Hoogsensitief Geen OP

Google eens op RSD, dat is een term die gebruikt word voor wat jij hebt 'door' je adhd. Of komt veel voor bij mensen met adhd en hsp is geen officieel iets, rsd is redelijk bekende term bij adhd.

En daar kan je gericht hulp voor vragen bij een adhdbehandelplek, adhd centrum voor volwassenen van Psyq of een van de adhd centra's in Nederland.

Zou wel echt naar adhd specialist/centrum gaan, niet naar een algemene psycholoog of ggz.

Ik geloof dat er online ook wel wat lezingen te zien van Dr Barkley en andere specialisten over rsd bij adhd.

Niets mis mee om een huismus te zijn toch?
De maatschappij praat ons ook wel soms aan dat je een bepaalde persoon moet zijn of bepaald sociaal gedrag moet vertonen.
Er is maar weinig wat echt moet vaak zit dat in je hoofd.

Voor de negatieve gedachten en voor jezelf opkomen zou ik wel hulp zoeken daar kan je zelf baat bij hebben.

Eigenlijk moet je gewoon zorgen dat je een gezonde dosis schijt krijgt, want anders is het inderdaad een moeilijke maatschappij als je van alles en iedereen wat aantrekt.
Zolang je er een ander niet mee schaad doe gewoon lekker waar jij zin in hebt.

Hoe ik mezelf staande houd is daar na te gaan wat mij gelukkig maakt en dat gewoon doen. Er zijn gewoon mensen die mij mentaal leegzuigen met hun negativiteit, oordelen of meningen, goedbedoelde adviezen of die alleen maar over zichzelf praten of onderwerpen die mij niet interesseren en dan ben ik ook liever alleen. Waarschijnlijk is dit andersom ook en dat is prima.

tja soms kom je niet onder die ene verjaardag uit, maar ik heb ze wel flink gehalveerd.

suikerspinx schreef: ↑

07-03-2023 08:37

Niets mis mee om een huismus te zijn toch?
De maatschappij praat ons ook wel soms aan dat je een bepaalde persoon moet zijn of bepaald sociaal gedrag moet vertonen.
Er is maar weinig wat echt moet vaak zit dat in je hoofd.

Voor de negatieve gedachten en voor jezelf opkomen zou ik wel hulp zoeken daar kan je zelf baat bij hebben.

Eigenlijk moet je gewoon zorgen dat je een gezonde dosis schijt krijgt, want anders is het inderdaad een moeilijke maatschappij als je van alles en iedereen wat aantrekt.
Zolang je er een ander niet mee schaad doe gewoon lekker waar jij zin in hebt.

Hoe ik mezelf staande houd is daar na te gaan wat mij gelukkig maakt en dat gewoon doen. Er zijn gewoon mensen die mij mentaal leegzuigen met hun negativiteit, oordelen of meningen, goedbedoelde adviezen of die alleen maar over zichzelf praten of onderwerpen die mij niet interesseren en dan ben ik ook liever alleen. Waarschijnlijk is dit andersom ook en dat is prima.

tja soms kom je niet onder die ene verjaardag uit, maar ik heb ze wel flink gehalveerd.

Huismus kan heel fijn zijn hoor, maar TO heeft er last van, kan ze beter kijken naast huismus zijn of er ze er wat mee kan.


Dat lukt niet als je brein niet zo werkt.

TO, heb je nog een behandelaar/psych voor de adhd waar je komt? Voor medicatie of wat anders?
Of liep je ergens waar ze gespecialiseert zijn in adhd?

Bel die voor wat hulp.
Of vraag via HA een verwijzing naar een van die dingen die ik eerder noemde.

Ik denk dat je leven makkelijker wordt als je meer zelfvertrouwen opbouwt. Want ik lees eigenlijk vooral weinig vertrouwen in jezelf. Als iemand met jou iets wil gaan doen dan zullen ze dat doen omdat ze je leuk gezelschap vinden. Dus dan is het zonde om dat negatief in te gaan vullen. Ik snap dat jouw hoofd niet zo werkt, maar ik lees daarin vooral veel invulling van jouw kant, adhd en onzekerheid. Volgens mij is daar best wat aan te verbeteren met hulp.

Dat je emoties en stemmingen van anderen aanvoelt kun je volgens mij ook best op trainen om dat minder te doen. Of in ieder geval om er minder mee te doen. Te kiezen dus of je er in volgt of niet. Maar, zoals bij alles, daar moet je wel tijd en moeite in stoppen en de juiste weg voor vinden, de juiste hulp.

Hoogsensitief is geen aandoening.

Hoogsensitief is een karaktereigenschap, soms lastig maar het is ook erg mooi en krachtig!

Ik herken je verhaal volledig, ben er zelf ook zo eentje! Probeer vooral niet naar de nadelen te kijken maar je gevoelens en emoties in hun kracht te zetten! Jij hebt iets wat andere mensen niet hebben en dat kan heel waardevol zijn. Denk aan het helpen van anderen, het aanvoelen, het omschrijven van situaties. Het volgen van je gevoel is vaak ook zo'n sterke, je zult vast herkennen dat je gevoel meestal gelijk heeft gehad!

Wat mij geholpen heeft is mijn leven zo in te delen dat het prettig is. Niet alles is haalbaar maar probeer eens te kijken naar de mogelijkheden. Zo heb ik ervoor gekozen om een eigen bedrijf te starten zodat ik geen druk voel van een baas. Ik ben minder gaan werken omdat ik sinds de komst van onze kinderen echt mijn prikkels moet reduceren en meer tijd voor mezelf nodig heb.

Hoogsensitiviteit is zoiets moois, alleen is de maatschappij één grote drukke bende waardoor wij als HSP'ers snel omvallen van alle prikkels om ons heen. Onze kinderen zijn ook hoogsensitief en ik zie ze struggelen op school, dat doet me pijn, maar wij zetten ze in hun kracht. Ons zoontje is een allemansvriend, wil iedereen helpen en hij ziet nu dat andere kinderen hem enorm dankbaar zijn wanneer hij deze kracht gebruikt. Maar het kost hem ook veel energie, als anderen iets lelijks over of tegen hem zeggen kan hij daar dagen mee rondlopen.

Maar schaam je niet en stop het niet weg, het is zoiets moois!

Probeer de mooie dingen te omarmen en de nare dingen buiten te sluiten.

Dat je de stemming van je collega direct aanvoelt is mooi, daar kun je iets positiefs mee doen. Voor de collega of voor jezelf, maar daarna sluit je dat af voor jezelf.

Alles dat je aandacht geeft groeit, laat die stemming dus niet in jou groeien maar roei dat direct bij de oorsprong uit.

Door je ADHD pik je veel prikkels en signalen op, bedenk dat je met de meeste niets hoeft te doen. Zorgen dat je minder nieuwsgierig wordt kan ook helpen.

Ik kreeg ooit een nieuwe collega die direct bij binnenkomst riep dat ze hoogsensitief was en daarbij was ze gewoon rete nieuwsgierig. Binnen twee dagen had ze geïnformeerd waarom ik met mijn rechterbeen trek als ik loop. (Minimale afwijking) Andere collega met fors litteken in haar gezicht had ze gevraagd hoe dat kwam. Bij een collega die aan het reïntegreren was haar ze gevraagd waarom ze was uitgevallen etc etc. Na een week of wat trok ze het werken daar niet meer omdat er een sfeer van ziekte en verdriet hing en dat voelde ze de hele dag. Tja, als ze niet naar alles gevraagd had en gewoon al die dingen die haar opvielen voor feit had aangenomen had ze misschien veel meer van de positieve sfeer (die er echt wel hing) meegekregen.

Als ik je zo lees lijkt het er meer op dat je extreem onzeker bent en dat plakt onder een label hoogsensitief. Ik zou daar wat aan gaan doen, maakt je leven een stuk makkelijker en leuker.

En daar zou ik zeker met je psycholoog over praten. Want nu geloof ik niet zozeer in hoogsensitiviteit, wel in mensen die erg onzeker zijn en alles op zichzelf betrekken. En dat is niet erg, behalve voor jezelf. Door er een "label" op te plakken lijkt het er vaak op dat anderen rekening met hen moeten houden in plaats van dat zij aan hun issues werken.
Maar echt een paar sessies met een psycholoog om te werken aan je onzekerheid gaan je een heel stuk op weg helpen en je minder gevoelig maken voor wat de wereld misschien wel denkt van je. Want 9 van de 10 keer denkt men helemaal niet zo.

Herkenbaar, Cinnamon. En vooral ook het tegenstrijdige. Ik denk dat dat sowieso heel moeilijk is voor hoog sensitieve mensen met dus een laag incasseringsvermogen. Want enerzijds voel je je het fijnst alleen, in je eigen bubbel. Maar anderzijds verlang je ook naar verbinding en frustreert het je dat het niet lukt om je leven zo in te vullen dat het precies goed is...

Met vrienden komen ook allerlei verwachtingen en daar zul je een middenweg in moeten vinden, ook als je voor jezelf misschien anders zou willen kiezen... en dan krijg je weer dat interne conflict: luister ik wel naar mijn gevoel, zet ik mezelf wel op de eerste plaats? Zoals iedereen zoekende is, maar als je al moeite hebt om voor jezelf op te komen of een laag zelfbeeld hebt... dan al helemaal.

Ik werk vanuit huis en enerzijds is dat heel fijn, zo in mijn eigen omgeving zonder prikkels... maar ik voel me ook heel eenzaam. Nou is er binnenkort voor het eerst sinds tijden weer een dag op kantoor gepland. En denk ik dat het fijn is om dan een aantal collega's weer even te spreken, nee, er worden gelijk meetings en toestanden met klanten gepland, zodat ik nu al weet dat ik die dag kapot naar huis ga. En dan heb ik 's avonds nog een leesclubje... wat kleinschalig is en normaliter leuk na een dagje thuis werken, maar na zo'n volgeplande kantoordag voor mij echt te veel is. En dat soort weekends komen ook regelmatig voorbij: het weekend is toch om te relaxen maar vaak genoeg kosten die weekends me meer energie.

Jaren geleden werkte ik ergens waarvan het hoofd van de afdeling een grote stress-factor was voor mij. Die kon me met haar chagrijn echt maken of breken... en ik líet dat gebeuren. Liep ik 's ochtends langs haar kamer en dan groette ze me niet... en dacht ik dat ik iets had gedaan. Bleek dat ze in die periode in scheiding lag.

Ja, ik heb wel eens met psychologen gesproken en zelfhulp heeft sowieso mijn interesse wel... maar echt zoden zet het niet aan de dijk, je moet er toch zelf je weg in vinden. En mijn ervaring is wel dat vooral je omgeving dat tot een uitdaging maakt. We leven nu eenmaal met een extraverte meerderheid die niet kunnen inschatten hoe een introvert denkt en dat ook niet hoeven, want de extraverte manier van denken wordt gezien als 'de norm'. Introverten kunnen het zich niet permitteren om hier aan voorbij te gaan, anders word je wereldje al snel klein.

Ik heb trouwens geen diagnose. Een aantal therapeuten hebben wel geopperd dat ik misschien wel hooggevoelig zou kunnen zijn, maar dat op basis van gesprekken. Ik dacht eigenlijk dat ze daar geen diagnose voor gaven? Verder denk ik zelf wel dat ik op het spectrum zit (add-ass)... maar ik zie de meerwaarde niet om dat uit te gaan zoeken als er toch nauwelijks hulp beschikbaar is (of pas na een lange wachttijd).

Dan neem ik het maar terug.

Niet om vervelend te doen maar TO heeft adhd, zo'n brein werkt gewoon net even anders en de meeste zienswijzen en behandelingen en benaderingen mbt emotie en regulering werkt gewoon niet zoals bij mensen zonder adhd.

LuciFee2023 schreef: ↑

07-03-2023 10:28

Niet om vervelend te doen maar TO heeft adhd, zo'n brein werkt gewoon net even anders en de meeste zienswijzen en behandelingen en benaderingen mbt emotie en regulering werkt gewoon niet zoals bij mensen zonder adhd.

Heeft met prikkelverwerking te maken dacht ik?

Da's hetzelfde als zeggen dat je je maar niet zo moet storen aan geluiden. Ja leuk, maar dat kán ik dus niet.

Wat voor onderzoek heb je gehad want voor zover ik weet is hoogsensitiviteit geen stoornis en kan er daardoor ook geen diagnose gesteld worden.

Andersom schreef: ↑

07-03-2023 09:43

Probeer de mooie dingen te omarmen en de nare dingen buiten te sluiten.

Dat je de stemming van je collega direct aanvoelt is mooi, daar kun je iets positiefs mee doen. Voor de collega of voor jezelf, maar daarna sluit je dat af voor jezelf.

Alles dat je aandacht geeft groeit, laat die stemming dus niet in jou groeien maar roei dat direct bij de oorsprong uit.

Door je ADHD pik je veel prikkels en signalen op, bedenk dat je met de meeste niets hoeft te doen. Zorgen dat je minder nieuwsgierig wordt kan ook helpen.

1. Hoe?
2. Hoe?
3. Whut..?

Goed, Lucifee heeft het wat mij betreft allemaal al gezegd. Je bent welkom in het neurodiversiteittopic als je wilt, TO.

psyche/neurodiversiteit-gt-algemeen-top ... #p34534250

RikM schreef: ↑

07-03-2023 11:16

Heeft met prikkelverwerking te maken dacht ik?

Da's hetzelfde als zeggen dat je je maar niet zo moet storen aan geluiden. Ja leuk, maar dat kán ik dus niet.

Ook niet echt, het is nogal moeilijk uit te leggen zo even snel maar er zijn aantal functies die anders werken voor mensen adhd. Niet alleen prikkels en emoties en focus, het is een hele lijst helaas.

En het is een aandoening waarbij TO prima weet wat te kan doen en wat ze wel en niet moet aantrekken van mensen maar het lukt haar gewoon niet omdat de adhd dat haar niet laat toepassen. Daarom als ze er echt last van heeft en wat hulp wil, ze gaat zoeken naar hulp binnen de adhd hulpverlening. En de tips van mensen zonder adhd geen fluit gaan helpen.

Philó schreef: ↑

07-03-2023 11:28

1. Hoe?
2. Hoe?
3. Whut..?

1. Door even met je collega mee te leven en daarna tegen jezelf te zeggen dat humeur van collega niet jouw dag zal verpesten. Elke keer dat de negatieve sfeer jou bereikt zeg je tegen jezelf dat jij gelukkig heel vrolijk bent vandaag. Zal echt niet in één keer lukken, maar oefening baart kunst.

2. Zelfde als hierboven, op het moment dat iets je stoort, zeg je tegen jezelf dat je je niet laat storen. En weer door wat je mee bezig was en niet blijven hangen in het negatieve.

3. Voor jezelf besluiten dat je niet met overal op gaat reageren. Je hoeft niet om te kijken als er geluiden achter je zijn. Je kunt niet voorkomen dat het geluid niet binnen komt maar je kunt wel besluiten er niet op te reageren. Maar ook al het andere dat je op een dag tegenkomt hoeft geen reactie van jou. (De pleister op de kin van je collega, de buurman die moppert over het weer, de cassiere die onaardig lijkt te doen, de huilende peuter in een tuin drie huizen verderop. Alles wat je registreert geef je in je hoofd dezelfde reactie: hier hoef ik niks mee, en door!

Andersom schreef: ↑

07-03-2023 13:25

1.
2.
3.

Ik waardeer het serieus dat je hebt uitgeschreven hoe het werkt voor jou. Voor mij is dit niet uitvoerbaar. Ik ben niet zo nieuwsgierig als jouw ex-collega, maar omkijken wanneer ik iets hoor heb ik al gedaan voordat ik er erg in heb. Een groot Hèt probleem bij ADHD is impulsinhibitie. Je gaat er vanuit dat er een ingrijpmoment beschikbaar is tussen het opvangen van een prikkel en daarop reageren. Dat is er dus niet.

Mezelf vertellen dat ik iets niet voel terwijl ik het wél voel heeft voor mij oprecht nog nooit gewerkt. Accepteren dat ik me zo voel en er niet tegen vechten maar juist bewust toelaten zorgt eerder voor een rustig gemoed dan dwangmatig volhouden dat ik 'het niet voel'.

Ik heb add en wat jij ervaart met emoties van anderen, heb ik exact hetzelfde. Ik ben daardoor heel conflict vermijdend maar zat destijds als adviseur bij een bank heeeeeel erg slecht op mijn plek, want ik moest iedere dat dealen met boze klanten, of juist emotionele omdat er scheidingen of overlijdens financieel moest afhandelen.

Mij heeft het geholpen door een ander doel in mijn leven te vinden en een hobby waar ik heel goed in ben, wat mij zelfvertrouwen geeft, dat ik goed ben in iets. Inmiddels werk ik in het onderwijs en daar voel ik mij super gelukkig.

Daarnaast heb ik baat gehad aan mindfullness wat ik destijds bij het adhd centrum in delft heb gevolgd. Mij bewust worden van mijn lichaam en geest.

En wat heel belangrijk is; zoek iets waar je je van kunt ontspannen. Ik lig graag op een shakti-mat. Als je op zon mat ligt, is er geen ruimte voor andere gedachten omdat je anders niet ontspand en het dus pijn doet. Sauna helpt mij ook, omdat mn hoofd dan alleen aan de hitte kan denken. Maar voor iedereen is ontspanning iets anders, maar zoek iets voor jezelf waarbij je je hoofd geen ruimte geeft voor andere dingen. Is moeilijk, ik ben inmiddels eind 30, diagnose kwam ook pas toen ik al 29 was en bijna in een burn out zat.

Eindelijk is het leven een ontdekkingsreis naar jezelf, en als je jezelf heb geaccepteerd wie je bent, groeit je zelfvertrouwen.

LuciFee2023 schreef: ↑

07-03-2023 10:28

Niet om vervelend te doen maar TO heeft adhd, zo'n brein werkt gewoon net even anders en de meeste zienswijzen en behandelingen en benaderingen mbt emotie en regulering werkt gewoon niet zoals bij mensen zonder adhd.

Als ze adhd heeft dan zou ik niet zozeer spreken van adhd. Overgevoeligheid voor prikkels hoort nu eenmaal bij adhd en het snel oppakken van signalen ook. Bovendien heeft een groot deel van ons ook nog RSD. (Google maar eens) waar deze symptomen ook uit voort kunnen komen. Ik herken alles ook en ik heb ook ADHD. Maar ik vind mezelf nou weer niet hoogsensitief.