Huiselijk geweld door broer/zus

Ik hoop dat hier lotgenoten voor je zijn...

Heb ik ook meegemaakt.

Ben jaren mishandeld door mij vier jaar jongere broer.

Hij richtte zijn agressie tegen mij en tegen mijn vader.

Heb uiteindelijk aangifte moeten doen om te zorgen dat het zou stoppen en ben het huis uit gevlucht. De politie vertelde me dat er voor deze soort huiselijk geweld eigenlijk niets geregeld is, het komt bijna niet voor. Meestal vindt de agressie plaats tussen ouder en kind. Toch heeft mijn aangifte ervoor gezorgd dat er een zaak kwam en dat ie uit mijn buurt bleef.

Ook ik vind het moeilijk om er met anderen over te praten, veel onbegrip. Heb jaren therapie gehad en slik al 12 jaar medicijnen (AD). Ik heb na het geven van meerdere kansen het contact verbroken. dat geeft me heel veel rust. Maar mijn ouders laten hem niet vallen en willen maar niet begrijpen dat ik geen contact meer wil. Ook nemen ze mijn verhaal niet serieus en ontkennen ze de boel gewoon. Ook met hen heb ik geprobeerd te breken, maar omdat ik geen relatie heb en het alleen niet aankon heb ik toch weer contact. En ik hou ook heel veel van ze ondanks alles.

Het blijft moeilijk. Sterkte!

Mijn situatie is anders; mijn zus is 20 jaar getrouwd en al even lang bestaat hun huishouden uit geweld, drank en leugens. Ze hebben 4 kinderen. Het begon dat mijn zus het slachtoffer was van zijn geweld, maar zoals de hulpverlening ons toen al voorspelde; ze is van slachtoffer een mede-dader geworden. Zij drinkt en slaat en liegt al jarenlang even hard mee. Zij heeft mij ook in elkaar geslagen toen ze voor de zoveelste keer bij ons thuis zat te klagen dat we geen begrip voor hun hadden en ik er zo'n genoeg van had dat ik haar dat (ook al voor de 23423e keer) duidelijk heb gezegd. Tja, toen moest ik er aan geloven. Haar man heeft mij ook mishandeld én aangerand. Ik was 12 toen ze trouwden. Ik heb geen contact meer met ze maar ze hebben 4 kinderen, 2 zijn pas geleden weggelopen (16 en 14) en de andere 2 (16 en 5) worden waarschijnlijk en hopelijk volgende maand uit huis geplaatst. De kinderen zijn naar ons toe gekomen omdat ze weten dat wij er voor hen zijn en ook klaar zijn met hun ouders. Er komt dus heel veel weer boven, en al die verhalen van die kinderen....pfff. Mijn vader is laf en roept alleen maar dat hij er tussenin staat, makkelijk, hoe je niets te doen. Mijn moeder is dood.



Het is niet hetzelfde maar ik voel mij absoluut beroofd van mijn pubertijd door zowel mijn zwager als zus. Zij zijn de reden dat ik niet ging studeren wat ik graag wilde, want ik durfde niet alleen naar een andere stad te gaan omdat hij me stalkte. Zij zijn de reden dat ik slecht contact heb met mijn enige ouder en het zou me niets verbazen dat de kanker die mijn moeder fataal werd veroorzaakt is door pure stress. Kortom, ik ben en voel me ook mishandeld, fysiek en emotioneel, door mijn eigen zus en haar man.