Psyche
alle pijlers
Hoe omgaan met depressieve gedachte voor therapie?
maandag 9 november 2020 om 15:09
Ik ben overspannen en zit thuis. Ik reisde in totaal 3 uur per dag naar het werk terwijl ik chronisch ziek ben en was dus constant erg moe. Ik werd vergeetachtig, gestresst, ongewild bot naar collega's. Mijn functioneringsgesprek was slecht en nu ben ik dus ziekgemeld op afwachting van de bedrijfsarts.
Ik heb 6 jaar als docent gewerkt op meerdere scholen. Ik had niet altijd leuke teams, maar ik kreeg energie van de kinderen. En zij mochten mij ook, zeiden ze uit zichzelf. Ik heb lessen op film die ik aan meerdere oudcollegas liet zien. De lessen waren prima. Dat is het enige wat me nu nog moed geeft. Ik ben geen slechte docent. Ik ben alleen een oververmoeid mens die niet na een hele dag lesgeven en om 5 uur opstaan het opbrengt om te vragen hoe iemand's vakantie was of vergeet in welke map iets moet.
Maar ik voel me klote. Ik kan nergens heen, alles is dicht door Corona. Geen bioscoop of museum om mijn zinnen te verzetten. Mijn vriend en vrienden werken overdag gewoon. Ik woon alleen. En ik zit steeds in mijn hoofd.
Op vorige scholen ging ik weg omdat er geen plek was, omdat ik geen klik voelde met leerlingen en de laatste omdat ik ziek werd. Het is bijna niet te geloven voor mij dat ik niet mislukt ben, ongeschikt om te werken. Ik heb steeds het beeld van de teamleider voor me die me verteld dat ik star en vergeetachtig ben. Slechts heel soms nog het meisje dat mij vertelt dat ik de beste mentor ben.
Ik heb nog 2 weken tot therapie,hoe overleef ik dit?
Ik heb 6 jaar als docent gewerkt op meerdere scholen. Ik had niet altijd leuke teams, maar ik kreeg energie van de kinderen. En zij mochten mij ook, zeiden ze uit zichzelf. Ik heb lessen op film die ik aan meerdere oudcollegas liet zien. De lessen waren prima. Dat is het enige wat me nu nog moed geeft. Ik ben geen slechte docent. Ik ben alleen een oververmoeid mens die niet na een hele dag lesgeven en om 5 uur opstaan het opbrengt om te vragen hoe iemand's vakantie was of vergeet in welke map iets moet.
Maar ik voel me klote. Ik kan nergens heen, alles is dicht door Corona. Geen bioscoop of museum om mijn zinnen te verzetten. Mijn vriend en vrienden werken overdag gewoon. Ik woon alleen. En ik zit steeds in mijn hoofd.
Op vorige scholen ging ik weg omdat er geen plek was, omdat ik geen klik voelde met leerlingen en de laatste omdat ik ziek werd. Het is bijna niet te geloven voor mij dat ik niet mislukt ben, ongeschikt om te werken. Ik heb steeds het beeld van de teamleider voor me die me verteld dat ik star en vergeetachtig ben. Slechts heel soms nog het meisje dat mij vertelt dat ik de beste mentor ben.
Ik heb nog 2 weken tot therapie,hoe overleef ik dit?
maandag 9 november 2020 om 15:19
maandag 9 november 2020 om 15:22
Black_Phillip schreef: ↑09-11-2020 15:19Ik probeer het, maar mijn teamleider zei dat ik niks had aan alleen een goede docent zijn.
Kijk, daar is er eentje. Je neemt rust, je geneest, je bent goed in je werk.
maandag 9 november 2020 om 15:58
Wat een kont van een teamleider...
Ik ben ook docent maar inmiddels afgekeurd ivm chronische ziekte.
Als docent moet je gewoon goed in je vel zitten en je moet niet teveel willen werken.
Je komt je tijd het beste door door in elk dagdeel iets actiefs en iets ontspannends te doen. Evt een dutje. (Geleerd bij revalidatie).
Dus bijvoorbeeld ‘s ochtends een wandeling en lezen, ‘s middags huishouden en tekenen, ‘s avonds fietsen en film kijken.
Doe het op vaste tijdstippen. Ritme houden. Op tijd naar bed gaan, elke dag zelfde tijd. Niet meer op je telefoon of tablet in bed. En elke dag zelfde tijd opstaan.
Ik ben ook docent maar inmiddels afgekeurd ivm chronische ziekte.
Als docent moet je gewoon goed in je vel zitten en je moet niet teveel willen werken.
Je komt je tijd het beste door door in elk dagdeel iets actiefs en iets ontspannends te doen. Evt een dutje. (Geleerd bij revalidatie).
Dus bijvoorbeeld ‘s ochtends een wandeling en lezen, ‘s middags huishouden en tekenen, ‘s avonds fietsen en film kijken.
Doe het op vaste tijdstippen. Ritme houden. Op tijd naar bed gaan, elke dag zelfde tijd. Niet meer op je telefoon of tablet in bed. En elke dag zelfde tijd opstaan.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
maandag 9 november 2020 om 16:01
Wat rot dat je bent afgekeurd. Ik ben daar ook bang voor, maar het is niet het einde van de wereld.suzyqfive schreef: ↑09-11-2020 15:58Wat een kont van een teamleider...
Ik ben ook docent maar inmiddels afgekeurd ivm chronische ziekte.
Als docent moet je gewoon goed in je vel zitten en je moet niet teveel willen werken.
Je komt je tijd het beste door door in elk dagdeel iets actiefs en iets ontspannends te doen. Evt een dutje. (Geleerd bij revalidatie).
Dus bijvoorbeeld ‘s ochtends een wandeling en lezen, ‘s middags huishouden en tekenen, ‘s avonds fietsen en film kijken.
Doe het op vaste tijdstippen. Ritme houden. Op tijd naar bed gaan, elke dag zelfde tijd. Niet meer op je telefoon of tablet in bed. En elke dag zelfde tijd opstaan.
Ritme vind ik moeilijk omdat ik door mijn ziekte soms extreem uitgeput ben en echt 10 uur nodig heb. Ik doe wel elke dag iets in huis en douche en doe make up op zodat ik toch klaar voor de dag ben.
maandag 9 november 2020 om 17:46
Black_Phillip schreef: ↑09-11-2020 16:01Wat rot dat je bent afgekeurd. Ik ben daar ook bang voor, ...
Kijk, daar is er weer eentje. Je neemt rust, je geneest, je bent goed in je werk.
maandag 9 november 2020 om 18:09
Dat geldt voor mij ook, de extreme uitputting enz. Toch heb ik daarmee 18 jaar voor de klas kunnen staan. Maar bij de reva zeiden ze: je hebt jaren roofbouw op je lichaam gepleegd door het niet op een goede manier te doen.Black_Phillip schreef: ↑09-11-2020 16:01Wat rot dat je bent afgekeurd. Ik ben daar ook bang voor, maar het is niet het einde van de wereld.
Ritme vind ik moeilijk omdat ik door mijn ziekte soms extreem uitgeput ben en echt 10 uur nodig heb. Ik doe wel elke dag iets in huis en douche en doe make up op zodat ik toch klaar voor de dag ben.
Toen ik er een ziekte bovenop kreeg ging het werken echt niet meer.
Ik ging niet uren wandelen, dat gaat niet. Ik moest wandelen naar vermogen. 10 minuten bijvoorbeeld waarbij halverwege dan op een bankje moest gaan zitten.
Als je tien uur slaap nodig hebt dan hou je daar rekening mee in je planning.
Vaste bed en opstaantijden geven je lichaam en geest meer rust.
Activiteit en ontspanning heb je nodig. Ik vond het ook heel heftig om zo te beginnen maar binnen je vermogens kan je meer dan je denkt.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
maandag 9 november 2020 om 19:25
Ja, ik ben elke dag wel even buiten, maar wandelen geeft mij niet de mentale afleiding die de bioscoop of een drankje met vriendinnen zouden doen.suzyqfive schreef: ↑09-11-2020 18:09Dat geldt voor mij ook, de extreme uitputting enz. Toch heb ik daarmee 18 jaar voor de klas kunnen staan. Maar bij de reva zeiden ze: je hebt jaren roofbouw op je lichaam gepleegd door het niet op een goede manier te doen.
Toen ik er een ziekte bovenop kreeg ging het werken echt niet meer.
Ik ging niet uren wandelen, dat gaat niet. Ik moest wandelen naar vermogen. 10 minuten bijvoorbeeld waarbij halverwege dan op een bankje moest gaan zitten.
Als je tien uur slaap nodig hebt dan hou je daar rekening mee in je planning.
Vaste bed en opstaantijden geven je lichaam en geest meer rust.
Activiteit en ontspanning heb je nodig. Ik vond het ook heel heftig om zo te beginnen maar binnen je vermogens kan je meer dan je denkt.
maandag 9 november 2020 om 20:46
