Hoe stop je obsessief denken?

Afspraak maken met de huisarts en professionele hulp vragen

Of heb je die al? Dan daar vragen.

Ken je ‘manieren’ hoe je hiermee om kunt gaan? Heb je hulpverlening die met je meekijkt?

Acceptance and Commitment Therapy - ACT

Ja of RET

Wordt je wakker en krijg je dan mentale pijn of heb je fysieke pijn waar je wakker door wordt? Het

Therapie.

Er zijn verschillende therapieën om hier vanaf te komen, desondanks blijft het lastig. Iets afleren is moeilijker dan iets aanleren.

Ik raad je aan om te zoeken naar een geschikte psycholoog/psychiater die ervaring heeft met deze problematiek. Ik zou dit vooraf dus ook duidelijk vragen. Wanneer je naar het ggz gaat krijg je vaak random iemand toegewezen en dat is helaas vaak niet altijd de beste keus.

Als je hier t antwoord op weet TO, dan bel me ff

Waar komt de pijn vandaan? Ik zou idd beginnen met een afspraak bij de huisarts.

Maar wat iemand zegt, iets afleren is vaak veel moeilijker dan t aanleren. Dus t gaat niet vanzelf weg, helaas. Maar door therapie kun je er wel veel beter mee leren omgaan, of t zelfs laten verdwijnen.

wat al geadviseerd wordt: professionele hulp inschakelen

wat mij soms helpt
bedenken of er over piekeren helpt: antwoord eigenlijk altijd nee
of ik er sowieso iets aan kan doen
zo nee dan heeft piekeren geen zin en kan ik beter gaan slapen
zo ja, kan ik er nu iets aan doen (ook 99% nee want nacht)
als ik er nu niet iets aan kan doen maar later wel: opschrijven voor de volgende ochtend en verder slapen.

Misschien simpel gedacht maar voor mij werkt t

Om weer in slaap te vallen / relaxed te worden zou je eens kunnen kijken of een bodyscan je helpt. Google even op mindfulness; bodyscan.

Succes

Ik heb het uitgevonden. Ik ben bijna een soort piekerexpert: ik doe het vaak, langdurig en ik pieker over het piekeren! En bij mij zijn het vaak ook nog eens irreële angstgedachten waar je überhaupt niks mee kunt. Ik pieker eigenlijk zelden over werk, geld, relatie want daar is altijd wel iets aan te doen, dus oninteressant voor de echte piekeraar... (En gelukkig heb ik momenteel ook gewoon weinig zorgen, natuurlijk). Maar ik kan me zelf helemaal gek denken met 'wat als...?' gedachten, waardoor ik superbang word en een angstig brein piekert graag dus ik zit goed. En aangezien ik me verveel, ga ik een lang verhaal schrijven...

Anyway, tegen het piekeren zelf probeer ik eerst de vraag: kan ik er iets mee? Zo ja, plan bedenken en uitvoeren, zo nee: loslaten. Bij deze beslissing moet je echt kritisch zijn, want heel veel piekergedachten waar je niks mee kunt vermommen zich als dingen waar je wél iets mee kunt.
Bijvoorbeeld: zal ik morgen tijdens mijn vliegreis verkouden zijn? Kun je helemaal niks mee: je kunt de toekomst niet voorspellen en je kunt een verkoudheid niet echt in één nacht voorkomen! Maar echt gehaaide piekergedachten doen alsof je er wel iets mee kunt, want zo kunnen ze lekker op de voorgrond blijven, terwijl jij blijft zoeken naar een oplossing die niet bestaat. Als ik er echt niet uitkom (want die van mij zijn inmiddels gehaaid en kennen al mijn zwakke plekken), gebruik ik een formulier met allerlei cognitieve 'distortions' (weet het Nederlandse woord even niet), en als ik die herken, is het loslaten...

Dat loslaten is natuurlijk hartstikke moeilijk en ik kan dat bijna alleen als ik iets anders ga doen. Ik moet mezelf er dan ook echt van overtuigd hebben dat het écht veilig is om mijn gedachte los te laten. Ik probeer dan te bedenken: als ik niet zou piekeren, wat zou ik dan gaan doen. In jouw geval zal dat waarschijnlijk slapen zijn, en das tricky want dan is het piekeren moeilijk te stoppen. Maar als ik toch even actief iets anders gaan doen, stopt het gepieker soms wel. De kunst is dan wel om je gedachten in de gaten te houden, want voor je het weet, sta je tijdens je afleidende activiteit onbewust toch weer te malen, dus dan weer opnieuw ingrijpen.

Het makkelijkste is om piekeren te stoppen voor je er echt in verstrikt raakt. Dus al heel vroeg in het proces bedenken of je dit los kunt laten en dan afleiding gaan zoeken (bij mij helpt een luisterboek 's nachts heel goed). Of mindfulness: je hebt gedachten, die observeer je vanaf een afstandje en dan laat je ze weer verdwijnen. Maar das lastig voor een goeie piekeraar en helpt dus vooral in het begin.

Verder heb ik al van alles geprobeerd en soms werkt het één, en soms het ander. Ik denk wel dat het bij mij misschien anders is, want ik heb momenteel een angststoornis, dus hopelijk is het bij jou makkelijker op te lossen. Maar zo niet: zoek een therapeut en begin vast met een online mindfulness cursus ofzo.

Zoals ik je post begrijp zit je in een crisis en dan is het altijd handig als een professioneel je kan helpen om daar op een correcte manier uit te komen. Of je echt een obsessie hebt (de neurose dus) valt nog te bezien.

Als je een chronische piekeraar bent dan is dat een manier van leven: iemand die van alles een gebeurtenis maakt waarover gepiekerd moet worden. Dat zal dan wel moeilijker zijn om af te leren, omdat je daar dan al jong mee begonnen bent, mogelijk om een ander soort probleem te lijf te gaan. Zelf was ik altijd bang dat ik niet genoeg mogelijkheden en skills had om de problemen die ik tegenkwam realtime op te lossen en dus ging ik van te voren er al over malen wat voor vreselijks er kon gebeuren en wat mijn antwoord zou zijn. In feite kan je dat maar heel beperkt; je kan een paar mogelijkheden memoriseren maar problemen van morgen kunnen niet in het heden al getackeld worden. Er zijn gewoon teveel mogelijkheden. En de angst put je uit.

Maar goed, soms lukt het om enkele weken het redelijk te beperken om me zorgen te maken, en dan onverwachts, naar aanleiding van iets vervelends wat er plotseling gebeurt, sla ik dan weer vreselijk door. Daarna heb ik daar weer schoon genoeg van en dan stopt het weer voor een tijd. Enzovoorts.