Psyche
alle pijlers
Hoe doe je dat, houden van jezelf?
maandag 16 maart 2009 om 14:08
Jezelf verwennen door je huis gezellig te maken, af en toe 'n (voorjaars)bloemetje voor jezelf mee te nemen. Kaarsjes aan te steken, óók als je alleen thuis bent. Lekkere lichaamsverzorgende producten te gebruiken. Als het goed weer is spontaan 'n middag vrij te nemen omdat je het jezelf gunt om lekker in de zon te gaan wandelen. Etc. etc.
maandag 16 maart 2009 om 14:19
Houden van jezelf heeft mijns inziens te maken met graag in je eigen gezelschap zijn, weten wie je bent en daar vrede mee hebben.
Ik ben vandaag tot een uur of drie alleen en dat vind ik heerlijk. lekker met mezelf samen. Dingen doen waarvan ik weet dat ik - mijn eigen beste vriendin - daar gelukkig van wordt. Ik weet waarvan ik gelukkig word omdat ik mezelf heel goed ken en mezelf prima gezelschap vind.
Vind je het fijn om alleen te zijn met jou?
Ik ben vandaag tot een uur of drie alleen en dat vind ik heerlijk. lekker met mezelf samen. Dingen doen waarvan ik weet dat ik - mijn eigen beste vriendin - daar gelukkig van wordt. Ik weet waarvan ik gelukkig word omdat ik mezelf heel goed ken en mezelf prima gezelschap vind.
Vind je het fijn om alleen te zijn met jou?
maandag 16 maart 2009 om 14:19
Goede vraag...hoe weet je of je van jezelf houdt?
Houd je rekening met jezelf, zorg je dat je dingen doet die je leuk vindt, verzorg je jezelf goed, vind je jezelf de moeite waard, praat je positief tegen jezelf in je hoofd, geniet je van je eigen gezelschap?
Dat zijn indicatoren dat je van jezelf houdt.
Tekenen aan de wand die het tegendeel bewijzen: in je hoofd jezelf voor al wat maar lelijk is uitmaken, geen actie ondernemen als je in een onveilige situatie leeft, te weinig of heel ongezond eten, te veel hooi op je vork nemen... ik noem er maar een paar.
Waarom weet je niet of je van jezelf houdt?
Houd je rekening met jezelf, zorg je dat je dingen doet die je leuk vindt, verzorg je jezelf goed, vind je jezelf de moeite waard, praat je positief tegen jezelf in je hoofd, geniet je van je eigen gezelschap?
Dat zijn indicatoren dat je van jezelf houdt.
Tekenen aan de wand die het tegendeel bewijzen: in je hoofd jezelf voor al wat maar lelijk is uitmaken, geen actie ondernemen als je in een onveilige situatie leeft, te weinig of heel ongezond eten, te veel hooi op je vork nemen... ik noem er maar een paar.
Waarom weet je niet of je van jezelf houdt?
maandag 16 maart 2009 om 14:27
Het belangrijkste christelijke gebod is: heb je naaste lief als jezelf.
Dat betekent dat je net zoveel van jezelf als van anderen moet houden. Ik zeg dit niet om een moeten op te leggen maar om aan te geven dat er heel wat religieuze stromingen zijn die aangeven dat het belangrijk is dat er een balans is tussen die 2. Jij bent net zo belangrijk als de ander. Niet meer en niet minder.
Veel vrouwen, vooral uit de generatie van mijn moeder, hebben niet geleerd zichzelf te waarderen. Hun taak was er voor anderen te zijn, maar wie zij als persoon waren en wat zij leuk vonden, daar was niet echt plek of belangstelling voor. Dat zorgde voor scheefgroei en inertie.
Dat betekent dat je net zoveel van jezelf als van anderen moet houden. Ik zeg dit niet om een moeten op te leggen maar om aan te geven dat er heel wat religieuze stromingen zijn die aangeven dat het belangrijk is dat er een balans is tussen die 2. Jij bent net zo belangrijk als de ander. Niet meer en niet minder.
Veel vrouwen, vooral uit de generatie van mijn moeder, hebben niet geleerd zichzelf te waarderen. Hun taak was er voor anderen te zijn, maar wie zij als persoon waren en wat zij leuk vonden, daar was niet echt plek of belangstelling voor. Dat zorgde voor scheefgroei en inertie.
maandag 16 maart 2009 om 14:35
Houden van jezelf is jezelf accepteren, dus alle goede en minder goede eigenschappen.
Ikzelf compenseer mijn ''slechte'' eigenschappen door de ''goede'' zoveel mogelijk te benutten.
Ik ben bijvoorbeeld een ontzettende chaoot, maar vind mijzelf wel heel gezellig en word door anderen ook zo gezien.
En ik mag dan wel een puistje op mijn kin hebben, mijn haar zit prachtig vandaag.
Als je het over uiterlijk hebt, ik vergelijk mezelf niet met mooiere mensen, maar met gelijken of minder mooie. Als ik mensen zie die kleiner zijn dan mij maar dezelfde kledingmaat hebben, daar kan ik blij van worden...
Ikzelf compenseer mijn ''slechte'' eigenschappen door de ''goede'' zoveel mogelijk te benutten.
Ik ben bijvoorbeeld een ontzettende chaoot, maar vind mijzelf wel heel gezellig en word door anderen ook zo gezien.
En ik mag dan wel een puistje op mijn kin hebben, mijn haar zit prachtig vandaag.
Als je het over uiterlijk hebt, ik vergelijk mezelf niet met mooiere mensen, maar met gelijken of minder mooie. Als ik mensen zie die kleiner zijn dan mij maar dezelfde kledingmaat hebben, daar kan ik blij van worden...
maandag 16 maart 2009 om 14:40
Eleonora, ik vind het ook heerlijk om op zijn tijd alleen te zijn of regelmatig alleen dingen te doen. Ik ken mensen die nooit alleen willen zijn altijd mensen om zich heen, ieder voor zich dat respecteer ik natuurlijk.
Ik begrijp het alleen niet, ik vind als je nooit of weinig alleen bent dan durf je niet met jezelf geconfronteerd te worden.
quote:eleonora schreef op 16 maart 2009 @ 14:19:
Houden van jezelf heeft mijns inziens te maken met graag in je eigen gezelschap zijn, weten wie je bent en daar vrede mee hebben.
Ik ben vandaag tot een uur of drie alleen en dat vind ik heerlijk. lekker met mezelf samen. Dingen doen waarvan ik weet dat ik - mijn eigen beste vriendin - daar gelukkig van wordt. Ik weet waarvan ik gelukkig word omdat ik mezelf heel goed ken en mezelf prima gezelschap vind.
Vind je het fijn om alleen te zijn met jou?
Ik begrijp het alleen niet, ik vind als je nooit of weinig alleen bent dan durf je niet met jezelf geconfronteerd te worden.
quote:eleonora schreef op 16 maart 2009 @ 14:19:
Houden van jezelf heeft mijns inziens te maken met graag in je eigen gezelschap zijn, weten wie je bent en daar vrede mee hebben.
Ik ben vandaag tot een uur of drie alleen en dat vind ik heerlijk. lekker met mezelf samen. Dingen doen waarvan ik weet dat ik - mijn eigen beste vriendin - daar gelukkig van wordt. Ik weet waarvan ik gelukkig word omdat ik mezelf heel goed ken en mezelf prima gezelschap vind.
Vind je het fijn om alleen te zijn met jou?
maandag 16 maart 2009 om 14:49
Waarom ik niet weet of ik van mijzelf hou is omdat ik dat niet zo voel. Vandaar mijn vraag. Wat ik dan kan voelen.
Er zit een enorm diep verlangen in mij om geliefd te zijn en gewaardeerd te worden. Dit verlangen verlamt mij ontzettend. Op die momenten wil ik alleen maar mijzelf terug trekken in mijn bed en wegkruipen in mijn fantasiewereldje waarin dat er allemaal wel is.
Rationeel gezien weet ik dat ik eerst van mijzelf moet houden voordat de ander van mij kan houden. Want ik vraag mij af dat indien dat er wel is, of ik dat uberhaupt kan voelen.
Ik loop hierin compleet vast en kom er zelf niet uit.
Er zit een enorm diep verlangen in mij om geliefd te zijn en gewaardeerd te worden. Dit verlangen verlamt mij ontzettend. Op die momenten wil ik alleen maar mijzelf terug trekken in mijn bed en wegkruipen in mijn fantasiewereldje waarin dat er allemaal wel is.
Rationeel gezien weet ik dat ik eerst van mijzelf moet houden voordat de ander van mij kan houden. Want ik vraag mij af dat indien dat er wel is, of ik dat uberhaupt kan voelen.
Ik loop hierin compleet vast en kom er zelf niet uit.
maandag 16 maart 2009 om 15:03
quote:JoJootje schreef op 16 maart 2009 @ 14:49:
Waarom ik niet weet of ik van mijzelf hou is omdat ik dat niet zo voel. Vandaar mijn vraag. Wat ik dan kan voelen.
Er zit een enorm diep verlangen in mij om geliefd te zijn en gewaardeerd te worden. Dit verlangen verlamt mij ontzettend. Op die momenten wil ik alleen maar mijzelf terug trekken in mijn bed en wegkruipen in mijn fantasiewereldje waarin dat er allemaal wel is.
Rationeel gezien weet ik dat ik eerst van mijzelf moet houden voordat de ander van mij kan houden. Want ik vraag mij af dat indien dat er wel is, of ik dat uberhaupt kan voelen.
Ik loop hierin compleet vast en kom er zelf niet uit.
Vervelend voor je JoJootje,
Ben je misschien in je leven heel erg gekwetst door mensen ?
Als dit zo is kan ik me goed voorstellen dat je zelfvertrouwen aangetast kan worden en niet meer in je zelf geloofd en dit niet meer kan en durft te voelen.
Waarom ik niet weet of ik van mijzelf hou is omdat ik dat niet zo voel. Vandaar mijn vraag. Wat ik dan kan voelen.
Er zit een enorm diep verlangen in mij om geliefd te zijn en gewaardeerd te worden. Dit verlangen verlamt mij ontzettend. Op die momenten wil ik alleen maar mijzelf terug trekken in mijn bed en wegkruipen in mijn fantasiewereldje waarin dat er allemaal wel is.
Rationeel gezien weet ik dat ik eerst van mijzelf moet houden voordat de ander van mij kan houden. Want ik vraag mij af dat indien dat er wel is, of ik dat uberhaupt kan voelen.
Ik loop hierin compleet vast en kom er zelf niet uit.
Vervelend voor je JoJootje,
Ben je misschien in je leven heel erg gekwetst door mensen ?
Als dit zo is kan ik me goed voorstellen dat je zelfvertrouwen aangetast kan worden en niet meer in je zelf geloofd en dit niet meer kan en durft te voelen.
maandag 16 maart 2009 om 15:06
quote:JoJootje schreef op 16 maart 2009 @ 14:49:
Er zit een enorm diep verlangen in mij om geliefd te zijn en gewaardeerd te worden. En helpt het bij jou dan niet om jezelf lief te hebben en te waarderen? Als je uitstraalt dat je het prima met jezelf kunt vinden en geniet van tijd met jezelf (zoals Leonora ook al schrijft) dan heeft dat vaak z'n positieve weerslag op hoe andere mensen jou zien.
Er zit een enorm diep verlangen in mij om geliefd te zijn en gewaardeerd te worden. En helpt het bij jou dan niet om jezelf lief te hebben en te waarderen? Als je uitstraalt dat je het prima met jezelf kunt vinden en geniet van tijd met jezelf (zoals Leonora ook al schrijft) dan heeft dat vaak z'n positieve weerslag op hoe andere mensen jou zien.
maandag 16 maart 2009 om 15:23
quote:JoJootje schreef op 16 maart 2009 @ 14:49:
Er zit een enorm diep verlangen in mij om geliefd te zijn en gewaardeerd te worden. Dit verlangen verlamt mij ontzettend.
Blokkeer jij jezelf daar niet mee?
Volgens mij is accepeteren zoals je bent (wat hierboven al een paar keer is vermeld), misschien wel de sleutel en die gun ik je van harte. Het heeft bij mij ook geholpen.
Er zit een enorm diep verlangen in mij om geliefd te zijn en gewaardeerd te worden. Dit verlangen verlamt mij ontzettend.
Blokkeer jij jezelf daar niet mee?
Volgens mij is accepeteren zoals je bent (wat hierboven al een paar keer is vermeld), misschien wel de sleutel en die gun ik je van harte. Het heeft bij mij ook geholpen.
maandag 16 maart 2009 om 17:09
Hoi Jojootje,
Ik herken de behoefte om gewaardeerd te worden wel. Ik probeerde alles goed te doen bij andere mensen om maar te horen dat ik gewaardeerd werd. Maar dat was gewoonweg niet te doen en doodvermoeiend...ik ben toen begonnen met kijken naar wat ik van mezelf waardeer. Wanneer ik bijvoorbeeld op het werk iets goed heb afgerond probeer ik naar ook bewust van te 'genieten'. Mezelf 'laten weten' dat ik het goed heb gedaan. Wat ik ook regelmatig doe ik mezelf verwennen met een warm bad en allemaal smeerseltjes....gewoon even alleen tijd voor mezelf, of een eindje gaan fietsen en alleen met mijn eigen gedachtes zijn..ik denk dat de rest gelijk heeft wanneer ze zeggen dat het belangrijk is dat je af en toe even alleen bent, vooral dan kan je jezelf leren kennen ....
Sterkte met alles!!
Ik herken de behoefte om gewaardeerd te worden wel. Ik probeerde alles goed te doen bij andere mensen om maar te horen dat ik gewaardeerd werd. Maar dat was gewoonweg niet te doen en doodvermoeiend...ik ben toen begonnen met kijken naar wat ik van mezelf waardeer. Wanneer ik bijvoorbeeld op het werk iets goed heb afgerond probeer ik naar ook bewust van te 'genieten'. Mezelf 'laten weten' dat ik het goed heb gedaan. Wat ik ook regelmatig doe ik mezelf verwennen met een warm bad en allemaal smeerseltjes....gewoon even alleen tijd voor mezelf, of een eindje gaan fietsen en alleen met mijn eigen gedachtes zijn..ik denk dat de rest gelijk heeft wanneer ze zeggen dat het belangrijk is dat je af en toe even alleen bent, vooral dan kan je jezelf leren kennen ....
Sterkte met alles!!
maandag 16 maart 2009 om 18:55
Dat alleen zijn doe ik vaak genoeg aangezien ik ontzettend weinig vriendinnen heb, die ook nog eens allemaal ver weg wonen. Het was altijd erg makkelijk voor mij om alleen te zijn en te genieten van dat wat ik doe. Dat is eigenlijk helemaal weg.
Het lukt niet meer om iets voor mijzelf te doen. Ik weet ook dat ik slecht voor mijzelf zorg, maar het lukt nu echt niet.
Het verlangen zorgt voor een verdrietig gevoel. Dan blokkeer ik mijzelf helemaal. Het is niet zo dat ik bij anderen steeds mijn best wil doen. Het is meer een soort basisverlangen naar liefde voor mij, voor wie ik ben. Dat de ander liefde voor mij voelt.
Ik voel wel liefde voor anderen, zonder verliefd te zijn. Het is altijd een eenrichting verkeer waarbij mijn gevoel er niet kan zijn. Dit omdat de "relatie" daar niet naar is. Het is altijd vanuit de werkrelatie van de ander. De ander hoeft er ook niks mee. De ander kan er ook niks mee.
Maar goed, rationeel gezien weet ik dat ik eerst van mijzelf moet houden voordat anderen van mij houden.
Overigens heb ik altijd wel mannen die een relatie met mij willen (op dit moment kan ik zelfs kiezen uit 2 mannen), maar ik voel voor hen helemaal niks. Geen liefde en geen verliefdheid. Er is wel een klik dat ik de ander graag mag, maar meer is er niet.
Het lukt niet meer om iets voor mijzelf te doen. Ik weet ook dat ik slecht voor mijzelf zorg, maar het lukt nu echt niet.
Het verlangen zorgt voor een verdrietig gevoel. Dan blokkeer ik mijzelf helemaal. Het is niet zo dat ik bij anderen steeds mijn best wil doen. Het is meer een soort basisverlangen naar liefde voor mij, voor wie ik ben. Dat de ander liefde voor mij voelt.
Ik voel wel liefde voor anderen, zonder verliefd te zijn. Het is altijd een eenrichting verkeer waarbij mijn gevoel er niet kan zijn. Dit omdat de "relatie" daar niet naar is. Het is altijd vanuit de werkrelatie van de ander. De ander hoeft er ook niks mee. De ander kan er ook niks mee.
Maar goed, rationeel gezien weet ik dat ik eerst van mijzelf moet houden voordat anderen van mij houden.
Overigens heb ik altijd wel mannen die een relatie met mij willen (op dit moment kan ik zelfs kiezen uit 2 mannen), maar ik voel voor hen helemaal niks. Geen liefde en geen verliefdheid. Er is wel een klik dat ik de ander graag mag, maar meer is er niet.
maandag 16 maart 2009 om 20:47
Jojootje, kun je het verlangen accepteren zonder het meteen vervuld te willen hebben? Verlangen wat niet vervuld wordt kan verdriet geven, ach wat zeg ik, dat geeft verdriet. Maar als je het verlangen er kan laten zijn en ondertussen aan je liefde voor jezelf werkt dan zul je merken dat dat verlangen op onverwachte manier vervuld wordt.
Wat je schrijft over die twee mannen...volgens mij zijn zij nu even niet belangrijk. Als de klik er niet is, dan is de klik er niet. Heeft niets te maken met geen liefde voor jezelf voelen. Of misschien juist wel. Als je zo wanhopig verlegen zat om liefde en waardering van anderen dan was je toch allang voor 1 van de 2 mannen gegaan?
Ik denk dat de dames voor mij aardig uiteen hebben gezet hoe liefde voor jezelf zich uit. Heb je er iets aan?
Wat je schrijft over die twee mannen...volgens mij zijn zij nu even niet belangrijk. Als de klik er niet is, dan is de klik er niet. Heeft niets te maken met geen liefde voor jezelf voelen. Of misschien juist wel. Als je zo wanhopig verlegen zat om liefde en waardering van anderen dan was je toch allang voor 1 van de 2 mannen gegaan?
Ik denk dat de dames voor mij aardig uiteen hebben gezet hoe liefde voor jezelf zich uit. Heb je er iets aan?
dinsdag 17 maart 2009 om 17:58
De therapie volg ik al, een tweedaagse deeltijdbehandeling binnen een psychiatrische instelling.
Daar kom ik alleen gelijkgestemden tegen. Maar hoe doen "gezonde" mensen dat? Vandaar mijn vraag op het forum.
Het is ook heel dubbel. Ik weet waar ik goed in ben en anderen kunnen die erkenning ook geven en ik kan dat ook voelen. Al kan ik ook slecht omgaan met complimentjes, ik weet niet goed hoe te reageren.
Mijn verlangen zit meer in dat er waardering is voor mij, voor wie ik ben (en dus niet voor wat ik kan of wat ik doe). Op dat niveau weet ik ook niet of ik waardering voor mijzelf heb of dat ik van mijzelf hou.
Doordat ik de dingen waar ik goed in ben wel doe, straal ik dat ook uit. Daarom valt de ene man na de andere man voor mij. Kennelijk heb ik iets waardoor dat gebeurd. Ondanks een depressie. Die zien zij niet, wat ik uitstraal is de vrolijkheid en de spontaniteit.
In feite wals ik daarmee ook ontzettend over mijn gevoel heen en mogen mijn negatieve gevoelens (en dus ook mijn verlangens) er niet zijn.
Dat het verlangen verdriet oproept ervaar ik zeer zeker, ik raak erdoor verlamt in de zin dat ik op dat moment tot niks meer kom en dat ik letterlijk helemaal verkramp.
Hoe kan ik het omzetten dat ik ook waardering heb voor wie ik ben?
Iedereen zegt altijd dat daar de sleutel ligt (heb ik net ook gelezen) omdat ik dat in dat geval uitstraal.
In therapie (ik had vanmorgen een gesprek met de psychiater) wordt juist gezegd dat het verlangen er mag zijn, maar dat ik zelf de verantwoordelijkheid moet nemen om dat verlangen in vervulling te laten gaan. Dus toch eerst bij de ander en dan pas bij mijzelf.
Daar kom ik alleen gelijkgestemden tegen. Maar hoe doen "gezonde" mensen dat? Vandaar mijn vraag op het forum.
Het is ook heel dubbel. Ik weet waar ik goed in ben en anderen kunnen die erkenning ook geven en ik kan dat ook voelen. Al kan ik ook slecht omgaan met complimentjes, ik weet niet goed hoe te reageren.
Mijn verlangen zit meer in dat er waardering is voor mij, voor wie ik ben (en dus niet voor wat ik kan of wat ik doe). Op dat niveau weet ik ook niet of ik waardering voor mijzelf heb of dat ik van mijzelf hou.
Doordat ik de dingen waar ik goed in ben wel doe, straal ik dat ook uit. Daarom valt de ene man na de andere man voor mij. Kennelijk heb ik iets waardoor dat gebeurd. Ondanks een depressie. Die zien zij niet, wat ik uitstraal is de vrolijkheid en de spontaniteit.
In feite wals ik daarmee ook ontzettend over mijn gevoel heen en mogen mijn negatieve gevoelens (en dus ook mijn verlangens) er niet zijn.
Dat het verlangen verdriet oproept ervaar ik zeer zeker, ik raak erdoor verlamt in de zin dat ik op dat moment tot niks meer kom en dat ik letterlijk helemaal verkramp.
Hoe kan ik het omzetten dat ik ook waardering heb voor wie ik ben?
Iedereen zegt altijd dat daar de sleutel ligt (heb ik net ook gelezen) omdat ik dat in dat geval uitstraal.
In therapie (ik had vanmorgen een gesprek met de psychiater) wordt juist gezegd dat het verlangen er mag zijn, maar dat ik zelf de verantwoordelijkheid moet nemen om dat verlangen in vervulling te laten gaan. Dus toch eerst bij de ander en dan pas bij mijzelf.
dinsdag 17 maart 2009 om 18:52
quote:LieverLustDanLiefde schreef op 16 maart 2009 @ 14:35:
En ik mag dan wel een puistje op mijn kin hebben, mijn haar zit prachtig vandaag.
Als je het over uiterlijk hebt, ik vergelijk mezelf niet met mooiere mensen, maar met gelijken of minder mooie. Als ik mensen zie die kleiner zijn dan mij maar dezelfde kledingmaat hebben, daar kan ik blij van worden...
Voor mij is "houden van mezelf" mezelf nog steeds leuk vinden op momenten dat ik drie puistjes op mijn kin heb én mijn haar niet wil zitten. Genieten van de schoonheid van de ander, maar mezelf daar niet minder om voelen.
Jezelf met anderen vergelijken die minder goed uit de verf komen, is volgens mij niet nodig als je echt van jezelf houdt.
En ik mag dan wel een puistje op mijn kin hebben, mijn haar zit prachtig vandaag.
Als je het over uiterlijk hebt, ik vergelijk mezelf niet met mooiere mensen, maar met gelijken of minder mooie. Als ik mensen zie die kleiner zijn dan mij maar dezelfde kledingmaat hebben, daar kan ik blij van worden...
Voor mij is "houden van mezelf" mezelf nog steeds leuk vinden op momenten dat ik drie puistjes op mijn kin heb én mijn haar niet wil zitten. Genieten van de schoonheid van de ander, maar mezelf daar niet minder om voelen.
Jezelf met anderen vergelijken die minder goed uit de verf komen, is volgens mij niet nodig als je echt van jezelf houdt.
donderdag 19 maart 2009 om 14:50
Jojootje, het klinkt alsof je niet in je zwakte gekend wil worden. Alsof je je schaamt voor je behoefte, voor je echte eigen verborgen genante en behoeftige zelf. Alsof als mensen de waarheid zouden weten ze vanzelf ook niet meer van je zouden kunnen houden. Je zegt:
"In therapie (ik had vanmorgen een gesprek met de psychiater) wordt juist gezegd dat het verlangen er mag zijn, maar dat ik zelf de verantwoordelijkheid moet nemen om dat verlangen in vervulling te laten gaan. Dus toch eerst bij de ander en dan pas bij mijzelf."
en die laatste zin die snap ik niet. Ik begrijp er eerder uit dat je zelf moet durven kijken naar dat deel van je dat niemand mag kennen. Dat je eerst zelf de verantwoordelijkheid moet nemen voor het feit dat je ook dat deel in je hebt. Dat je bij wijze van spreken op een zeepkist in de winkelstraat moet durven staan en roepen: ik ben behoeftig en dat is oke! Dat je je armen om jezelf heen moet slaan en tegen jezelf moet zeggen: lieve Jojootje, het is goed, je bent goed zoals je bent. Dat is denk ik ook voelen dat je van jezelf houdt.
"In therapie (ik had vanmorgen een gesprek met de psychiater) wordt juist gezegd dat het verlangen er mag zijn, maar dat ik zelf de verantwoordelijkheid moet nemen om dat verlangen in vervulling te laten gaan. Dus toch eerst bij de ander en dan pas bij mijzelf."
en die laatste zin die snap ik niet. Ik begrijp er eerder uit dat je zelf moet durven kijken naar dat deel van je dat niemand mag kennen. Dat je eerst zelf de verantwoordelijkheid moet nemen voor het feit dat je ook dat deel in je hebt. Dat je bij wijze van spreken op een zeepkist in de winkelstraat moet durven staan en roepen: ik ben behoeftig en dat is oke! Dat je je armen om jezelf heen moet slaan en tegen jezelf moet zeggen: lieve Jojootje, het is goed, je bent goed zoals je bent. Dat is denk ik ook voelen dat je van jezelf houdt.
