Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4
vrijdag 6 december 2024 om 09:04
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
zondag 8 december 2024 om 15:44
Hoe is het brunch idee tot stand gekomen in eerste instantie ?
Wie is er nu opeens niet meer mee content? Wat is daar de reden van?
Wie opperde een ander idee?
Wat maakt dat een brunch voor jou goed is? Wat maakt een diner voor jou beladen?
Hoeft niet hier natuurlijk beantwoord te worden. Kijk waar je wel invloed hebt in dit proces
Hier weet man ook vrijwel niets van mijn verleden. Ik denk dat het forum zelfs meer weet
. Komt ook omdat ik zelf pas 8 jaar na die relatie ontdekte dat deze benaming hier op te plakken is. Pas toen ik hier op het forum mee ging schrijven. En toen was ik al bij hem. Ik heb het op sommige moeilijke momenten dan over - plaats van waar ik toen woonde-. En dan knikt hij en kan ik langskomen voor knuffels en geborgenheid.
Wie is er nu opeens niet meer mee content? Wat is daar de reden van?
Wie opperde een ander idee?
Wat maakt dat een brunch voor jou goed is? Wat maakt een diner voor jou beladen?
Hoeft niet hier natuurlijk beantwoord te worden. Kijk waar je wel invloed hebt in dit proces
Hier weet man ook vrijwel niets van mijn verleden. Ik denk dat het forum zelfs meer weet
. Komt ook omdat ik zelf pas 8 jaar na die relatie ontdekte dat deze benaming hier op te plakken is. Pas toen ik hier op het forum mee ging schrijven. En toen was ik al bij hem. Ik heb het op sommige moeilijke momenten dan over - plaats van waar ik toen woonde-. En dan knikt hij en kan ik langskomen voor knuffels en geborgenheid.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
zondag 8 december 2024 om 15:44
Ik ben zo verschrikkelijk moe en ik slaap elke nacht toch zo'n 8 uur. Alles is een zooitje hoe hard ik ook schoonmaak en opruim. Er komt gewoon te weinig uit mijn handen zit te veel in mijn hoofd. Sinterklaas overleefd was hier in huis halve familie over de vloer gehad. Heerlijk dat ik daarna niet meer 2 uur naar huis hoefde te rijden maar vervelend dat iedereen alles voor mij probeert op te ruimen en te regelen. Volgende week is mijn zoon jarig. Zijn wens is een huis vol visite maar dat gaat niet lukken. En dat vind ik lastig ik had het hem gegund voor die 2 uurtjes maar familie vind het lastig want ze hebben hem of vorige week al gezien. Of ze zien hem toch wel met kerst en geven dan zijn kado wel want daar draait het volgens hun om met kinderen die willen vooral kadootjes.
En dan is het kerst en worden wij wel verwacht overal op te komen draven want ze hebben immers nog kado voor zoon. En ik ik wel slapen het liefst de hele dag geen gezeur geen mensen. Maar ik gun mijn kinderen zoveel meer.
En dan is het kerst en worden wij wel verwacht overal op te komen draven want ze hebben immers nog kado voor zoon. En ik ik wel slapen het liefst de hele dag geen gezeur geen mensen. Maar ik gun mijn kinderen zoveel meer.
zondag 8 december 2024 om 20:05
Avo, heb je nog pillen? Die mag je ook nu nog gebruiken hè? Anti-droom, en langer slaap, wat je nu nodig hebt. Want dat doe gast met zn boot het land uit is betekend niet meteen dat alles over is en je het zonder hulp hoeft te stellen natuurlijk.
Was er een duidelijke trigger voor fase 1, of ben je gewoon zo moe dat het je allemaal overkomt?
Selune, hoe is het nu?
Was er een duidelijke trigger voor fase 1, of ben je gewoon zo moe dat het je allemaal overkomt?
Selune, hoe is het nu?
zondag 8 december 2024 om 20:21
Vraagje aan wie hem wil beantwoorden.
Hoe kan het dat ik soms zoveel contact voel met mijn delen, dat er communicatie is etc. en dat er daarna helemaal niks meer voelbaar is? Dat mijn lijf zelfs zweverig en onwerkelijk voelt. En dit al dagenlang... Dat het is alsof er 'niemand' meer is. Kent iemand dit?
(Niet quoten graag, ik ga het later wissen.)
Hoe kan het dat ik soms zoveel contact voel met mijn delen, dat er communicatie is etc. en dat er daarna helemaal niks meer voelbaar is? Dat mijn lijf zelfs zweverig en onwerkelijk voelt. En dit al dagenlang... Dat het is alsof er 'niemand' meer is. Kent iemand dit?
(Niet quoten graag, ik ga het later wissen.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 8 december 2024 om 20:40
Ik herken dat Elmervrouw. Ik sta al de hele week in de overleefstand. Dan voel ik niets. Alleen maar doorgaan. Zelfs mijn duizeligheid is er wel, maar ik knal er dwars doorheen.
Terwijl er ook perioden zijn dat alles op zijn plek valt en ik eindelijk denk te snappen hoe het leven werkt.
Kan het zijn dat er iets gebeurd waardoor jouw beschermende delen je af gaan schermen van je gevoel? Of is er iets gebeurd waardoor je in dissociatie terecht komt? Bij mij is het een oude overlevingsstrategie.
Iedereen die ik heb verteld wat er deze week is gebeurd, is verbaasd met hoe weinig emotie ik het vertel. Maar dat komt omdat ik ook nog uitermate weinig voel. Ik sta in regelstand. In overleven. Want voelen is veel te bedreigend nu.
Selune: kun je de verantwoordelijkheid terugleggen bij man? Aangegeven dat je die keuze nu niet lan maken, dat deze te zwaar op jouw schouders drukt. En dat je dit graag bij hem wil laten?
Avo, wat naar dat alles nog zo naar ebt. Wanneer heb je weer afspraak met coach?
En blije kinderen zijn fijn, maar ik kan me voorstellen dat het voor jou erg lastig was. Vooral het kloppen..
Terwijl er ook perioden zijn dat alles op zijn plek valt en ik eindelijk denk te snappen hoe het leven werkt.
Kan het zijn dat er iets gebeurd waardoor jouw beschermende delen je af gaan schermen van je gevoel? Of is er iets gebeurd waardoor je in dissociatie terecht komt? Bij mij is het een oude overlevingsstrategie.
Iedereen die ik heb verteld wat er deze week is gebeurd, is verbaasd met hoe weinig emotie ik het vertel. Maar dat komt omdat ik ook nog uitermate weinig voel. Ik sta in regelstand. In overleven. Want voelen is veel te bedreigend nu.
Selune: kun je de verantwoordelijkheid terugleggen bij man? Aangegeven dat je die keuze nu niet lan maken, dat deze te zwaar op jouw schouders drukt. En dat je dit graag bij hem wil laten?
Avo, wat naar dat alles nog zo naar ebt. Wanneer heb je weer afspraak met coach?
En blije kinderen zijn fijn, maar ik kan me voorstellen dat het voor jou erg lastig was. Vooral het kloppen..
zondag 8 december 2024 om 20:46
Bij mij omdat ik er dan zelf niet zo ben EV.
Of omdat het heel heel goed gaat en ik me 'gewoon gewoon' voel en alsof er nooit iets was. Niets is.
Maar het is bij mij een soort murw iets.
Niet alleen uit contact met lijf, maar met wereld en alles.
Aan de ene kant fijn, rust, aan de andere kant niets voelen= leeg = adrenaline zoeken, kicks.
Maisnon, ik was 5 dec gestopt met de anti droom. Waren op en wilde de huisarts niet lastig vallen. Niet weer.
Dus ook goed ziek van afkick.
Toch maar nieuwe aangevraagd nu.
Ik ben zo moe. Zo verschrikkelijk moe. En beroerd.
En vanmiddag 2 keer op de deur gebonsd en jute zak. Rekende ik niet meer op. Vandaar.
Nu moe.
Had ik al gezegd hoe moe ik ben?
Of omdat het heel heel goed gaat en ik me 'gewoon gewoon' voel en alsof er nooit iets was. Niets is.
Maar het is bij mij een soort murw iets.
Niet alleen uit contact met lijf, maar met wereld en alles.
Aan de ene kant fijn, rust, aan de andere kant niets voelen= leeg = adrenaline zoeken, kicks.
Maisnon, ik was 5 dec gestopt met de anti droom. Waren op en wilde de huisarts niet lastig vallen. Niet weer.
Dus ook goed ziek van afkick.
Toch maar nieuwe aangevraagd nu.
Ik ben zo moe. Zo verschrikkelijk moe. En beroerd.
En vanmiddag 2 keer op de deur gebonsd en jute zak. Rekende ik niet meer op. Vandaar.
Nu moe.
Had ik al gezegd hoe moe ik ben?
zondag 8 december 2024 om 20:59
zondag 8 december 2024 om 21:13
Herkenbaar Avo, die vermoeidheid. Ook beroerd hier. Allerlei stomme klachten. Voel me tekort schieten op alle vlakken. Tegen man gezegd dat ik het niet weet. Hij wil niet beslissen, want mijn ouders en ik heb het gevoel dat alles wat ik kies fout is. Blijf ook steeds in paniekmodus schieten, heel naar.
Fijn als de kids het fijn hebben Avo, ik snap dat je daar alles voor doet, maar probeeer ook wat ruimte voor jezelf te krijgen.
Ik voel me heel vaak totaal niet verbonden met wie/wat dan ook Elmer. Geen idee eigenlijk, contact met lijf is moeilijk.
Lucy logisch dat je zo in overlevingsstand zit. Dat gewoon en emotieloos kunnen praten in crisistijden herken ik heel erg.
@hanke dank je wel
Fijn als de kids het fijn hebben Avo, ik snap dat je daar alles voor doet, maar probeeer ook wat ruimte voor jezelf te krijgen.
Ik voel me heel vaak totaal niet verbonden met wie/wat dan ook Elmer. Geen idee eigenlijk, contact met lijf is moeilijk.
Lucy logisch dat je zo in overlevingsstand zit. Dat gewoon en emotieloos kunnen praten in crisistijden herken ik heel erg.
@hanke dank je wel
selune wijzigde dit bericht op 08-12-2024 21:37
0.64% gewijzigd
Forever is a hell of a long time
zondag 8 december 2024 om 21:32
Selune, als je nu even alles loslaat. Loslaat wie je moet pleasen, loslaat wat er in jouw hoofd verwacht wordt, maar puur alleen gaat kijken naar jou. Diep in je hart. Ogen sluiten en voelen. Wat wil jij dan, los van alles om je heen? Misschien kan dat je uitgangspunt zijn, als toch alles fout is. En dat rustig met man bespreken.
Mag ik jullie iets vragen?
Ik twijfel aan wat ik moet doen. Misschien zelfs wel aan mijn eigen intentie ofzo.
Ik ben aan het twijfelen of ik hulp moet vragen bij wat er nu gebeurd is. Of dat ik eigenlijk wel weet wat moet en wat ik nu moet doen. Ik weet dat ik moet gaan voelen, maar ik durf het niet. Ik ben zo bang dat ik instort. Verteerd wordt door schuldgevoel en angst voor wat komen gaat.
Ik durf niet op mijzelf te vertrouwen. Maar dat is mijn thema. Ik heb nooit op mijzelf mogen vertrouwen. Alles wat ik vond, voelde, wilde, dacht, was hoe dan ook fout en belachelijk. En een van de laatste apps ging ook over dat ik op mijzelf moet leren vertrouwen.
Ik ben bang voor afwijzing, maar ook bang voor "drama", teveel afhankelijkheid ofzo. Tegelijkertijd zou ik de steun nu zo hard kunnen gebruiken...
Ik ga echt constant van links naar rechts...
Mag ik jullie iets vragen?
Ik twijfel aan wat ik moet doen. Misschien zelfs wel aan mijn eigen intentie ofzo.
Ik ben aan het twijfelen of ik hulp moet vragen bij wat er nu gebeurd is. Of dat ik eigenlijk wel weet wat moet en wat ik nu moet doen. Ik weet dat ik moet gaan voelen, maar ik durf het niet. Ik ben zo bang dat ik instort. Verteerd wordt door schuldgevoel en angst voor wat komen gaat.
Ik durf niet op mijzelf te vertrouwen. Maar dat is mijn thema. Ik heb nooit op mijzelf mogen vertrouwen. Alles wat ik vond, voelde, wilde, dacht, was hoe dan ook fout en belachelijk. En een van de laatste apps ging ook over dat ik op mijzelf moet leren vertrouwen.
Ik ben bang voor afwijzing, maar ook bang voor "drama", teveel afhankelijkheid ofzo. Tegelijkertijd zou ik de steun nu zo hard kunnen gebruiken...
Ik ga echt constant van links naar rechts...
zondag 8 december 2024 om 21:46
Lucy,
Ik zit aan totaal de andere kant. Ik kan alleen maar op mezelf vertrouwen. Ik ben zo vaak op mezelf aangewezen geweest dat ik alles wel alleen kan doen.
En toch ga ik opnieuw hulp vragen. Inmiddels is het na weer 48 uur alweer begonnen met, 'ik ben er weer, ik hoef nu niet meer, het is nu toch weer goed, wat haal ik me op de hals als ik het ga doen, die intake'?
Zelfs voor morgenavond ben ik alweer aan het terug krabbelen en wil ik mezelf in stilte 'laten lijden'. Ga ik desondanks niet doen. Dat is angst dat spreekt bij mij.
Dus ik herken je vanuit de andere kant heel goed.
Ik geef mijn gevoel straks in handen van iemand en dan hoop ik maar dat het goed is. Ik kan gelukkig op elk moment zeggen dat het niet helpend is, als ik dat echt zo ervaar en het niet angst is dat me wil beletten.
Ik zit aan totaal de andere kant. Ik kan alleen maar op mezelf vertrouwen. Ik ben zo vaak op mezelf aangewezen geweest dat ik alles wel alleen kan doen.
En toch ga ik opnieuw hulp vragen. Inmiddels is het na weer 48 uur alweer begonnen met, 'ik ben er weer, ik hoef nu niet meer, het is nu toch weer goed, wat haal ik me op de hals als ik het ga doen, die intake'?
Zelfs voor morgenavond ben ik alweer aan het terug krabbelen en wil ik mezelf in stilte 'laten lijden'. Ga ik desondanks niet doen. Dat is angst dat spreekt bij mij.
Dus ik herken je vanuit de andere kant heel goed.
Ik geef mijn gevoel straks in handen van iemand en dan hoop ik maar dat het goed is. Ik kan gelukkig op elk moment zeggen dat het niet helpend is, als ik dat echt zo ervaar en het niet angst is dat me wil beletten.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
zondag 8 december 2024 om 22:01
@Lucy: ik denk dat het een heel goed plan is om je hierin te laten begeleiden. Er is nogal een hoop bovenop een hoop geland afgelopen week. De situatie is niet wat ze een week geleden was/had kunnen zijn. Een helpende en soms wat sturende hand betekent niet dat je zelf geen regie meer kan voeren. Voor mij is het op zo'n momenten vooral een anti-neerstort-kabel waardoor ik me van buitenaf iets geankerd voel en het net wat makkelijker wordt/veiliger voelt om door de klotzooi heen te gaan
Maar dat is natuurlijk heel persoonlijk
Maar dat is natuurlijk heel persoonlijk
maandag 9 december 2024 om 01:08
@lucy ik vind het juist heel goed als je hulp vraagt het is niet niks wat er gebeurd is naast je dochter maar ook het gevoel dat je laatste houvast is weggenomen.moet een plekje krijgen. Moet het een jaren plan worden nee maar een paar maanden ja.
Je geeft hier ook een duidelijk signaal na je dochter af van oké bij hele heftige dingen mag je hulp zoeken en praten. Om het weer helder te krijgen
Je geeft hier ook een duidelijk signaal na je dochter af van oké bij hele heftige dingen mag je hulp zoeken en praten. Om het weer helder te krijgen
maandag 9 december 2024 om 01:27
Weer slechte nacht pff
Toch maar telefoon gepakt na 2 uir wakker liggen.
Hoofd staat moet stil. Allemaal plannen. Er uit met man, maarja hoe, wanmeer en oppas regelen. Laatmaar geeft te veel onrust. Dam met hele gezin weg is makkelijker. Maarja, geeft geen echte rust. En nu zitten we met prikkels en onrust pfff
Stomme ideeën allemaal. Geven alleen maar narigheid bah
Kerst hier ook zo Selune. Elkel jaar heisa. Is het niet rosster van werkende zussen/broers dan is het wel gezeuer over eten en wie er dit jaar aan de beurt is. Vroeger kon ik dan aan maar dit jaar is alles lastig. Hoe het binnenkomt en kiezen voor jezelf of voor een ander. Het schommelt maar heen en weer. Plus het schuldgevoel wat ik dan heb. Vreselijk
En veranderen is ook goed. Wamt voorheen deed ik alles boor andere. Dus nu moet ik leren voor mezelf het goed te hebben. En daarna dan tot gezond niveau het voor andere goed te doen.
Voelt wel heel naar. Want ik leefde altijd voor andere. En nu voel het kut door nee te zeggrn en me rot te voelen. En kut gevoel van wat heb ik in het verleden gemist. Te veel gegeven en mezelf zo vaak voorbij gelopplen.
En nu ik dit typ borrelt het weer op. Wil zo graag praten wat overdag niet lukt.
Dan valt het wel mee. Hup doorgaan.
Maar deze stille uren laten zien wat er echt speelt en gebeurd. En dat maakt het heel lastig. Hoe pak je dit aan. En vooral wat pak je aan.
Want zoals ik laatst al even zei. Als ik die grote stappen zet is er ook een scheiding. Want man kan niet zo veranderen net als hoe ik nu wil veranderen. En kan dat bovendien nooit verwachten van hem. En dat is een klote gevoel. Of ik door en mezelf voor bij lopen. Of veranderen en het oude kwijtraken.
Toch maar telefoon gepakt na 2 uir wakker liggen.
Hoofd staat moet stil. Allemaal plannen. Er uit met man, maarja hoe, wanmeer en oppas regelen. Laatmaar geeft te veel onrust. Dam met hele gezin weg is makkelijker. Maarja, geeft geen echte rust. En nu zitten we met prikkels en onrust pfff
Stomme ideeën allemaal. Geven alleen maar narigheid bah
Kerst hier ook zo Selune. Elkel jaar heisa. Is het niet rosster van werkende zussen/broers dan is het wel gezeuer over eten en wie er dit jaar aan de beurt is. Vroeger kon ik dan aan maar dit jaar is alles lastig. Hoe het binnenkomt en kiezen voor jezelf of voor een ander. Het schommelt maar heen en weer. Plus het schuldgevoel wat ik dan heb. Vreselijk
En veranderen is ook goed. Wamt voorheen deed ik alles boor andere. Dus nu moet ik leren voor mezelf het goed te hebben. En daarna dan tot gezond niveau het voor andere goed te doen.
Voelt wel heel naar. Want ik leefde altijd voor andere. En nu voel het kut door nee te zeggrn en me rot te voelen. En kut gevoel van wat heb ik in het verleden gemist. Te veel gegeven en mezelf zo vaak voorbij gelopplen.
En nu ik dit typ borrelt het weer op. Wil zo graag praten wat overdag niet lukt.
Dan valt het wel mee. Hup doorgaan.
Maar deze stille uren laten zien wat er echt speelt en gebeurd. En dat maakt het heel lastig. Hoe pak je dit aan. En vooral wat pak je aan.
Want zoals ik laatst al even zei. Als ik die grote stappen zet is er ook een scheiding. Want man kan niet zo veranderen net als hoe ik nu wil veranderen. En kan dat bovendien nooit verwachten van hem. En dat is een klote gevoel. Of ik door en mezelf voor bij lopen. Of veranderen en het oude kwijtraken.
maandag 9 december 2024 om 01:32
Sorry... Ben meelezer, post meestal niet... Maar ben even de weg kwijt... Weet niet zo goed hoe de nacht in te gaan...
Ben niet bijgelezen, sorry... Geen ruimte...
Heb paniek, gaat niet. Weet ook niet wat ik wil of zoek met schrijven nu.... Weet het even niet meer. Misschien iemand die me op het droge kan duwen? Me het trapje kan wijzen?
Ben niet bijgelezen, sorry... Geen ruimte...
Heb paniek, gaat niet. Weet ook niet wat ik wil of zoek met schrijven nu.... Weet het even niet meer. Misschien iemand die me op het droge kan duwen? Me het trapje kan wijzen?
maandag 9 december 2024 om 02:18
Ik weet het niet… Een gevoel van paniek heeft mijn lijf overgenomen… Is het te veel geweest, te veel afspraken gehad? Is dát het probleem, is de energie “gewoon” op? En als dat zo is, is dit dan de voorbode voor elke keer dat mijn energieniveau te laag wordt? Misschien was dit gevoel er de hele week al wel… Ik had veel afspraken, veel dingen. Misschien was ik de hele week al op de vlucht?
knip
En zo gaat mijn hoofd door... En peut zou zeggen: het is niet erg dat je het niet weet... En ze heeft gelijk... Maar op dit moment voelt het enorm hol dat ik het niet weet, voelt het leeg, voelt het alleen, voelt het "niet wetend", eng, gevaarlijk... Voelt het niets.
knip
En zo gaat mijn hoofd door... En peut zou zeggen: het is niet erg dat je het niet weet... En ze heeft gelijk... Maar op dit moment voelt het enorm hol dat ik het niet weet, voelt het leeg, voelt het alleen, voelt het "niet wetend", eng, gevaarlijk... Voelt het niets.
vannelle wijzigde dit bericht op 09-12-2024 11:12
31.99% gewijzigd
maandag 9 december 2024 om 02:23
Wat klinkt dat zwaar, en naar, waar je doorheen gaat. Je zoekt naar houvast, naar antwoorden, maar die lijk je niet te krijgen. En dan is het in de nacht ook nog stiller en donkerder.. wat het nog moeilijker maakt. In de nacht werken je hersenen ook minder goed, draaien rondjes maar antwoorden of oplossingen vinden ho maar..
Kun je je rondjes draaiende hoofd afleiden? Tot je moe wordt, tot het licht wordt, totdat je iemand kunt bereiken?
Kun je je rondjes draaiende hoofd afleiden? Tot je moe wordt, tot het licht wordt, totdat je iemand kunt bereiken?
maandag 9 december 2024 om 02:23
Wat een heerlijk uitnodigend topic!
In een notendop:
Ik bevind me in een existentiële crisis (light versie)
Het is inmiddels bijna precies 10 jaar geleden dat ik in een zware depressie meemaakte en met mijn billen bloot ging en de schaamte voorbij was.
Nooit wil ik dat nog meemaken.
Maar tegelijkertijd was de herrijzing ervan een ongekende kracht die ik daarvoor en daarna nooit meer heb gevoeld.
Dat gezegd, dit bericht is een antwoord op dit topic.
Het is gewoon fijn om even hardop te mogen zeggen dat ik me nu weer in een periode bevindt waarin ik besef dat ik met oude demonen moet afrekenen.
Maar ik dankbaar ben dat ik dit nu met opgedane levens ervaring en wijsheid eerder kan signaleren ipv achteraf.
In een notendop:
Ik bevind me in een existentiële crisis (light versie)
Het is inmiddels bijna precies 10 jaar geleden dat ik in een zware depressie meemaakte en met mijn billen bloot ging en de schaamte voorbij was.
Nooit wil ik dat nog meemaken.
Maar tegelijkertijd was de herrijzing ervan een ongekende kracht die ik daarvoor en daarna nooit meer heb gevoeld.
Dat gezegd, dit bericht is een antwoord op dit topic.
Het is gewoon fijn om even hardop te mogen zeggen dat ik me nu weer in een periode bevindt waarin ik besef dat ik met oude demonen moet afrekenen.
Maar ik dankbaar ben dat ik dit nu met opgedane levens ervaring en wijsheid eerder kan signaleren ipv achteraf.
maandag 9 december 2024 om 02:30
Er is niemand om te bereiken...
Ik voel me een enorme kluns dat ik hier nu sta (nu ja, zit). Dat ik mezelf hiernaartoe heb gewerkt kennelijk. Dat het niet lukt. Dat ik het niet kan. Dat ik niet links durf, niet rechts, niet rechtdoor... Even van het pad af zeg maar...
(En sorry, ik begin er zelf over, maar ik merk ook dat ik er erg weinig woorden aan kan geven... Het is stil van binnen, maar niet fijn stil...)
Ik voel me een enorme kluns dat ik hier nu sta (nu ja, zit). Dat ik mezelf hiernaartoe heb gewerkt kennelijk. Dat het niet lukt. Dat ik het niet kan. Dat ik niet links durf, niet rechts, niet rechtdoor... Even van het pad af zeg maar...
(En sorry, ik begin er zelf over, maar ik merk ook dat ik er erg weinig woorden aan kan geven... Het is stil van binnen, maar niet fijn stil...)
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
