Hoe leven op orde stellen?

29-10-2023 20:00 1503 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Aanvulling: Dit topic gestart voor advies. Inmiddels een plek om af en toe te kunnen sparren over datgene wat me bezig houdt.

Bij gebrek aan steun in mijn omgeving, wil ik hier mijn vraag stellen.

Mijn leven is al een aantal jaren een rotzooi. Na een scheiding en depressie probeer ik mijn leven weer op orde te krijgen, maar ik weet niet waar te beginnen. Ik huur momenteel voor een schrikbarend bedrag (ik ben niet de enige) een klein appartement voor mij en mijn dochter. De huurovereenkomst kan door verhuurder ontbonden worden en dan heb ik twee maanden de tijd om een nieuw onderkomen te vinden. Dit brengt spanning met zich mee. Ik ben daarom aan het kijken naar koop- en huurwoningen, maar beide zijn niet (goed) te vinden, mede omdat ik door co-ouderschap en school van dochter gebonden ben aan een bepaald gebied. Nu heb ik een woning gevonden, maar ik twijfel of ik ervoor moet gaan. Het idee van verhuizen en verbouwen levert me veel spanning op, maar het blijven waar ik zit ook. Het gevoel dat ik met een (koop)woning een nieuwe start kan maken is groot, waar ik nu woon kan ik niet tot rust komen vanwege de beperkte plek en hoeveelheid spullen die ik heb. Een huis zou hierin verbetering kunnen zijn. De twijfels doen me verstijven, ik vermijd liever dan dat ik doorpak. Daarnaast een stemmetje dat bang is dat ik omkiep als ik daadwerkelijk ga verhuizen en verbouwen. Ik zie het mezelf niet doen. Maar wat dan? Hoeveel jaar moet ik nog wachten voor dat ik wel een echte start kan maken ipv deze tussenpauze in een appartement waar ik niet tot rust kom. Moet ik wachten of nu doorpakken?

Wat ook speelt is een lat relatie. We zien elkaar wekelijks, zonder kinderen. Mijn dochter weet niet van zijn bestaan af. De relatie is met momenten fijn en met momenten niet fijn. Ik merk een onrust in me als we afspreken, maar kan er tegelijkertijd naar uitkijken om hem weer te zien. Soms heb ik het gevoel dat ik misbruik van hem maak. Hij is helemaal hoteldebotel van mij en ik voel dat niet (soms wel). Hij helpt me door moeilijke perioden heen en ik steun en help hem ook als hij vast loopt met zaken. Ik wil de relatie niet beëindigen, maar ik wil ook niet zo doorgaan omdat het vaak energie kost. Ik denk dat ik me aanpas, maar ik weet dat niet zeker.

Misschien handig om te weten is dat ik nog steeds depressief ben en momenteel geen therapie volg. Ik sta op een wachtlijst voor diagnostisering, het kan nog maanden duren voordat ik daar een uitnodiging van krijg.

Voor mijn gevoel staat mijn leven "on hold". Graag wil ik weer een stapje vooruit zetten ipv vasthangen, want dat doe ik nu al jaren en ik ben nu iets stabieler dan een jaar geleden, maar het wordt niet echt beter. Iemand tips?

Ik ben bekend met vermijding als overlevingsstrategie dus het kan zijn dat ik niet veel of snel zal reageren omdat de reacties me bang maken. Excuses daarvoor!
twijfelaar wijzigde dit bericht op 12-12-2023 15:48
Reden: Aanvulling
2.39% gewijzigd
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
Laatje schreef:
30-10-2023 00:42
Stressfactoren proberen zoveel mogelijk weg te nemen, en keuzes maken die leiden tot meer stabiliteit en zekerheid.

Met betrekking tot het wonen: blijven zitten waar je zit geeft chronische stress.
Verhuizen geeft een tijdelijke opleving van stress maar daarna minder of wellicht zelfs geen stress meer vanwege de stabiliteit.

Daar zou ik bij beginnen.

Een relatie die energie kost zou persoonlijk mijn voorkeur niet hebben.

Goede tips van Luci voor hulp. Gesprekken bij de praktijkondersteuner tot je verder geholpen kunt worden zou ook nog iets voor je kunnen zijn.

Sterkte!
Ik kan me niet voorstellen dat bij een nieuwe woning er minder stressfactoren zijn, wel andere, maar zeker niet minder. Ik zie het niet gebeuren en hang daarin vast.

De relatie geeft me ook energie. Hij trekt me soms letterlijk van de bank af om wat te gaan doen wat achteraf goed is.
Luci gaf inderdaad goede tips. De poh zal ik nooit doen ivm de korte lijntjes naar mijn ex. Wisselen van huisarts zit er niet in ivm dochter.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
Daglichtjebijdag schreef:
30-10-2023 03:37
Ik zou zelf nooit halsoverkop alles veranderen. Zeker gezien je twijfels en dat je nog in een depressie zit.
Kies eerst 1onderwerp wat het verschil gaat maken dat je doordacht oppakt en tot een goed eind brengt. Vraag om hulp van familie en vrienden.

Wat betreft het opzeggen van de huur door verhuurder dat kan niet als je een zelfstandig appartement of studiootje huurt. Ik verhuur zelf mijn appartement aan expats. Je kunt in Nederland niet zomaar op straat worden gezet. Ook niet bij een tijdelijk huurcontract. Ookal staat er een opzegtermijn voor verhuurder in jouw huurovereenkomst, dan is dat niet rechtsgeldig.

Hoe lang huur je al? Is je huurcontract ooit verlengt?

https://www.juridischloket.nl/wonen-en- ... erhuurder/

Ik heb een tijdelijk huurcontract

Uw verhuurder mag u 1 keer een tijdelijk huurcontract geven dat maximaal 2 jaar mag duren. Dit contract stopt op de einddatum die in uw huurcontract staat. Uw verhuurder moet u hier op de juiste manier aan herinneren. Daarna moet u de woning verlaten. Wil de verhuurder uw huurcontract eerder stoppen? Dan mag u dit weigeren.

Herinnering einddatum

Uw verhuurder moet u herinneren aan de einddatum van uw tijdelijke contract. Dit mag per brief, mail of een app-bericht. U moet deze herinnering 1 tot 3 maanden vóór de einddatum krijgen. Anders verandert uw tijdelijke contract automatisch in een vast huurcontract
.

Bel anders naar het juridisch loket voordat je zomaar iets doet. Is volgens mij gratis. Ze kijken dan je huurcontract voor je na.

Lees je vooral goed in voordat je dingen doet. Zeker ook als je een grote financiele verplichting aangaat zoals een huis kopen.


Stop met die latrelatie dat is toch alleen maar een vlucht.
Je hebt de verantwoordelijkheid voor je dochter. Steek je tijd in alles goed regelen voor jullie en in je herstel.
Hoe oud is je dochter trouwens dat ze niet van je latten weet?
Ik snap dit soort keuzes nooit. Daarbij, vergis je niet, alleen een man met problemen zoals een laag zelfbeeld, verslaving, schulden, losse handjes, andere ellende, steekt zijn tijd in een vrouw die geen focus heeft om haar leven en dat van haar kind weer op orde te krijgen, maar wel wekelijks met hem afspreekt. (Dit geldt andersom voor een vrouw ook.)

Heb je een werkgever? Ben je ziekgemeld? Vraag hulp om sneller geholpen te worden of in ieder geval alvast mentale ondersteuning te krijgen via de arbo arts. Een werkgever is het verplicht en heeft er zelf ook baat bij als je weer helemaal jezelf bent.
Ik probeer telkens me vast te houden aan 1 onderwerp/onderdeel van mijn leven, het lukt me niet om daaraan vast te houden.

Dank je wel voor de informatie mbt huren, ik denk ook dat hij me niet zo snel op straat krijgt gezet, maar mijn gevoel en angsten zien dat toch anders :lol:

Dochter weet niet van het latten vanwege angst hoe haar vader daarmee om zal gaan. Dat is geen positieve verwachting helaas. Mee eens dat mijn vriend zelf ook problemen heeft. In zijn geval een laag zelfbeeld. We steunen in die zin op en met elkaar. De vraag is natuurlijk of dat slecht is of niet.

Ik heb hulp aangeboden gekregen via werkgever en arbo arts, helaas mocht die niet baten.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
eefje677 schreef:
30-10-2023 07:45
Is het verbouwen van het nieuwe huis echt nodig nu? Of kun je de stress kleiner maken door er eerst maar eens te gaan wonen, en later evt zaken stapje voor stapje aan te pakken?
Sommige zaken moesten direct gebeuren. Ik ben wat dat aangaat al erg mild. Een nieuwe keuken, badkamer en dergelijk zijn niet perse nodig terwijl de makelaar aangaf dat die wel erg oud zijn. Wat mij betreft is oud prima zo lang het functioneert.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
Daglichtjebijdag schreef:
30-10-2023 04:11
Mocht je geld aan je scheiding hebben overgehouden (bijv door verkoop huis), zorg dan dat je dat er niet doorheen jaagt.

Misschien kun je via het Nibud of gemeente aan een financiele coach komen die kijkt naar je inkomsten en uitgaven, en een budget opstelt. Desnoods huur je eenmalig tegen een vooraf overeengekomen prijs een erkende financieel adviseur in. (Zonder dat je hier verder diensten van afneemt, dus geen hypotheek bij afsluiten. Je wil een onafhankelijk advies en plan over je financiele situatie met je hoge huur, advies voor maximale maandelijkse kosten hypotheek, kosten makelaar etc. Als dat rond is kun je bijvoorbeeld een makelaar gericht voor je laten zoeken binnen je budget. En kun je naar de Hypotheekshop gaan om een hypotheekbereking te laten maken dat past binnen het plan van financieel adviseur. Deze stelt ook vragen over hoe je wilt leven met je dochter, sparen voor studie, jaarlijks op vakantie, maandelijks uiteten, hobbies, sportclubs.

https://www.regelhulp.nl/onderwerpen/om ... dgetbeheer

Mocht je alimentatie krijgen van je ex, check ook hoe dat met latten zit. Beter stop je met hem.
Geld van de uitkoop bij de scheiding staat apart en heb ik niet nodig om rond te komen. Ik prijs mezelf daarin gelukkig. Meestal lukt het om einde van de maand iets over te houden en dat gaat ook de spaarrekening op. Een budgetbeheer lijkt me daarom niet echt nodig.
De regels omtrent hypotheken, de rente, alles verandert zo snel. Ik heb een indicatie hoe hoog ik een hypotheek kan krijgen en daarmee zoek ik rond.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan niet op iedereen reageren momenteel. De chaos in mijn hoofd, de drukte, het wordt alleen maar erger.

Ik heb wel alle reacties gelezen, dank jullie wel daarvoor.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
eefje677 schreef:
30-10-2023 07:45
Is het verbouwen van het nieuwe huis echt nodig nu? Of kun je de stress kleiner maken door er eerst maar eens te gaan wonen, en later evt zaken stapje voor stapje aan te pakken?
De verbouwing zou echt nodig zijn. Het ging niet om het moderniseren van een badkamer of keuken. Die dingen heb ik al vaker voorbij zien komen bij huizen en calculeer ik in voor ooit maar niet nu. Echter hier was een en ander wel meteen nodig. De locatie heeft me doen twijfelen.

Voorlopig ga ik niet kopen of er moet al echt een topper voorbij komen in mijn budget (die kans is nihil).
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
Alcedo schreef:
30-10-2023 07:57
Kun je bij een vrijgevestigde therapeut in je omgeving eerder terecht? Als die een contract heeft met je zorgverzekeraar krijg je dat gewoon vergoed.

Is er iemand in je omgeving die je kan helpen met de praktische dingen? Dat huis kopen lijkt me een goed idee. Verhuizen en verbouwen kan iemand anders voor je regelen of in elk geval flink bij helpen.

Waarom krijg je onrust van je nieuwe relatie? Leg die eens onder de loep. Misschien is een pauze in de relatie een idee? Of misschien is het je onderbuik die je verteld dat het eigenlijk geen goede relatie is?

Kun je bij de POH-GGZ van je huisarts eerder terecht voor wat overbrugging tot je therapie?
Ik ben momenteel bij een haptonoom aan de slag, maar doordat afspraken vrij wisselend zijn levert dat ook weer onrust op. Misschien toch nog eens verder kijken. Helaas al meerdere ervaringen gehad dat ik ter plekke dusdanig vermijd dat een therapeut geen zin heeft om te starten met een behandeling. Begrijpeljik, maar wel lastig voor mij.

Ik heb niemand in mijn omgeving die me kan helpen met de praktische zaken. Eerlijkheidshalve zou ik er veel moeite mee hebben om iemand dat toe te vertrouwen en die controle uit handen te geven.

Wat betreft de relatie. De onrust zit deels in het latten. Elke keer bepalen waar we gaan slapen (bij hem of mij), het overleggen mbt werktijden en eten, uitjes en noodzakelijke dingen die moeten gebeuren. Het voelt soms alsof ik voor twee moet denken en rekening houden. Soms beslis ik en dan loopt het ook wel, maar als het beslissen niet lukt dan word ik daar vrij onrustig van. Een pauze is geen slecht idee, maar hoe vertel je dat aan iemand die zelf ook niet echt stevig in zijn schoenen staat? Ik voel me snel schuldig en wil dan helpen, maar dat kan ik nu helemaal niet.

De POH ga ik over nadenken, angst hierbij is da deze korte lijntjes hebben met mijn ex en ik ben niet goed van vertrouwen wat dat aangaat. Ik wil niet dat mijn ex ook maar iets van de problematiek weet. Dat zou hij direct tegen me gebruiken.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
SweetFirefly schreef:
30-10-2023 09:54
De koopwoning doen. Het hoeft niet allemaal meteen perfect te zijn. Je eigen plek te hebben zal rust geven. Van daar uit kleine maar bereikbare stappen maken. En hulp voor je mentale gesteldheid. Veel succes!
Perfect hoeft niet en verwacht ik ook niet. Het moet wel leefbaar zijn en dat was zonder verbouwing in dat huis niet.
Dank je wel voor je succes wens.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
72Jelle schreef:
30-10-2023 11:05
Als je kunt kopen dan neem ik aan dat je een (goede) baan en spaargeld hebt. Dus daar doe je al iets goed.
Ga eerst voor die basis. Verbouwen geeft stress, misschien hoeft niet alles meteen?
Als huis, geld en dochter goed zitten, kun je verder met jezelf en een eventuele relatie.
Juist met verhuizen kun je veel orde scheppen, opruimen en wegdoen.
Gewoon gaan doen, je kunt je waarschijnlijk alleen maar beter gaan voelen.
Ik heb inderdaad een baan (parttime) en spaargeld, dus ik heb het geluk dat ik kan kopen. Prijs mezelf daarin ook gelukkig. Wetende dat niet iedereen de mogelijkheden heeft.

Ik dacht ook dat een huis bij de basis hoort, maar zodra ik iets tegen kom dan twijfel ik en besluit ik dat het toch niet gaat. Veel beren op de weg. Voor nu het plan om eerst mijn huidige woonplek op orde te maken (qua spullen opruimen, huishouden bijwerken ed) voordat ik verder ga kijken naar een koopwoning. Als het me nu niet lukt, hoe wil het me dan lukken in een grotere woning?
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
Pimpelmeesje87 schreef:
30-10-2023 11:18
Kan je even je hart luchten bij de praktijkondersteuner van de huisarts?
Ik ben heel slecht van vertrouwen en ben bang dat wat ik daar zeg bij mijn ex terecht komt. Onzin natuurlijk, maar dat zorgt wel mede ervoor dat ik deze optie niet benut.

Ik denk dat je praktische zaken van constructieve oplossingen moet onderscheiden. Een koophuis lost de woonstress op en lijkt me een goede zaak. De zorgen over het verhuizen zijn praktisch; kan je hulp vragen aan familie, vrienden of je dochter? Huur desnoods een studentenverhuisservice in. En moet je echt verbouwen?
Verbouwen moest om het leefbaar te maken. Ik wilde eventueel een verhuisbedrijf vragen, maar dan nog zal ik zelf moeten inpakken. Dat zie ik al niet gebeuren en als een brok stress.

Je zegt 'mijn leven staat on hold', maar nu de kans zich voordoet om daaruit te komen verstijf je. Klopt :( Ben je bekend met angstklachten? Hier ben ik niet mee bekend. Ik hoop dat je iemand kan vragen die helpt bij het concreet maken van de actiepunten en die inplannen. Dan wordt het vaak een stuk minder eng. Als dit allemaal heel moeilijk klinkt, moet je je afvragen wat het zwaarste weegt: de stress voor een verbouwing of de stress over je huidige woonsituatie. Ik zou een stabiel dak boven mijn hoofd het belangrijkste vinden denk ik. Daar word jij vast ook stabieler van. Daaruit kan ik geen keuze maken. Beide zijn stressvolle situaties, het ene voelt niet zwaarder dan het andere.

Het lijkt me niet dat je nu een beslissing moet maken over je relatie. Er gebeurt veel en je woonsituatie heeft meer prioriteit.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
Dubois schreef:
30-10-2023 14:16
Wil je ex niet helpen met klussen in je nieuwe huis? Een vriend van mij heeft dit na scheiding wel gedaan omdat hij zijn kind ook daar een fijn thuis gunde. Die hadden ook een volwaardige co-ouderschap met week op week af.
Geen optie. Hij claimt wel te kunnen helpen, maar grijpt elke kans aan om mij een hak te zetten. Rechtstreeks of via dochter maakt hem niet uit, dus ik zal hem zeker niet betrekken bij een verhuizing of kluswerk.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
Mia schreef:
30-10-2023 19:52
Goeie tips gegeven hier over waar je hulp kunt zoeken en krijgen!

Ik zit in een heel andere situatie (minder stressvol en minder verantwoordelijkheden) maar ik heb ook psychische klachten (angststoornis) en zat ook een tijd (vrijwillig!) in een onzekere werk- en woonsituatie. Ik heb daar wel zelf voor gekozen overigens, maar op een gegeven moment begonnen die onzekerheden langzaamaan teveel te worden.

Ik wilde dus verandering, maar de gedachte aan een andere baan en andere woning joegen me zóveel angst aan: ik ben er maanden van in paniek geweest (en dan echt dagelijkse paniekaanvallen en straatvrees). Ik dacht ook dat ik het mentaal echt niet aan zou kunnen. En het is zwaar geweest, maar ik ben onlangs aan een nieuwe, vaste baan begonnen en naar een nieuwe, min of meer vaste woonruimte verhuisd en het geeft me zó veel rust! Ik wist niet dat mijn onzekere leven me zoveel stress gaf totdat ik op een vaste plek kwam.

Zoals ik al zei: dit is mijn situatie en voor jou spelen nog veel andere factoren mee, maar je bent niet alleen en onzekerheid over woonruimte kan echt ontzettend veel stress meebrengen (meer dan je zelf misschien doorhebt). Ik zou dus voor dat koophuis gaan, en niet meteen naar perfectie streven: zorg dat het leefbaar en gezellig genoeg is, en ga daarna stapje voor stapje verbeteren, als dat kan.

Heel veel succes, TO!
Dank je wel voor het delen van jouw ervaring. Er speelt bij mij van alles mee, dat maakt het ook zo lastig om een keuze te maken. Het is geen belissing die ik over een jaar weer kan terugdraaien. Het voelt als iets heel groots.

Ik heb niet de illusie dat ik een woning vind die perfect zal zijn, maar het zal wel bewoonbaar moeten zijn en daar was de verbouwing voor nodig. Een oude keuken of badkamer kijk ik doorheen, dat kan over vijf jaar ook nog.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
bijtie schreef:
08-11-2023 16:29
Als vermijder uit een familie van vermijders herken ik veel in je verhaal. Heel erg moeilijk om die cirkel te doorbreken.

Ik denk dat je ergens van binnen best wel weet wat er moet veranderen, maar je hebt de moed en het zelfvertrouwen niet. Klopt dat?
Je slaat de spijker op zijn kop. Ik mis het lef en het vertrouwen dat ik het aan kan om een stap te zetten. Dus ik blijf die cirkel doorlopen.

Ik zie ook in mijn reacties die ik schrijf dat het is "kan niet, lukt niet". Dat is geen onwil, dat is hoe ik het ervaar. Of dat vanuit vermijding of angst of iets anders komt weet ik niet. Ik ben daar wel mee aan de slag met iemand, maar door de frequentie van de gesprekken (te weinig) helpt het niet echt.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2023 schreef:
15-11-2023 09:50
Waarom moet het groepstherapie zijn dan?
Dat zei die persoon aan de telefoon, dat het 99% van de gevallen groepstherapie was wat zij aanbieden. Het zou heel uitzonderlijk zijn dat ik alleen individuele therapie zou krijgen.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
Twijfelaar schreef:
16-11-2023 15:01
Dat zei die persoon aan de telefoon, dat het 99% van de gevallen groepstherapie was wat zij aanbieden. Het zou heel uitzonderlijk zijn dat ik alleen individuele therapie zou krijgen.

Dan zoek je wat anders, welke therapie/ voor welke aandoening zou dat dan zijn? Misschien kunnen mensen mee denken met alternatieven. Of kan je kijken naar andere zorgaanbieder.
Er zijn maar weinig zaken die per se in een groep moeten. Ik heb al redelijk wat soorten gezien en ik heb op 1x na alle groepsbedoeningen kunnen mijden.
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2023 schreef:
17-11-2023 16:38
Dan zoek je wat anders, welke therapie/ voor welke aandoening zou dat dan zijn? Misschien kunnen mensen mee denken met alternatieven. Of kan je kijken naar andere zorgaanbieder.
Er zijn maar weinig zaken die per se in een groep moeten. Ik heb al redelijk wat soorten gezien en ik heb op 1x na alle groepsbedoeningen kunnen mijden.
Ik dacht dat ik was aangemeld voor diagnostisering dus ik snap er geen bal van. Misschien ga ik morgen de huisarts even bellen. Mezelf kennende ga ik het negeren en word ik alleen boos dat niks lukt.
Ik zit weer in een neerwaartse spiraal en dit helpt dan niet mee om vooruit te komen.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
Voor mij hoeft het allemaal niet meer. Ben het leven weer helemaal beu.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
Bel vandaag de HA, vraag voor een afspraak en zeg dat je hulp nodig hebt.
Alle reacties Link kopieren Quote
S-Groot schreef:
22-11-2023 08:37
Bel vandaag de HA, vraag voor een afspraak en zeg dat je hulp nodig hebt.
Ik heb gebeld met de instelling waar ik op de wachtlijst sta voor diagnostisering (en behandeling) om duidelijk te krijgen wat ze bedoelde in de brief. Dat is nu duidelijk. Dus het blijft afwachten wanneer ze me gaan oproepen.

De huisarts kan niks voor me doen, die ga ik niet lastig vallen.
Hope is the first step on the road to disappointment
Dubois schreef:
31-10-2023 18:22
Als het uitgewoonde sociale huur is heb je meestal wel een badkamer en keuken nodig. En de boel strippen en schilderen, nieuwe vloer etc. Allemaal makkelijker zolang je er nog niet woont. Dat bouwstof is echt killing.
Dat is niet nodig, dat is wenselijk. Ik heb mijn huis in 2017 gekocht. Was van de woningbouw tot 2010, toen in de verkoop gegaan. Toilet en badkamer waren nog origineel uit 87 toen wij het huis kochten. Badkamer is nog steeds niet gedaan, toilet vandaag.
Als het werkt is het niet nodig. Als het niet werkt is een reparatie nodig. Maar zelden moet je echt een hele ruimte 'vervangen'.
Alle reacties Link kopieren Quote
Twijfelaar schreef:
21-11-2023 22:51
Voor mij hoeft het allemaal niet meer. Ben het leven weer helemaal beu.
Alles even klote vinden mag. Is normaal. Probeer straks ook even wat lichtpuntjes te zien. :hug:
Vanaf eind juli worden er weer egeltjes geboren, zorg voor een schuilplekje in je tuin, en een klein en laag bakje water. Nooit melk. Dank je wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Twijfelaar schreef:
22-11-2023 14:35
Ik heb gebeld met de instelling waar ik op de wachtlijst sta voor diagnostisering (en behandeling) om duidelijk te krijgen wat ze bedoelde in de brief. Dat is nu duidelijk. Dus het blijft afwachten wanneer ze me gaan oproepen.

De huisarts kan niks voor me doen, die ga ik niet lastig vallen.
Dat heb je toch maar ff gedaan vandaag.
Alle reacties Link kopieren Quote
GreenLadyFern schreef:
22-11-2023 14:50
Dat is niet nodig, dat is wenselijk. Ik heb mijn huis in 2017 gekocht. Was van de woningbouw tot 2010, toen in de verkoop gegaan. Toilet en badkamer waren nog origineel uit 87 toen wij het huis kochten. Badkamer is nog steeds niet gedaan, toilet vandaag.
Als het werkt is het niet nodig. Als het niet werkt is een reparatie nodig. Maar zelden moet je echt een hele ruimte 'vervangen'.
Met deze instelling ben ik ook aan het rondkijken voor een woning. Een goede poetsbeurt doet wonderen. Jammer dan als de tegeltjes niet mijn smaak zijn, maar het functioneert en dat telt. Het wordt natuurlijk een ander verhaal als zaken niet functioneren. Dan is het repareren of vervangen.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
SweetFirefly schreef:
22-11-2023 14:52
Alles even klote vinden mag. Is normaal. Probeer straks ook even wat lichtpuntjes te zien. :hug:
Klinkt mooi, maar ik zie nauwelijks lichtpuntjes in een week of een maand. De hang naar het negatieve is te groot.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
bijtie schreef:
22-11-2023 14:58
Dat heb je toch maar ff gedaan vandaag.
Dat klopt. En nu?
Dit klinkt heel fel, maar ik heb er totaal niks aan dat ik dat heb gedaan. Het voelt als een punt dat moest en dan weer door naar het volgende. Er komt geen einde aan het moeten, het worstelen met het leven.
Hope is the first step on the road to disappointment

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven