Psyche
alle pijlers
Hoe met puber omgaan?
vrijdag 6 januari 2017 om 22:43
Hallo,
Ik zit ergens mee en ik hoop dat jullie even mee kunnen denken.
Tot drie jaar terug heb ik les gegeven (o.a. aan kinderen) in een bepaalde sport. Inmiddels niet meer, ik woon ook totaal niet meer in de buurt.
Eén meisje die ik daar lesgaf zit momenteel midden in de puberteit (wordt in mei 15 jaar) en het gaat niet goed met haar. In principe niet mijn zaken, maar ze appt me vaak. Dat doet ze al een tijd. Ze appt wat vreemd (slecht Nederlands), heeft het over drugs gebruiken, snijden, gepest worden etc. etc.
Inmiddels loopt ze bij een psycholoog en is ze van school veranderd. Maar ze blijft appen. Gisteravond weer. Ze heeft nu een vriendje die aan de drugs zit (??) en daar praat ze heel stoer over, ze zegt dat ze zich snijdt. Ze klaagt dat ze gedwongen wordt om naar de psycholoog te gaan en meer van zulks.
Heel vervelend voor haar, maar het komt door de manier waarop ze appt ook heel erg over als pubergedrag. Ik merk dat ik niet goed weet hoe te reageren. Negeren helpt eigenlijk niet, ze blijft appen. En ergens vind ik het ook wel zielig als ik haar negeer.
Haar ouders zijn op de hoogte maar toen ik (en ook nog iemand anders van diezelfde sportvereniging die vaak benaderd werd) het zo'n 1,5 jaar terug bij de ouders aankaartte werd er een beetje geïrriteerd gereageerd.
Hoe moet ik hiermee omgaan? Ik maak me wat zorgen maar eerlijk gezegd zit ik er ook niet bepaald op te wachten. Ik heb genoeg zelf te doen op allerlei vlakken, de problemen van een koppige puber hoef ik er momenteel eigenlijk niet bij te hebben. Al klinkt dat misschien wat bruut.
Iemand tips? Alvast bedankt!
Edit; Beetje onduidelijk geschreven zie ik. Ik vind niet het snij/drugsgedrag typisch puberaal, maar de manier van communiceren.
Ik zit ergens mee en ik hoop dat jullie even mee kunnen denken.
Tot drie jaar terug heb ik les gegeven (o.a. aan kinderen) in een bepaalde sport. Inmiddels niet meer, ik woon ook totaal niet meer in de buurt.
Eén meisje die ik daar lesgaf zit momenteel midden in de puberteit (wordt in mei 15 jaar) en het gaat niet goed met haar. In principe niet mijn zaken, maar ze appt me vaak. Dat doet ze al een tijd. Ze appt wat vreemd (slecht Nederlands), heeft het over drugs gebruiken, snijden, gepest worden etc. etc.
Inmiddels loopt ze bij een psycholoog en is ze van school veranderd. Maar ze blijft appen. Gisteravond weer. Ze heeft nu een vriendje die aan de drugs zit (??) en daar praat ze heel stoer over, ze zegt dat ze zich snijdt. Ze klaagt dat ze gedwongen wordt om naar de psycholoog te gaan en meer van zulks.
Heel vervelend voor haar, maar het komt door de manier waarop ze appt ook heel erg over als pubergedrag. Ik merk dat ik niet goed weet hoe te reageren. Negeren helpt eigenlijk niet, ze blijft appen. En ergens vind ik het ook wel zielig als ik haar negeer.
Haar ouders zijn op de hoogte maar toen ik (en ook nog iemand anders van diezelfde sportvereniging die vaak benaderd werd) het zo'n 1,5 jaar terug bij de ouders aankaartte werd er een beetje geïrriteerd gereageerd.
Hoe moet ik hiermee omgaan? Ik maak me wat zorgen maar eerlijk gezegd zit ik er ook niet bepaald op te wachten. Ik heb genoeg zelf te doen op allerlei vlakken, de problemen van een koppige puber hoef ik er momenteel eigenlijk niet bij te hebben. Al klinkt dat misschien wat bruut.
Iemand tips? Alvast bedankt!
Edit; Beetje onduidelijk geschreven zie ik. Ik vind niet het snij/drugsgedrag typisch puberaal, maar de manier van communiceren.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
vrijdag 6 januari 2017 om 22:59
vrijdag 6 januari 2017 om 23:00
vrijdag 6 januari 2017 om 23:04
quote:Doreia schreef op 06 januari 2017 @ 23:00:
Jij doet dit af als de problemen van een koppige puber? Tjonge, heeft zij zich even in jou vergist! Volgens mij ben jij iemand die ze toch wel vertrouwd namelijk.
Vraag haar gewoon via de app: wat kan ik voor je doen? Waar kan ik je mee helpen? En wacht het antwoord eens af.
Deze reactie had ik wel verwacht ja, begrijp ik ook.
Dat heb ik dus al eens gedaan 1,5 jaar terug en inmiddels loopt ze bij een psycholoog. Als ik vraag of ik iets kan doen krijg ik daar geen antwoord op, letterlijk een 'neuh'. Haar problemen zij niet allemaal van een typische puber, haar appgedrag wel.
Laatste appjes gisteravond waren bijvoorbeeld over hoe ze aangeschoten op school zal, dat ze vodka dronk in de pauze en dat 'wel grappig' was.
Jij doet dit af als de problemen van een koppige puber? Tjonge, heeft zij zich even in jou vergist! Volgens mij ben jij iemand die ze toch wel vertrouwd namelijk.
Vraag haar gewoon via de app: wat kan ik voor je doen? Waar kan ik je mee helpen? En wacht het antwoord eens af.
Deze reactie had ik wel verwacht ja, begrijp ik ook.
Dat heb ik dus al eens gedaan 1,5 jaar terug en inmiddels loopt ze bij een psycholoog. Als ik vraag of ik iets kan doen krijg ik daar geen antwoord op, letterlijk een 'neuh'. Haar problemen zij niet allemaal van een typische puber, haar appgedrag wel.
Laatste appjes gisteravond waren bijvoorbeeld over hoe ze aangeschoten op school zal, dat ze vodka dronk in de pauze en dat 'wel grappig' was.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
vrijdag 6 januari 2017 om 23:11
quote:Frizz schreef op 06 januari 2017 @ 23:06:
Hoe reageer jij dan?
En snijden en drugs is niet normaal pubergedrag hoor.Ik reageer doorgaans met "Oké. Beetje oppassen hè." "Komt wel goed! Nog even volhouden en goed naar je therapie blijven gaan." "Hoe gaat het verder met je? Heb je een beetje mensen waarmee je kan praten?" dat soort reacties. Weet niet hoe te reageren. Ik ben niet haar moeder of psycholoog, maar wil ook geen drugsgebruik aanmoedigen of iets.
Hoe reageer jij dan?
En snijden en drugs is niet normaal pubergedrag hoor.Ik reageer doorgaans met "Oké. Beetje oppassen hè." "Komt wel goed! Nog even volhouden en goed naar je therapie blijven gaan." "Hoe gaat het verder met je? Heb je een beetje mensen waarmee je kan praten?" dat soort reacties. Weet niet hoe te reageren. Ik ben niet haar moeder of psycholoog, maar wil ook geen drugsgebruik aanmoedigen of iets.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
vrijdag 6 januari 2017 om 23:15
quote:Fee-de-Goede schreef op 06 januari 2017 @ 23:07:
Dat is toch geen typisch puber gedrag? Tenminste ken weinig pubers die zulke dingen appen.
Je gelooft dat toch echt niet zelf?
Heb 't even verduidelijkt in de OP. Het gaat om de manier van appen die erg puberaal overkomt en het lastig maakt om te reageren. Bijvoorbeeld
"Echt ik lijk miss zo braaf maar echt in ben et niey altijd"
"Dat boeit mij allemaal niks"
"Jah ik wist al datie aan de drugs was maar koos er zelf voor kan mij toch geen moer schelen"
Dat is toch geen typisch puber gedrag? Tenminste ken weinig pubers die zulke dingen appen.
Je gelooft dat toch echt niet zelf?
Heb 't even verduidelijkt in de OP. Het gaat om de manier van appen die erg puberaal overkomt en het lastig maakt om te reageren. Bijvoorbeeld
"Echt ik lijk miss zo braaf maar echt in ben et niey altijd"
"Dat boeit mij allemaal niks"
"Jah ik wist al datie aan de drugs was maar koos er zelf voor kan mij toch geen moer schelen"
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
vrijdag 6 januari 2017 om 23:15
quote:Doreia schreef op 06 januari 2017 @ 23:12:
En wat zeg je dan als ze zulke appjes stuurt?
Ik zou zoiets vragen als: wat zou je graag willen dat ik nu doe met deze informatie? Volgens mij is het een schreeuw om hulp als je het mij vraagt.Ja, dat denk ik ook. En dat is dus mijn vraag hier, hoe moet ik daarmee omgaan. Ik ben geen moeder, geen psycholoog, ik woon niet in de buurt; Ik weet niet wat ik ermee moet of kan.
En wat zeg je dan als ze zulke appjes stuurt?
Ik zou zoiets vragen als: wat zou je graag willen dat ik nu doe met deze informatie? Volgens mij is het een schreeuw om hulp als je het mij vraagt.Ja, dat denk ik ook. En dat is dus mijn vraag hier, hoe moet ik daarmee omgaan. Ik ben geen moeder, geen psycholoog, ik woon niet in de buurt; Ik weet niet wat ik ermee moet of kan.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
vrijdag 6 januari 2017 om 23:20
vrijdag 6 januari 2017 om 23:29
quote:girasole3 schreef op 06 januari 2017 @ 23:20:
Als haar appjes gisteren gingen over dat ze dronken was op school en in de pauze wodka dronk, lijkt het inderdaad op aandachttrekkerij, want alle scholen hebben vakantie deze week.
Als je er niks mee kunt en wilt zoals je aangeeft, zou ik het contact afkappen.
Ging over 'ooit' dat ze dat deed, niet per sé deze week.
Hoe zou ik dat dan moeten afkappen?
Ze heeft ook niet echt vriendinnen, wil ook niet gemeen zijn. En toch bang dat er iets gebeurt o.i.d.
Als haar appjes gisteren gingen over dat ze dronken was op school en in de pauze wodka dronk, lijkt het inderdaad op aandachttrekkerij, want alle scholen hebben vakantie deze week.
Als je er niks mee kunt en wilt zoals je aangeeft, zou ik het contact afkappen.
Ging over 'ooit' dat ze dat deed, niet per sé deze week.
Hoe zou ik dat dan moeten afkappen?
Ze heeft ook niet echt vriendinnen, wil ook niet gemeen zijn. En toch bang dat er iets gebeurt o.i.d.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
vrijdag 6 januari 2017 om 23:31
Kap het contact af. Misschien kun je haar ouders inlichten over wat voor appjes ze stuurt. Gewoon nauwelijks meer reageren op haar appjes dan houdt het vanzelf een keer op. Je kunt volgens mij niks voor haar doen.
Je hoeft niet bang te zijn voor de dood. Als jij er bent is de dood er niet, ben jij er niet dan is de dood er.
vrijdag 6 januari 2017 om 23:37
Haar laten weten dat je haar al eerder hebt aangegeven dat ze hulp moest gaan zoeken.
Dat je niet in staat bent iets concreets voor haar te betekenen.
En je weet ook niet wat er allemaal klopt van haar verhalen. Een meisje dat bij dochter op vereniging zat kwam ook met de meest afschuwelijke verhalen, waar echt helemaal niets van waar bleek te zijn.
Dat je niet in staat bent iets concreets voor haar te betekenen.
En je weet ook niet wat er allemaal klopt van haar verhalen. Een meisje dat bij dochter op vereniging zat kwam ook met de meest afschuwelijke verhalen, waar echt helemaal niets van waar bleek te zijn.
vrijdag 6 januari 2017 om 23:53
Ik zou een face to face afspraak met haar maken waarbij je aangeeft weinig met dat soort appjes te kunnen en haar te vragen wat zij precies wil.
Ik had bijv een tijdje een meisje dat aan de ene kant de meest sneue verhalen had over dakloos zijn en aan de andere kant geen enkel advies opvolgde en midden in de nacht foto's appte van huiskamers waar ze zou slapen.
In het begin vroeg ik nog adressen etc om haar op te laten halen en kreeg vrienden zover haar op te vangen maar dan werd het verhaal ook vaag.
Ik heb haar gevraagd dat niet meer zo te doen, en het contact was al snel over.
Ik wilde dat niet per app doen omdat ik liever de gemoedstoestand van iemand wilde zien als je zo'n boodschap geeft.
En als iemand niet wil afspreken weet je ook genoeg.
Ik had bijv een tijdje een meisje dat aan de ene kant de meest sneue verhalen had over dakloos zijn en aan de andere kant geen enkel advies opvolgde en midden in de nacht foto's appte van huiskamers waar ze zou slapen.
In het begin vroeg ik nog adressen etc om haar op te laten halen en kreeg vrienden zover haar op te vangen maar dan werd het verhaal ook vaag.
Ik heb haar gevraagd dat niet meer zo te doen, en het contact was al snel over.
Ik wilde dat niet per app doen omdat ik liever de gemoedstoestand van iemand wilde zien als je zo'n boodschap geeft.
En als iemand niet wil afspreken weet je ook genoeg.
zaterdag 7 januari 2017 om 00:23
Het klinkt als aandacht vragen. Je kan wel advies gaan geven maar de kans dat ze aan de hand van goedbedoelde appjes haar gedrag gaat veranderen lijkt me niet groot. Hier kun je niks mee.
Misschien een keer haar ouders bellen en uitleggen wat er aan de hand is. Daarna gewoon blokkeren. Het is niet jouw verantwoordelijkheid en je kunt weinig uitrichten, je bent slechts een klankbord voor puberaal gejengel.
Misschien een keer haar ouders bellen en uitleggen wat er aan de hand is. Daarna gewoon blokkeren. Het is niet jouw verantwoordelijkheid en je kunt weinig uitrichten, je bent slechts een klankbord voor puberaal gejengel.
For whom the bell tolls
zaterdag 7 januari 2017 om 00:42
Ik zou haar niet blokkeren.
Kennelijk heeft ze behoefte aan af en toe contact maken met een normaal iemand.
Maar je bent niet haar hulpverlener, en dus ook niet verantwoordelijk.
Kennelijk heeft ze behoefte aan af en toe contact maken met een normaal iemand.
Maar je bent niet haar hulpverlener, en dus ook niet verantwoordelijk.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zaterdag 7 januari 2017 om 02:45
quote:Doreia schreef op 06 januari 2017 @ 23:00:
Jij doet dit af als de problemen van een koppige puber? Tjonge, heeft zij zich even in jou vergist! Volgens mij ben jij iemand die ze toch wel vertrouwd namelijk.
Vraag haar gewoon via de app: wat kan ik voor je doen? Waar kan ik je mee helpen? En wacht het antwoord eens af.
Vind het enorm sterk overdreven van je hoe je TO met een schuldgevoel probeert op te zadelen.
Oh en 'Tjonge!'; laat vooral even weten hoe geweldig goed jij zou omgaan met deze kwestie.
Jij doet dit af als de problemen van een koppige puber? Tjonge, heeft zij zich even in jou vergist! Volgens mij ben jij iemand die ze toch wel vertrouwd namelijk.
Vraag haar gewoon via de app: wat kan ik voor je doen? Waar kan ik je mee helpen? En wacht het antwoord eens af.
Vind het enorm sterk overdreven van je hoe je TO met een schuldgevoel probeert op te zadelen.
Oh en 'Tjonge!'; laat vooral even weten hoe geweldig goed jij zou omgaan met deze kwestie.
zaterdag 7 januari 2017 om 10:54
quote:LaurenZeester88 schreef op 07 januari 2017 @ 02:45:
[...]
Vind het enorm sterk overdreven van je hoe je TO met een schuldgevoel probeert op te zadelen.
Oh en 'Tjonge!'; laat vooral even weten hoe geweldig goed jij zou omgaan met deze kwestie.
ooit ben ik ook trainster geweest van kinderen die later puber werden. Je hebt in die trainerstijd wel een band opgebouwd met de jeugd als het goed is. Blijkbaar heeft ze dit prima gedaan, want zelfs nadat zij geen trainster meer is, houden ze nog wel contact. In mijn tijd als trainster waren mobieltjes nog niet zo gemeengoed, maar ik onderhield ook later nog wel contact met enkele van mijn pupillen. Ik heb bij hen niet zulke dingen meegemaakt, maar ik zou er niet zomaar overheen kunnen stappen en het afdoen als koppige puber als een van die pupillen mij op deze manier contacteert. En daarbij heeft TO mede gezorgd voor het hulp zoeken bij een psycholoog.
TO: je kan ook nog aangeven: 'Wat wil je dat ik doe met deze informatie? Wil je dat ik het op school meldt (dronkenschap) of je ouders (snijden)? Want als je me dit soort zaken verteld, dan moet ik er soms wel iets mee om je te beschermen.' En dan merk je vanzelf welke kant het opgaat, richting puberale aandacht of om een schreeuw om hulp.
[...]
Vind het enorm sterk overdreven van je hoe je TO met een schuldgevoel probeert op te zadelen.
Oh en 'Tjonge!'; laat vooral even weten hoe geweldig goed jij zou omgaan met deze kwestie.
ooit ben ik ook trainster geweest van kinderen die later puber werden. Je hebt in die trainerstijd wel een band opgebouwd met de jeugd als het goed is. Blijkbaar heeft ze dit prima gedaan, want zelfs nadat zij geen trainster meer is, houden ze nog wel contact. In mijn tijd als trainster waren mobieltjes nog niet zo gemeengoed, maar ik onderhield ook later nog wel contact met enkele van mijn pupillen. Ik heb bij hen niet zulke dingen meegemaakt, maar ik zou er niet zomaar overheen kunnen stappen en het afdoen als koppige puber als een van die pupillen mij op deze manier contacteert. En daarbij heeft TO mede gezorgd voor het hulp zoeken bij een psycholoog.
TO: je kan ook nog aangeven: 'Wat wil je dat ik doe met deze informatie? Wil je dat ik het op school meldt (dronkenschap) of je ouders (snijden)? Want als je me dit soort zaken verteld, dan moet ik er soms wel iets mee om je te beschermen.' En dan merk je vanzelf welke kant het opgaat, richting puberale aandacht of om een schreeuw om hulp.
zaterdag 7 januari 2017 om 10:59
quote:LaFolie schreef op 07 januari 2017 @ 00:01:
Ja, afkappen dus? Lastig hoor.
Bedankt voor de adviezen iedereen in ieder geval, vind 't een erg moeilijke situatie.
Ik denk dat dit een heel eenzaam meisje is, want pubers appen doorgaans alleen vrienden en niet volwassenen die ooit met sport trainer van ze was.
Zegt mij dat ze zich heel slecht voelt en dit haar manier is om contact te maken met nog een gezond stukje buitenwereld, en dat er ze niet veel mensen heeft waar ze even tegen aan kan kletsen voor wat menselijk contact.
Als het je lukt het contact aan te gaan, dan kan het zo zijn dat je haar door deze hel tijd die ze nu heeft, door heen sleept. Nog paar jaar vermoedelijk, en hopelijk dat het dan weer bergopwaarts gaat met haar.
Ja, afkappen dus? Lastig hoor.
Bedankt voor de adviezen iedereen in ieder geval, vind 't een erg moeilijke situatie.
Ik denk dat dit een heel eenzaam meisje is, want pubers appen doorgaans alleen vrienden en niet volwassenen die ooit met sport trainer van ze was.
Zegt mij dat ze zich heel slecht voelt en dit haar manier is om contact te maken met nog een gezond stukje buitenwereld, en dat er ze niet veel mensen heeft waar ze even tegen aan kan kletsen voor wat menselijk contact.
Als het je lukt het contact aan te gaan, dan kan het zo zijn dat je haar door deze hel tijd die ze nu heeft, door heen sleept. Nog paar jaar vermoedelijk, en hopelijk dat het dan weer bergopwaarts gaat met haar.
