Psyche
alle pijlers
Huil-Obstipatie
dinsdag 25 mei 2010 om 09:00
Ik heb de afgelopen 2 weken echt enorm veel problemen/gevoelens op mijn bord gehad, heel veel spanning, maar opzich is daar weer veel goeds uit gekomen. (Ja lekker cryptisch maar wil er even niet over praten )
Nouja, normaal kan ik het pas écht van me af zetten door een potje flink janken. alleen kan ik niet janken.. het gevoel komt wel omhoog, maar het zet niet door..
Nou ben ik in die 2 weken ook persoonlijk erg veranderd hoor, voelde echt als een "overwinning" sommige dingen..
Hoort dit nou bij volwassen worden? Heb ik dat systeemjanken niet meer nodig? Ik voel me soms een beetje dof en gevoelloos, of moet ik gewoon weer doorgaan en accepteren dat het er niet uitgejankt gaat worden? Dat het zo gewoon goed is? Dat ik alles heb gedaan wat ik kon, en er sterker uit gekomen ben??
Ik ben gewoon een beetje in de war.. 2 enorme klotejaren gehad, tegenslag na tegenslag, en nu begin ik echt de zon weer te zien, en durf ik voorzichtig te gaan genieten.. maar toch bang dat de tegenslagen weer heel snel komen..
Nouja, normaal kan ik het pas écht van me af zetten door een potje flink janken. alleen kan ik niet janken.. het gevoel komt wel omhoog, maar het zet niet door..
Nou ben ik in die 2 weken ook persoonlijk erg veranderd hoor, voelde echt als een "overwinning" sommige dingen..
Hoort dit nou bij volwassen worden? Heb ik dat systeemjanken niet meer nodig? Ik voel me soms een beetje dof en gevoelloos, of moet ik gewoon weer doorgaan en accepteren dat het er niet uitgejankt gaat worden? Dat het zo gewoon goed is? Dat ik alles heb gedaan wat ik kon, en er sterker uit gekomen ben??
Ik ben gewoon een beetje in de war.. 2 enorme klotejaren gehad, tegenslag na tegenslag, en nu begin ik echt de zon weer te zien, en durf ik voorzichtig te gaan genieten.. maar toch bang dat de tegenslagen weer heel snel komen..
dinsdag 25 mei 2010 om 09:05
Lieverd, soms is huilen net als kotsen: het werkt alleen als je de boel een handje helpt. Dus trek Marco B. uit de kast, of een andere gegarandeerde tranentrekker, en schrijf een brief aan jezelf over alle dingen die je de laatste maanden op je bordje hebt gehad.
Sterkte. Enneh, dof en gevoelloos zijn hoort niet bij het volwassen worden.
Sterkte. Enneh, dof en gevoelloos zijn hoort niet bij het volwassen worden.
dinsdag 25 mei 2010 om 09:07
Nee dat werkt ook niet! Heb het al geprobeerd
Maar misschien heb ik heel die uitlaatklep niet nodig, en denk ik er weer veel te veel over na.. ik heb zegmaar.. sja.. voor het eerst in mijn hele leven ben ik echt eens goed voor mijzelf opgekomen, ipv voor iemand anders. Normaal heb ik een grote mond als iemand anders onrecht is aangedaan, en ga ik zelf in een hoekje zitten als het mij overkomt (bij wijze van spreken) en dit keer ben ik niet in een hoekje gaan zitten, maar heb ik zelf gezegd wat ik ervan vindt. En niemand werd boos, of kreeg duivelshoorns (even metaforisch) en nouja, het was de eerste keer voor mij, dus was wel heel trots op mezelf.. (Ik word er niet duidelijker op he haha)
Maar misschien heb ik heel die uitlaatklep niet nodig, en denk ik er weer veel te veel over na.. ik heb zegmaar.. sja.. voor het eerst in mijn hele leven ben ik echt eens goed voor mijzelf opgekomen, ipv voor iemand anders. Normaal heb ik een grote mond als iemand anders onrecht is aangedaan, en ga ik zelf in een hoekje zitten als het mij overkomt (bij wijze van spreken) en dit keer ben ik niet in een hoekje gaan zitten, maar heb ik zelf gezegd wat ik ervan vindt. En niemand werd boos, of kreeg duivelshoorns (even metaforisch) en nouja, het was de eerste keer voor mij, dus was wel heel trots op mezelf.. (Ik word er niet duidelijker op he haha)
dinsdag 25 mei 2010 om 09:11
Achja 2 weken in een notendop.. moeder (geen contact mee, haar keuze) kwam in het ziekenhuis te liggen met een hartaanval, maar mocht er niet heen. Mijn vriend heeft misschien ook pfeiffer en ligt hier dood op de bank.. en ik heb hem dan aangestoken!! (En ik denk dan weer: straks word hij ook ontslagen.. ) Mijn zus (mijn steun en toeverlaat, mijn beste kameraad) is op de bonnefooi de wereld in getrokken en die zie ik "wel weer", Mijn ouders gaan verhuizen uit het huis waar ik het grootste deel van mijn leven gewoond heb, en ik had altijd gedacht daar te slapen als ik ga trouwen (ja ja heel suf haha) ik had een baan waar het écht niet goed ging en ik ontslagen ben.. nouja best veel voor in 2 weken!
Maarja dan denk ik.. het gaat nu zoveel beter dan de tijd hiervoor.. ik relativeer het gelijk weer.. thans probeer het..
(Als je bedenkt dat de afgelopen 2 jaar erger waren 2x verhuisd, bedreigt, vriend bleek enorme schulden te hebben die we nu aan het aflossen zijn, door ziekte ontslagen, geen geld dat binnenkomt, lekkage door het huis waardoor we een hele nieuwe vloer moesten, kat ziek, vriend de auto in elkaar gereden, vriend baan kwijt geraakt, en nog veel meer )
Maarja dan denk ik.. het gaat nu zoveel beter dan de tijd hiervoor.. ik relativeer het gelijk weer.. thans probeer het..
(Als je bedenkt dat de afgelopen 2 jaar erger waren 2x verhuisd, bedreigt, vriend bleek enorme schulden te hebben die we nu aan het aflossen zijn, door ziekte ontslagen, geen geld dat binnenkomt, lekkage door het huis waardoor we een hele nieuwe vloer moesten, kat ziek, vriend de auto in elkaar gereden, vriend baan kwijt geraakt, en nog veel meer )
dinsdag 25 mei 2010 om 09:20
dinsdag 25 mei 2010 om 09:21
Lieffie, ik herken heel erg wat je zegt.
Ik weet hoe een fikse huilbui, met van die lange halen en uren nasnikken, kan opluchten, maar de laatste keer dat ik die gehad heb, kan ik mij niet eens meer herinneren. Ik zal nog een kind zijn geweest, vrees ik.
Huilen om mijn eigen ellende, en geloof me, ik zou zo tien boeken vol kunnen lullen daarover, lukt me amper, het is net of ik als een robotje de ellende incasseer en doorga. Maar weet je wat ik wél kan? Huilen om ándermans ellende.
Het is net dat extra duwtje. En het is dan vaak alsof ik alsnog wat traantjes pleng om mijn eigen verdriet en toestanden.
Ik wil je wel wat vertellen over mijn leven, wie weet helpt het?
Nee zonder dollen, soms kan een heftig boek de sluizen doen opengooien. Ik weet dat ik echt wel op het punt van brullen stond bij het eerste hoofdstuk van: haar naam was sarah.
Ook de film: my sisters keeper, deed het goed.
Te goed eigenlijk, ik heb 3 nachten van totale ellende niet meer kunnen slapen. Dat moet je ook alweer niet willen...
Meis, je bent een lekker ding. Good 4 you dat het nu allemaal beter gaat. Het is je gegund!
En huil-obstipatie...ja jeetje, wat niet wil, wil niet, wat er niet in zit, komt er ook niet uit. Soms is het zoals het is, en moet je het niet willen afdwingen, alhoewel ik je heel goed snap.
En dat kotsen soms net als huilen is, klopt ook. Beiden luchten op, en beiden moet je soms een handje helpen.
Veel liefs voor jou!
Ik weet hoe een fikse huilbui, met van die lange halen en uren nasnikken, kan opluchten, maar de laatste keer dat ik die gehad heb, kan ik mij niet eens meer herinneren. Ik zal nog een kind zijn geweest, vrees ik.
Huilen om mijn eigen ellende, en geloof me, ik zou zo tien boeken vol kunnen lullen daarover, lukt me amper, het is net of ik als een robotje de ellende incasseer en doorga. Maar weet je wat ik wél kan? Huilen om ándermans ellende.
Het is net dat extra duwtje. En het is dan vaak alsof ik alsnog wat traantjes pleng om mijn eigen verdriet en toestanden.
Ik wil je wel wat vertellen over mijn leven, wie weet helpt het?
Nee zonder dollen, soms kan een heftig boek de sluizen doen opengooien. Ik weet dat ik echt wel op het punt van brullen stond bij het eerste hoofdstuk van: haar naam was sarah.
Ook de film: my sisters keeper, deed het goed.
Te goed eigenlijk, ik heb 3 nachten van totale ellende niet meer kunnen slapen. Dat moet je ook alweer niet willen...
Meis, je bent een lekker ding. Good 4 you dat het nu allemaal beter gaat. Het is je gegund!
En huil-obstipatie...ja jeetje, wat niet wil, wil niet, wat er niet in zit, komt er ook niet uit. Soms is het zoals het is, en moet je het niet willen afdwingen, alhoewel ik je heel goed snap.
En dat kotsen soms net als huilen is, klopt ook. Beiden luchten op, en beiden moet je soms een handje helpen.
Veel liefs voor jou!
dinsdag 25 mei 2010 om 09:25
quote:lekkeresnor schreef op 25 mei 2010 @ 09:17:
Je mag zeker trots op jezelf zijn met dat allemaal achter de rug! Go kabouter!
In plaats van een huilbui jezelf dan maar verwennen met iets lekkers/leuks?Eens met snor. Heftig hoor kabouter.
Je mag zeker trots op jezelf zijn met dat allemaal achter de rug! Go kabouter!
In plaats van een huilbui jezelf dan maar verwennen met iets lekkers/leuks?Eens met snor. Heftig hoor kabouter.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
dinsdag 25 mei 2010 om 09:27
Ahw Zoy uit de berichten die ik van jouw gelezen heb, weet ik dat je het ook niet makkelijk gehad heb
Maar door jouw bericht kwam het huilgevoel wel weer omhoog, ik denk dat ik het daar maar gewoon mee moet doen! Ik vindt het ergens fijn om te horen dat als je wat ouder word, je minder gaat huilen.. dan kan ik het ook een plekje geven!
En sinds vorige week gaat alles zo goed.. ook wat meer rust in mijn hoofd.. oke ik ben ontslagen maarja daar kom ik ook wel weer overheen..
Het stomme is, vriend en ik hebben besloten om te proberen een kindje te krijgen (je weet nooit of het je gegeven is natuurlijk) en sindsdien vind ik alles maar zo.. relatief.. werk is maar werk, en geld is maar geld.. Ik weet niet precies hoe ik het uit moet leggen, maar dat gevoel heb ik nog nooit gehad. Ik pieker altijd uren over de kleinste dingetjes, over de huur enzo.. en sindsdien.. sja.. je kan zo'n enorme kutbaan hebben, maar als je weet wie er thuis op je wachten.. en als je dit gevoel met je vriend kan delen en samen voor een kindje gaat dan is dat toch veel belangrijker?
(snap je het nog?)
Maar door jouw bericht kwam het huilgevoel wel weer omhoog, ik denk dat ik het daar maar gewoon mee moet doen! Ik vindt het ergens fijn om te horen dat als je wat ouder word, je minder gaat huilen.. dan kan ik het ook een plekje geven!
En sinds vorige week gaat alles zo goed.. ook wat meer rust in mijn hoofd.. oke ik ben ontslagen maarja daar kom ik ook wel weer overheen..
Het stomme is, vriend en ik hebben besloten om te proberen een kindje te krijgen (je weet nooit of het je gegeven is natuurlijk) en sindsdien vind ik alles maar zo.. relatief.. werk is maar werk, en geld is maar geld.. Ik weet niet precies hoe ik het uit moet leggen, maar dat gevoel heb ik nog nooit gehad. Ik pieker altijd uren over de kleinste dingetjes, over de huur enzo.. en sindsdien.. sja.. je kan zo'n enorme kutbaan hebben, maar als je weet wie er thuis op je wachten.. en als je dit gevoel met je vriend kan delen en samen voor een kindje gaat dan is dat toch veel belangrijker?
(snap je het nog?)
dinsdag 25 mei 2010 om 10:58
dinsdag 25 mei 2010 om 11:07
Ik weet niet of je er wat aan hebt, maar ik herken het zeker. Ik heb dagen waarop ik het gevoel heb dat ik heel hard wil huilen, maar dat het niet lukt. Verschrikkelijk. Misschien zijn de tranen inmiddels op of hoort het bij mijn depressie. Ik weet het niet, maar weet in ieder geval dat het kut voelt.
Ik wil je dan ook veel sterkte wensen. Zo te horen ben je op de goede weg!
Ik wil je dan ook veel sterkte wensen. Zo te horen ben je op de goede weg!
dinsdag 25 mei 2010 om 11:28
Bij mij is het wel zo, dat naarmate ik ouder word, ik minder huil. Mss is het dat er onbewust een barrière zit voorgeprogrammeerd bij mij ofzo, of dat er een soort van gene zit. Niet omdat je dat wil, maar omdat het een soort van aangeleerd gedrag is ofzo.
Maar: als je een gezin hebt, is dat gezin je open zenuw.
Dus maak je borsten alvast maar nat Kaboutermeisje
Maar wat een fantastisch nieuws zeg. Misschien binnenkort dus een klein kaboutertje erbij op deze wereld. Wat mooi....
Maar: als je een gezin hebt, is dat gezin je open zenuw.
Dus maak je borsten alvast maar nat Kaboutermeisje
Maar wat een fantastisch nieuws zeg. Misschien binnenkort dus een klein kaboutertje erbij op deze wereld. Wat mooi....
dinsdag 25 mei 2010 om 12:54
Hahah dankjewel
Ja het zou zo welkom zijn! Ik vind het natuurlijk retespannend allemaal, maar dat is gezond zeggen ze haha! We wilden het zowieso al langer, maar ik zat op de bank (heel romantisch verhaal dit) en zei tegen vriend: weetje, een kindje komt nooit uit.. of je nou wel of niet werk heb, het komt gewoon nooit uit, moeten we nou wachten tot we 80 zijn, misschien wat van de wereld snappen en geld hebben? We leven verdorie nu toch? Nouja toen zijn de condooms de prullenbak in gegaan
En sindsdien.. alles is zo relatief.. we hebben een enorm gaaf nieuw bed gekregen, en ja.. het is "maar" een bed.. werk is maar werk, geld is maar geld.. ik kan het gewoon niet omschrijven, maar ik kan me er gewoon niet meer druk over maken. Normaal kon ik daar uuuuuren over piekeren, hoe gaan we t deze maand weer redden? En we redden het wel, we redden het elke maand tot nu toe.. ik heb geen zin/energie meer om te piekeren..
Misschien kán ik daarom niet huilen, omdat ik gewoon niets te huilen heb..
Ik heb verdorie een leuk huis, een leuke vent, leuke katten.. en ja ik ben werkloos, maargoed dat is ook niet het einde van de wereld.. er zijn instanties die me verder helpen (uwv, cwi) en werk is er genoeg! Dat komt echt wel!
Ja het zou zo welkom zijn! Ik vind het natuurlijk retespannend allemaal, maar dat is gezond zeggen ze haha! We wilden het zowieso al langer, maar ik zat op de bank (heel romantisch verhaal dit) en zei tegen vriend: weetje, een kindje komt nooit uit.. of je nou wel of niet werk heb, het komt gewoon nooit uit, moeten we nou wachten tot we 80 zijn, misschien wat van de wereld snappen en geld hebben? We leven verdorie nu toch? Nouja toen zijn de condooms de prullenbak in gegaan
En sindsdien.. alles is zo relatief.. we hebben een enorm gaaf nieuw bed gekregen, en ja.. het is "maar" een bed.. werk is maar werk, geld is maar geld.. ik kan het gewoon niet omschrijven, maar ik kan me er gewoon niet meer druk over maken. Normaal kon ik daar uuuuuren over piekeren, hoe gaan we t deze maand weer redden? En we redden het wel, we redden het elke maand tot nu toe.. ik heb geen zin/energie meer om te piekeren..
Misschien kán ik daarom niet huilen, omdat ik gewoon niets te huilen heb..
Ik heb verdorie een leuk huis, een leuke vent, leuke katten.. en ja ik ben werkloos, maargoed dat is ook niet het einde van de wereld.. er zijn instanties die me verder helpen (uwv, cwi) en werk is er genoeg! Dat komt echt wel!
dinsdag 25 mei 2010 om 17:35
quote:Kabouter23 schreef op 25 mei 2010 @ 17:17:
Dat zou de drempel om jezelf zo "open" te geven denk een stuk verhogen! Vandaag had ik toevallig tiepdiarree, maar mondeling kan ik nooit mezelf zo open stellen
Ik heb ook een barrière haha!
Tiepdiarree en huil-obstipatie. Jij bent zo grappig!
Verder denk ik dat je er misschien minder aan moet denken. Het gaan forceren heeft geen zin. Misschien heeft het met je leeftijd te maken, misschien ook niet.
Misschien zou je eens wat ontspannings oefeningen kunnen doen? Of ben ik nu mosterd?
Maar het komt vast goed!
Dat zou de drempel om jezelf zo "open" te geven denk een stuk verhogen! Vandaag had ik toevallig tiepdiarree, maar mondeling kan ik nooit mezelf zo open stellen
Ik heb ook een barrière haha!
Tiepdiarree en huil-obstipatie. Jij bent zo grappig!
Verder denk ik dat je er misschien minder aan moet denken. Het gaan forceren heeft geen zin. Misschien heeft het met je leeftijd te maken, misschien ook niet.
Misschien zou je eens wat ontspannings oefeningen kunnen doen? Of ben ik nu mosterd?
Maar het komt vast goed!
zaterdag 29 mei 2010 om 21:25
Ik herken me wel in wat jullie zeggen.
Zelf voelde ik me vandaag heel rot op m'n werk, en toen ik vanavond alleen thuis was heb ik op uitzendinggemist de herhaling van 'Over de Streep' gekeken. Zou je eigenlijk eens moeten doen, daarin komen dingen van vroeger naar boven die je misschien wel hebt weggestopt!
Het komt wel weer goed!
Zelf voelde ik me vandaag heel rot op m'n werk, en toen ik vanavond alleen thuis was heb ik op uitzendinggemist de herhaling van 'Over de Streep' gekeken. Zou je eigenlijk eens moeten doen, daarin komen dingen van vroeger naar boven die je misschien wel hebt weggestopt!
Het komt wel weer goed!
