
Hoe overleef ik dé wachtlijst?
donderdag 12 december 2019 om 10:18
Op dit moment wacht ik sinds een paar maanden op hulp (als in, toen heb ik eindelijk de stap gezet om ernaar te vragen), nog minstens 3 te gaan. En met mij, nog veel meer mensen die op de wachtlijst staan voor alleen al een intake.
Ik merk zelf dat ik meer klachten begin te krijgen, voornamelijk fysiek nu, omdat ik mij dagelijks druk maak over het 'hoe nu verder?'. Ik heb geen handvatten, weet niet wat ik moet doen om het allemaal wat rustiger te maken in mijn hoofd.
Zijn er misschien mensen met tips om het wachten wat dragelijker te maken? Dé tip om het uit je hoofd te kunnen zetten, om te kunnen ontspannen. Uiteraard niet alleen voor mij, maar voor iedereen die in het zelfde schuitje zit.
In ieder geval bedankt
Ik merk zelf dat ik meer klachten begin te krijgen, voornamelijk fysiek nu, omdat ik mij dagelijks druk maak over het 'hoe nu verder?'. Ik heb geen handvatten, weet niet wat ik moet doen om het allemaal wat rustiger te maken in mijn hoofd.
Zijn er misschien mensen met tips om het wachten wat dragelijker te maken? Dé tip om het uit je hoofd te kunnen zetten, om te kunnen ontspannen. Uiteraard niet alleen voor mij, maar voor iedereen die in het zelfde schuitje zit.
In ieder geval bedankt
_pompoensoepje wijzigde dit bericht op 28-01-2020 17:19
0.69% gewijzigd
donderdag 12 december 2019 om 23:39
_pompoensoepje schreef: ↑12-12-2019 21:51Wauw, wat veel reacties al!
En wat een fijne lijstjes met ideeën, dankjulliewel (:
Ik ga ze echt even uitpluizen en opschrijven, kijken wat er voor mij werkt
Creatieve dingen doe ik al heel graag, heb veel creatieve hobby's, maar wanneer ik me somber voel kan ik mij er niet toe zetten, dat vind ik behoorlijk lastig omdat het me wel blij kan maken..
Ik heb veel reacties gehad met betrekking tot de POH, helaas kan ik daar niet terecht, sowieso niet omdat ik 32 uur in de week werk en diegene op mijn vrije dag helaas niet beschikbaar is.. Daarnaast vond de huisarts mijn 'probleem' ook te ingewikkeld/zwaar voor de POH en heeft ie mij doorverwezen naar de psycholoog.
Verder, wel heftig om te lezen wat jullie ervaringen zijn en dat het er ook zoveel zijn
Absurd he.. Ik moet zeggen dat ik er ook maar half van op de hoogte was, dat er überhaupt een wachtlijst was.. Dat ie dan meteen zo lang is had ik niet kunnen bedenken eigenlijk. En dan te bedenken dat die 4 maanden eigenlijk nog reuze meevallen.
Het is vooral vervelend dat ik mezelf nu aan het verwijten ben dat ik eerder hulp had moeten zoeken, 'dan had ik er nu kunnen zitten'.
Hé maar allemaal leuk en aardig, je gezondheid gaat voor he. Als dat dan betekent dat je onder werktijd afspraken hebt, dan is dat maar zo. Beter nu, dan te lang doormodderen en helemaal ziek moeten melden.
Eigenlijk ook wel een raar argument, dat het te ingewikkeld is voor de POH. Die hoeft je namelijk niet meteen een behandeling te bieden. Als jij maar je hart kunt luchten en je gehoord voelt dan scheelt dat toch al? Ik zou gewoon nog eens met de huisarts afspreken.
.
vrijdag 13 december 2019 om 08:31
Over je opmerking over het niet leuk vinden: ik heb geleerd de afgelopen jaren, dat jezelf gunnen om de dingen te doen die je eerst wel leuk vond, maar nu niet meer, toch te doen. Alleen vertel ik mezelf dat ik het nog niet leuk hoef te vinden, alleen maar dat ik weet dat het ooit leuk was. De creatieve dingen hoeven ook niet goed te zijn, want de kwaliteit van toen haal ik ook bij lange na niet met mijn aandachtsspanne van nu. Maar ik ben wel lekker bezig, het doel van afleiding is bereikt. Yeah!_pompoensoepje schreef: ↑12-12-2019 21:51
Absurd he.. Ik moet zeggen dat ik er ook maar half van op de hoogte was, dat er überhaupt een wachtlijst was.. Dat ie dan meteen zo lang is had ik niet kunnen bedenken eigenlijk. En dan te bedenken dat die 4 maanden eigenlijk nog reuze meevallen.
Het is vooral vervelend dat ik mezelf nu aan het verwijten ben dat ik eerder hulp had moeten zoeken, 'dan had ik er nu kunnen zitten'.
Over jouw laatste opmerking: herkenbaar! Hulp zoeken is (in mijn wereld) het zwaarste dat er is. Want "iedereen kan het toch zelf, waarom ik niet?" of andere gedachten. Mij helpt het om dan te denken: het is nu zoals het is en daar moet ik het mee doen. Ik zoek nu hulp en dat is oke.
Sterkte! Life sucks....
Zonder oorzaak geen gevolg
vrijdag 13 december 2019 om 08:33
De POH is er voor mensen die een beetje in de put zitten denk ik. Ze zal zich heel onhandig voelen als ze geconfronteerd wordt met mensen die meer nodig hebben dan een nachtje extra slaap of even uithuilen (heel kort door de bocht gezegd). Ik mag nu ik bij de crisisdienst heb gelopen ook niet meer naar de POH, ondanks dat ik verder geen hulp heb.Anoniem262821034 schreef: ↑12-12-2019 23:39Hé maar allemaal leuk en aardig, je gezondheid gaat voor he. Als dat dan betekent dat je onder werktijd afspraken hebt, dan is dat maar zo. Beter nu, dan te lang doormodderen en helemaal ziek moeten melden.
Eigenlijk ook wel een raar argument, dat het te ingewikkeld is voor de POH. Die hoeft je namelijk niet meteen een behandeling te bieden. Als jij maar je hart kunt luchten en je gehoord voelt dan scheelt dat toch al? Ik zou gewoon nog eens met de huisarts afspreken.
Zonder oorzaak geen gevolg
vrijdag 13 december 2019 om 11:34
Fijn dat er al reactie is gegeven op het signaleringsplan. In de meest ideale omstandigheden is dat tijdens een behandeling maar de basis kan je idd zelf al doen ter overbrugging.
Ik werk zelf met 4 fases maar veel modellen zijn er met 3. Mijn huidige plan is voornamelijk gericht op een soort paniek/zelfverwoesting aanvallen maar ik wil er ook nog 1 voor depressie.
Ik ben afgelopen periode 2 maal beoordeeld geweest door de crisisdienst. Uitslag? Opname gewenst, geen bedden beschikbaar.
Dus ik ben gestart met IHT waarmee er dagelijks 1 of 2 keer per dag iemand over de vloer komt. Daarnaast medicatie wijzigingen.
De eerste keer had ik mijn intake bijna en werd gezegd: dan nemen hun het over succes verder.
Maar ja hun namen het helemaal niet over want wachtlijst van meer dan een jaar. Beetje doorgemodderd maar toen dus tweede beoordeling.
IHT weer ingezet en daarnaast stond ik op de wachtlijst van het FACT. Inmiddels heb ik dus FACT en dat is wel fijn moet ik zeggen.
Vorig jaar bij POH geweest maar dat was niks voor mij. Kreeg een website waar ik meer kon lezen over zelfvertrouwen.
Gedaan, aangegeven dat het te laagdrempelig was voor mij en dat ik er niks nieuws in las. Ow nee? zegt ze, zullen we het dan even samen lezen? En in mijn kostbare minuten startte ze die website weer op en begon het hardop voor te lezen. Het was eerlijk gezegd gewoon gênant.
Aangegeven te willen stoppen en in het verslag sprak ze van een succesvol traject. Uh, huh ja is dat wat je begrepen hebt?
Nou ja toen krijg ik dus een doorverwijzing naar specialistische GGZ.
Ik werk zelf met 4 fases maar veel modellen zijn er met 3. Mijn huidige plan is voornamelijk gericht op een soort paniek/zelfverwoesting aanvallen maar ik wil er ook nog 1 voor depressie.
Ik ben afgelopen periode 2 maal beoordeeld geweest door de crisisdienst. Uitslag? Opname gewenst, geen bedden beschikbaar.
Dus ik ben gestart met IHT waarmee er dagelijks 1 of 2 keer per dag iemand over de vloer komt. Daarnaast medicatie wijzigingen.
De eerste keer had ik mijn intake bijna en werd gezegd: dan nemen hun het over succes verder.
Maar ja hun namen het helemaal niet over want wachtlijst van meer dan een jaar. Beetje doorgemodderd maar toen dus tweede beoordeling.
IHT weer ingezet en daarnaast stond ik op de wachtlijst van het FACT. Inmiddels heb ik dus FACT en dat is wel fijn moet ik zeggen.
Vorig jaar bij POH geweest maar dat was niks voor mij. Kreeg een website waar ik meer kon lezen over zelfvertrouwen.
Gedaan, aangegeven dat het te laagdrempelig was voor mij en dat ik er niks nieuws in las. Ow nee? zegt ze, zullen we het dan even samen lezen? En in mijn kostbare minuten startte ze die website weer op en begon het hardop voor te lezen. Het was eerlijk gezegd gewoon gênant.
Aangegeven te willen stoppen en in het verslag sprak ze van een succesvol traject. Uh, huh ja is dat wat je begrepen hebt?
Nou ja toen krijg ik dus een doorverwijzing naar specialistische GGZ.
ibiopviva wijzigde dit bericht op 13-12-2019 12:30
1.16% gewijzigd
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
vrijdag 13 december 2019 om 12:22
Dankjewel voor je input IBIopviva. Heb jij je plan ook zelf moeten maken, of heb je daar wel hulp bij (gehad)?IBIopviva schreef: ↑13-12-2019 11:34Fijn dat er al reactie is gegeven op het signaleringsplan. In de meest ideale omstandigheden is dat tijdens een behandeling maar de basis kan je idd zelf al doen ter overbrugging.
Ik werk zelf met 4 fases maar veel modellen zijn er met 3. Mijn huidige plan is voornamelijk gericht op een soort paniek/zelfverwoesting aanvallen maar
Zonder oorzaak geen gevolg
vrijdag 13 december 2019 om 12:32
De basis is gemaakt toen ik schematherapie had maar ik werk hem zelf regelmatig bij. Destijds was ik single en inmiddels getrouwd dus er zijn flink wat dingen veranderd. Sowieso is het iets wat regelmatig herbekeken moet worden.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
dinsdag 28 januari 2020 om 17:18
Even een update.
Inmiddels heb ik een intake kunnen plannen, sneller dan gedacht, dus dat is heel fijn. Alleen, nu het er echt op aankomt kan ik allerlei dingen bedenken om er niet vol voor te gaan; moeilijk te plannen met mijn werk, mijn baas er daarom over moeten inlichten waar ik écht tegenop zie, bedenken dat het 'toch niet helpt' want ik ben al zoveel vaker op gesprekken geweest, het is ver weg (vervoer problemen) en waar ik vooral bang voor ben, ik weet niet hoe ik het ga uitleggen en benoemen, anders dan 'Ik zit niet lekker in mijn vel'.
Ik heb geprobeerd om in de afgelopen weken wat afleiding te zoeken (ook van de lijstjes), mijn hobby's op te pakken en nieuwe dingen te proberen, conclusie: mijn hobby's geven enkel frustratie; creatieve dingen lukken niet of niet op de manier hoe ik het in gedachten heb of ik kan me er überhaupt niet eens toe zetten, de puzzel die ik voor mezelf heb gekocht ligt nog onuitgepakt in de kast en het huis is een zooitje.
Inmiddels heb ik een intake kunnen plannen, sneller dan gedacht, dus dat is heel fijn. Alleen, nu het er echt op aankomt kan ik allerlei dingen bedenken om er niet vol voor te gaan; moeilijk te plannen met mijn werk, mijn baas er daarom over moeten inlichten waar ik écht tegenop zie, bedenken dat het 'toch niet helpt' want ik ben al zoveel vaker op gesprekken geweest, het is ver weg (vervoer problemen) en waar ik vooral bang voor ben, ik weet niet hoe ik het ga uitleggen en benoemen, anders dan 'Ik zit niet lekker in mijn vel'.
Ik heb geprobeerd om in de afgelopen weken wat afleiding te zoeken (ook van de lijstjes), mijn hobby's op te pakken en nieuwe dingen te proberen, conclusie: mijn hobby's geven enkel frustratie; creatieve dingen lukken niet of niet op de manier hoe ik het in gedachten heb of ik kan me er überhaupt niet eens toe zetten, de puzzel die ik voor mezelf heb gekocht ligt nog onuitgepakt in de kast en het huis is een zooitje.

maandag 10 februari 2020 om 18:42
Wat naar!_pompoensoepje schreef: ↑10-02-2020 15:00Nieuwe wachtlijst it is, ze kunnen me daar blijkbaar niet helpen.
Kunnen ze niet bemiddelen bij de andere wachtlijst of iets aanbieden ter overbrugging? En weet je hoe lang daar de wachtlijst (voor een intake) is?
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
dinsdag 11 februari 2020 om 12:20
Wat naar en wat herkenbaar weer..... Dit helpt je waarschijnlijk even dubbel in de put_pompoensoepje schreef: ↑10-02-2020 15:00Nieuwe wachtlijst it is, ze kunnen me daar blijkbaar niet helpen.

Zonder oorzaak geen gevolg

dinsdag 11 februari 2020 om 12:50
Wachtlijstbemiddeling houdt meestal in dat de zorgverzekeraar gaat kijken bij welke aanbieder de wachttijd het korste is.
Als je met je problematiek niet heel specialistische hulp nodig hebt, je verder geen (zelf)destructief gedrag vertoont en redelijk stabiel bent is dat nog wel een optie.
Bij mij konden ze niks doen omdat er bij mij mogelijkheid moet zijn voor een opname, en ik gewoon heerlijk gecompliceerd ben
kon dus alleen bij de grote regionale specialistische ggz terecht.
To, neem sowieso contact op met je zorgverzekeraar en met je huisarts. Ik ben ook benieuwd of ze overbruggingstherapie hebben aangeboden?
Als je met je problematiek niet heel specialistische hulp nodig hebt, je verder geen (zelf)destructief gedrag vertoont en redelijk stabiel bent is dat nog wel een optie.
Bij mij konden ze niks doen omdat er bij mij mogelijkheid moet zijn voor een opname, en ik gewoon heerlijk gecompliceerd ben

To, neem sowieso contact op met je zorgverzekeraar en met je huisarts. Ik ben ook benieuwd of ze overbruggingstherapie hebben aangeboden?
dinsdag 31 maart 2020 om 13:03
Even een update, 4 weken terug voor de crisis hier in Nederland echt 'begon' heeft mijn vriend nog de huisarts gebeld over de stand van zaken. Ik was in de veronderstelling dat ze een nieuwe verwijzing gingen maken voor de instelling waar ze me wel zouden kunnen helpen. Is niet gebeurd, dus het heeft gewoon weer bijna een maand stilgestaan, zonder dat ik het wist.
Nu zou ik zsm een verwijzing krijgen maar ik denk dat dat op een behoorlijk laag pitje staat. Ik durf niet te bellen (flinke bel-angst) dus ik hoop maar. In de tussentijd kan ik nergens terecht, anders dan bij mijn vriend.
Ik heb echt heel veel moeite met dit alles, vooral omdat ik mij vóór dit alles al zo eenzaam en leeg voelde. Nu is dit nog meer versterkt.
Nu zou ik zsm een verwijzing krijgen maar ik denk dat dat op een behoorlijk laag pitje staat. Ik durf niet te bellen (flinke bel-angst) dus ik hoop maar. In de tussentijd kan ik nergens terecht, anders dan bij mijn vriend.
Ik heb echt heel veel moeite met dit alles, vooral omdat ik mij vóór dit alles al zo eenzaam en leeg voelde. Nu is dit nog meer versterkt.