
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4
vrijdag 6 december 2024 om 09:04
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
maandag 24 februari 2025 om 12:03
Hier ook rustig.
Nu het stof neerdwarrelt, dacht ik dat het wel rustig zou worden in mijn hoofd, maar ik lag gisteravond in bed (natuurlijk) alvast na te denken over het gesprek met psych deze week en toen ik haar in mijn hoofd aan het uitleggen was en aan het verklaren was waarom ik dat ene onderwerp zo onveilig vond, kwamen de herinneringen, (nieuwe en oude vergeten) weer over me gestroomd. En ik keek ernaar en dacht toen: jeetje, ik had geen schijn van kans. En wat verdrietig voor mezelf dat ik niet dacht: 'Stop hier maar mee. Je hoeft niet meer. Je faalt niet als je er nu bij wegloopt. Jij, met jou kwaliteiten, komt écht wel een leukerd tegen. Deze vent mag je laten gaan. Hier hoef je geen energie in te stoppen.'
En dat dacht ik (in 2025) terwijl ik mezelf zag staan, dáár / toen, (2001) en mijn benen stil stonden maar wel in actie stand, terwijl mijn hoofd als een razende nadacht welke strategie de beste zou zijn. Maar alles gericht op hém en hém tevreden houden. En niet kunnen bedenken dat ik me ook zou kunnen omdraaien, terug naar de kroeg en de eigenaar die me al heeft proberen te waarschuwen en te kijken of ik daar de nacht kan doorkomen en dan de volgende ochtend een punt erachter zou kunnen zetten. Het zal me nog 5 jaar kosten voor ik daar op dat punt ben. Ik had geen schijn van kans. En dat vind ik vreselijk verdrietig voor mezelf.
Nu het stof neerdwarrelt, dacht ik dat het wel rustig zou worden in mijn hoofd, maar ik lag gisteravond in bed (natuurlijk) alvast na te denken over het gesprek met psych deze week en toen ik haar in mijn hoofd aan het uitleggen was en aan het verklaren was waarom ik dat ene onderwerp zo onveilig vond, kwamen de herinneringen, (nieuwe en oude vergeten) weer over me gestroomd. En ik keek ernaar en dacht toen: jeetje, ik had geen schijn van kans. En wat verdrietig voor mezelf dat ik niet dacht: 'Stop hier maar mee. Je hoeft niet meer. Je faalt niet als je er nu bij wegloopt. Jij, met jou kwaliteiten, komt écht wel een leukerd tegen. Deze vent mag je laten gaan. Hier hoef je geen energie in te stoppen.'
En dat dacht ik (in 2025) terwijl ik mezelf zag staan, dáár / toen, (2001) en mijn benen stil stonden maar wel in actie stand, terwijl mijn hoofd als een razende nadacht welke strategie de beste zou zijn. Maar alles gericht op hém en hém tevreden houden. En niet kunnen bedenken dat ik me ook zou kunnen omdraaien, terug naar de kroeg en de eigenaar die me al heeft proberen te waarschuwen en te kijken of ik daar de nacht kan doorkomen en dan de volgende ochtend een punt erachter zou kunnen zetten. Het zal me nog 5 jaar kosten voor ik daar op dat punt ben. Ik had geen schijn van kans. En dat vind ik vreselijk verdrietig voor mezelf.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 24 februari 2025 om 12:25
Olle, ik hoop dat dat lukt. Kan misschien wel even ruimte geven als je dat nu zo voelt. En dank voor de tip, ga meteen even kijken!
Selune, wat naar dat de chaos zo blijft en dat het weekje vrij niet heeft geholpen. Helpt het nu wel dat je weer aan het werk bent?
Doreia, ik vind het ook heel verdrietig voor jou. Ik hoop dat je er daarin voor jezelf (je jongere zelf?) kan zijn en daarin compassie kunt hebben.
Selune, wat naar dat de chaos zo blijft en dat het weekje vrij niet heeft geholpen. Helpt het nu wel dat je weer aan het werk bent?
Doreia, ik vind het ook heel verdrietig voor jou. Ik hoop dat je er daarin voor jezelf (je jongere zelf?) kan zijn en daarin compassie kunt hebben.
maandag 24 februari 2025 om 12:35

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in