Psyche
alle pijlers
Hoe heet dit gevoel
vrijdag 28 februari 2020 om 19:12
Ik ben niet zo goed in gevoel herkennen en benoemen
( het contact met) iemand houdt me erg bezig. Ik mail veel met haar en blijf het dan teruglezen bv. En denk er vaak aan, aan wat zij zegt tegen mij. Ik vind haar heel fijn en voel veel in mn lijf als ik aan haar denk of haar mail lees
En zo zijn er meer dingetjes waardoor ik er erg mee bezig ben.
Ik heb dus gegoogelt op het gevoel + betekenis ( vast heel stom)
En dat gevoel voe lt als kriebels in mn lijf. Vooral de buik
Google zegt dat is vetliefdheid
En ook vond ik dat dit gevoel lijkt op een knoop in de maag wat weer bij angst hoort
Maar ik weet nu niet wat het is. Ik heb een angststoornis dus dst kan best maar het gevoel is meer als ik met haar bezig ben
Dus zou dat dsn toch angst kunnen zijn?
In welke vorm? Voor wat dan prc?
Ik ben in verwarring en zou het graag helderder willen hebben
( het contact met) iemand houdt me erg bezig. Ik mail veel met haar en blijf het dan teruglezen bv. En denk er vaak aan, aan wat zij zegt tegen mij. Ik vind haar heel fijn en voel veel in mn lijf als ik aan haar denk of haar mail lees
En zo zijn er meer dingetjes waardoor ik er erg mee bezig ben.
Ik heb dus gegoogelt op het gevoel + betekenis ( vast heel stom)
En dat gevoel voe lt als kriebels in mn lijf. Vooral de buik
Google zegt dat is vetliefdheid
En ook vond ik dat dit gevoel lijkt op een knoop in de maag wat weer bij angst hoort
Maar ik weet nu niet wat het is. Ik heb een angststoornis dus dst kan best maar het gevoel is meer als ik met haar bezig ben
Dus zou dat dsn toch angst kunnen zijn?
In welke vorm? Voor wat dan prc?
Ik ben in verwarring en zou het graag helderder willen hebben
zaterdag 29 februari 2020 om 14:21
Ik heb dat ook met kleuren
Bv roze met paars ( en sprankels) ( flow of het is oke gevoel)
Groene zware ding ( slecht negatief gevoel)
Vroeger maakte ik tekeningen bij dingen of gevoel. Met de computer om er zo uiting aan te geven, meer grip?
zaterdag 29 februari 2020 om 14:24
dinsdag 3 maart 2020 om 17:44
Mensen die in een veilige omgeving zijn opgegroeid, dus ook op emotioneel gebied, hebben van hun ouders geleerd behoeften te herkennen en met hun gevoelens om te gaan. In warme nesten gaat dat min of meer vanzelf, natuurlijk nooit vlekkeloos want niemand is perfect, maar een goede basis geeft ook ruimte voor fouten zonder dat dat grote gevolgen heeft.
Wie het geluk heeft gehad van zo'n goede start, is zich daar zelf vaak nauwelijks van bewust, en die mensen kunnen zich dan ook weinig voorstellen bij het soort probleem dat jij beschrijft. Trek het je daarom niet aan als iemand een reactie geeft die rottig op jou overkomt, ik denk dat dat onbegrip is.
Dat jij nu worstelt met het herkennen van en omgaan met gevoelens betekent trouwens zeker niet dat je ouders niet van je houden, er kan van alles zijn waardoor dit misloopt. Ik ben ook geen expert op dit gebied en ik ken jouw situatie niet. Ik ken alleen mijn eigen leven en innerlijke processen heel erg goed, ik heb er heel veel over gelezen, en wat je nu doormaakt is voor mij zo herkenbaar dat ik ervan afleid dat ook jij iets tekort bent gekomen.
Dat vind ik verdrietig voor je, en ik vind het knap van je dat je je gevoelens in kaart probeert te brengen en dat je hulp vraagt op dit forum. Zelf houd ik daarvoor een soort dagboek bij waarbij ik gevoelens identificeer, accepteer, toewijs aan gebeurtenissen en bedenk wat ik ermee kan doen. Lukt niet altijd allemaal, maar vaak ook wel, en ik kan er inmiddels patronen in herkennen.
Ik herken bijvoorbeeld ook het obsessieve en de afhankelijkheid die je hebt van iemand die lief tegen je doet. Zelf raakte ik daar ook heel erg van in de war: je kunt mij toch niet lief vinden? Mijn reactie was niet zoals jij doet contact zoeken, maar me juist terugtrekken. Resultaat was dat diegene een enorme en groeiende plek in mijn bewustzijn innam, wat ik kon zien omdat ik er dus dagelijks over schrijf.
Daarom kon ik ook ingrijpen: ik heb onderzocht wat er aan de hand was (bij mij deed diegene me aan mijn vader denken, het triggerde hele verwarrende gevoelens van gezien willen worden en onzichtbaar willen zijn). Ik heb allerlei aspecten van deze gevoelens benoemd en doorvoeld, en uiteindelijk kan ik die persoon weer als degene zien die hij is, iemand anders dan mijn vader, en heb ik weer toegang tot mijn eigen hulpbronnen als ik behoefte heb aan aandacht en liefde.
Voor mij is het belangrijk me steeds te blijven realiseren dat ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen gevoelens en dat ik liefde en erkenning niet buiten mezelf moet zoeken, en vooral ook dat het mogelijk is om van innerlijke houding (mindset) te veranderen. Het duurt even (bovenstaande proces loopt nu bijna twee jaar), maar het kan.
En ik heb een fijne psycholoog die me hierbij helpt, en een psychiater in de back-up. Ik hoop dat jij ook weer iemand treft die je goed kan begeleiden, op een manier die voor jou werkt. Excuus voor het lange verhaal (ik had geen tijd om een kort bericht te schrijven), en veel succes!
Wie het geluk heeft gehad van zo'n goede start, is zich daar zelf vaak nauwelijks van bewust, en die mensen kunnen zich dan ook weinig voorstellen bij het soort probleem dat jij beschrijft. Trek het je daarom niet aan als iemand een reactie geeft die rottig op jou overkomt, ik denk dat dat onbegrip is.
Dat jij nu worstelt met het herkennen van en omgaan met gevoelens betekent trouwens zeker niet dat je ouders niet van je houden, er kan van alles zijn waardoor dit misloopt. Ik ben ook geen expert op dit gebied en ik ken jouw situatie niet. Ik ken alleen mijn eigen leven en innerlijke processen heel erg goed, ik heb er heel veel over gelezen, en wat je nu doormaakt is voor mij zo herkenbaar dat ik ervan afleid dat ook jij iets tekort bent gekomen.
Dat vind ik verdrietig voor je, en ik vind het knap van je dat je je gevoelens in kaart probeert te brengen en dat je hulp vraagt op dit forum. Zelf houd ik daarvoor een soort dagboek bij waarbij ik gevoelens identificeer, accepteer, toewijs aan gebeurtenissen en bedenk wat ik ermee kan doen. Lukt niet altijd allemaal, maar vaak ook wel, en ik kan er inmiddels patronen in herkennen.
Ik herken bijvoorbeeld ook het obsessieve en de afhankelijkheid die je hebt van iemand die lief tegen je doet. Zelf raakte ik daar ook heel erg van in de war: je kunt mij toch niet lief vinden? Mijn reactie was niet zoals jij doet contact zoeken, maar me juist terugtrekken. Resultaat was dat diegene een enorme en groeiende plek in mijn bewustzijn innam, wat ik kon zien omdat ik er dus dagelijks over schrijf.
Daarom kon ik ook ingrijpen: ik heb onderzocht wat er aan de hand was (bij mij deed diegene me aan mijn vader denken, het triggerde hele verwarrende gevoelens van gezien willen worden en onzichtbaar willen zijn). Ik heb allerlei aspecten van deze gevoelens benoemd en doorvoeld, en uiteindelijk kan ik die persoon weer als degene zien die hij is, iemand anders dan mijn vader, en heb ik weer toegang tot mijn eigen hulpbronnen als ik behoefte heb aan aandacht en liefde.
Voor mij is het belangrijk me steeds te blijven realiseren dat ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen gevoelens en dat ik liefde en erkenning niet buiten mezelf moet zoeken, en vooral ook dat het mogelijk is om van innerlijke houding (mindset) te veranderen. Het duurt even (bovenstaande proces loopt nu bijna twee jaar), maar het kan.
En ik heb een fijne psycholoog die me hierbij helpt, en een psychiater in de back-up. Ik hoop dat jij ook weer iemand treft die je goed kan begeleiden, op een manier die voor jou werkt. Excuus voor het lange verhaal (ik had geen tijd om een kort bericht te schrijven), en veel succes!
dinsdag 3 maart 2020 om 18:09
Bedankt voor je reactie
Ik vond het moeilijk want ik denk dat ik van mn moeder wel liefde ed heb gehad vroeger. Nu mis ik wel steun en begrip maar vroeger denk ik niet. Maar dat is puur een gedachte ik herinner me het niet in gevoel.
Dat weglopen ken ik ook. Periodes doe ik dat. Dan zeg ik afspraken af en hpud ik het buiten mezelf
Ik heb of mensen die ik toelaat en dan trek ik mss te veel, wil ik te veel delen of ik vin d mensen stom en dan houd ik ze buiten ( psychiaters) en ik weet ook dat het getriggerd wordt door zorgzaamheid. En alleen zo is in situaties waarin ik afhankelijk ben.Als iemand lief is voor mij. En idd dan ook gevoel en gedachten als: hoezo is zij lief voor mij, ik ben niks en niemand en mag het niet fijn vinden. Hoezo denk ik dat ik mag praten met haar? Dat ik ruimte inneem etc
Mss best goed om met de psycholoog verder over te hebben denk ik nu
Maar het wordt al snel chaos in mn hoofd. Ik kan geen verbindingen maken hierin. Het gevoel kan ik niet beschrijven
Ik vond het moeilijk want ik denk dat ik van mn moeder wel liefde ed heb gehad vroeger. Nu mis ik wel steun en begrip maar vroeger denk ik niet. Maar dat is puur een gedachte ik herinner me het niet in gevoel.
Dat weglopen ken ik ook. Periodes doe ik dat. Dan zeg ik afspraken af en hpud ik het buiten mezelf
Ik heb of mensen die ik toelaat en dan trek ik mss te veel, wil ik te veel delen of ik vin d mensen stom en dan houd ik ze buiten ( psychiaters) en ik weet ook dat het getriggerd wordt door zorgzaamheid. En alleen zo is in situaties waarin ik afhankelijk ben.Als iemand lief is voor mij. En idd dan ook gevoel en gedachten als: hoezo is zij lief voor mij, ik ben niks en niemand en mag het niet fijn vinden. Hoezo denk ik dat ik mag praten met haar? Dat ik ruimte inneem etc
Mss best goed om met de psycholoog verder over te hebben denk ik nu
Maar het wordt al snel chaos in mn hoofd. Ik kan geen verbindingen maken hierin. Het gevoel kan ik niet beschrijven
dinsdag 3 maart 2020 om 20:24
Ja dat is ook zo lastig hè, dat je hoofd het dan voor je op wil lossen, terwijl dat niet kan, omdat het op een ander niveau speelt. Het probleem is niet rationeel of logisch, en ratio en logica is wat je hoofd begrijpt, dus dat je chaos in je hoofd ervaart als je het probeert te snappen is niet heel vreemd. Ik zou het als ik jou was inderdaad proberen met een psycholoog te bespreken, als je een goeie treft kan die je er echt mee helpen te voelen wat je voelt en dat te uiten, op welke manier dan ook (woorden eraan geven is zeker niet de enige manier).
woensdag 4 maart 2020 om 02:57
Ja...
Ik ken deze psycholoog al en ze is wel fijn
Alleen nu met mn gevoel in de situatie met de spv denk ik ook steeds dat ik het mss overdrijf of te zwaar maak
Iemand die ik online al 20 jaar ken heb ik het verteld en hij zegt dat ik het gewoon moet laten en er geen betekenis aan moet willen geven. Dat dat vanzelf wel komt oid
Dan denk ik, mss maak ik het dan idd te zwaar en vindt de psycholoog dat ook als ik het bespreek. Dat ze me dan niet snapt en niet weet waarom ik met haar wilde praten
Ik ken deze psycholoog al en ze is wel fijn
Alleen nu met mn gevoel in de situatie met de spv denk ik ook steeds dat ik het mss overdrijf of te zwaar maak
Iemand die ik online al 20 jaar ken heb ik het verteld en hij zegt dat ik het gewoon moet laten en er geen betekenis aan moet willen geven. Dat dat vanzelf wel komt oid
Dan denk ik, mss maak ik het dan idd te zwaar en vindt de psycholoog dat ook als ik het bespreek. Dat ze me dan niet snapt en niet weet waarom ik met haar wilde praten
woensdag 4 maart 2020 om 14:27
vivajaline schreef: ↑04-03-2020 02:57Ja...
Ik ken deze psycholoog al en ze is wel fijn
Alleen nu met mn gevoel in de situatie met de spv denk ik ook steeds dat ik het mss overdrijf of te zwaar maak
Iemand die ik online al 20 jaar ken heb ik het verteld en hij zegt dat ik het gewoon moet laten en er geen betekenis aan moet willen geven. Dat dat vanzelf wel komt oid
Dan denk ik, mss maak ik het dan idd te zwaar en vindt de psycholoog dat ook als ik het bespreek. Dat ze me dan niet snapt en niet weet waarom ik met haar wilde praten
Dat merk je dan vanzelf wel. Volgens mij ben je vooral smoesjes aan het zoeken om het niet te bespreken.
woensdag 4 maart 2020 om 14:33
Haha nee
Ik heb aangegeven dat ik iets wil bespreken en of de inhoud dan niet gedeeld wordt met het hele team maar dat kan niet. Zo. Werken ze niet. Alles wat je met iemand uit het team bespreekt delen ze met de anderen
Maar omdat sws therapie bij deze psycholoog als optie was genoemd kan dit mss daarin meegenomen worden
We zijn nog bezig met de randvoorwaarden bespreken om de therapie te kunnen doen
Dus tzt kan ik dit dan ook inbrengen als de therapie doorgaat
Ik heb aangegeven dat ik iets wil bespreken en of de inhoud dan niet gedeeld wordt met het hele team maar dat kan niet. Zo. Werken ze niet. Alles wat je met iemand uit het team bespreekt delen ze met de anderen
Maar omdat sws therapie bij deze psycholoog als optie was genoemd kan dit mss daarin meegenomen worden
We zijn nog bezig met de randvoorwaarden bespreken om de therapie te kunnen doen
Dus tzt kan ik dit dan ook inbrengen als de therapie doorgaat
woensdag 4 maart 2020 om 14:47
vivajaline schreef: ↑04-03-2020 14:33Haha nee
Ik heb aangegeven dat ik iets wil bespreken en of de inhoud dan niet gedeeld wordt met het hele team maar dat kan niet. Zo. Werken ze niet. Alles wat je met iemand uit het team bespreekt delen ze met de anderen
Maar omdat sws therapie bij deze psycholoog als optie was genoemd kan dit mss daarin meegenomen worden
We zijn nog bezig met de randvoorwaarden bespreken om de therapie te kunnen doen
Dus tzt kan ik dit dan ook inbrengen als de therapie doorgaat
Ik lees hier niet echt waarom het geen smoes zou zijn om het maar niet te bespreken. Ik lees alleen maar extra reden waardoor je smoezen zou zoeken om het niet te bespreken, namelijk dat jij wil dat het niet in je dossier komt/met het team besproken wordt maar dat afgewezen is (wat logisch is).
woensdag 4 maart 2020 om 16:56
vivajaline schreef: ↑04-03-2020 15:26Neee het idee dat ik niet wil dat zij het onderling bespreken en delen
Wat is je probleem daarmee? Je zit niet voor niets in therapie toch? Wil je echt een behandeling aangaan?
