Psyche
alle pijlers
Hoe niet meer leunen op die ander?
zondag 11 januari 2009 om 19:25
Hoi allemaal
De afgelopen tijd ben ik, nadat mijn relatie is verbroken, flink met mezelf bezig. Wie ben ik, wat doe ik, wat wil ik?
Eén van de dingen die mij duidelijk geworden is, is dat ik de neiging heb om op anderen te leunen wanneer die mogelijkheid er is, maw. bevestiging te vragen aan anderen dat ik het echt wel kan of goed heb gedaan, snel steun zoeken bij anderen als ik in de put zit ipv zelf ervoor zorgen dat ik me beter ga voelen etc. Dit terwijl ik rationeel weet dat ik het echt wel zelf kan, want het stomme is... als ik niet de mogelijkheid heb om te leunen lukt het me allemaal best zelf. Ook waar het vandaan komt heb ik voor mezelf helder. Ik ben erg beschermend opgevoed, mijn moeder is zo'n moeder die het liefst alle problemen van haar kinderen wilde oplossen. Geen gebrek aan moederliefde dus gehad, maar iets teveel.. ze gaf me niet die schop onder mijn kont om zelf dingen aan te gaan en op te lossen..(no hard feelings overigens hoor, mijn moeder is een schat).
Maar goed nu dus... ik weet mijn valkuil, ik weet waar het vandaan komt, ik weet dat het eigenlijk niet nodig is, maar hoe verander ik het? Ik merk dat dat laatste stapje zo moeilijk is en dat ik zo de neiging heb terug te vallen op het oude en dus weer ga leunen en die bescherming ga zoeken. En dat wil ik niet...juist omdat ik sterk wil zijn en ik helaas ook moet zeggen dat het feit dat mijn relatie uit is gegaan onder andere hiermee te maken had en ik dit dus in een volgende relatie wil voorkomen...
Hebben jullie tips?
De afgelopen tijd ben ik, nadat mijn relatie is verbroken, flink met mezelf bezig. Wie ben ik, wat doe ik, wat wil ik?
Eén van de dingen die mij duidelijk geworden is, is dat ik de neiging heb om op anderen te leunen wanneer die mogelijkheid er is, maw. bevestiging te vragen aan anderen dat ik het echt wel kan of goed heb gedaan, snel steun zoeken bij anderen als ik in de put zit ipv zelf ervoor zorgen dat ik me beter ga voelen etc. Dit terwijl ik rationeel weet dat ik het echt wel zelf kan, want het stomme is... als ik niet de mogelijkheid heb om te leunen lukt het me allemaal best zelf. Ook waar het vandaan komt heb ik voor mezelf helder. Ik ben erg beschermend opgevoed, mijn moeder is zo'n moeder die het liefst alle problemen van haar kinderen wilde oplossen. Geen gebrek aan moederliefde dus gehad, maar iets teveel.. ze gaf me niet die schop onder mijn kont om zelf dingen aan te gaan en op te lossen..(no hard feelings overigens hoor, mijn moeder is een schat).
Maar goed nu dus... ik weet mijn valkuil, ik weet waar het vandaan komt, ik weet dat het eigenlijk niet nodig is, maar hoe verander ik het? Ik merk dat dat laatste stapje zo moeilijk is en dat ik zo de neiging heb terug te vallen op het oude en dus weer ga leunen en die bescherming ga zoeken. En dat wil ik niet...juist omdat ik sterk wil zijn en ik helaas ook moet zeggen dat het feit dat mijn relatie uit is gegaan onder andere hiermee te maken had en ik dit dus in een volgende relatie wil voorkomen...
Hebben jullie tips?
zondag 11 januari 2009 om 19:39
Je bent eigenlijk al best ver. Je ziet en erkent het probleem.
Tips heb ik niet 1,2,3 voor je maar misschien kun je met kleine dingen beginnen? Wat zijn bijvoorbeeld concrete situaties waarin je op de ander leunt (in dit geval je ex toen je nog wat hem had)? Het kan zijn dat je restaurantkeuze aan hem overlaat, of dat je pas in beweging als hij dat ook doet...dat soort dingen.
Ik herken het namelijk. In relaties leunde ik ook te veel op de ander. Alsof ik geen eigen leven had. Ik stapte in de levenstroom van een ander en 'vergat' daarbij mijn eigen leven. Aan hem aanpassen was makkelijker dan de verantwoordelijkheid voor mezelf te nemen.
Nu ik single ben, merk ik dat ik al die tijd met anderen heb meegeleefd en dat ik zelf moet uitzoeken wat mij ligt en wat niet. Ik denk dat je deze tijd goed kunt gebruiken om te ontdekken wie en wat je bent en dat niet meer los te laten.
Komt er dan weer een man op je pad dan heb je een stevigere basis waarop je kunt vertrouwen. Dit is in ieder geval hoe het er voor mij uitziet.
Succes!
Tips heb ik niet 1,2,3 voor je maar misschien kun je met kleine dingen beginnen? Wat zijn bijvoorbeeld concrete situaties waarin je op de ander leunt (in dit geval je ex toen je nog wat hem had)? Het kan zijn dat je restaurantkeuze aan hem overlaat, of dat je pas in beweging als hij dat ook doet...dat soort dingen.
Ik herken het namelijk. In relaties leunde ik ook te veel op de ander. Alsof ik geen eigen leven had. Ik stapte in de levenstroom van een ander en 'vergat' daarbij mijn eigen leven. Aan hem aanpassen was makkelijker dan de verantwoordelijkheid voor mezelf te nemen.
Nu ik single ben, merk ik dat ik al die tijd met anderen heb meegeleefd en dat ik zelf moet uitzoeken wat mij ligt en wat niet. Ik denk dat je deze tijd goed kunt gebruiken om te ontdekken wie en wat je bent en dat niet meer los te laten.
Komt er dan weer een man op je pad dan heb je een stevigere basis waarop je kunt vertrouwen. Dit is in ieder geval hoe het er voor mij uitziet.
Succes!
zondag 11 januari 2009 om 19:42
Waarom denk je dat anderen mensen het beter weten/kunnen dan jij? Leunen doe je omdat je niet vertrouwd op je eigen kracht. Hoe je dus leert om niet meer te leunen is door meer vertrouwen te hebben in je eigen keuzes en oordelen en ook door jezelf voor te houden dat het niet erg is om af en toe op je bek te gaan. Leren doe je met vallen en opstaan. als je gaat leunen ben je of te bang om te vallen, of te bang om niet op je eigen benen te kunnen staan.
zondag 11 januari 2009 om 20:09
Bedankt voor jullie reacties!
@sensy, return of kreng en pluk van de petteflet:
Concrete situaties waarin ik op de ander ga leunen zijn niet echt de praktische situaties als 'wat gaan we doen, hoe richten we het huis in etc. ' Juist niet, dan weet ik mijn mening wel te geven (soms ook weer teveel, leerpunt!).
Het is meer hoe jij het zegt return of kreng. Ik ben zo perfectionistisch ingesteld, dat ik bang ben om te vallen,bang om op mijn bek te gaan... En dan ga ik dus leunen, als ik die mogelijkheid heb. Dan wil ik van de ander horen dat ik het wel kan. Een voorbeeld hiervan is bv dat ik soms zo kan opkijken tegen mijn werk in de ochtend dat in het verleden mijn ex mij moest geruststellen. En uiteindelijk dan op mijn werk aangekomen kom ik er weer achter dat het nergens voor nodig is geweest omdat het dan eigenlijk wel gaat...
Een ander voorbeeld is dat als ik me rot voel, ik dan ook geneigd ben steun te zoeken bij de ander om me daaruit te halen, terwijl ik weet dat ik het uit mezelf moet halen (en misschien is dit dan een puntje dat ik er niet op vertrouw dat ik het zelf kan)
@lesbellesdesfleures:
hier zoek ik niet de bevestiging, maar juist tips om te leren meer van mijn eigen kracht uit te gaan...
@sensy, return of kreng en pluk van de petteflet:
Concrete situaties waarin ik op de ander ga leunen zijn niet echt de praktische situaties als 'wat gaan we doen, hoe richten we het huis in etc. ' Juist niet, dan weet ik mijn mening wel te geven (soms ook weer teveel, leerpunt!).
Het is meer hoe jij het zegt return of kreng. Ik ben zo perfectionistisch ingesteld, dat ik bang ben om te vallen,bang om op mijn bek te gaan... En dan ga ik dus leunen, als ik die mogelijkheid heb. Dan wil ik van de ander horen dat ik het wel kan. Een voorbeeld hiervan is bv dat ik soms zo kan opkijken tegen mijn werk in de ochtend dat in het verleden mijn ex mij moest geruststellen. En uiteindelijk dan op mijn werk aangekomen kom ik er weer achter dat het nergens voor nodig is geweest omdat het dan eigenlijk wel gaat...
Een ander voorbeeld is dat als ik me rot voel, ik dan ook geneigd ben steun te zoeken bij de ander om me daaruit te halen, terwijl ik weet dat ik het uit mezelf moet halen (en misschien is dit dan een puntje dat ik er niet op vertrouw dat ik het zelf kan)
@lesbellesdesfleures:
hier zoek ik niet de bevestiging, maar juist tips om te leren meer van mijn eigen kracht uit te gaan...
zondag 11 januari 2009 om 20:26
Er is toch niets mis mee om steun te zoeken als je je af en toe ff rot voelt. daar heb je vrienden voor. Al moet dat wel een gelijkwaardige uitwisseling zijn en moeten zij ook bij jou terechtkunnen als zij zich rotvoelen. Dan is er niks aan de hand. Je hoeft ook weer niet alles helemaal alleen te doen.
Je moet alleen leren wat je wel enniet kunt. Als je vriend je moet geruststellen om naar je werk te gann, dan heb je of een baan die te ver boven je kunnen ligt, ofhet wordt echt hoog tijd voor een persoonlijke effectiviteitstraining.
Je moet alleen leren wat je wel enniet kunt. Als je vriend je moet geruststellen om naar je werk te gann, dan heb je of een baan die te ver boven je kunnen ligt, ofhet wordt echt hoog tijd voor een persoonlijke effectiviteitstraining.
zondag 11 januari 2009 om 21:05
Gelukkg kan ik zeggen dat mijn vrienden ook bij mij terecht kunnen als het nodig is,return of kreng, zo ben ik wel. En je hebt ook gelijk dat ik niet álles alleen hoef te doen. pffff ik ben ook gewoon veel te streng voor mezelf. ik moet alles gelijk kunnen, alles goed doen, iedereen moet tevreden zijn, ik mag geen fouten maken. En waarom? Mijn presteren is altijd mijn veiligheid geweest, al ging andere dingen niet zo goed, mijn opleiding is altijd iets geweest waar ik mijn zekerheid uithaalde omdat me cijfers goed waren. En dat trek ik nu door naar mijn werk... ik ben zo bang dat stukje zekerheid te verliezen juist omdat het altijd mijn veiligheid is geweest. Terwijl ik rationeel weet dat mijn angsten ongegrond zijn want op mijn werk zijn ze tevreden over me.
Volgens mij is het is dan toch wel een stukje zelfvertrouwen waar ik aan moet werken. Vertrouwen op mijn kunnen, blij zijn met mezelf, maar vooral liever zijn voor mezelf. En daar komt dan dat stomme perfectionisme weer om de hoek kijken, daar loop ik al zo lang tegen de vechten...
Volgens mij is het is dan toch wel een stukje zelfvertrouwen waar ik aan moet werken. Vertrouwen op mijn kunnen, blij zijn met mezelf, maar vooral liever zijn voor mezelf. En daar komt dan dat stomme perfectionisme weer om de hoek kijken, daar loop ik al zo lang tegen de vechten...
