullie zijn haar veilige haven waar ze haar muurtje kan laten zakken. En haar gewoon aanhoren en dan haar gevoel bevestiging en haar dan een knuffel geven is voldoende.
En therapie de meeste volwassenen vinden dit al spannend terwijl wij wel ongeveer weten wat er gaat komen.
En met pubergedrag en het heel erg eng vinden daar heeft de jeugd therapeut als het goed is ervaring mee.
En therapie de meeste volwassenen vinden dit al spannend terwijl wij wel ongeveer weten wat er gaat komen.
En met pubergedrag en het heel erg eng vinden daar heeft de jeugd therapeut als het goed is ervaring mee.
dinsdag 31 december 2024 om 08:42
dinsdag 31 december 2024 om 10:11
Je mag rouwen.
Rouwen om al die stomme jaarwisselingen.
En,
Je mag je kind vannacht om middernacht opzoeken. En mocht ze wakker worden van het vuurwerk, uit bed halen en samen gaan kijken.
En als ze door slaapt, pak een glas champagne en ga op straat staan. Vaak komen meer buren buiten en dan loop je erheen en proost op een nieuw jaar.
Maar je mag echt ontzettend verdrietig zijn om hoe het loopt en is gelopen altijd.
Rouwen om al die stomme jaarwisselingen.
En,
Je mag je kind vannacht om middernacht opzoeken. En mocht ze wakker worden van het vuurwerk, uit bed halen en samen gaan kijken.
En als ze door slaapt, pak een glas champagne en ga op straat staan. Vaak komen meer buren buiten en dan loop je erheen en proost op een nieuw jaar.
Maar je mag echt ontzettend verdrietig zijn om hoe het loopt en is gelopen altijd.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 31 december 2024 om 10:35
Wat Doreia zegt!
Natuurlijk is dat niet zomaar over en mag je je gewoon zo voelen.
Na jaren domper, verwachtingen, spanningen... Zo logisch dat je t nu even niet meer weet en veel voelt.
En, wij maken de slapers ook wel wakker. Niets schattiger dan zo'n slaapdronken lijfje tegen je aan, samen door het raam vuurwerk kijken, stukje oliebol, en dan hop weer in bedje stoppen.
Natuurlijk is dat niet zomaar over en mag je je gewoon zo voelen.
Na jaren domper, verwachtingen, spanningen... Zo logisch dat je t nu even niet meer weet en veel voelt.
En, wij maken de slapers ook wel wakker. Niets schattiger dan zo'n slaapdronken lijfje tegen je aan, samen door het raam vuurwerk kijken, stukje oliebol, en dan hop weer in bedje stoppen.
dinsdag 31 december 2024 om 10:39
Maisnon, je bent weer eens goud waard.
Inderdaad, we made it.
Dat gevoel had ik dit jaar heel sterk met mijn verjaardag. Soort verbazing. Dat ik blijkbaar niet gedacht had deze leeftijd te halen.
En ergens trots. Ik had fucking deze leeftijd maar gehaald. Yeah!
(En van stress kon ik het toen niet vieren haha)
De vrije dagen voor Kerst voelde ik het ook weer heel sterk: opluchting, ik heb het gehaald dit jaar.
En nu dus officieel 2024 afgesloten.
Gek dat ik dat dan niet zo groot voel.
Maar wat ik wilde zeggen: dank voor de reminder. Goed om bij stil te staan!
Het was voor mij een beter jaar dan 2023. Een stapje verder.
Inderdaad, we made it.
Dat gevoel had ik dit jaar heel sterk met mijn verjaardag. Soort verbazing. Dat ik blijkbaar niet gedacht had deze leeftijd te halen.
En ergens trots. Ik had fucking deze leeftijd maar gehaald. Yeah!
(En van stress kon ik het toen niet vieren haha)
De vrije dagen voor Kerst voelde ik het ook weer heel sterk: opluchting, ik heb het gehaald dit jaar.
En nu dus officieel 2024 afgesloten.
Gek dat ik dat dan niet zo groot voel.
Maar wat ik wilde zeggen: dank voor de reminder. Goed om bij stil te staan!
Het was voor mij een beter jaar dan 2023. Een stapje verder.
dinsdag 31 december 2024 om 12:06
Ik lees alles maar heb niet overal wat zinnigs op te zeggen. Zoals bv bij Lucy. Niks toe te voegen aan de anderen maar oh wat lastig voor je.
Ik ben tegenwoordig ook kamp doorvoelen. Dus dat zou ik jou Jahallo ook aanraden. Vecht niet tegen het verdriet of de boosheid of wat dan ook om alle rot-oudjaarsavonden. Laat het er maar zijn vanavond. Je hoeft het niet te verdringen, niet op te lossen, niet uit te analyseren. Het wil gevoeld worden. (En daarna wordt het beter en lichter, maar daar moet je in het moment niet mee bezig zijn)
Doreia, bij mij zit er ook zoveel 'trauma opgeslagen' in m'n benen! Ik blijf dat een raar concept vinden en snap er niks van, maar toch is het zo geloof ik. Been klachten heel afhankelijk van hoe het met me gaat. Ik sta tijdens emdr ook vaak te springen, dan is het nare gevoel in m'n benen te heftig om stil te zitten.
Alarm in lijf terwijl je dat met je hoofd niet snapt. Emotionele flashbacks noemt Pete Walker ze in zijn hele goede boek CPTSS. Ik heb er ook regelmatig last van. Toevallig gister met therapeut nog over gehad. Zij gaf nog de welbekende oefening aan van 5 dingen benoemen die je ziet, 4 die je voelt (texturen enzo), 3 dingen die je hoort enz. Maar om die dingen dan ook heel gedetailleerd met woorden te omschrijven. Dus niet dit voelt ruw, maar echt dit voelt ruw, ik voel kleine bobbeltjes, en steekt een haartje uit etc, zoiets. Om de verbindingen tussen oerbrein (angst, lichaam in de stress) en cognitieve brein (ik weet dat er niks engs is) te herstellen. Want het voelen van de texturen gaat via je zintuigen/oerbrein, en er woorden aan geven gaat via je cognitieve brein. Dus ze moeten dan tegelijk actief zijn. Voor mij helpt dit als ik de theorie erachter snap, want dan zie ik het nut ervan in en ga het vaker oefenen. Want het schijnt dus wel trainbaar te zijn, die verbinding.
Ik ben tegenwoordig ook kamp doorvoelen. Dus dat zou ik jou Jahallo ook aanraden. Vecht niet tegen het verdriet of de boosheid of wat dan ook om alle rot-oudjaarsavonden. Laat het er maar zijn vanavond. Je hoeft het niet te verdringen, niet op te lossen, niet uit te analyseren. Het wil gevoeld worden. (En daarna wordt het beter en lichter, maar daar moet je in het moment niet mee bezig zijn)
Doreia, bij mij zit er ook zoveel 'trauma opgeslagen' in m'n benen! Ik blijf dat een raar concept vinden en snap er niks van, maar toch is het zo geloof ik. Been klachten heel afhankelijk van hoe het met me gaat. Ik sta tijdens emdr ook vaak te springen, dan is het nare gevoel in m'n benen te heftig om stil te zitten.
Alarm in lijf terwijl je dat met je hoofd niet snapt. Emotionele flashbacks noemt Pete Walker ze in zijn hele goede boek CPTSS. Ik heb er ook regelmatig last van. Toevallig gister met therapeut nog over gehad. Zij gaf nog de welbekende oefening aan van 5 dingen benoemen die je ziet, 4 die je voelt (texturen enzo), 3 dingen die je hoort enz. Maar om die dingen dan ook heel gedetailleerd met woorden te omschrijven. Dus niet dit voelt ruw, maar echt dit voelt ruw, ik voel kleine bobbeltjes, en steekt een haartje uit etc, zoiets. Om de verbindingen tussen oerbrein (angst, lichaam in de stress) en cognitieve brein (ik weet dat er niks engs is) te herstellen. Want het voelen van de texturen gaat via je zintuigen/oerbrein, en er woorden aan geven gaat via je cognitieve brein. Dus ze moeten dan tegelijk actief zijn. Voor mij helpt dit als ik de theorie erachter snap, want dan zie ik het nut ervan in en ga het vaker oefenen. Want het schijnt dus wel trainbaar te zijn, die verbinding.
libélula wijzigde dit bericht op 31-12-2024 13:57
2.27% gewijzigd
dinsdag 31 december 2024 om 12:56
Libélula,
Dank je wel voor het delen. Ik wil ook het mechaniek erachter kennen, zodat ik de kennis nog breder, dieper, groter kan betrekken. Ik snap wel dat het in mijn benen zit. Ik kon heel vaak niet weg, want als ik weg zou gaan, dan zou het op korte termijn hebben geholpen, maar de gevolgen op de lange(re) termijn zouden veel erger en langer zijn. Dus ik bleef staan, tegen alles in, en liet alles gebeuren, terwijl ik eigenlijk weg wilde rennen/vluchten. Ik heb vandaag ook weer een heel zwaar gevoel in mijn bovenbenen. Ik wil zo graag op het moment zélf kunnen handelen. Maar ik merk dus dat ik daar nog helemaal niet ben. Zou ik ooit dáár komen, dat ik het herken op het moment dat het gebeurt en dat ik dan zo in tune ben met hoofd en lichaam dat ik op het moment zelf kan reageren? Dat ik niet altijd maar overrompeld word? Ik hoop het echt.
oh, en de top 2000 is fantastisch. Maar zodra Rammstein word gedraaid, dan slaat alles in mij op alarm. Ik heb het even laten gebeuren, terwijl ik om me heen keek en mezelf vertelde dat ik veilig was en niet dáár. De sluis is werkelijk open hier hoor. Wat een energie kost dit!
Dank je wel voor het delen. Ik wil ook het mechaniek erachter kennen, zodat ik de kennis nog breder, dieper, groter kan betrekken. Ik snap wel dat het in mijn benen zit. Ik kon heel vaak niet weg, want als ik weg zou gaan, dan zou het op korte termijn hebben geholpen, maar de gevolgen op de lange(re) termijn zouden veel erger en langer zijn. Dus ik bleef staan, tegen alles in, en liet alles gebeuren, terwijl ik eigenlijk weg wilde rennen/vluchten. Ik heb vandaag ook weer een heel zwaar gevoel in mijn bovenbenen. Ik wil zo graag op het moment zélf kunnen handelen. Maar ik merk dus dat ik daar nog helemaal niet ben. Zou ik ooit dáár komen, dat ik het herken op het moment dat het gebeurt en dat ik dan zo in tune ben met hoofd en lichaam dat ik op het moment zelf kan reageren? Dat ik niet altijd maar overrompeld word? Ik hoop het echt.
oh, en de top 2000 is fantastisch. Maar zodra Rammstein word gedraaid, dan slaat alles in mij op alarm. Ik heb het even laten gebeuren, terwijl ik om me heen keek en mezelf vertelde dat ik veilig was en niet dáár. De sluis is werkelijk open hier hoor. Wat een energie kost dit!
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 31 december 2024 om 13:42
Jup. Bakken energie om in het hier en nu te blijven, niet meegesleept te worden door allerhande kleine dingen.
Nu lukt het weer. Schiet ik niet continue in de stressstand bij elke kleine trigger.
Alsof dat bij iemand anders hoort.
Als ik minder ga, dan kan een geluidje, geur, maar ook beweging in mijn ooghoek, haarkleur/kapsel me aanzetten. Eigenlijk hele dagen aan. Vaak herken ik dat soort kleine dingen ook niet. Is 'het' er ineens, zonder dat ik kan benoemen waar het precies vandaan komt.
En de grote triggers blijven altijd k en direct spanning/buikpijn/ingewikkeld.
Ik snap ze prima, maar dat helpt geen kloot.
Toelaten en doorvoelen lukt niet goed. Teveel alles. Angst, schaamte, tegenstrijdig. Het is dan echt paniek en instinctief wegwezen.
Omdat het niet uit de situatie kan, dan maar van voelen. Van mijn lijf. Van mezelf.
Grappig dat je die oefening benoemd libe. Ik doe dat sinds yoga inderdaad meer, maar was vergeten dit actief te doen afgelopen jaar.
Wel veel ik voel dat mijn voeten gekromd zijn, dat en dat raakt wel de grond, dat en dat niet. De grond is hard, als ik duw beweegt hij niet mee.
Hapto laat dat ook vaak benoemen.
Goed om weer alert op te zijn.
Nu lukt het weer. Schiet ik niet continue in de stressstand bij elke kleine trigger.
Alsof dat bij iemand anders hoort.
Als ik minder ga, dan kan een geluidje, geur, maar ook beweging in mijn ooghoek, haarkleur/kapsel me aanzetten. Eigenlijk hele dagen aan. Vaak herken ik dat soort kleine dingen ook niet. Is 'het' er ineens, zonder dat ik kan benoemen waar het precies vandaan komt.
En de grote triggers blijven altijd k en direct spanning/buikpijn/ingewikkeld.
Ik snap ze prima, maar dat helpt geen kloot.
Toelaten en doorvoelen lukt niet goed. Teveel alles. Angst, schaamte, tegenstrijdig. Het is dan echt paniek en instinctief wegwezen.
Omdat het niet uit de situatie kan, dan maar van voelen. Van mijn lijf. Van mezelf.
Grappig dat je die oefening benoemd libe. Ik doe dat sinds yoga inderdaad meer, maar was vergeten dit actief te doen afgelopen jaar.
Wel veel ik voel dat mijn voeten gekromd zijn, dat en dat raakt wel de grond, dat en dat niet. De grond is hard, als ik duw beweegt hij niet mee.
Hapto laat dat ook vaak benoemen.
Goed om weer alert op te zijn.
dinsdag 31 december 2024 om 13:53
Ja de flight respons die in je benen zit opgeslagen, dat is het bij mij ook. Maar ik vind het concept trauma in je lichaam opslaan nog steeds wat ongrijpbaar. Thema bij sommige emdr sessies bij mij is 'Ik wil wég'. Maar ik kon niet weg, het was mijn thuis, ik was te klein. Al heb ik blijkbaar wel als klein guppie midden in de nacht met m'n dekbed onder m'n arm bij de buren aan de deur gestaan. Dus ik heb het wel geprobeerd.
Oj Avo, das ook zo'n oefening. Ik gooi ze vaak meteen in een hoek, geprobeerd, helpt niet. Maar zoals ze het gister uitlegde is het dus echt iets dat je moet oefenen, om de verbinding sterker te maken. En dan gaat het wel helpen. Wie weet.
Doen jullie weleens Eft (emotional freedom techniques cq tappen)? Ik ben fan van Brad Yates op YouTube. Helpt bij mij ook nog weleens om de acute stress/angst/spanning een paar puntjes te verlagen. Waardoor je net weer iets beter bij gezonde coping of cognitieve mogelijkheden kan.
Oj Avo, das ook zo'n oefening. Ik gooi ze vaak meteen in een hoek, geprobeerd, helpt niet. Maar zoals ze het gister uitlegde is het dus echt iets dat je moet oefenen, om de verbinding sterker te maken. En dan gaat het wel helpen. Wie weet.
Doen jullie weleens Eft (emotional freedom techniques cq tappen)? Ik ben fan van Brad Yates op YouTube. Helpt bij mij ook nog weleens om de acute stress/angst/spanning een paar puntjes te verlagen. Waardoor je net weer iets beter bij gezonde coping of cognitieve mogelijkheden kan.
libélula wijzigde dit bericht op 31-12-2024 14:04
37.92% gewijzigd
dinsdag 31 december 2024 om 14:03
Ik heb ooit ook eens veel gehad aan body stress release.
Ik had op mijn werk in 2019 een enge en gevaarlijke ervaring gehad. Ik wist dat ik dat niet wilde vasthouden en heb toen 3x zo'n sessie gehad. Dat vrijlaten van de stress was niet alleen van dat ene incident, ook mijn supersnelle bevalling en opgeslagen stress daardoor kwam vrij.
De wachtlijsten zijn wel heel lang, maar wellicht eens de moeite van het bekijken waard.
https://www.bodystressrelease.nl/?gad_s ... ihEALw_wcB
Ik had op mijn werk in 2019 een enge en gevaarlijke ervaring gehad. Ik wist dat ik dat niet wilde vasthouden en heb toen 3x zo'n sessie gehad. Dat vrijlaten van de stress was niet alleen van dat ene incident, ook mijn supersnelle bevalling en opgeslagen stress daardoor kwam vrij.
De wachtlijsten zijn wel heel lang, maar wellicht eens de moeite van het bekijken waard.
https://www.bodystressrelease.nl/?gad_s ... ihEALw_wcB
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 31 december 2024 om 14:11
Interessant Doreia, gaat erbij op het lijstje met eventuele opties. Ik doe weleens TRE (trauma release exercises). Gaan je benen enorm van trillen. Onaangenaam omdat er zoveel spanning zit maar het verlicht het rotgevoel wel na afloop. Ik heb het de eerste keer onder begeleiding gedaan maar geen goede begeleiding (te heftig) en kreeg een dramatische paniekaanval waarbij ik echt dacht dat ik stikte en dood ging, nooit eerder gehad, daarna ook ooit neer. Maar nu doe ik het soms kort en mild zelf thuis, gaat beter. Heb het ook weleens bij pmt therapie gedaan maar alleen /thuis kan ik me er het beste aan overgeven.
dinsdag 31 december 2024 om 17:59
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
