Psyche
alle pijlers
Hulp bureau Jeugdzorg?
maandag 8 december 2008 om 12:24
Onderstaande hoorde ik vanmorgen van een collega, ik denk zo dat ze wel wat hulp kan gebruiken.
Sinds een jaar biedt ze onderdak aan een vriend van haar zoon, 20 jaar, werkt en kan zichzelf onderhouden, geen probleem daar dus.
Nu heeft ze sinds een paar weken een zestienjarige vriendin van haar dochter in huis. Het meisje stond om half twaalf 's avonds bij haar op de stoep omdat ze het thuis niet meer uithield.
Mijn collega en haar man zijn toen met de moeder en stiefvader van het meisje gaan praten en kwam vrij reeel over. Collega vond hun problemen met het meisje niet anders overkomen dan problemen die zij met haar eigen pubers ook heeft. Het meisje is volgens de moeder en stiefvader al eerder weggelopen.
Collega heeft toen bij thuiskomst aan het meisje gevraagd waarom en toen vertelde deze dat ze al drie nachten in de schuur had moeten slapen. Ook heeft haar stiefvader haar enige malen geslagen (niet structureel wat ik uit het verhaal op kon maken).
Met haar eigen vader heeft ze al een jaar geen contact meer.
Moeder en stiefvader hebben samen een tweeling en dat gaat goed.
Afgelopen zaterdag is zou het meisje Sinterklaas gaan vieren en praten met haar moeder en stiefvader. Binnen een uur was ze weer thuis omdat het op niets uitliep. Ze was erg bang dat als ze niet zou gaan, ze dan helemaal niet meer thuis hoeft te komen.
Ze krijgt ¤80,- in de maand kleedgeld, maar dat is laatste keren verzaakt door de ouders omdat ze niet thuis was. Wel kreeg ze een acceptgiro van ¤60,- van school, die ze dan ook maar zelf moest betalen.
Collega zit een beetje met haar handen in het haar (o.a. qua kosten en ruimte, want nu zeven mensen in haar gezin).
Kan ze bij bureau Jeugdzorg terecht voor hulp?
Poez? Erwt?
Sinds een jaar biedt ze onderdak aan een vriend van haar zoon, 20 jaar, werkt en kan zichzelf onderhouden, geen probleem daar dus.
Nu heeft ze sinds een paar weken een zestienjarige vriendin van haar dochter in huis. Het meisje stond om half twaalf 's avonds bij haar op de stoep omdat ze het thuis niet meer uithield.
Mijn collega en haar man zijn toen met de moeder en stiefvader van het meisje gaan praten en kwam vrij reeel over. Collega vond hun problemen met het meisje niet anders overkomen dan problemen die zij met haar eigen pubers ook heeft. Het meisje is volgens de moeder en stiefvader al eerder weggelopen.
Collega heeft toen bij thuiskomst aan het meisje gevraagd waarom en toen vertelde deze dat ze al drie nachten in de schuur had moeten slapen. Ook heeft haar stiefvader haar enige malen geslagen (niet structureel wat ik uit het verhaal op kon maken).
Met haar eigen vader heeft ze al een jaar geen contact meer.
Moeder en stiefvader hebben samen een tweeling en dat gaat goed.
Afgelopen zaterdag is zou het meisje Sinterklaas gaan vieren en praten met haar moeder en stiefvader. Binnen een uur was ze weer thuis omdat het op niets uitliep. Ze was erg bang dat als ze niet zou gaan, ze dan helemaal niet meer thuis hoeft te komen.
Ze krijgt ¤80,- in de maand kleedgeld, maar dat is laatste keren verzaakt door de ouders omdat ze niet thuis was. Wel kreeg ze een acceptgiro van ¤60,- van school, die ze dan ook maar zelf moest betalen.
Collega zit een beetje met haar handen in het haar (o.a. qua kosten en ruimte, want nu zeven mensen in haar gezin).
Kan ze bij bureau Jeugdzorg terecht voor hulp?
Poez? Erwt?
maandag 8 december 2008 om 12:52
Eerst een paar vragen :
- klinkt het verhaal van het meisje reëel (over slapen in de schuur, geslagen worden)? Hoe verhoudt het zich tot het verhaal van moeder en stiefvader?
- heeft je collega na dat eerste gesprek nog contact gehad met moeder en stiefvader van het meisje? (aangezien meisje nu al een paar weken bij je collega verblijft)
- wat wil het meisje zelf?
- wat hebben moeder en stiefvader gezegd? Hebben ze iets gezegd over hoe zij dit voor zich zien (haar verblijf bij je collega)?
- en belangrijk: is het überhaupt reëel/haalbaar voor je collega om dit meisje in huis op te vangen (te blijven opvangen) praktisch gezien?
Even vooruitlopend op de antwoorden:
Als het verhaal van het meisje realistisch klinkt, zou je collega advies kunnen vragen aan het AMK (de A staat tenslotte voor 'advies'). Informatie hier te vinden:
U kunt het AMK dan om advies vragen.
U kunt bijvoorbeeld met het AMK overleggen:
● hoe ernstig de problemen zijn die u vermoedt
● hoe u eventueel uw vermoedens met de ouders kunt bespreken
● welke steun u het kind of de ouders kunt bieden.
Voor een adviesgesprek hoeft u de naam van het kind en van het gezin niet te noemen. Als u dat wilt, kunt u ook uw eigen naam en uw relatie met het gezin achterwege laten.
Na een adviesgesprek onderneemt het AMK géén actie in de richting van het kind of het gezin. Het AMK legt dan ook geen dossier aan over het gezin.
- klinkt het verhaal van het meisje reëel (over slapen in de schuur, geslagen worden)? Hoe verhoudt het zich tot het verhaal van moeder en stiefvader?
- heeft je collega na dat eerste gesprek nog contact gehad met moeder en stiefvader van het meisje? (aangezien meisje nu al een paar weken bij je collega verblijft)
- wat wil het meisje zelf?
- wat hebben moeder en stiefvader gezegd? Hebben ze iets gezegd over hoe zij dit voor zich zien (haar verblijf bij je collega)?
- en belangrijk: is het überhaupt reëel/haalbaar voor je collega om dit meisje in huis op te vangen (te blijven opvangen) praktisch gezien?
Even vooruitlopend op de antwoorden:
Als het verhaal van het meisje realistisch klinkt, zou je collega advies kunnen vragen aan het AMK (de A staat tenslotte voor 'advies'). Informatie hier te vinden:
U kunt het AMK dan om advies vragen.
U kunt bijvoorbeeld met het AMK overleggen:
● hoe ernstig de problemen zijn die u vermoedt
● hoe u eventueel uw vermoedens met de ouders kunt bespreken
● welke steun u het kind of de ouders kunt bieden.
Voor een adviesgesprek hoeft u de naam van het kind en van het gezin niet te noemen. Als u dat wilt, kunt u ook uw eigen naam en uw relatie met het gezin achterwege laten.
Na een adviesgesprek onderneemt het AMK géén actie in de richting van het kind of het gezin. Het AMK legt dan ook geen dossier aan over het gezin.
Peas on earth!
maandag 8 december 2008 om 12:56
als je 16 jaar bent kun je zelf op eigen houtje een afspraak maken bij buro jeugdzorg en om hulp vragen.
dan wordt er een casemanager aangewezen en die gaat met alle partijen praten.
als iedereen tot de conclusie komt dat het beter is dat het meisje (tijdelijk) uit huis, kan er gekeken worden naar een crisis-leefgroep of crisis-pleeggezin voor 4 weken, of als alle partijen (dus ook je collega en haar ouders) het er mee eens zijn dat ze bij je collega gaat wonen, kan dat ook.
als het goed is hebben ze dan wel recht op een vergoeding. maar dan moeten ze meen ik wel officieel pleeggezin worden. en daarvoor moeten ze weer een hele screening door.
maar als dat meisje zelf besluit, zonder tussenkomst van buro jeugdzorg etc, dat ze bij je collega gaat wonen, dan is er ook geen vergoeding, of ouders moeten besluiten mee te willen dragen...
dan wordt er een casemanager aangewezen en die gaat met alle partijen praten.
als iedereen tot de conclusie komt dat het beter is dat het meisje (tijdelijk) uit huis, kan er gekeken worden naar een crisis-leefgroep of crisis-pleeggezin voor 4 weken, of als alle partijen (dus ook je collega en haar ouders) het er mee eens zijn dat ze bij je collega gaat wonen, kan dat ook.
als het goed is hebben ze dan wel recht op een vergoeding. maar dan moeten ze meen ik wel officieel pleeggezin worden. en daarvoor moeten ze weer een hele screening door.
maar als dat meisje zelf besluit, zonder tussenkomst van buro jeugdzorg etc, dat ze bij je collega gaat wonen, dan is er ook geen vergoeding, of ouders moeten besluiten mee te willen dragen...
maandag 8 december 2008 om 13:01
quote:Rary schreef op 08 december 2008 @ 12:56:
als het goed is hebben ze dan wel recht op een vergoeding. maar dan moeten ze meen ik wel officieel pleeggezin worden. en daarvoor moeten ze weer een hele screening door.
Klopt. als iedereen het ermee eens is dat het voor het meisje goed is om bij je collega te wonen, kan zo'n casemanager van BJZ het meisje indiceren voor pleegzorg en aan een Voorziening voor Pleegzorg (valt vrijwel altijd onder een jeugdhulpverleningsinstantie) verzoeken het gezin van je collega te screenen. Bij een positieve uitkomst wordt het gezin officieel pleeggezin. Dat betekent een bijbehorende pleegzorgvergoeding. Deze wordt bij de meeste instanties gegeven met terugwerkende kracht vanaf het moment van screening. Is wel een langdurend proces vaak (screening neemt vaak minstens drie maanden in beslag).
als het goed is hebben ze dan wel recht op een vergoeding. maar dan moeten ze meen ik wel officieel pleeggezin worden. en daarvoor moeten ze weer een hele screening door.
Klopt. als iedereen het ermee eens is dat het voor het meisje goed is om bij je collega te wonen, kan zo'n casemanager van BJZ het meisje indiceren voor pleegzorg en aan een Voorziening voor Pleegzorg (valt vrijwel altijd onder een jeugdhulpverleningsinstantie) verzoeken het gezin van je collega te screenen. Bij een positieve uitkomst wordt het gezin officieel pleeggezin. Dat betekent een bijbehorende pleegzorgvergoeding. Deze wordt bij de meeste instanties gegeven met terugwerkende kracht vanaf het moment van screening. Is wel een langdurend proces vaak (screening neemt vaak minstens drie maanden in beslag).
Peas on earth!
maandag 8 december 2008 om 13:02
quote:PrinsesOpDeErwt schreef op 08 december 2008 @ 12:52:
Eerst een paar vragen :
- klinkt het verhaal van het meisje reëel (over slapen in de schuur, geslagen worden)? Hoe verhoudt het zich tot het verhaal van moeder en stiefvader?
Volgens mijn collega wel. Ze antwoordde direct op de vraag van mijn collega, ze had niet het idee dat ze loog. Collega is iemand die zich niet zomaar in de zeik laat nemen, dus ja, reeel.
- heeft je collega na dat eerste gesprek nog contact gehad met moeder en stiefvader van het meisje? (aangezien meisje nu al een paar weken bij je collega verblijft)
Dat weet ik niet.
- wat wil het meisje zelf?
Op het moment bij mijn collega blijven.
- wat hebben moeder en stiefvader gezegd? Hebben ze iets gezegd over hoe zij dit voor zich zien (haar verblijf bij je collega)?
Weet ik niet. Ze hebben alleen over de problemen gesproken die ze met het meisje hadden.
- en belangrijk: is het überhaupt reëel/haalbaar voor je collega om dit meisje in huis op te vangen (te blijven opvangen) praktisch gezien?
Mijn collega heeft de instelling 'ik zet niemand op straat', dus als het moet, moet het. Neemt niet weg dat het financieel lastig is, zeker als ouders niet bijdragen.
Even vooruitlopend op de antwoorden:
Als het verhaal van het meisje realistisch klinkt, zou je collega advies kunnen vragen aan het AMK (de A staat tenslotte voor 'advies'). Informatie hier te vinden:
U kunt het AMK dan om advies vragen.
U kunt bijvoorbeeld met het AMK overleggen:
● hoe ernstig de problemen zijn die u vermoedt
● hoe u eventueel uw vermoedens met de ouders kunt bespreken
● welke steun u het kind of de ouders kunt bieden.
Voor een adviesgesprek hoeft u de naam van het kind en van het gezin niet te noemen. Als u dat wilt, kunt u ook uw eigen naam en uw relatie met het gezin achterwege laten.
Na een adviesgesprek onderneemt het AMK géén actie in de richting van het kind of het gezin. Het AMK legt dan ook geen dossier aan over het gezin.Zal de link eens naar haar sturen.
Eerst een paar vragen :
- klinkt het verhaal van het meisje reëel (over slapen in de schuur, geslagen worden)? Hoe verhoudt het zich tot het verhaal van moeder en stiefvader?
Volgens mijn collega wel. Ze antwoordde direct op de vraag van mijn collega, ze had niet het idee dat ze loog. Collega is iemand die zich niet zomaar in de zeik laat nemen, dus ja, reeel.
- heeft je collega na dat eerste gesprek nog contact gehad met moeder en stiefvader van het meisje? (aangezien meisje nu al een paar weken bij je collega verblijft)
Dat weet ik niet.
- wat wil het meisje zelf?
Op het moment bij mijn collega blijven.
- wat hebben moeder en stiefvader gezegd? Hebben ze iets gezegd over hoe zij dit voor zich zien (haar verblijf bij je collega)?
Weet ik niet. Ze hebben alleen over de problemen gesproken die ze met het meisje hadden.
- en belangrijk: is het überhaupt reëel/haalbaar voor je collega om dit meisje in huis op te vangen (te blijven opvangen) praktisch gezien?
Mijn collega heeft de instelling 'ik zet niemand op straat', dus als het moet, moet het. Neemt niet weg dat het financieel lastig is, zeker als ouders niet bijdragen.
Even vooruitlopend op de antwoorden:
Als het verhaal van het meisje realistisch klinkt, zou je collega advies kunnen vragen aan het AMK (de A staat tenslotte voor 'advies'). Informatie hier te vinden:
U kunt het AMK dan om advies vragen.
U kunt bijvoorbeeld met het AMK overleggen:
● hoe ernstig de problemen zijn die u vermoedt
● hoe u eventueel uw vermoedens met de ouders kunt bespreken
● welke steun u het kind of de ouders kunt bieden.
Voor een adviesgesprek hoeft u de naam van het kind en van het gezin niet te noemen. Als u dat wilt, kunt u ook uw eigen naam en uw relatie met het gezin achterwege laten.
Na een adviesgesprek onderneemt het AMK géén actie in de richting van het kind of het gezin. Het AMK legt dan ook geen dossier aan over het gezin.Zal de link eens naar haar sturen.
maandag 8 december 2008 om 13:12
Ik sluit me aan bij PODE. Het beste kan ze contact opnemen met het AMK om advies te vragen, het AMK is onderdeel van Bureau Jeugdzorg
Ook is deze situatie, als er geen beweging in komt, meldenswaardig. Ouders ondernemen geen initiatief om de situatie op te lossen, zoals ik het lees, en ouders weigeren nog voor hun dochter te betalen.
Willen ouders wel praten met hulpverlenende instanties? Op zich vind ik het vreemd dat ouders zich daar zelf nog niet toe gewend hebben.
Ook is deze situatie, als er geen beweging in komt, meldenswaardig. Ouders ondernemen geen initiatief om de situatie op te lossen, zoals ik het lees, en ouders weigeren nog voor hun dochter te betalen.
Willen ouders wel praten met hulpverlenende instanties? Op zich vind ik het vreemd dat ouders zich daar zelf nog niet toe gewend hebben.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 8 december 2008 om 13:14
maandag 8 december 2008 om 13:54
hmm ik ben het eens met rary. meisje kan zichzelf aanmelden bij bureau jeugdzorg en die kijken wat er nodig is. gaan ook inventariseren wat er aan de hand is. misschien zijn alle partijen het wel eens dat zij bij je collega blijft wonen en kunnen ouders op deze manier wel betrokken blijven, lees meebetalen.
anders inderdaad een pleeggezin, wat inhoudt dat je collega geld ontvangt (ongeveer 18 euro per dag), ouders houden wel de verantwoordelijkheid over schoolgeld enzo, dat soort grote bedragen. de screening kan even duren, maar met een plaatsing in het netwerk gaat het vaak sneller omdat er immers al een gezin is. verder, tenminste bij ons in de regio is het zo, dat er betaalt wordt vanaf het moment dat er een indicatie ligt, niet vanaf het moment dat de screening klaar is. dus je krijgt het geld mogelijk met terugwerkende kracht na de screening of er wordt voor de screening al begonnen met betalen. wel moet er sprake zijn van een hulpvraag, maar zo te lezen is dat geen probleem.
nu heb je ook een crisisaanspraak (ja ja lekker duidelijk) waardoor het gezin kan worden aangemerkt als een crisispleeggezin. dan kan er ook meteen met de betaling worden begonnen. ik weet alleen niet zeker of dit ook in de vrijwillige jeugdhulpverlening zo werkt of alleen in het gedwongen kader.
(he star, verder alles lekker?? alles goed met de grote dame? )
anders inderdaad een pleeggezin, wat inhoudt dat je collega geld ontvangt (ongeveer 18 euro per dag), ouders houden wel de verantwoordelijkheid over schoolgeld enzo, dat soort grote bedragen. de screening kan even duren, maar met een plaatsing in het netwerk gaat het vaak sneller omdat er immers al een gezin is. verder, tenminste bij ons in de regio is het zo, dat er betaalt wordt vanaf het moment dat er een indicatie ligt, niet vanaf het moment dat de screening klaar is. dus je krijgt het geld mogelijk met terugwerkende kracht na de screening of er wordt voor de screening al begonnen met betalen. wel moet er sprake zijn van een hulpvraag, maar zo te lezen is dat geen probleem.
nu heb je ook een crisisaanspraak (ja ja lekker duidelijk) waardoor het gezin kan worden aangemerkt als een crisispleeggezin. dan kan er ook meteen met de betaling worden begonnen. ik weet alleen niet zeker of dit ook in de vrijwillige jeugdhulpverlening zo werkt of alleen in het gedwongen kader.
(he star, verder alles lekker?? alles goed met de grote dame? )
maandag 8 december 2008 om 14:15
maandag 8 december 2008 om 14:22
Chocoladeletters zijn heel goed voor ongeboren baby's hoor, Sam. Leren ze later heel vlot lezen van. Echt waar
Crisispleeggezin kan ook in het kader van vrijwillige hulpverlening, als alle partijen het er maaar mee eens zijn en er, uiteraard, sprake is van een crisis.
Crisispleeggezin kan ook in het kader van vrijwillige hulpverlening, als alle partijen het er maaar mee eens zijn en er, uiteraard, sprake is van een crisis.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 8 december 2008 om 15:12
een crisis is pas een crisis als je het een crisis noemt, zei 1 van mijn leidinggevenden eens wijs . ikzelf vind een puber zonder dak boven haar hoofd, weggelopen en ouders die geen actie ondernemen altijd wel een crisis, maargoed de meningen verschillen er vast over .
en ik zie opeens een reden om de hele letter op te eten, thanx poez
en ik zie opeens een reden om de hele letter op te eten, thanx poez
maandag 8 december 2008 om 15:36
Ik was even werken , maar zoals Poez inderdaad al zegt (en ik later pas dacht, ter verduidelijking): het AMK is een onderdeel van BJZ. Veel mensen denken dat AMK staat voor Algemeen Meldpunt Kindermishandeling, maar het is Advies- en Meldpunt Kindermishandeling. Onder andere in dit geval een belangrijk verschil, vanwege het 'advies'-gedeelte.
Peas on earth!
